. . . เ ข า ใ ห ญ่ กั บ ฤ ดู รั ก . . .
*** รูปเยอะนะคะบล็อกนี้ ***
กลับมาแล้ว กลับมาพร้อมหัวใจที่หล่นหายไปในหุบเขา เขียนเสียเวอร์จริงคราวนี้ แต่สารภาพตรงๆ ว่าตกหลุมรักเขาใหญ่เข้าแล้ว อากาศดีเหลือเกินค่ะ ชอบบรรยากาศช่วงนี้เสียจริง รักทุกวินาทีที่นั่น รักต้นไม้ทุกต้น รักอากาศแบบนี้ ไม่ร้อนเลยสักนิด ฝนคอยพรำมาตลอด เขาใหญ่ตอนนี้สวยเหลือเกินค่ะ มองไปทางไหนก็เขียวไปหมด ต้นคูณเหลืองอร่ามเต็มสองข้างทาง ไหนจะหางนกยูงสีแดงที่เห็นเป็นระยะๆ ฤดูนี้เป็นฤดูที่หลากสีสันจริงๆ แถมยังได้ฝนมาคอยช่วยเติมเต็ม มาช่วยเลี้ยงไม่ให้อากาศร้อนไปเหมือนที่เคยเป็นมา สองวันที่เขาใหญ่จึงมีความสุขจริงๆ
อย่างหนึ่งคงเพราะได้พักผ่อน ไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้นานแล้ว ตื่นสายมากๆ เกือบสิบโมงได้กระมัง ตื่นมาเพราะแม่ปลุก กับเสียงโทรศัพท์น้องชายดังจากห้องด้านนอก โชคดีที่ทุยมูฟไม่มีคลื่นในบ้าน เลยรอดตัวไป ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังสักกระผีก ตื่นมาพออาบน้ำอาบท่าก็คว้ากล้องออกไปเดินเล่น เป็นกิจวัตรไปแล้วละค่ะ ที่มานอนเขาใหญ่ที่ไร ต้องตื่นออกไปเดินเล่นพร้อมกล้องในมือทุกทีไป อากาศตอนเช้า (จริงๆ ไม่เรียกว่าเช้าแล้ว สิบโมงนี่สายแล้ว) ไม่ร้อนเลย ฟ้าไม่ใสอย่างที่ใจอยากให้ใส แต่แลกกับอากาศไม่ร้อนอบอ้าวเกินไปนั้น พอแล้วค่ะ มีความสุขพอแล้ว
ตอนนี้ต้นไม้รอบบ้าน พากันออกดอกสลอน หลายต้นแข่งกันชูช่อ จะขาดก็แต่ปีบที่ดอกเหลือน้อยเต็มที จำปีด้านหลังดอกก็ยังเล็กอยู่ เสียดายคราวนี้ไม่ได้ภาพจำปี หรือไม่ได้กลิ่นจำปีเลย แต่กระนั้นความสดชื่นรื่นรมย์เพราะสีสันก็ยังมีอยู่ ปัตตาเวียที่ไม่เคยหยุดออกดอกเลย หรือลั่นทมที่มาคราวนี้ ออกดอกให้ชื่นใจนัก เยอะมากมาย เห็นแล้วมีความสุขเป็นที่สุด เดินเล่นไป มีน้องๆ วิ่งตามเป็นพรวน แต่คราวนี้น้องๆ ไม่ค่อยจะรักพี่มันเท่าไหร่แล้ว เพราะได้คนสวนคนใหม่มาเฝ้า เขารัก ดูแลน้องๆ เป็นอย่างดี จนมันแทบจะลืมพี่ๆและแม่มันแล้ว - -" น้าแฟนคนสวนเล่าให้ฟังว่า น้องตัวแสบของพวกเรา เวลาอยากอาบน้ำ เพราะอากาศร้อน จะเดินไป แล้วใช้มือ (หรือขาหน้า) สะกิดๆ แล้วเดินไปนั่งข้างกองสายยาง ไอ้หมาตอแหลลลลลลลล (นี่แอบนินทามันในใจ) รู้ดีเชียวนักนะเดี๋ยวนี้น่ะ พี่เชื้อมาไม่สนใจ ชิส์
