|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
1วันที่แสนดี บวกอีก1 วันที่เลวร้ายที่สุด...ในชีวิตนี้..เอาอะไรมาแลกก้อยื้อเอาไว้ไม่ได้...
เปิดบล็อควันนี้ เราไม่ต้องการร้องขออะไรจากใครทั้งสิ้น เพราะสิ่งที่เสียไปแล้ว ไม่สามารถยื้อไว้ได้อีกต่อไปแล้ว... แต่ดวงใจที่เจ็บปวดเกินบรรยายนี่ มันยังอยู่คู่กับเรามันไม่หายไปไหน...
เราได้แจ้งทุกท่านออกไปแล้วว่า กำลังตั้งครรณ์ และ มีอายุครรณ์ได้แค่สองอาทิตย์เท่านั้นเอง เป็นสิ่งที่เรารอมานาน รู้สึกสุขใจมากล้น... จำได้และจะไม่ลืม บ่ายวันอาทิตย์เราตัดสินใจซื้อที่ตรวจมาตรวจ ผลออกมาอย่างที่ทราบกันดี...
เช้าวันจันทร์ เกิดเหตุการณ์ไม่น่าเชื่อ ...เป็นไปได้อย่างไรกัน ... เราล้ม...มีอาการเลือดไหล...แต่เค้าก้อเฉยยังไม่พาเราส่ง รพ... นอนรอคอยอะไรกันเรา ...คิดถึงแม่ใจแทบขาด .. นอนรอเวลาต่อไปไม่ไหวแล้ว ตัดสินใจโทรบอกเค้า ทั้งๆที่เค้าก้อนั่งทำงานอยู่แค่ชั้นล่างของบ้าน ..พูดออกมาได้คำเดียวว่า เจ็บ...
จากนั้นเค้ารีบโทรเรียกรถพยาบาลมารับ นี่เป็นครั้วงแรกของชีวิตจิงๆ กะรถพยายาลฉุกเฉินนี้ ไปรถเราก้อไม่ได้..เพราะเป็นวันหยุด รพ..ไม่รับคนนอก.. ถ้าให้เลือก ไม่อยากเฉียดกายขึ้นมันไปหรอกนะ เพราะรายไหนรายนั้น ได้ขึ้นแล้ว มันจะต้องมีอะไรให้เราได้สูญเสียกันบ้างล่ะ..
ทุ่มครึ่ง รถพยาบาลเคลื่อนออกจากบ้าน ... ถึง รพ..เมื่อไรไม่รุ เพราะไม่ได้ใส่นาฬิกาเลย.. คุณหมอสั่ง...ถอด...และขึ้นตรวจ ส่วนฉี่ไปฉี่มาแล้ว ผลยืนยันคือท้อง ร้อยเปอร์เซ็นจิงๆ เราดีใจ แต่ยังไม่จบแค่นี้..ต่อ คุณหมอส่องกล้อง ดูผ่านช่องคลอดเลย ตกใจ กลัว อยากกลับบ้าน แต่ไม่ทันแล้ว ...เพื่อเช็คดูว่าลูกอยู่ไหม??? ยอม......... เห็นหน้าเค้าล่ะ ยังเป็นแค่ไข่เท่านั้นเอง...ทีแรกเราดูแค่คนเดียว แต่พอหมอ บอกว่า เป็นแฝดนะ ...............สามีเรากระโดดเข้ามาร่วมดูด้วย เราทั้งสองคนทั้งตกใจและดีใจมากกกกกกกกกกกกกก แต่เลือดเราก้อยังไหลไม่หยุด.........เพราะอะไรกัน???????
คุณหมอบอกว่า อาจจะรอด หรือไม่รอด นั่นคือแท้ง...รอลุ้น หมอให้ยามา และบอกให้กลับบ้าน .. ซึ้งกับที่นี่มากนะ เพราะขามาเราถูกเข็น แต่ขากลับ ลากสังขารเอาเอง ทั้งๆที่หมอก้อบอกมาแล้วว่า ห้ามเดินมากเด่วลูกหลุด แต่จำได้ว่าคืนนั้นเดิน แม่ง เกือบรอบ รพ.เลย ไม่มีใครหาเก้าอี้เข็นมาให้เราเลย... เพราะเราไม่ใช่คนที่นี่หรือเปล่า??????
