เธอว่าฉันนี้ทำเธอช้ำเจ็บ
เขียนกลอนเหน็บกระเหนียดคำเสียดสี
ว่าไม่เหลือเยื่อใยแห่งไมตรี
ว่าฉันเป็นอัปรีย์กาลีชาย
เพียงฉันไม่สนองตามเสนอ
ไม่ให้เธอจับจูงดั่งมุ่งหมาย
เพียงไม่ยอมจะแบกแอกอุบาย
ผละจากสนตะพาย..ก็เท่านั้น
นั่นหรือคือการทำเธอช้ำชอก
ตะโกนบอกออกไปให้ใครขัน
เธอกล่าวคำอาฆาตจะฟาดฟัน
จะทำฉันให้ต้องอันตรธาน
หนอจากมิตรเปลี่ยนเป็นปัจจามิตร
ห้วงดวงจิตคิดขัดประหัตประหาร
กระทำการกักขฬะหมิ่นประจาน
เธอคิดอ่านไล่ฟัด..แค่ขัดใจ
ควายเฒ่า