ไพบูลย์ บุตรขัน ตอน 8 น้ำตาเทียน

ถ้าพูดกันถึงเรื่องความสามารถในเชิงกวีอย่างหนึ่งของนักแต่งเพลงคือ ต้องเป็นคนที่มีคลังศัพท์ในหัวขนาดใหญ่มาก เพื่อที่จะเลือกคำที่เหมาะสมเอามาใช้ได้ในเพลง ผมยกตัวอย่างเช่นเพลง ตารางดวงใจ

ดวงใจอาดูร สูญความรักในฤทัย โอชีวิตระบมตรมใน เหมือนใครไหนเล่าดั่งเราตรอมตรม
สาปแล้วความรักเอย ชมเชยแต่ความระทม ผ่านความช้ำหม่น จ่อมจมใต้พระธรณี

ลองนับดูว่ามีคำที่แสดงถึงความสูญเสีย โศกเศร้า เสียใจอยู่กี่คำ
อาดูร สูญ ระบบ ตรม ตรอม ระทม ช้ำ หม่น จ่อมจม

เสียงร้องของเพลงนี้ 
ผมขอใช้เวอร์ชั่นของเสี่ย พนม นพพร ซิลเว่อร์โกลด์ แล้วกันนะครับ เพราะผมว่า พนม นพพร ร้องเพลงนี้ได้หวานเศร้ากว่า ชาญ เย็นแข ต้นฉบับ ดูแล้วเหมาะกับเพลงนี้มากกว่า




หรืออย่างเพลง รังษีรุ่งฟ้า ต้นฉบับขับร้องโดย สมยศ ทัศนพันธ์ ในปี พ.ศ. 2495

เพลงนี้สูญหายจากสารบบเพลงไทยไปหลายปี และไม่ได้มีใครนำมาร้องซ้ำเลย เพลงนี้ต้องขออภัย ที่ผมไม่สามารถหาเพลงต้นฉบับมาได้จริงๆ (ถ้าใครมีโปรดเผื่อแผ่)
เสียงเดียวที่หาได้ เป็นเสียงของ วัฒน์ วรรยางกูล ผู้ค้นคว้าประวัติของครูไพบูลย์ และเพลงนี้เป็นเพลงโปรดของเขา
ซึ่งผมต้องขอออกตัวแทนผู้ร้องว่าเนื่องจากไม่ใช่เสียงของนักร้อง ดังนั้นอย่าคาดหวังคุณภาพการร้อง หรือดนตรี โปรดฟังเอาแต่เนื้อร้อง และทำนองก็พอ
เพลงนี้เพราะมาก ท่วงทำนองเหมาะสมกับเนื้อหา และภาษาสวยมาก ผู้ที่มีความชอบในเชิงกวี ผมว่ายากมาก ที่จะไม่ตกหลุมรักเพลงนี้
ลองดูเนื้อเพลงครับ



รุ่งฟ้าเรืองรอง ผ่องรังษีแจ่ม สุริยัน
พร่างพริ้วสวรรค์ อำพันสกาว พราวผ่อง
ทาบฟ้าเป็นทิว ลิ่วลอยริบหรี่ สีทอง
ผ่องพรรณงามตา ฟ้ารุ่งแล้ว รางราง

เปรียบเหมือนดังเป็น เช่นความรักแห่ง หฤทัย
พร่างเพียงไสล ดวงใจแจ่มพลัน กระจ่าง
เริ่มแล้วรังรอง ผ่องรังษี สู่นภางค์
สดสวยด้วยทาง ช้างเผือกเด่นดู งามตา

เหมือนกามนิต วาสิฏฐีผูกพัน สองฤดี
รักมีความมั่นอุรา ความรักจึงซึ้งสุด บูชา
สู่แดนฟ้าแล้วมี รังษีสด แจ่มใส

เมื่อรักจงรอ ต่อความหวังแห่ง ปณิธาน
ใฝ่ฝันคำหวาน ชื่นชูอยู่เรียง เคียงไหล่
รื่นรักปรนปรุง รุ่งรังษีสู่ หฤทัย
โลกนี้อำไพ ไร้สิ่งหลอกลวง มารยา


ถ้าลองนับคำที่แสดงภาพของท้องฟ้า ที่มีความสว่าง สดใสในยามเช้าดู จะเห็นได้ว่า พาเหรดกันมาเป็นขบวนเลย
รุ่งฟ้า เรื่องรอง ผ่อง รังษี แจ่ม พร่าง สกาว พราวผ่อง ผ่องพรรณ กระจ่าง รังรอง แจ่มใส อำไพ
ถ้าลองนึกดู หากเราจะบรรยายภาพนี้ให้ออกมาเป็นคำพูด ไม่ต้องให้เป็นร้อยกรองก็ได้ แค่เลือกหาคำพูด หรือคำเขียน ให้เพราะๆ กว่าปกติสักหน่อย มาใช้บรรยายภาพนี้ให้ได้เกิน 5 คำก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว แต่ครูไพบูลย์มีศัพท์หรูๆ เพราะๆ เอามาใช้วาดภาพนี้ให้เราเห็นได้เป็นสิบคำ

