Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
15 กรกฏาคม 2548
 
All Blogs
 
คำถามที่เจอบ่อยๆ.. เรียนวิดวะอาหารไหงมาทำงานขุดเจาะน้ำมันได้

อืม... อย่างที่เปิดไปว่าชีวิตเราไม่ได้หวือหวาพิศดารพันลึกอะไรหรอก เราเรียนจบ ป.ตรี วิศวกรรมศาสตร์ จากสถาบันรัฐแห่งหนึ่ง(เกือบไม่อยู่)ในกรุงเทพ

ที่ผู้คนพากันแปลกใจคือ เรียนวิศวะอาหาร ทำมั้ยมาลงเอยกับขุดเจาะน้ำมันได้

เรื่องมันยาวอ่ะ ...

สมัครงาน แล้วได้งาน ก็เลยทำ

จบ..

อิอิ ล้อเล่น คิกๆๆๆ

อ่านะ เล่นตัวมากไปหน่อย (ชักเกินงาม) แม่นแล้วอ่านไม่ผิดหรอก เราเรียนวิศวะกรรมอาหาร แล้วมาทำงานเกี่ยวกับขุดเจาะน้ำมัน

ความตอนที่แล้วจบสั้นไปหน่อยว่า วิศวกรรมอาหารคืออะไร ต่อให้จบก่อนแล้วค่อยว่ากัน ว่าไปไงมาไงถึงได้หลงมาทำไรกับน้ำมันได้

วิศวกรรมอาหาร เราเรียนพื้นฐานวิทยาศาสตร์อาหาร ให้รู้ว่าคุณสมบัติของวัสดุที่นำมาทำอาหารแต่ละอย่างเนี่ยเป็นยังไง องค์ประกอบต่างๆ ปริมาณน้ำในอาหารแต่ละอย่าง ซึ่งมีส่วนสำคัญในการถนอมอาหาร และอื่นๆ ชักลืมๆไปแล้วล่ะ อิอิ .. มีแลปวิทยาศาสตร์ มีการไปดูงาน ชมโรงงาน .. ทำเอากินของหลายๆอย่างไม่ได้ไปนานเลยล่ะ (ของชอบบสงอย่าง เห็นวิธีทำแล้วเราเลิกกินไปเลยก็มี) คนที่เรียน Food science มาอ่านอาจเดาได้ว่าเราหมายถึงอะไร

ในส่วนของวิศวกรรม ภาคเราจะเน้นเรื่องหลักๆเหมือนเครื่องกล (มีไปเรียนร่วมกับพวกภาคเครื่อง เป็นฐานอันมั่นคงให้พวกมันเหยียบด้วยนะ อิอิ) .. ต่างกันนิดนึงตรงการออกแบบเครื่องจักรและโรงงานสำหรับอุตสาหกรรมอาหาร เน้น ความสะอาด จ้า

สิ่งสำคัญของภาควิชานี้ เรียนมาแล้วทำอะไร .. ใครๆก็ว่าจบมาแล้วเหมือนเป็ด ... คือว่ายน้ำได้ บินได้ เดินได้ อย่างละหน่อย ไม่เลิศซักอย่าง อันนี้ก็จริง และไม่จริงจ้ะ ... บ่อยครั้งในโรงงาน แผนกวิศวกรรม (ซึ่งโดยมากเกลียดวิชาเคมีกันทั้งสิ้น) และแผนกวิจัย (ซึ่งไม่มีพื้นฐานด้าน เครื่องกล) สื่อสารไม่เข้าใจกันอ่ะนะ อย่างเช่น วิศวกรรมอาหารเป็นตัวเชื่อมทั้งสองฝ่าย ณ วันนี้สองแผนกก็ยังคงแยกกันอยู่ พี่ๆ น้องๆ เราไม่ได้ทำให้แผนกใด แผนกนึงต้องหายไป แต่เป็นส่วนหนึ่งของแผนกนั้นๆ (แล้วแต่ความชอบ.. บางคนเลือกไปทำFood Science บางคนเลือกไปทำเครื่องกล) แต่ความเข้าใจในศาสตร์ทั้งสองด้าน ทำให้งานง่ายขึ้น

งานที่เรา(เกือบได้)ไปทำ เป็นหัวหน้าสายการผลิต ซึ่งควบคุมตั้งแต่คนงาน ระบบการผลิต ประสิทธิภาพเครื่องจักร(ประสานงานกับแผนกวิศวกรรม) และประสิทธิผลโดยรวม .. น่าสนุกมากๆเลย (เรายังเสียดายจนทุกวันนี้ แต่ไม่เสียใจที่เลือกทำงานที่นี่เช่นกัน แบบว่าอุดมการณ์มันกินไม่ได้ ใช้หนี้ก็ไม่ได้อ่ะ)

ไม่อยากเขียนยาวๆนะ กลัวเบื่อกันไปก่อน แต่พอเริ่มเขียน จะจบไปห้วนๆ เหมือนคราวก่อนก็กลัวคนรออ่านจะหงุดหงิดหัวใจ เมื่อวานงานยุ่งจริงๆแหละ เลยต้องจบซะอย่างงั้น ไม่เคืองกันนะจ๊ะ

