เธออยู่ตรงโน้น หนาวหัวใจบ้างไหม?..ลมหนาวและดาวเดือน
ดึกดื่นคืนนี้ ลมหนาวพัดโชยมา ฉันมองไปที่ขอบฟ้า เนิ่นนาน เธอจ๋า..ค่ำคื่นนี้ของที่นี่มันหนาวจับใจจริงๆนะ หนาวจับใจเลยล่ะ เธอจ๋า..เธออยู่ตรงโน้น หนาวหัวใจบ้างไหม?
หน้าต่างห้องนอน เปิดต้อนรับแสงพระจันทร์ แสงเดือนกำลังประชัน แสงดาว คืนที่หนาวเป็นพิเศษอย่างนี้..เราก็ต้องทำสิ่งพิเศษใช่ไหมจ๊ะ? นอกหน้าต่างคืนนี้ไม่เหมือนกับคืนนั้น ถึงแม้จะมีแสงจันทร์อาบไล้เหมือนในวันเก่า แสงเดือนยังคงถูกโอบล้อมด้วยแสงดาว..แต่สิ่งที่ต่างออกไป คือ..ไม่มีเธอข้างๆกัน
ก่อนหลับคืนนี้ ใจฉันขอไปเจอ พบเธอที่บนฟากฟ้า พร่างพราว พราวพร่าง..พร่างพราว..ไอหนาวเกาะอยู่ที่ริมขอบหน้าต่าง ขอได้ไหม..ขอแค่คืนนี้เท่านั้น..ขอให้เราได้มาพบกัน ที่เส้นขอบสายรุ้งที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แค่ครั้งเดียวในฝัน..
จะนอนหลับไหล ในอ้อมแขนของดวงดาว ให้เงาราตรี โอบล้อมหัวใจ ฝันหวาน ฝันหวานที่ยาวนาน ภายใต้อ้อมกอดของดวงดาว..เสียงเห่กล่อมของความเหงา และถูกลูบไล้ปลอบโยนให้หลับไหล..ด้วยความคิดถึง
ไม่รู้ค่ำคืนนี้ เมื่อเธออยู่ตรงนั้น จะเห็นดาวดวงเดียวกัน กับฉันไหม สักครั้งที่เธอเห็น แสงดาวทอประกาย ก็ยังเหมือนเรา ได้พบกัน ในความเป็นจริง..อาจห่างไกลหลายหมื่นหลายแสนไมล์ แต่ขอใกล้แค่เพียงเท่านี้.. แล้วฉันจะชี้ให้เธอดู ดวงดาวดวงเดียวกัน ดวงดาว..ที่นักดาราศาสตร์คนไหนๆ..ก็ยังค้นหาไม่พบ เธอยังอยากรู้ล่ะสิ...ว่าดาวดวงนั้น..อยู่ตรงไหน หึ หึ..ฉันหัวเราะอย่างคนที่กุมความลับยิ่งใหญ่ไว้.. ฉันรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน..แต่ฉันจะไม่บอกเธอหรอก เพราะถ้าเธออยู่ใกล้ฉันมากพอ เธอก็จะค้นพบมันเอง..
ดึกดื่นคืนร้าง น้ำค้างยอดหญ้าคา ไหลลู่ลงมา สะท้อนแสงจันทร์ อยากหยุดเดือนดาว เก็บลมหนาวไว้นานๆ เพราะเธอจะมา อยู่ในหัวใจ ยิ่งดึกมากขึ้นเท่าไหร่..ก็ยิ่งหนาวมากขึ้นเท่านั้น ถ้าเรายังนั่งข้างๆกัน เอาเท้าเล็กๆของฉัน ไปเกยก่ายทับเท้าใหญ่ๆของเธอ นั่งจับมือกันและกันไว้..คงดีกว่านี้..หัวใจคงอุ่นขึ้นมากมาย เห็นเงาสะท้อนของแสงจันทร์..ที่หยาดน้ำค้างปลายยอดหญ้านั่นรึเปล่า..ที่รัก มันเหมือนเงาสะท้อนในใจฉัน..ไม่มีผิดเพี้ยน.. และฉันก็เฝ้าถามเธอด้วยคำถามเดิมๆอีกแล้ว..เธอเห็นดาวดวงเดียวกันไหม?
ไม่รู้ค่ำคืนนี้ เมื่อเธออยู่ตรงนั้น จะเห็นดาวดวงเดียวกัน กับฉันไหม สักครั้งที่เธอเห็น แสงดาวทอประกาย ก็ยังเหมือนเรา ได้พบกัน คงเบื่อแย่แล้วล่ะสิ..กับคำถามซ้ำๆ..ถึงเธอจะเบื่อแค่ไหน ฉันก็จะถามเธออีกเรื่อยๆ
ดึกดื่นคืนร้าง น้ำค้างยอดหญ้าคา ไหลลู่ลงมา สะท้อนแสงจันทร์ อยากหยุดเดือนดาว เก็บลมหนาวไว้นานๆ เพราะเธอจะมา อยู่ในหัวใจ เคยได้ยินเพลง"ลมหนาวและดาวเดือน"ไหมจ๊ะ..ฉันถามเธอเป็นคำถามสุดท้าย ก่อนที่ค่ำคืนหนาวๆและเหงาๆนี้จะผ่านพ้นไปอีกหนึ่งค่ำคืน.. ค่ำคืนที่ยืดยาว..จนเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด..แต่ในก็มีวันสิ้นสุด ฉันเปิดกลับไปกลับมาหลายครั้ง..ฟังแล้วฟังอีกก็หลายหน... มันช่างมีเนื้อหาที่ชวนเหงาจับจิต..แต่ก็อบอุ่นจับใจเหลือเกิน ความอบอุ่น..ที่มาจากค่ำคืนที่คิดถึงใครบางคนมาก จนไม่อยากร้องไห้
อยากต่อเวลา ค่ำคืนนี้ให้ยาวนาน เพราะฉันมีเธอ อยู่ในหัวใจ ฉันคลอเพลงท่อนสุดท้ายเบาๆในลำคอ ไม่อาจร้องออกมาได้อย่างเต็มเสียง ฉันอยากให้เหตุผลว่า..เพราะมันดึกมากแล้ว..จะรบกวนคนอื่นเขา แต่ความจริงก็คือ ฉันอาย..ฉันร้องเพลงไม่เคยตรงคีย์เลยซักครั้ง ไม่มีใครยืนยันได้..นอกจากเธอ..เธอเท่านั้น..ที่รู้ดีที่สุด..
อยากต่อเวลา ค่ำคืนนี้ให้ยาวนาน เพราะฉันมีเธอ อยู่ในหัวใจ ฉันร้องคลอท่อนสุดท้ายอีกครั้ง..ก่อนเข้าสู่นิทรา ฝันดีนะเธอ..แล้วเจอกันใหม่ในฝัน..ในวันที่น้ำค้างพร่างพราว
อารมณเพลงมันพาไป..แต่ในความจริง ลมหายใจเข้าออก..จาดา จาดา..
Create Date : 19 ธันวาคม 2551 |
|
16 comments |
Last Update : 10 เมษายน 2552 16:03:57 น. |
Counter : 1280 Pageviews. |
|
|
|