บล้อกนี้ต่อเนื่องมาจากบล้อกก่อนหน้า รีวิวชีวิตด้วยภาพแห่งความขลัง(คือมันโบราณ ว่างั้นเหอะ) พิมพ์ไป พิมพ์ไป ชักตื้อ ในอดีต มีเรื่องมากมายผ่านเข้ามาในชีวิต กว่าจะมาถึงจุดนี้ ผ่านหลายฝนหลายหนาว หลายร้อน..ถึงวัยทำงานปี 2521....เวลาช่างผ่านเร็วจริงๆ..แรกๆไม่ฉุกใจคิดเท่าไหร่..ตั้งแต่วัยเพิ่มมากขึ้น...ชีวิตเริ่มนับถอยหลังกลับสู่ธรรมชาติที่เคยมา..โห..อยู่มานานเหมือนกันนิเรารูปนี้ในบ้านพักครู.น่าจะอายุประมาณ 22 ปี.สมัยเริ่มทำงาน.. (นี่คือชุดนอน...เขิน..)......ดูแล้วเป็นกุลสตรีจัง..นั่งเรียบร้อย ดูนิ่มๆแต่จริงๆแล้ว ในวัยนั้น พายุบุแคมเราดีดีนี่เอง ....เลือดร้อน...ใครอย่าพูดไรผิดหูเชียว..ลุยเขาทั่วเลย.....เวลานึกย้อนไป....อายจังขอลงรูปนั่งกอดกีต้าร์นี่อีกทีเหอะ .อายุน่าจะประมาณ 23 ปี......อยากให้เห็นบรรยากาศโบราณๆๆๆ อาคารไม้ด้านหลังนั่น .คือห้องสมุด เป็นเรือนไม้ชั้นเดียว..เดี๋ยวนี้รื้อถอนไปแล้ว..มีตึกเรียน 4 ชั้นขึ้นมาแทนรูปนี้ทำท่าเซ๊กซี่....อายุ 26 ปี ดูขรึมๆ เหมือนจะโตมาก..จริงๆตอนนั้นคิดว่ายังไม่โตขอกระโดดเวลาบ้างนะ..ที่เคยสะแกนไว้..หายหมด ตั้งแต่ไวรัสลงเครื่องนี้เมื่อ 2 ปีก่อนสองรูปนี้สมัยไปอบรมที่ British Council ที่เชียงใหม่ ระยะเวลาอบรมประมาณ 2 เดือนครึ่ง ......สนุกมาก...มีเพื่อนมาจากทุกภาค ..หลายจังหวัด..รูปสองนั่นยกขบวนกันไปเที่ยวพระตำหนักที่ดอยตุง.(มี 20 คน ชื่อกลุ่มคือ Top Twenty).ได้ขึ้นเครื่องบินเป็นครั้งแรก...จากเชียงใหม่ไปเชียงราย...ตื่นเต้น..เอ๋อๆๆซะไม่มีต่อไปจะรีวิวชีวิตในต่างแดนค่ะ รูปนี้วันรุ่งขึ้นที่ไปถึง Sydney เป็นวันชาติเขาพอดี...ตอนนั้น สอบชิงทุนจากประเทศออสเตรเลียไปเรียนต่อ ..สมัยนั้น ไปเมืองนอกยากจริงๆ(สำหรับเรานะ...ท่านอื่นอาจจะง่าย) กว่าจะสอบได้ ผ่านการสอบแบบ แพ้คัดออก ไม่ต่ำกว่า 6 ขั้นตอน รูปชุดนี้สะแกนไว้หลายใบ เอามาลงไว้ระลึกถึงอดีต (เอ๊ะ แว่วๆเสียงใคร....ไรนะ..อ๋อออ !!!! ไม่แก่ค่ะ ไม่แก่ แต่พักหลังชอบพูดถึงเรื่องในอดีตซะส่วนมาก...เท่านั้นจริงจริ๊ง) ไหนๆก็มีโอกาสแล้ว ไม่ให้เสียเที่ยวหรอก เที่ยวเกือบทุกบ่อยที่มีช่วงเวลาให้ รูปนี้ ยืนป่วนก่อนจะเดินไป Rock Marketสถานที่นี้ยังไม่เว้นเลย แต่ระวังตัวเองไว้ว่า วันนี้ 20 ดอล นะ ไรประมาณนี้ คาสิโนนี้ในซิดนีย์ ตอนนั้นเพิ่งเปิดได้ไม่นาน ที่จริง ไป adult shop ด้วยนะ แหะๆๆอยากรู้ว่ามันเป็นไง เลยทำหน้าประหลาดเข้าไปชม ฝรั่งเต็มร้าน มองมาที่เรากะเพื่อน ก็ให้ผมดำ หน้าเหลือง 2 คนนี้ มาไง...