เที่ยงกว่าๆ หลังทานข้าวทานปลาเสร็จ (เอ๊ะ มื้อนี้ไม่มีปลา) ต่างคนต่างแยกย้าย แม่หนีไปนอนในบ้าน น้องชายไปล้างรถ พอว่างก็จับรถมาตัดหญ้า แอบถ่ายรูปเจ้าตัวมาหน่อยนึง ส่วนพี่สาว นั่งแหมะอยู่หน้าระเบียงบ้านหลังใหญ่ อ่านหนังสือ ฟังเพลง แล้วพอบ่ายฝนก็เทลงมา ฝนไม่หนักเท่าไหร่ แค่โปรยๆ ปรายๆ อากาศดีเหลือใจ รู้สึกสงบแบบที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาหลายๆ เดือน คิดไม่ผิดจริงๆ เลยที่หนีกลับมานอนที่นี่ แม้จะมาแค่วันสองวัน แต่มันก็คุ้มกับความรู้สึก แต่ก็อยู่ดี แอบคิดถึงใคร อยากแบ่งปันช่วงเวลาดีๆ ให้ อยากให้อยู่ข้างๆ ขอเอนพิงสักหน่อย เฮ้อ เพ้ออีกแล้ว ใครเขาจะมาสนใจละเนอะ เลยกดส่งข้อความบอก แม่มดฯ ว่า "แจ๋วกำลังมีความสุข" ชะรอยแม่มดจะหมั่นไส้หรือไงไม่ทราบ เพราะไม่ตอบกลับมาเลย T_T โธ่เอ้ย อุตส่าห์ส่งหา รู้หรือเปล่านั่น ถ้าไม่อยู่ตรงนั้นก็ไม่มีสัญญานโทรศัพท์นะจะบอกให้ ทั่วบริเวณมีสัญญานแค่สองที่แค่นั้นเอง ตรงระเบียงบ้านมี 1 ขีด กับใต้ต้นลั่นทมทางเข้าอีก 2 ขีดเชียวนะ
เขียนบล็อกคราวนี้ออกแนวเรื่อยเจื้อยเนอะ เย็นๆ มาเราก็ออกไปที่ภูพิมานกัน ไปดูแบบบ้าน เพราะน้องชายต้องทำงานเกี่ยวกับพวกนี้ เราเลยตระเวณดูบ้านสวยๆ กัน เห็นแล้วตาร้อนผ่าวๆ ด้วยความอิจฉา อยากจะสะกิดแม่ให้หาน้ำแข็งมาประคบตาเสียเดี๋ยวนั้น บ้านแต่ละหลัง สวยน่ารัก แทบขาดใจ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้มีเหมือนเขา แต่ตอนนี้ดูไปก่อนก็เอาเถิด แล้วเราก็ผ่านตรงลานลั่นทม ร้องกรี๊ดๆ ลั่นรถ ขอให้น้องจอด เพราะอยากถ่ายรูป พอน้องจอด ถ่ายผ่านกระจกไม่สะใจ เลยเปิดประตูรถ คว้ากล้องวิ่งไปที่ลานเสียอย่างนั้น พอวิ่งไปเห็นเต็มๆ ตา โอ้ย คุณเอ้ย แทบจะละลายล้มลงตรงนั้น สวยค่ะ สวยเหลือเกิน คนแพ้ลั่นทมแบบอิฉัน แทบตายไปกับบรรดาลั่นทมแสนสวยเหล่านั้น ไหนจะบรรดาดอกที่ร่วงหล่นบนพื้น เหมือนพรมลั่นทมอย่างไรอย่างนั้น คนปลูกก็ช่างเก่งเสียกระไร ปลูกจัดได้สวยเหลือเกิน เห็นแล้วได้แต่พูดกับคนที่บ้านว่า อยากได้ๆๆๆๆๆๆ ทำได้จะหอบยัดใส่กระเป๋าเสียเลย