ฐานันดรรัก  A Matter of Class 

Mary Balogh เขียน  มัณฑุกา แปล 

สำนักพิมพ์แก้วกานต์  แนว Historical Romance 

พิมพ์ครั้งที่ 1 กันยายน 2555 

125 บาท  138 หน้า 

#นิยายแปล #แปลอังกฤษ #Romance #Historical #ฐานันดรรัก #AMatterofClass #MaryBalogh #แก้วกานต์ #รีวิวนิยาย #ออโอ

หลังปก 

เรจินัลด์ เมสันเป็นชายหนุ่มผู้ร่ำรวยและมีกิริยามารยาทสมเป็นสุภาพบุรุษชั้นสูงทุกกระเบียดนิ้ว ทว่าเขามิใช่ชนชั้นสูงโดยกำเนิด บิดาของเขาเป็นเพียงพ่อค้าที่สร้างเนื้อสร้างตัวจนมีฐานะ และใฝ่ฝันเรื่อยมาที่จะหาหนทางขึ้นสู่ชนชั้นศักดินาให้จงได้ เรจินัลด์คือความหวังอันยิ่งใหญ่ที่จะทำให้ฝันนั้นสัมฤทธิ์ผล 

เลดี้แอนนาเบลล์ แอชตันเป็นบุตรสาวของท่านเอิร์ลแห่งฮาเวอร์ครอฟท์... เพื่อนบ้านและศัตรูคู่แค้นของครอบครัวเมสัน หล่อนกำลังตกอยู่ในภาวะเสื่อมเสียจากข่าวอื้อฉาว ท่านเอิร์ลท่วมท้นไปด้วยความอัปยศอดสู และพร้อมเหลือเกินที่จะยกแอนนาเบลล์ให้กับใครก็ได้ที่ยินดีจะแต่งงานด้วย 

ประกอบกับที่เรจินัลด์กำลังทำตัวเสเพลสุรุ่ยสุร่ายไร้แก่นสาร บิดาของเขาจึงยื่นคำขาดให้เขาแต่งงานกับแอนนาเบลล์หากไม่อยากถูกตัดออกจากกองมรดก เมื่อปราศจากทางเลือก เรจินัลด์จึงยอมเข้าสู่การหมั้นหมาย ซึ่งว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวเป็นปรปักษ์ใส่กันอย่างเปิดเผย แล้วเรื่องราวชวนติดตามที่แฝงไปด้วยความลับ เล่ห์เหลี่ยม และข้อทดสอบแห่งรักก็ได้เริ่มต้นขึ้น... 

คุยกันหลังอ่าน 

ในคำนำสำนักพิมพ์เขียนว่านี่คือเรื่องสั้นขนาดยาว นั่นสิ ยาวประมาณร้อยกว่าหน้าเองค่ะ หยิบเรื่องนี้มาเพราะอยากอ่านเรื่องน่ารัก ๆ ไม่ยาวมาก 

พระเอกชื่อเรจินัลด์ หรือเรจจี้ เป็นลูกพ่อค้าถ่านหิน พ่อของเขาถีบตัวเองจนมีฐานะร่ำรวยมหาศาล สิ่งที่พ่อของเขาใฝ่ฝันมาตลอดคืออยากให้ครอบครัวอยู่ในชนชั้นศักดินา จึงส่งให้ลูกเรียนสูง ๆ ได้รับการกล่อมเกลากิริยามารยาทแบบผู้ดี ซึ่งพระเอกก็ทำได้ดี จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ที่อยู่ ๆ พระเอกก็เปลี่ยนไป เขาผลาญสมบัติของพ่อไปกับเครื่องแต่งกายและบ่อนพนัน พ่อของเขาโกรธมาก จึงเกิดความคิดว่าถ้าลูกได้แต่งงานกับผู้หญิงจากตระกูลชั้นสูงดี ๆ จะทำให้เลิกนิสัยเหลวไหลเหล่านี้ได้ 

