Bloggang.com : deawdai : ศิษย์เก่า-ศิษย์ปัจจุบัน

ศิษย์เก่า-ศิษย์ปัจจุบัน

วันนี้ได้พบนักเรียนเก่าสองประเภท คือ คนหนึ่งเป็นผู้ชาย เรียนไม่จบม.3 เนื่องจากปัญหาทางการเงิน ปัญหาทางครอบครัวและเวลาเรียนไม่พอ แต่ปัจจุบันมีงานทำ ได้เงินเดือนเรือนหมื่น (เป็นคนเกาหลี) ถ้ายังเรียนอยู่จะต้องอยู่ ม.6

ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิง จบม.3 เมื่อสองปีที่แล้ว ด้วยผลคะแนนยอดเยี่ยม ความประพฤติยอด การเรียนเยี่ยม กิจกรรมแจ่ม ปัจจุบันเรียนที่โรงเรียนสาธิตในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในระบบอินเตอร์

ต่างกันสุดขั้ว แต่มีหัวใจรักในสถาบัน เมื่อกลับมาให้ครูเดียวได้โอกาสพูดคุย ทักทาย ซักถามสารทุกข์สุกดิบกันแล้ว มีประเด็นหนึ่งที่เหมือนกัน และทำให้การพูดคุยกับศิษย์เก่าทั้งสองในวันนี้มีบางอย่างน่าจดจำ

คำพูดของนักเรียนที่เรียนไม่จบ แต่เปี่ยมไปด้วยความซึ้งใจที่เคยได้รับความรู้และได้รับการอบรมจากครูที่โรงเรียนบูรพาพัฒนศาสตร์แห่งนี้ทำให้ครูที่เคยสอนเขามาเป็นปลื้มได้ไม่ยาก

"ผมต้องหาโรงเรียนให้ลูกเจ้าของกิจการที่ผมทำงานอยู่เข้าเรียน น้องเค้าอายุประมาณ 15 ผมลองพิจารณาดูแล้ว โรงเรียนที่ผมคิดว่าดีที่สุดก็คือที่นี่ ที่ให้ทั้งความรู้และคุณครูมีความรักและเป็นอันเองกับเด็กๆ ดูแลอย่างใกล้ชิด"

อีกส่วนหนึ่งจากนักเรียนสาว ดีกรีคะแนนท้อปชั้นปีของสาธิตแห่งนั้น

"ครูคะ โรงเรียนที่ดีที่สุดคือที่นี่ค่ะ คุณครูที่นั่นไม่เหมือนครูค่ะ เหมือนคนที่มาคุมนักเรียนมากกว่า แต่ที่นี่หนูซึ้งกับคำว่าครูมากกว่าค่ะ ครูเอาใจใส่ดูแล ครูให้คำปรึกษา ครูเป็นได้ทุกอย่าง เป็นผู้ปกครอง เป็นคนให้ความรู้ เป็นคนดูแลอบรมการใช้ชีวิต เป็นเพื่อนเล่น..."

"โรงเรียนนี้มีครูดีๆ เก่งๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ขาดเพียงสถานที่ ถ้าโรงเรียนเรามียิมใหญ่ๆ นะคะ รับรองเลยค่ะ ไม่มีใครไปไหนแน่"

"ครูเดวิด ครูแกรแฮมก็เก่งนะคะ สอนดี ถ้าเรื่องแกรมม่าก็ต้องครูไมเคิลค่ะ ขนาดเด็กเก่าเราไปเรียนที่โรงเรียนนานาชาติยังกลับมาให้ครูเดวิดสอนเพื่อสอบ IGESE เลยค่ะ"

"ครูเปิดม. ปลายครบทั้งสามชั้นเลยไม่ได้เหรอคะ มีครบ ม.4, 5,6 พวกหนูจะกลับมาเรียนกันค่ะ ถ้าครูเปิดน้า...หนูรับรองเลยว่า พวกเรากลับมากันเกือบหมดแน่ๆ ค่ะ"

"เบ็นซ์...ปีนี้ครูจะให้ของขวัญวันเกิดหนูเป็นอะไรดีน้า..." ครูเดียวพูด
"ครูก็ไปนอนบ้านหนู ให้หนูนอนกอดทั้งคืนเลยนะคะ" เบ็นเซ่ตอบ
"ถ้าครูไปแล้วไม่ยอมกอดน้า..."
"ไม่มีทาง หนูจะกอดๆๆๆๆ จนเช้าเลย 555" เสียงหัวเราะดังแสบแก้วหูดังขึ้นอีกครั้งจากหนูเบ็นซ์

"โห...ครูรู้มั้ยคะ ขนาดเชนยังบอกเลยค่ะว่าโรงเรียนที่ดีที่สุดคือที่เบสนี่แหละค่ะ มาร์แชลล์ก็บอก แต่ที่มันชอบว่าโรงเรียนก็เพราะมันปากเสียไปงั้นเอง พอออกไปแล้วเป็นไง บ่นๆๆ"

