ทุกๆปีบริษัทเรามาบรรยายที่คณะอ่ะนะ (Campus Visit) คนฟังล้นห้องสโลปเลย... ตอนเราปีสี่หลังงาน เราตรงรี่เข้าไปถาม (รู้ทีหลังว่าคนนั้นน่ะ ประมาณประธานบริษัท ในบ้านเรา) ว่าโอกาสสำหรับวิศวะอาหารเป็นยังไง ง่ายๆ ประมาณว่า : I am a food engineer, can I apply for your company??
Him : Are you a good engineer? ด้วยภาษาอันแข็ง แรงไม่มี .. เราได้ยินว่า Are you a Food Engineer?
Me : (หูตึงรึไงวะ) Yes I am a FOOD engineer..
Him : No No I meant to ask if you are a GOOD engineer.
Me : Of caurse!
Him: Then you are simply qualified! Just send us your application online. bla bla bla.. แล้วมีการสาธยายตามมาอีกยืดยาวว่า มีระบบการอบรมที่ดีเยี่ยม และเทคโนโลยีชั้นสูง ซึ่งถึงแม้คุณจะจบวิศวะปิโตรก็ต้องมาเริ่มเทรนใหม่เท่าๆกันอยู่ดี โนวอรี่
จบไปอีกหนึ่งตอน
ว่าไปแล้วสายงานเราใกล้กันเลย
ก่อนนี้เราย้ายมาอยู่ที่เมกา เราก็ทำงานในสาย offshore เหมือนกัน แต่บริษัทฯ เราเป็น contractor เราอยู่แผนก Estimating ทำเกี่ยวกับพวกนำเสนอ bid
สนุกดี ชอบมาก ๆ เลย ได้ทำงานกะพวกฝรั่งบ้า ๆ มันส์ดี ไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้านายกะลูกน้องเลย เหมือนเพื่อนและครอบครัวเดียวกัน
พวกฝรั่งที่ย้ายกลับมาทำงานที่ เท๊กซัส ยังมาชวนไปทำงานที่เท๊กซัสเลย แต่ไปไม่ได้หรอก สามีทำงานที่แคลิฯ แล้วเราก็ไม่อยากไปทรมารกับความร้อนที่นั่นด้วย
แต่ชอบนะทำงานสายนี้ บ.น้ำมันก็คือลูกค้า บ. เรา เคยถูกชวนไปทำงานกับ บ. น้ำมันแห่งหนึ่ง แต่มันจ่ายน้อยเลยไม่ไปทำ เพราะที่ทำอยู่ก็เงินดี แถมให้โอทีอีก หาได้ที่ไหน อิ อิ
อย่างว่าเมืองไทย ค่าแรงถูก ใช้คุ้ม โดยเฉพาะ บ. ไทย ๆ
บ่นเยอะอีกละ...เรา