และตอนนั้น ข่าวฉาวโฉ่ของนางเอก เลดี้แอนนาเบลล์ ลูกสาวท่านเอิร์ลแห่งฮาเวอร์ครอฟท์ ซึ่งเป็นทั้งเพื่อนบ้านและศัตรูคู่แค้นของพ่อพระเอกก็มาถึงหู แอนนาเบลล์หนีตามคนขับรถม้าไป แม้เจ้าหล่อนจะไปได้ไม่ไกลและถูกจับกลับมาอย่างรวดเร็ว แต่ท่านเอิร์ลก็โกรธเกรี้ยวและอับอายมาก แอนนาเบลล์ถูกถอนหมั้นจากชายที่มั่งคั่งและเหมาะสม  

พอพ่อพระเอกรู้ข่าวก็ตาเป็นประกาย รีบวิ่งโร่ไปยื่นข้อเสนอแก่ท่านเอิร์ล ให้ลูกชายแต่งงานกับแอนนาเบลล์ ทั้งได้ยกระดับสถานะครอบครัวและได้แก้แค้นพ่อนางเอกไปในตัว  

ท่านเอิร์ล พ่อของนางเอก ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับข้อตกลง สิ่งที่เขาต้องการก็คือเงินของครอบครัวพระเอก เพื่อกอบกู้สถานะการเงินของครอบครัวที่กำลังดิ่งลงเหวจากการลงทุนที่ผิดพลาด  

พระเอกกับนางเอกเลยจำต้องแต่งงานกันทั้งอย่างนั้น 

จับลูกแต่งงาน พ่อพระนางไม่ถูกกัน ครอบครัวเศรษฐีใหม่กับผู้ดีเก่า พล็อตมาตรฐานที่เห็นได้ทั่วไปเลยเนอะ  

แต่ค่ะแต่ เรื่องนี้มีอะไรให้ประหลาดใจอยู่ 

เรื่องจะเล่าสลับระหว่างปัจจุบันกับอดีตค่ะ ปัจจุบันคือเล่าตั้งแต่พ่อพระเอกปิ๊งไอเดียให้พระนางแต่งกัน อดีตจะเล่าย้อนไปเมื่อสมัยพระนางยังเด็ก 

จุดเริ่มต้นที่ทำให้สองครอบครัวนี้ไม่ถูกกันนั้นเริ่มตั้งแต่สามสิบปีก่อน พ่อพระเอก (ที่ตอนนั้นรวยแล้ว) ไปซื้อบ้านติดกับบ้านนางเอก พ่อพระเอกรู้ว่าพ่อพระเอกเป็นเอิร์ล ก็อยากคบค้าสมาคมด้วย แต่พ่อนางเอกปฏิเสธไมตรี เหยียดว่าพ่อพระเอกอยู่คนละชั้น ทั้งตัวมีแต่กลิ่นถ่านหิน พ่อพระเอกก็โกรธสิ คราวนี้ทั้งคู่เลยสั่งให้คนในครอบครัวห้ามคบค้าสมาคมกับอีกฝ่าย ไปโบสถ์วันอาทิตย์ก็นั่งใกล้กันแต่ไม่มองหน้ากัน พ่อนางเอกนั่งเชิด ๆ หยิ่ง ๆ ส่วนพ่อพระเอกก็จะคุยกับทุกคนยกเว้นครอบครัวนางเอก เป็นที่รู้กันหมดว่าสองครอบครัวนี้เกลียดกันเข้าไส้  

ช่วงที่เล่าย้อนอดีต เราจะรู้ว่าพระนางเคยคุยกันตั้งแต่สิบกว่าปีก่อน บ้านทั้งคู่ติดกันก็จริง แต่ที่ดินมันกว้าง เด็กเนอะ ขึ้นชื่อว่าซุกซน อยากรู้อยากเห็นตามประสา ยิ่งห้ามยิ่งยุ ระหว่างที่นางเอกแอบหนีคนดูแลไปเล่นไกลหูไกลตา ก็ไปเจอพระเอกที่ตอนนั้นกำลังเล่นน้ำในแม่น้ำที่เป็นจุดรอยต่อของที่ดินทั้งคู่ ทำให้ได้คุยกันตั้งแต่ตอนนั้น  