"เรื่องวิชาการเราไม่เป็นรองใครเลยค่ะ โรงเรียนอินเตอร์น่ะ ดีตรงมีการพูดอังกฤษกันทั้งวันแค่นั้นเอง แต่เอาเข้าจริงๆ วิชาการก็หลวม เราสู้เค้าได้สบายเลย ครูเราก็สอนเก่งด้วย"

มานั่งนึก แล้วก็ปลื้มใจ เพราะลูกศิษย์ยอมรับ นับถือ และยกย่องสถาบันของตนเอง หมายความว่า ครูได้สอนเค้าสำเร็จในเรื่องของความกตัญญูกตเวที

ในความคิดของคนอื่นเป็นอย่างไร ครูเดียวไม่ทราบ แต่วันนี้ครูคิดว่า ครูเดียวประสบความสำเร็จ

นักเรียนที่ไม่เคยสัมผัสตัวตน ไม่เคยเรียนกับครูเดียว พบเจอกันเพียงเผินๆ จะเกรงกลัว (ท่าทางบารมีจะมาก) แต่ครูเดียวไม่เคยตีเด็กโดยตั้งใจลงโทษอย่างจริงจังนะคะ สงสัยจะตรงเสียงมากกว่า ท่าทางเสียงครูเดียวจะดุแฮะ (เด็กตะโกนบอก ไม่ท่าทางล่ะครู ดุเลยแหละ 555)

แต่กับนักเรียนที่เคยได้เรียนกับครูเดียวจะรู้ว่า แท้จริงแล้วครูเดียวเป็นอย่างไร ครูเดียวมีความสุขกับการที่ได้สอนนักเรียน มีความสุขที่ได้เล่นกับนักเรียน มีความสุขที่ได้นั่งอยู่ท่ามกลางนักเรียนของครู มีความสุขที่ได้มองพฤติกรรมการเล่นของนักเรียน มีความสุขที่ได้เห็นพัฒนาการด้านการเรียนของนักเรียน มีความสุขที่ได้ยินใครสักคนชมเชยนักเรียนของครู มีความสุขที่นักเรียนของครูยิ้มได้

ทุกวันที่งานรุมอย่างหนักหน่วง เมื่อใดที่ครูเดียวรู้สึกเกลียดโต๊ะทำงาน ครูเดียวขอแค่ได้ออกมาคุย เล่น กอด ซบไหล่ ลูกศิษย์ของครู ครูก็เหมือนได้รับพลัง ความเครียดมลายหายสิ้น และสามารถก้าวเข้าไปนั่งหน้ากองงานมหึมาอีกครั้งเมื่อลูกศิษย์ของครูต้องขึ้นเรียน

แต่แน่นอนว่าการเล่นและให้ความสนิทสนมกับนักเรียนจนเกินไปนั้น ย่อมมีทั้งคนชื่นชมและตำหนิ บ้างบอกว่าวางตัวไม่เหมาะสม แต่ครูเดียวกลับไม่เคยคิดว่า กับคนที่เรารักแล้วเราต้องมาวางท่าใส่กันทำไม อีกไม่นานครูเดียวก็ต้องจากลูกศิษย์ไปอยู่แล้ว เวลาอันน้อยนิดเมื่อเทียบกับกาลเวลาอีกยาวนานในอนาคต เมื่อเรารัก...ก็ต้องแสดงความรัก ทำให้เขารู้สิคะ ว่าเรารักและปรารถนาดีต่อพวกเขาอย่างสุดใจ และความรักของเราจะนำพาเขาให้เป็นเด็กดี เพราะเราจะได้รับความรักตอบแทน เมื่อเรารักกันเราก็จะไม่ทำร้ายจิตใจกันและกัน เราจะมีแต่ความเอื้ออาทรให้กันเสมอ

ตอนนี้...คุณแม่ครูเดียวซึ่งอยู่ต่างจังหวัด เร่งรัดและทวงถามถึงการที่ครูเดียวจะลาออกและหางานใหม่ที่มั่นคงกว่าที่นี่ ... ถ้าที่ที่ครูเดียวต้องไปอยู่ ไม่มีเงาของลูกศิษย์รุ่นนี้อีกต่อไป พวกเขาไม่สามารถมาหาครูเดียวได้อีก ชีวิตของครูเดียวคงหม่นหมอง ความรัก...ทำให้เราเป็นทุกข์ ครูเดียวรู้ว่าการพาตัวเองเข้าสู่วังวนของความรักในครั้งนี้ ยากจะลืมและคงเป็นทุกข์มากเมื่อพวกเขาจบ และจากไป หรือ ครูเดียวจบการทำงานที่นี่ แต่ครูเดียวก็ยังคงต้องการแสดงให้พวกเขารู้ว่า ครูรักพวกเขามาก...

เอ๊...ตอนแรกตั้งใจจะบันทึกความประทับใจในคำพูดของศิษย์เก่า
แต่ไหงมาลงท้ายด้วยความรักต่อศิษย์ปัจจุบันได้หนอ ยังไงก็รักลูกศิษย์ทุกคนอยู่แล้วล่ะค่ะ ครูเดียวซะอย่าง 555

Create Date : 31 กรกฎาคม 2552

Last Update : 1 สิงหาคม 2552 11:17:40 น.