อันนี้ว่ากันด้วยเรื่องของคลังศัพท์ในสมอง

ในเนื้อเพลงนี้บรรยายถึงภาพท้องฟ้าในยามเช้า แล้วก็เปรียบ รังษีรุ่งฟ้า ดั่งความรักอันสวยงาม และมั่นคงเหมือนกามนิต-วาสิฏฐี ทั้งยังบอกว่าหากรักแล้วก็ต้องรอกันได้ แล้วจะพบสุขใส ไร้สิ่งหลอกลวงมายา
ในเพลงนี้ครูไพบูลย์ บุตรขัน พูดถึงผู้หญิงคนรักคนหนึ่ง ที่รอครูไพบูลย์มานานถึง 20 ปี แม้ว่าครูไพบูลย์จะป่วยจนพิการ หน้าตาบูดเบี้ยวก็ตาม

ทิ้งเรื่องของสตรีท่านนี้ในเพลงรังษีรุ่งฟ้าไว้เพียงแค่นี้ก่อน เรามาดูเพลงต่อไป

Edit: เพิ่มเติม
หลังจากผ่านไปสักระยะ ตอนนี้ผมค้นเจอต้นฉบับเพลง "รังสีรุ่งฟ้า" เสียงร้องของ สมยศ ทัศนพันธุ์ แล้วครับ


===================================================


ทูล ทองใจ ในสมัยนั้นก็เป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงโด่งดังอยู่แล้ว แต่เมื่อได้เพลงของครูไพบูลย์ไปร้อง จากนักร้องดัง ก็กลายเป็นนักร้องดังค้างฟ้า จนได้ฉายาว่าเป็นขุนพลเพลงหวาน กลายเป็นนักร้องอมตะไป
เพลงหนึ่งที่สร้างชื่อให้ ทูล ทองใจ อย่างมาก จากฝีมือของครูไพบูลย์คือเพลง น้ำตาเทียน เพลงนี้ต้นฉบับเดิมขับร้องโดย สมจิตต์ ตัดจินดา

ผมขอเอาต้นฉบับเสียงของ สมจิตต์ ตัดจินดา มาลงไว้พอให้นึกออกว่าต้นฉบับเสียงเป็นอย่างไร คลิปนี้เป็นอันที่เสียง Clean ฟังได้ชัดเจนกว่าคลิปอื่นใน YouTube อยู่หน่อย แต่ว่าท่อนท้ายจะหายไปนิดนึง ไม่ครบเหมือนคลิปอื่น

และภาพในคลิปนี้คือ สลากแผ่นเสียง HMV ตราสุนัข สลากแดง (เรื่องราวของ His Master’s Voice ก็น่าสนใจครับ หาอ่านได้ใน Wikipedia เรื่อง HMV) เครดิตและที่มาของภาพนี้ก็ตามในภาพเลยครับ //www.banfasai.com




สำหรับน้ำตาเทียนเวอร์ชั่นบันทึกเสียงครั้งแรกของ ทูล ทองใจ นั้นหาฟังกันได้ไม่ยาก เพราะว่าดังมาก และได้รางวัลด้วยหาฟังที่ไหนๆ ก็มี ไม่น่าสนใจเท่าไหร่ ผมขอข้ามไป อันที่หาฟังยากจริงๆ คือเวอร์ชั่นที่ทำออกมาทีหลัง ในงานกึ่งศตวรรษ เพลงลูกทุ่งไทย ซึ่งทั้งเสียงร้อง และดนตรี ดีกว่าฉบับขับร้องครั้งแรกอย่างมาก ผมก็เลยหามาให้ฟังกัน โชคดีชมัด ที่มีคนเก็บไว้ในเว็บแชร์ไฟล์ ผมเอามาแชร์ต่อซะเลย


น้ำตาเทียน - ทูล ทองใจ อัลบั้ม กึ่งศตวรรษลูกทุ่งไทย ชุดที่ ๕




ความงามของเพลง น้ำตาเทียน อยู่ที่บทร้อยกรองไพเราะ ทางกลอนที่แพรวพราวไปด้วยสัมผัส และกลบท
ต่อให้ได้ยินเพลงนี้เป็นครั้งแรก ก็บอกได้ทันทีว่า ทางกลอนของ ไพบูลย์ บุตรขัน แน่นอน
เนื้อหาเพลงจับใจ บรรยายความรู้สึกเมื่อจำใจต้องหนีหน้าจากคนรัก ด้วยว่าไม่อยากดึงคนรักมาตกต่ำด้วย มานอนระลึกถึงคร่ำครวญอยู่ในกระท่อมคนเดียว เรื่องราวที่บรรยายในเพลงเป็นเรื่องราวส่วนตัว เป็นชีวิตรักของครูไพบูลย์นั่นเอง