ตามความจิงแล้ว เราน่าจะได้นอนดูอาการที่รพ..นะ กลับมาถึงบ้าน กี่ทุ่มเราก้อจำไม่ได้ นะ.. เจ็บท้องมาก กินได้แค่ไข่ต้ม จากนั้นกินยา ชีวิตสามวันนี้ เราอยู่แบบตามมีตามเกิดจิงๆ เพราะในบ้านไม่มีใครนอกจากสามีเท่านั้น .. ก่อนจะหลับตาลง เราถามสามีว่า ทำไมเค้าไม่ยอมให้เรานอน รพ..เพื่อดูอาการ..?????? สามีตอบว่า ..รอดูก้อเท่านั้น อยู่ที่ไหนก้อเหมือนกัน นี่คือคุณหมอบอกมา..?????
เราสองคนพยายามยื้อและรักษาลูกที่ยังเป็นไข่แฝดแบบนี้ นอนลูบท้องและบอกกับลูกตลอดคืนว่า ..
"อยู่กับแม่นะ มาแล้วก้อ อยู่ด้วยกันนะ อย่าเพิ่งยอมแพ้นะ แม่ก้อจะสู้เหมือนกัน"
พร่ำพูดได้แค่คำๆนี้ทั้งคืน..แต่เลือดก้อยังไหล..ไม่ยอมหยุด... และแล้วเหตุการณ์ ไม่คลาดฝันก้อเกิดกับเรา ในบ่ายวันอังคาร.. ซึ่งคือเมื่อวานนี้ ...เราปวดท้อง อยากเข้าห้องน้ำ ..พยายามนั่งแบบให้ปิดที่สุด แต่สุดท้าย ทุกอย่างก้อหลุดออกมา ..นาทีนั้น เราแทบล้มทั้งยืน เหตุณ์นี้เกิดขึ้นตอนเราอยู่คนเดียวในบ้าน ขอความเห็นจากใครก้อไม่ได้ ..
ข่มใจหยิบสิ่งที่เห็นขึ้นมาเอากระดาษห่อไว้ เพราะตัวเราเองไม่รุว่าคืออะไรกัน...
และก้อมีพี่คนไทยบ้านใกล้กัน เค้ากลับเราเป็นเพื่อนบ้านกันมาได้สักพัก เค้ามาเยี่ยมเรา เราก้อไม่กล้าเอาให้เค้าดู ..แต่พี่เค้าก้อมาอยู่เป็นเพื่อนคุยและทำอาหารทิ้งไว้ให้เรากิน ..เพราะมื้อกลางวันเราได้กินแค่มาม่า เท่านั้นเอง....
จากนั้น สามีกลับมา พี่เค้าก้อกลับไปบ้านเค้า...เราบอกสามีเราว่า โทรหา รพ..ให้ที ถามเค้าทีว่า ก้อนเลือดก้อนนี้คืออะไรกัน??? หลังจากคุยโทรศัพแล้ว สามีรีบพาเราไปรพ..ทันที
ขึ้นตรวจอีกครั้ง ...วันนี้เราเงยหน้ามองนาฬิกา ซึ่งเป็นเวลา 18.30 น.
ส่องกล้องเหมือนเดิม แต่.................ภาพที่เห็นไม่มีไข่แบบเมื่อวานแล้ว...ไปแล้ว ทุกอย่างในท้องเราว่างป่าว??????????????
หมอยืนยันชัดถ้อยชัดคำ ว่า เค้าไปแล้ว ...ให้ทำใจ เป็นเรื่องที่สุดวิศัย
ตกลงที่เราแท้งมานมาจากสาเหตุอะไรกัน????
ใครผิด ใครถูก ระหว่างเราและ สามี หรือ ใครกัน????
ไม่โทษใคร ..อโหสิ เพื่อลูกของเรา .. น้ำตาไหลแทบเป็นสายเลือด ร้องจนหลับไป ตื่นขึ้นมาก้อร้องต่อ ... แต่ก้อเรียกอะไรกลับคืนมาไม่ได้...
ทำได้แค่เพียง เรียกลูกกลับบ้าน ...
เท่านั้นเอง....
ปล...เรื่องของเรา เราตัดสินใจนำมาบอกเล่า ทั้งๆที่ใจเรายังเจ็บปวด น้ำตาก้อไม่มีเหลือแล้ว....