10 comments

Counter : 812 Pageviews.

โดย: wbj

วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:7:53:21 น.

สวัสดีคะครูเดียว

อยากบอกว่าลูกศิษย์ครูน่ารักมากๆๆๆๆ แบบว่ากำลังวัยใสเชียวคะ น่ารักจัง อิอิ

ว่าแต่ไหนครูเดียวอ่ะคะ ดูหน้าตากลมกลืนมากๆ ฮ่าๆๆๆ

เสื้อดำใช่ไหม อิอิ

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:21:26:05 น.

..กลับมาแล้วนะครับ ครูเดียว

+ พรุ่งนี้จะมาทักทายใหม่นะครับ +

มาขอส่งเข้านอนนะครับ

หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับ..

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:23:01:23 น.

ดีใจแทนลูกศิษย์ ที่มีครู อย่างครูเดียวนะคะ

ความรักเป็นทุกข์
พลัดพรากก็เป็นทุกข์ ค่ะ ครูเดียว

แล้ว..ก็จะผ่านไปค่ะ
ชีวิตคนเราต้องเดินหน้าต่อไป และต่อไป
ตราบใดที่ยังมี่ลมหายใจค่ะ

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ ครูเดียว

ปล. ดีใจได้อ่านบล๊อกใหม่ค่ะ

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:23:35:36 น.

กลับไป เห็นเม้นท์ครูเดียว
ยิ้มแก้มแทบปริ แน่ะค่ะ
แสดงว่าเราใจตรงกัน
สวนกันกลางอากาศ ซะนี่

มาส่งยิ้มให้อีกครั้ง ก่อนไปนอนค่ะ

คราวนี้นอนจริงแร่ะค่ะ
ขอจุ๊ฟ ครูเดียวแทนลูกศิษย์ที่มีครูน่ารักนะคะ

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:23:40:27 น.

บทเพลงไหว้ครูทำให้นึกถึงครั้นเยาว์วัยคะ

ตอนเรียนมหาลัยนี้

ต้องสารภาพก่อนเลยว่า

วันไหว้ครู...หนูหนีตลอด

ฮ่าๆๆ ไม่เคยไปไหว้สักครั้งเลย

แหม..จริงๆแล้วดื้อนะคะ

ครูเดียวยังสาวอยู่มากๆๆ

เหมือนแรกรุ่นอายุสัก 24-25 ไม่น่าจะเกินนี้นะ มั้ง

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:11:26:31 น.

ลูกศิษย์น่ารักกันทั้งนั้นเลยค่ะ และที่น่าชื่นชมคือยังไม่ลืมคุณครูคนสวยคนนี้ที่ยังรักและรอคอยพวกเค้ากลับมาเยี่ยม มาพบปะคุยกัน ซึ้งใจแทนเลยค่ะ

* * * * * * * * * *

โอ๋ๆๆๆๆ อย่างอนค่ะ ส้มไม่ลืมหรอกจ้า ยังคิดถึงเสมอน๊า

"หวีเป๋" นึกไม่ออกง่ะ แต่คิดว่ามันคงสุดยอดน่าดู

โดย: ส้มแช่อิ่ม

วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:17:25:01 น.

สวัสดีคะครูเดียว

ครูเดียวคงอยู่กับเด็กๆมาก
จนกลมกลืนคะ เค้าว่ากันว่า
อยู่กับใครก็คล้ายแบบนั้น
อยู่กับเด็กมากก็ทำให้หน้าเด็ก
สงสัยจะสดชื่นจริงด้วย
หนูยอฯเป็นอีกคนหนึ่ง
ที่ภาษาอังกฤษแย่มาก--
เวลาเจออาจารย์ฝรั่งต้องหลบ
แต่สุดท้ายท่านอาจารย์ก็เรียกตอบอยู่ดี
เหอๆๆ ตอบทุกคาบเรียนด้วย
โอ้ว..มันทำให้หนูยอฯอาย
แทบแทรกแผ่นดินหนี
ตอนแรกตอบไม่ได้เลย
หลังๆก็ตอบไปค้างๆคูๆ
เพื่อนชอบหัวเราะ

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:9:51:42 น.

เอ๊ะ..ครูเดียวจ๋า

เพลงนี้เสียงครูเดียวหรือเปล่าคะ สงสัยจังฮุ้ๆๆ
อยากเป็นลูกศิษย์ครูจัง
ครูคงเก่งภาษาอังกฤษมาก อิอิ

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:9:54:17 น.

ฟังเพลงคุณครูจบ น้ำตาคลอเหมือนกันนะเนี่ยะ นึกถึงตอนเรียนมัธยม พอดีได้ไปร้องเพลงวันครู โอ้วน้ำตาท่วมบ่อกันทีเดียวค่ะ

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:9:58:33 น.