เราเพื่อนกัน
แอบส่องเพื่อนข้างบ้านยิ้มแฉ่ง (ชื่อกะทิ)ใช้ความคิดอยู่อย่าพึ่งกวน (กะทิ)ผมชื่อ โรตีครับ (เรียนอนุบาลหรรษาครับ 555)จายแอนท์รายงานตัวครับ(บางทีก็เรียกจายมด บางทีก็จายเหม็น)ยังไม่หมดครับบางเวลาเรียกผม จายเน่าซะงั้นนีโม่ (น่าสงสารเค้าเสียชีวิตไปแล้ว ยังเหลืออยู่แต่ในความทรงจำของผม)สองพี่น้อง นีโม่และจายแอนท์ กำลังคุยเรื่องงานกันอยู่ บรรยากาศกำลังเครียดน่าดูผมได้ชื่อใหม่อีกแล้ว เรียกผมองค์บาก ซะงั้นตั้งแต่ภาพที่สามลงมา ถ่ายจากมือถือ NOKIA N72 ดูแล้วก็ชัดดีเหมือนกัน มือถือสมัยนี้...ซู๊ดยอด!!!และแล้ว1.5 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหกจำผมได้ไหม จายแอนท์ เจ้าเก่าครับผมมีพี่เลี้ยง ชื่อพี่ Dugdig แกชอบพาผมหนีออกไปเที่ยวนอกบ้านประจำวันไหนหนีออกบ้านไม่ได้ เราก็ใช้เวลาว่างวางแผนกันส่วนพี่ทีเห็นหลังสีดำชื่อ พี่ Dugdig เหมือนกัน แก่กว่าผม 2 ขวบ ตอนผมยังเด็กแกชอบกัดผมประจำ ตอนนี้แกเสียชีวิตไปแล้วครับ ผมอโหสิกรรมให้แกแล้ว 555ต่อมาก็...ไม่รู้จะเรียกแกยังไงดี แกอายุยืนสุดๆ แกอายุได้ประมาณ 18 ปี แกคุมแถวนี้ครับ ตัวใหญ่ตัวเล็กแกบ่ยั้น แกสู้หมดประสบการณ์แกโชคโชน ตาแกบอดไปข้างหนึ่งเพราะแกไปต่อสู้กับงูเห่า ตอนนี้แกก็เสียชีวิตไปแล้วตอนต้นปี 2553 นี่เองครับ ผมขอเรียกแกว่า Super ทวด... แกชื่อ ทวดนุ้นครับส่วนสองตัวนี้ผม ไม่รู้จักชื่อเขาอยู่คนละซอยกับผม ชอบไล่ผมประจำ แต่ไม่ทันผมหรอก 555 จายแอนท์ซะอย่างไก่..แล้วมันมาเกียวอะไรกับผม มันเกี่ยวก็ตรงที่ผมเป็นโรคจิตครับ เห็นไก่ที่ไรเลือดลมมันฉีด ต้องไล่จับมาเล่นจนไก่หมดแรงตาย แล้วไงต่อ...แล้วเจ้าของไก่ก็มาเก็บเงินค่าเสียหายที่เจ้านายผมครับ จากนั้นผมก็จะถูกกักบริเวณ ก็ได้พี่ Dugdig นี่แหละที่ช่วยพาหนีออกมานอกบ้าน แกเชี่ยว...นี่คือหนึ่งในร้อยวิธีที่ใช้ทำโทษผม แต่ผมความจำสั้นครับ ทำโทษไปผมไม่ค่อยจำ อันนี้เจ้านายคงเข้าใจผมดี เราอยู่กันด้วยความเข้าใจครับ ตอนนี้ผมได้ฉายาใหม่อีกแล้วครับ "แอนท์ร้อยศพ(ศพไก่ครับ555)"
นักรบนอกตลาด
จำนวนผู้ชมออนไลน์ : Users Online
จำนวนผู้ชมทั้งหมด รวมทั้งหมด คน