แต่ก็ได้แต่ฝัน ถ่ายรูปมาได้หน่อย แต่ไม่สวยสมกับที่อยากถ่ายทอดออกมาเลยสักนิด ของแบบนี้ต้องเห็นด้วยตา หรือเรามันคนบ้าลั่นทมเกินไป จนมองว่าสวยมากมายก็ไม่รู้ คนอื่นก็อาจจะไม่เห็นว่าสวยนักหนาแบบเราก็เป็นได้ ขนาดแม่ยังทัก จะถ่ายรูปดอกไม้ไปทำไมนักหนา โธ่แม่ก็ ไม่รู้หรือไง ลูกสาวแม่บ้าเข้าขั้นคลั่งกับดอกลั่นทมนี้เชียว แล้วก็ไม่ชอบเรียกลีลาวดีด้วย ชื่อเดิมของเขาก็เพราะก็สวยดีอยู่แล้ว มาหาว่าระทมได้อย่างไรกันนะ
จากภูพิมาน เราก็ไปเดินตลาดโต้รุ่งกัน ขอบอกว่าคนชอบกิน อย่าได้ริไปเดินตลาดโต้รุ่งปากช่องเชียวนะคะ ขอรับรองว่ามีแต่ของน่าหม่ำ น่าซื้อตลอดทางแน่ๆ เห็นแล้วอยากซื้อไปหมด หรือเรามันคนช่างกินเกินไปน้อ แม่ต้องสะกิด อ้วนแล้วนะ ....เอาน่าแม่ ก็อ้วนแล้วไง ถึงไม่ต้องห่วงเรื่องกิน ...นั่นแหละคำแก้ตัวของคนตัวกลม แหะๆ
กลับมาคราวนี้เหมือนได้ชาร์จแบตให้ชีวิต ให้มาสู้กับสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า ทางไม่ได้โรยด้วยกุหลาบสักนิดสำหรับชีวิตนี้ แต่แค่สักช่วง ที่ได้พัก ได้หาความสุขเล็กๆ น้อยๆ ให้กับหัวใจ มันก็ทำให้เรามีแรงสู้ต่อไป บางทีความสุขก็ไม่ได้หายากเกินไปเลย สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะคะทุกคน ^^
ลั่นทมข้างบ้าน
ดอกไรไม่รู้สีม่วงน่ารัก
ปัตตาเวียสีแดง ที่ไม่เคยห่างหายจากการออกดอก
กุหลาบสีอะไรหว่า โอลด์โรส? ดอกใหญ่
สีชมพู หอมหวาน
ต้นลั่นทม
ปัตตาเวียสีชมพู ที่ไม่เคยถ่ายรูปได้ดีสักครั้ง - -"
มะลิก็มี
นั่นไงคนสวน(จำเป็น) กำลังไถรถตัดหญ้า อิอิ
ต้นลั่นทมที่น้องทุยมูฟมีคลื่นตั้งสองขีด
รอบๆ
ลั่นทมอีกต้น
ลิบๆ นั่นแหละค่ะ ลานลั่นทม
สวยยยยยย
ร่วงหล่น
นี่ใครไม่รู้
ลาด้วยภาพนี้
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
.
Create Date : 15 เมษายน 2550 |
|
37 comments |
Last Update : 23 เมษายน 2550 22:15:02 น. |
Counter : 512 Pageviews. |
|
|
|
กี๊ดดดด อยากปายอีกอ้ะ
บรรยากาศตอนนี้เหมือนเมืองนอกไม่มีผิดเลยอ่ะ...ฟังตัวบรรยายแร้วอยากไปมั่ง แต่ติดว่าต้องกลับมาคารวะญาติๆนี่ดิ...ฮืออๆๆๆโฮ....
ไว้คราวหน้าไปนะ...
โดย: Anne IP: 202.139.223.18 15 เมษายน 2550 0:21:58 น.