เราแค่ต้องการให้ทุกคน มองเเละ เห็นถึงปัญหาทุกอย่าง และอย่านิ่งนอนใจ นี่คือ บทเรียนราคาแพงของเราหรือแม้แต่เงิน ก้อยังซื้อไม่ได้ ....
เราเสียใจที่เราและลูกดันมาอยู่ผิดที่ผิดเวลาแบบนี้ ..
ตอนนี้ความรู้สึกของเรา เราอยากกลับไปบ้าน ....................
เรารู้สึกเหนื่อยเหมือนร่างกายเราไม่มีแรง... ตกกลางคืนเราฝันร้าย ฝันซ้ำไปซ้ำมาในความฝันเราเห็นแต่โรงศพ ... มีแค่สองโรงศพเท่านั้น...ของใครกัน???? ทุกอย่างมืดไปหมด....
......เราถือโอกาสพักบล็อคไว้แค่บล็อคนี้ไปก่อน เพื่อไม่ให้ทุกคนเป็นห่วง เราเลยมาแจ้งให้ทุกคนทราบ..
ขอขอบคุณทุกท่าน และพี่ๆเพื่อนๆทุกคน ที่คอยติดตามเรื่องของเรามาตลอด...
ปล...ถึงลูกแฝดของแม่ ถึงแม้เราจะมีโอกาสได้เห็นกันแค่วันเดียว.. แต่แม่ก้อจะคิดถึงหนูสองคนไปตลอด .. และแม่จะเฝ้ารอลูกแฝดของแม่ กลับมาหาแม่อีกครั้งนะลูก...
อีกหนึ่งเดือนข้างหน้า...เราก้อจะมีอายุครบ 25ปี พอดี .. นี่คือของขวัญที่มีค่าที่สุดถึงแม้จะเพียงแค่คืนเดียว...
แต่ทุกอย่างก้อถูกพรากจากไป...
ถ้าเลือกได้ แม่จะเป็นคนไปแทนลูกแฝดทั้งสองของแม่เอง......
..............และสักวันเราอาจจะกลับมา...ขอเวลา.............
Create Date : 21 กรกฎาคม 2553 |
|
40 comments |
Last Update : 9 มกราคม 2554 16:55:07 น. |
Counter : 450 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ปลา IP: 124.157.169.108 21 กรกฎาคม 2553 14:14:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาหมึกฯ IP: 219.122.85.141 21 กรกฎาคม 2553 14:35:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฮง นานนี IP: 164.71.1.222 21 กรกฎาคม 2553 14:56:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: katsuji(จอย) IP: 114.128.19.148 21 กรกฎาคม 2553 15:01:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: JIPPY IP: 98.215.67.106 21 กรกฎาคม 2553 15:05:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: titou IP: 115.87.157.86 21 กรกฎาคม 2553 21:15:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Rurujung 21 กรกฎาคม 2553 21:25:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: หัวใจสีส้ม IP: 98.245.72.181 21 กรกฎาคม 2553 22:55:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: nat IP: 183.89.96.132 22 กรกฎาคม 2553 0:12:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: Yamaka 22 กรกฎาคม 2553 17:40:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่นก (Kukas ) 26 กรกฎาคม 2553 12:58:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: แฟนคลับ IP: 110.93.0.206 27 กรกฎาคม 2553 8:14:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋โนริ IP: 125.54.124.20 29 กรกฎาคม 2553 12:36:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: bumdd@hotmail.com IP: 61.7.141.125 29 กรกฎาคม 2553 16:46:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: tr123 4 สิงหาคม 2553 19:30:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: QATAR 8 สิงหาคม 2553 11:17:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: natto (natto-kita ) 8 สิงหาคม 2553 21:56:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ยูอะ 12 สิงหาคม 2553 6:57:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: fahtsuki 14 สิงหาคม 2553 18:02:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: coco-wine IP: 124.120.104.188 18 สิงหาคม 2553 9:20:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อย่าเพิ่งหมดหวังนะคะ ยังไงต้องเข้มแข็ง ทำบุญให้ลูกทั้งสอง เผื่อคราวหน้าจะได้กลับมาเกิดเป็นลูกคุณอีกครั้ง อย่าเพิ่งท้อนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