ตัดอาลัยไม่ให้เหลือเพื่อสิ้นสุด
บอกหัวใจให้หยุดเรื่องน้ำเน่า
เลิกความรักมั่วมั่วที่มัวเมา
กลับมาเป็นคนเก่าอย่างเคยเป็น
ต้องหันหน้าลาหนีนุชนาฏ
ไม่บังอาจไปเสนอให้เธอเห็น
อกสะท้อนซ่อนหน้าน้ำตากระเซ็น
ใจเยียบเย็นก็ขอละสละแล้ว
เพลงรักเราบรรเลงเป็นเพลงร้าว
เธอแกร่งกร้าวเกินไปใจเจ้าแก้ว
ความหวังวิปริตไปผิดแนว
ไร้วี่แววสุขสมภิรมย์รัก
เธอบีบเค้นคาดคั้นคำมั่นหมาย
อยากจะกลั้นใจตายเสียบนตัก
ทุกถ้วนกระบวนความท้วงถามทัก
ซอนไซ้ซักเอาโซ่ซ้ำจำจอง
รักเธอมากเพียงไรใครก็รู้
เธอยังหลู่พี่ให้หัวใจหมอง
เมื่อไร้สิทธิ์สมสู่เป็นคู่ครอง
จึงจำต้องอพยพเร้นหลบร้าง
จะตัดรักตัดอาลัยสายสวาท
จะตัดขาดจากชู้ไปอยู่ห่าง
จะตัดจิตตัดใจไปตามทาง
ไปตามอย่างคนที่เธอว่า เลว
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
