ตุลาคม 2559

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
30
31
 
 
All Blog
ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น : ศตรัศมิ์



ปกหลัง


เธอตามหาความทรงจำและความรักที่หล่นหาย
เขาทำทุกทางเพื่อลบลืมความรักที่เคยมี
บนหนทางที่ปกคลุมด้วยม่านหมอก
หญิงสาวผู้จมอยู่ในฝันร้ายได้พบกับชายหนุ่มผู้เย็นชา
ในค่ำคืนเหน็บหนาว
ต่างเป็นเสมือนแสงดาวคอยส่องให้ไออุ่น
ท่ามกลางอันตรายและปริศนาที่ยังพร่ามัว
มีเพียงสิ่งเดียวที่กระจ่างชัดในหัวใจ...



ความรู้สึกหลังอ่าน

ได้เล่มนี้จากบัตรลด 30% ตอนซื้ออุบายพรหม เกือบจะไม่ได้ซื้อแล้ว ดีที่น้องในบูทเล่าเรื่องให้ฟังสั้นๆ (สั้นมากกกกกก) แต่ทำไมอยากอ่านก็ไม่รู้ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ^^


ลวิตา นางแบบสาวประสบอุบัติเหตุตกจากคอนโดชั้น 5 ทุกคนต่างเชื่อว่าเธอฆ่าตัวตาย เพราะหลักฐานคือไดอารี่ที่บันทึกเรื่องราวผิดหวังจากความรักระหว่างเธอและไตรภพนักแสดงหนุ่มคู่หมั้นของเธอ แต่เมื่อลวิตาฟื้นขึ้นเธอจำเรื่องราวได้ทุกอย่าง ยกเว้นเหตุการณ์ตกคอนโดและเรื่องราวความรักระหว่างเธอกับไตรภพ แต่เธอเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่าคนอย่างเธอไม่มีทางฆ่าตัวตาย ดังนั้นเธอจึงหาทางฟื้นความทรงจำ นั่นคือการกลับไปยังจุดเริ่มต้นของเธอและไตรภพ ที่นั่นคือ เชียงคาน!!


เป็นเล่มแรกที่ได้อ่านของสนพ.ที่รักค่ะ ปกติเป็นคนไม่ท่องเที่ยว เลยไม่ค่อยได้อ่านนิยายที่เกี่ยวกับเรื่องเที่ยว นึกภาพตามไม่ออก แต่ของที่รักท้ายเล่มมีคู่มือท่องเที่ยวด้วย ตอนแรกก็ลืมไปว่ามีคู่มือ ปกติอ่านนิยายไม่ค่อยเปิดท้ายเล่มนึกภาพตามตั้งนาน พอนึกได้รีบเปิดดูเจอรูปสวยๆ เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยจริงๆ นึกถึงตอนเด็กเวลาอ่านนิยาย บางทีก็อยากตามรอยพระเอก นางเอก เหมือนความฝันเป็นจริงอ่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าคู่มือหลังเล่ม ที่เป็นที่กิน ชื่อร้านต่างๆ ของจริงหรือเปล่า เผื่อไปจริงแล้วเกิดอยากกินตามจะมีไหมเนี่ย


กลับมาที่เนื้อเรื่อง ดูชื่อเรื่องและคอนเซปต์สำนักพิมพ์ ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก น่าจะแนวโรแมนติกทั่วไป แต่ผิดคาดมากคือไม่ทิ้งสไตล์สืบหาความจริง แต่ก็ไม่ได้หนักหน่วง ชื่อเรื่องออกจะโรแมนติกแถมต้องเกี่ยวกับท่องเที่ยว เลยไม่ได้สืบจ๋าสะท้านฟ้าพอมีเป็นช่วงๆ แต่ก็ยังคงน่าติดตาม แค่เปิดเรื่องเป็นเหตุการณ์ตกคอนโดก็น่าลุ้นแล้ว

ตัวละครทยอยออกเพิ่มขึ้นเกี่ยวพันอีรุงตุงนังแต่ไม่น่าเบื่อ ทั้งพ่อและแม่ของลวิตาที่หย่ากันไปนานแล้ว ต้องกลับมาเจอกันเพื่อดูแลลูก เจอที่ไรมีเรื่องให้ต่อปากต่อคำตลอด

