ขัดเขินเกินกว่าใจจะไขว่คว้า
ปรารถนาเหลือเพียงอนุสรณ์
สุดจะกระชากพรากศศิธร
ให้ดวงจันทร์เจ้าจรมาจากฟ้า
จึงแค่เพียงฝันใฝ่ในโลกฝัน
จึงไหวหวั่นวิตกอกผวา
เมื่อได้เห็นเพ็ญผ่องส่องนภา
แสงจันทราเหมือนเตือนให้ตื้นตัน
เจ้าดวงจันทร์ดวงใจของใครหนอ
เจ้ามาทอความไสวให้ใครฝัน
ใครหนอส่งดวงใจจากดวงจันทร์
เธอส่งมาให้ฉันหรือให้ใคร
จึงได้เพียงแต่เพ้อละเมอพร่ำ
แว่วลำนำพลิ้วผ่านคำขานไข
ว่าฝากรักจากจันทร์สู่ดวงใจ
แต่ทำไมฉันหมองเมื่อมองจันทร์ ฯ
ควายเฒ่า