อ้อ หัวข้อ ไม่ตรงกับเนื้อเรื่องอีกและ... ทำไงถึงมาทำงานกะน้ำมันได้.. ทำไงถึงมาทำงานกะน้ำมันได้.. ทำไงถึงมาทำงานกะน้ำมันได้.. ท่องๆๆ

อืม อยากตอบเหมือนที่ว่าไปแล้วข้างบนว่าสมัครงานแล้วได้งานก็เลยทำ.. เกือบง่ายๆอย่างนั้นแหละจ้ะ อ้าวไม่เชื่อเหรอ

ทุกๆปีบริษัทเรามาบรรยายที่คณะอ่ะนะ (Campus Visit) คนฟังล้นห้องสโลปเลย... ตอนเราปีสี่หลังงาน เราตรงรี่เข้าไปถาม (รู้ทีหลังว่าคนนั้นน่ะ ประมาณประธานบริษัท ในบ้านเรา) ว่าโอกาสสำหรับวิศวะอาหารเป็นยังไง ง่ายๆ ประมาณว่า
: I am a food engineer, can I apply for your company??

Him : Are you a good engineer? ด้วยภาษาอันแข็ง แรงไม่มี .. เราได้ยินว่า Are you a Food Engineer?

Me : (หูตึงรึไงวะ) Yes I am a FOOD engineer..

Him : No No I meant to ask if you are a GOOD engineer.

Me : Of caurse!

Him: Then you are simply qualified! Just send us your application online. bla bla bla.. แล้วมีการสาธยายตามมาอีกยืดยาวว่า มีระบบการอบรมที่ดีเยี่ยม และเทคโนโลยีชั้นสูง ซึ่งถึงแม้คุณจะจบวิศวะปิโตรก็ต้องมาเริ่มเทรนใหม่เท่าๆกันอยู่ดี โนวอรี่

นั่นแน่ะ และแล้วความฮึกเหิมก็มา.. เราก็ชักชวนเพื่อนฝูง (หาพวกอ่ะนะ) ที่ไม่ได้เข้าฟังให้สมัคร ออนไลน์ ฟรี ไม่เปลืองทรานสคริปต์ต่างหาก ไม่ต้องใช้รูป ไม่มีไรต้องเสีย

ส่วนมากเพื่อนๆเราปฎิเสธล่ะ ไม่มีไรต้องเสียแล้วกลัวอะไรล่ะ " สมัครไปก็ไม่ได้หรอก" ... คำๆ นี้หยุดคนหลายๆ คนไว้.. แล้วมีเคสที่น่าเสียดายอีกหลายเคสแล้วจะมาเล่าให้ฟังวันหลัง

บายค่ะ


Create Date : 15 กรกฎาคม 2548
Last Update : 19 มกราคม 2549 0:16:37 น. 2 comments
Counter : 906 Pageviews.

 


จบไปอีกหนึ่งตอน

ว่าไปแล้วสายงานเราใกล้กันเลย

ก่อนนี้เราย้ายมาอยู่ที่เมกา เราก็ทำงานในสาย offshore เหมือนกัน แต่บริษัทฯ เราเป็น contractor เราอยู่แผนก Estimating ทำเกี่ยวกับพวกนำเสนอ bid

สนุกดี ชอบมาก ๆ เลย ได้ทำงานกะพวกฝรั่งบ้า ๆ มันส์ดี ไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้านายกะลูกน้องเลย เหมือนเพื่อนและครอบครัวเดียวกัน

พวกฝรั่งที่ย้ายกลับมาทำงานที่ เท๊กซัส ยังมาชวนไปทำงานที่เท๊กซัสเลย แต่ไปไม่ได้หรอก สามีทำงานที่แคลิฯ แล้วเราก็ไม่อยากไปทรมารกับความร้อนที่นั่นด้วย

แต่ชอบนะทำงานสายนี้ บ.น้ำมันก็คือลูกค้า บ. เรา เคยถูกชวนไปทำงานกับ บ. น้ำมันแห่งหนึ่ง แต่มันจ่ายน้อยเลยไม่ไปทำ เพราะที่ทำอยู่ก็เงินดี แถมให้โอทีอีก หาได้ที่ไหน อิ อิ

อย่างว่าเมืองไทย ค่าแรงถูก ใช้คุ้ม โดยเฉพาะ บ. ไทย ๆ

บ่นเยอะอีกละ...เรา


โดย: Angel Tanya วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:4:06:59 น.  

 
อิอิอิ เรียนที่ไหนอ่ะคับ ไปเรียนกะภาคเครื่องกลแล้วโดนเค้าเหยียบ ไมที่มอเราอ่ะ เรียนรวมกะพวกวิดวะอาหารทีไรเราอ่ะโดนเด็กวิดวะอาหารเหยียบทู๊กทีอ่ะ


โดย: nepatak (Nepatak ) วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:15:13:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

น้ำผึ้งหยดเดียว
Location :
Luanda Angola

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






Friends' blogs
[Add น้ำผึ้งหยดเดียว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.