รักสามเศร้าของปวัตร ทรงพล นรี อึมครึมปนเศร้าเพราะคำว่าครอบครัวและมิตรภาพ

ลุงป่าน แก้ว ที่พาให้รู้จักวิถีชีวิตน่ารักๆ ในเชียงคาน

ตัวที่คิดไว้ว่าต้องเด่นเพราะเป็นสาเหตุของเรื่องกลับค่อยๆ หายไปตั้งแต่ต้นเรื่อง ตัวอื่นมีบทบาทแทน อ่านไปก็ระแวงไปว่าตัวไหนเป็นฆาตกร แอบหลอนกลัวคนเขียนหักมุมตอนหลัง(ปกติก็ตามไม่ทันอยู่แล้ว)

ขัดใจตอนจบของตัวร้ายนิดหน่อย ไปง่ายจัง

จุดสงสัย

ในเมื่่ื่อลวิตามีความสำคัญขนาดนั้น น่าจะมีคนตามประกบตั้งแต่ออกจากรพ. มาเชียงคานแล้ว ปล่อยให้เดินเที่ยวซะหลายวัน


เรื่องโรแมนติก บรรยากาศ สถานการณ์พาไป ไม่ต้องมีคำพูดเยอะๆ เลี่ยนๆ จากตัวละคร แต่พอพูดทีนึงก็แอบเขินแฮะ


สรุป >> สนุก ได้ทั้งแนวสืบสวน โรแมนติกและท่องเที่ยว นัวๆ อย่างพอดีเกินจากที่คาด สนพ.นี้ต้องขอตามต่อไปค่ะ


ปล. แอบเสียดายที่คู่มือท่องเที่ยวติดกับเล่ม ถ้าไปเที่ยวจริงๆ คงไม่ได้เอาไปด้วย กลัวหนังสือพัง อาจจะไม่ได้ใช้ประโยชน์เวลาจะไปเที่ยวจริงๆ ค่ะ




Create Date : 29 ตุลาคม 2559
Last Update : 30 ตุลาคม 2559 9:37:39 น.
Counter : 2792 Pageviews.

3 comments
  
อ่านพล็อตแล้วน่าสนใจจังค่ะ จากชื่อเรื่องและปกไม่คิดว่าจะมีแนวสืบสวนด้วยถ้าไม่ได้อ่านรีวิวเลยนะเนี่ย
โดย: kunaom วันที่: 31 ตุลาคม 2559 เวลา:16:58:05 น.
  
เคยอ่านงานของนักเขียน นานแล้วค่ะ ตั้งแต่ออกกับสถาพร
ชอบสำนวน และแนวคิดของเขานะ
แต่ก็ไม่ได้ตามเรื่องต่อๆมาค่ะ อาจเป็นเพราะเป็นแนวที่เราไม่ชอบเท่าไหร่
เลยไม่มีโอกาสเลี้ยวไปอ่านเรื่องอื่นๆซักที

จดไว้ก่อนค่ะ เรื่องนี้ ออกกับค่ายใหม่ ที่ดูเหมือนจะเหมาะกับตัวนักเขียนเองพอสมควร ม๊โอกาศ เราคงได้อ่านกันเนอะ
โดย: Prophet_Doll วันที่: 1 พฤศจิกายน 2559 เวลา:16:39:30 น.
  
kunaom >> วางพล๊อตดีค่ะ ไม่คิดว่าจะมีอะไรๆมากว่าความโรแมนติกตามชื่อเรื่อง

Prophet_Doll >> ปลื้มนักเขียนท่านนี้อยู่แล้วค่ะ ชอบสำนวน พล๊อตเรื่อง ยังทำได้ดีเหมือนเดิม แต่ช่วงที่ออกกับโซฟาก็ไม่ค่อยได้อ่าน กลัวผีค่ะ
โดย: สารพัดช่าง (สารพัดช่าง ) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2559 เวลา:22:00:04 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สารพัดช่าง
Location :
สมุทรปราการ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



ไม่ค่อยมีสาระ แต่จริงใจนะจ๊ะ...จะบอกให้

บ้านนี้สร้างขึ้นเพื่อเขียนถึงนิยายที่ได้อ่าน เป็นที่บอกความรู้สึก ความคิดเห็น มีชอบบ้างไม่ชอบบ้าง มาจากความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ ไม่มีกฎเกณฑ์หรือใช้ทฤษฎ๊ใดๆ ตัดสิน คนที่หลงเข้ามาอ่านอย่าได้คิดมากค่ะ ^_^