น้ำตาเทียน

คืนหนึ่งฉันนอนสะท้อนดวงใจ
เห็นน้ำตาเทียน หยดไหล
เหมือนใครหลั่งน้ำ ตานอง
...ในกระท่อมเหมือนดังเป็นวังเวียงทอง
ฉันนอนทอดถอนใจมอง
น้ำตาเทียนนอง หยดไหล

...เพียงหยดหนึ่งน้ำตาเทียนเวียนวน
เหมือนน้ำตาใครหนึ่งคนเข้าดลสู่สิง ดวงใจ
ครั้งเราคู่พนอเดินคลอกันไป
ฉันเคยเศร้าช้ำใจได้
ว่าเธอร้องไห้คร่ำครวญ

...เทียนหลั่งน้ำตาไหล ลงมา
หยดหนึ่งเทียนเสียน้ำตา ยิ่งพาให้มีแสงนวล
น้ำตานางไหลคราง คร่ำครวญ
อาบลงแก้มน้องเนื้อนวล ยิ่งชวนฉันรัญจวนใจ

...อดีตไม่ลับดับลงสักที
เห็นเทียนเรืองรองต้องมีทวีโศกหวลครวญไห้
...มองเทียนหลั่งน้ำตาลงมาคราใด
ฉันทนปวดร้าวดวงใจ
จากไปแล้วแก้วตาเอย


------------------------------------------

สมัยหนุ่มๆ ก่อนที่จะป่วยนั้น ครูไพบูลย์ เป็นหนุ่มหน้าตาคม คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ดูห้าวๆ แมนๆ และเจ้าชู้ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ความพิการ และโรคเรื้อน นี่แหละครับ ที่กลายเป็นปมด้อยอย่างหนึ่ง ทำให้ครูไพบูลย์ต้องหลบลี้หนีหน้าผู้หญิงคนหนึ่งไป แม้จะมีความรักครองใจ แต่ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน และปล่อยให้เธอเฝ้ารักเฝ้ารออยู่นานถึง 20 ปี
แต่แล้วในที่สุด ไพบูลย์ บุตรขัน ในบั้นปลายชีวิต ก็กลับไปแต่งงานกับคุณดวงเดือน อดีตพยาบาลผู้สนใจเรื่องการแต่งเพลง และได้เข้ามาปรนนิบัติดูแลครูไพบูลย์ในช่วงนั้น กล่าวได้ว่าเข้าข่ายรักแท้แพ้ใกล้ชิด และครูไพบูลย์ กับคุณดวงเดือนได้แต่งงานอยู่กินกันในช่วงท้ายของชีวิต
จนกระทั่งทำให้เธอผู้เป็นคนรัก (ที่ตอนนี้กลายเป็นคนรักเก่า) คนนั้นโกรธมาก จนสาปส่ง ชนิดผีไม่เผา เงาไม่เหยียบกันเลยทีเดียว แม้เมื่อครูไพบูลย์สิ้นชีวิตไปแล้ว เธอคนนั้นก็ยังไม่ให้อภัย ตามประสา รักมาก ผิดหวังมาก ก็โกรธมาก

เรื่องราวของเธอคนนี้ ลูกศิษย์ลูกหาของครูไพบูลย์จะพยายามหลีกเลี่ยงไม่พูดถึง จะมีในกลุ่มผู้ศึกษาประวัติ และผลงานครูไพบูลย์เท่านั้น ที่จะพูดถึงเธอ ก็เป็นความจำเป็นเพราะในหลายเพลงของ ไพบูลย์ บุตรขัน จะมีเธอเป็นตัวละครตัวหนึ่งอยู่เสมอ
หากในเนื้อหาของเพลงกล่าวถึงหญิงคนรักผู้สูงศักดิ์ กับชายผู้ต่ำต้อย ความรักที่ต้องรอ หรือความรักที่ไม่สมหวัง ไม่ได้ครองกัน ไม่อาจเป็นจริงได้ จนต้องหลบลี้หนีหน้ามา ขอให้ทราบไว้เถิด นั่นคือเรื่องราวของ ไพบูลย์ บุตรขัน กับเธอผู้นี้

Create Date : 16 ตุลาคม 2554 Last Update : 19 ธันวาคม 2556 18:32:36 น. Counter : 2519 Pageviews.		2 comments
Share Tweet