เราก็ไม่รู้ไม่ชี้ เดินดูอุปกรณ์ต่างๆๆ ...อิอิช่วงปิดเทอม ไปหาเพื่อนที่เมือง เมลเบิร์น ขาไป แวะลุยหิมะใกล้ แคนเบอร่าในซิดนี่ย์ไม่มี Tram เลยมาขึ้นเมืองที่เพื่อนเรียน แหล่งคาสิโนลือชื่อ ชื่อ เดอะ คราวน์ พวกเราก็ไปเจ็บตัวกันมาคนละ 20-30 ดอล ไปเฝ้าดูนกเพนกวินขึ้นฝั่ง เที่ยวเมือง เซฟเวอเรนฮิล เหมืองทอง ที่เขาอนุรักษ์ไว้ พวกเราก็พากันไปก้มๆ เงยๆ หาทอง(ซึ่งเขาเอามาโยนไว้บ้าง จริงบ้าง)ชีวิตสาวไทยแก่ๆคนหนึง ที่ใน class เครียดกับการเรียนมาก บางคอส อาจารย์ใช้ assignment ชิ้นเดียวตัดสินเกรด บางคอส อิงการ Present งานเป็นหลัก ยากมากๆๆ เรียนร่วมกับฝรั่ง ทั้งจากออสเตรเลียเอง จากอเมริกา อังกฤษ พวกอมเริกาใต้ เกาหลี จีน เกือบจะได้เรียนกับเพื่อนชาวลาวแล้ว แต่พอดี พี่แกสอบ ไอเอล ไม่ผ่าน การวิเคราะห์ภาษา หรือแนวคิดต่างๆ ต้องมาจากการศึกษาเอง บางคอสเราต้องไปสัมภาษณ์คนที่ใช้ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาที่ 2 หาข้อมูลมาวิเคราะห์ แล้วนำเสนอการเขียนการพูดการคิด ต้องเป็นแบบ critical ทั้งนั้น เดินท่อมๆไป แต่เพราะบรรยากาศเขาดี ร่มรื่น ก็สนุกกับการเดิน แต่ต้องระวังเจ้านก แม้คพาย(น่าจะชื่อนี้นะ จำไม่ค่อยได้แล้ว) มันชอบโผลงมาจิกหัวคน มีเพื่อนโดนเลือดสาดเลย ห้ามทำร้ายตอบนะ ผิดกฎหมาย ได้แค่ไล่มันไปให้พ้นแฮ่ ..พวกเราคงไปสร้างวีรกรรมไว้เยอะ รุ่นเราเป็นนักเรียนทุนรุ่นแรกและรุ่นสุดท้าย ที่เขาให้ลงเรียนที่ Macquarie Uni..ซึ่งเน้นภาษาศาตร์ รุ่นต่อมาอีก 2-3 รุ่น เขาให้ลง Sydney Uni เรียนจบแล้ว ไชโย.....วันรับ certificate ดีใจๆๆๆ ...ผ่านพ้นความยากลำบากมาได้ เพื่อนบางคนที่เรียนในซิดนีย์เหมือนกัน เรียนไม่จบ ต้องออกกลางคัน กลับบ้าน เพราะเครียดจัด จนป่วยทางจิต แต่กลุ่มพวกเรา ช่วยกันถูลู่ถูกังมาได้ครบ 6 คน ส่วนที่เรียนที่อื่น หลายคนต้องกลับบ้าน เพราะป่วย โดยเฉพาะกลุ่มที่ไป แทสมาเนีย เจออากาศเย็นสุดๆ ป่วยเลยเจ้าของทุนเขาเลี้ยงฉลองให้ผู้รับทุนทุกคนที่สามารถเรียนจนจบ
... กะซิก กะซิก
จะมีวาสนาได้ขึ้นเครื่องบินซักครั้งมั้ยน้อชีวิตนี้ รึว่าเราจะขึ้นที่แพร่ไปลงน่าน ซักครั้งดีฟ่าาาาาา .... อิอิอิ
แง้ววววว ...." มาบ่นอะไรในบล้อกช้านนนนน "
จว๊ายยย ....... ป้าสุมาไล่แหล่ว
กิกิกิ .... หวัดดีคร้าบบบบ ป้า อึ้ยยยยย รูปถ่ายเซ็กซี่ ของป้า ดูสวยและหน้าเด็กจัง แต่รูปใส่สายเดี่ยวชุดนอนน่าจะเซะซี่กว่า นะครับ ฮี่ ฮี่