ไหน ความรักมันอยู่ที่ไหน
มองทางไหน ก็เห็นเพียงความปวดร้าว
คำว่ารักที่ใครพูดกัน
ฉันไม่เคยเห็นมันจะจริงเลยสักครั้ง
กี่คนแล้ว ที่เคยต้องเสียน้ำตา
เหงา โลกนี้มันช่างเงียบเหงา
มีแต่เงา ที่คอยเป็นเพื่อนเรื่อยมา
มีใครไหมที่รักฉันจริง
ฉันรอแต่เขา รอแต่เขา ตลอดมา
ยังคอยหา แต่เขานั้นอยู่ที่ไหน
อยู่ในสายลมหรือเปล่า อยู่ในแสงดาวใช่ไหม
ทำไม ทำไมฉันจึงไม่เคยได้เจอ
จะต้องเหงาถึงเมื่อไหร่ อีกนานไหมฉันจะพบเธอ
หรือว่าเธอไม่เคย มีอยู่จริง
ท่ามกลางชีวิต ที่มันสับสน
ขอเพียงสักคน ที่มีรักแท้
ไม่มีใครไหนเลย ที่รักจริง
ถ้ายังอยู่ในวัยใสๆ (สุดขีด)
เพลงนี้คงอินลึกไปถึงหัวใจเลย
กับความรู้สึกรักใครซักคนอย่างหมดหัวใจ
การรอคอยใครซักคนด้วยความคาดหวังทั้งหมดที่มี
การโหยหวน โหยหา ว่าเขาอยู่ที่ไหน ทำอะไร
พร่ำเพ้อถึงดวงเดือน ดวงดาว บางทีอาจเลยไปถึงดวงจันทร์
แต่เขาคนนั้น ก็คงเป็นเหมือนในบทเพลง อยู่ในสายลมรึเปล่า
55555+ และเขาก็คงเป็นสายลมจริงๆ เพราะมันไม่เคยมีอยู่จริง
มองไปก็ว่างเปล่า ถามหาก็เจอแต่ความเงียบเหงา และเงียบงัน
มาถึงวันนี้..แม้วัยจะไม่ใส (เท่าวันนั้น)
แต่พอได้ฟังเพลงนี้ครั้งแรก มันโดนแฮะ
เนื้อเพลงพร่ำเพ้อถึงความรักแบบนี้...มันยังอิน
และที่สำคัญ...ยังคงตกหลุมรักเสียงเจนิเฟอร์ คิ้มเสมอ
เหมือนทุกครั้งที่เคยฟังเพลงของเธอ ไม่ว่ากี่ครั้งกี่คราวกี่หน
ก็ยังคงหลงรักน้ำเสียงอันทรงพลัง ที่สามารถถ่ายทอดบทเพลง
ได้ลึก ได้ซึ้ง ได้เข้าถึงหัวใจมากที่สุดคนหนึ่ง...ฟังแล้วเคลิ้มจริงๆ
คนหล่อขอเจิมนะครับ อิอิอิ