ทุก ๆ ครั้งที่สลับบทเล่าย้อนอดีต พระนางก็จะโตขึ้นเรื่อย ๆ จุดที่ทั้งคู่คุยกันครั้งแรกนั้นเป็นเหมือนจุดนัดพบลับ ๆ ที่แม้ทั้งคู่ไม่ได้พูดจาชัดเจน แต่เป็นที่รู้กันว่า จะสามารถเจออีกฝ่ายได้ที่นี่ เป็นเหมือนเกม ที่เด็ก ๆ จะอยากมีความลับของพวกเขา กันพวกผู้ใหญ่ออกไป ต่อหน้าคนนอก ทั้งสองคนจะแสร้งว่าไม่รู้จักกัน (อันที่จริง คือไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ) แต่เมื่อเจอกัน พวกเขาเป็นเพื่อนกัน 

ในสถานที่แห่งความลับนั้น พวกเขาไม่ได้เจอกันบ่อยนัก เพราะต่างคนต่างมีสังคม มีภาระหน้าที่ต่างกันไป และไม่เคยนัดหมายกำหนดเวลาที่แน่นอนจึงมักคลาดกัน แต่ทุกครั้งที่ได้เจอกัน จะเป็นช่วงเวลาที่ทั้งคู่รู้สึกดี 

โอเพิ่งเคยอ่านงานของผู้เขียนครั้งแรก ชอบน้ำเสียงจิกกัดเล็ก ๆ ที่ใส่ให้ตัวละคร มีสีสันดี ตัวเรื่องก็น่ารักค่ะ โอชอบช่วงที่เล่าย้อนไปสมัยเด็กนะ มันจะมีความสดใสสลับอุ่น ๆ รู้สึกดี แต่ช่วงที่ไม่ชอบก็จะอยู่ในช่วงเล่าย้อนเหมือนกัน ส่วนช่วงปัจจุบันจะเล่าแบบเปิด ๆ ปิด ๆ ชวนให้รู้สึกว่า เอ๊ะ ยังไงนะ  แต่ก็จะมีช่วงฮา ๆ ของครอบครัวพระเอกมาช่วยให้เรื่องอ่านได้เพลิน โอชอบครอบครัวพระเอกนะ เอะอะเสียงดัง รู้สึกยังไงก็แสดงออกอย่างนั้น ไม่มีระเบียบแบบแผนแต่รักกันกลมเกลียว ส่วนครอบครัวนางเอกจะเข้มงวดกว่ามาก แต่จริง ๆ ก็จะห่วงใยกันอยู่ 

โอไม่แน่ใจนักว่าเป็นเพราะเรื่องนี้มีขนาดไม่ยาวหรือเปล่าเลยรู้สึกว่ามันเร่ง ไม่ค่อยอิ่มในจุดที่น่าจะอิ่ม โอชอบช่วงต้นมากกว่าช่วงท้าย อาจต้องลองงานอื่น ๆ ของผู้เขียนดู แต่โอชอบพล็อต ชอบแนวคิด ชอบการนำเสนอ ไปอ่านรีวิว หลายคนบอกอ่านเรื่องนี้ห้ามอ่านรีวิวนะ อ้าว ช่วยไม่ได้แฮะถ้าอ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว ฮ่า ๆ เอาเป็นว่าโอไม่เล่ามาก นอกจากบอกว่าต้องลองอ่านค่ะ เรื่องนี้สำหรับโอ ถึงจะไม่เกินคาด แต่ก็ชอบนะ 

3 ดาว 

เห็นคำผิดอยู่บ้าง 

เหงื่อไหลโทรมกาย >> โซม 

โซม ก. เปียกทั่ว เช่น เหงื่อโซมตัว 

ใยดี >> ไยดี 

ไยดี ก. พอใจ ยินดี เอื้อ มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ไยดี อย่าไปไยดี