ไพบูลย์ บุตรขัน ตอน 10 รูปแร้งดูร่างร้ายรุงรัง

"…การเขียนเพลงของครูแต่ละเพลงครูจะต้องศึกษาบุคลิก น้ำเสียงและความเหมาะสมของนักร้องแต่ละคนเสียก่อน แล้วจึงแต่งเพลงหรือมอบเพลงที่แต่งเตรียมไว้ให้ไปร้อง ถ้าหากครูเห็นว่าไม่เหมาะสมแล้วละก้อ จะขอร้องหรืออ้อนวอนอย่างไร ครูก็จะไม่ยอม แต่หากเห็นว่าเหมาะแม้จะไม่มีเงินมาซื้อครูก็ยินมอบให้ไปร้องฟรีๆ..."



ผมเชื่อว่าหลายๆ คนคิดว่าเพลง มนต์รักอสูร เป็นผลงานของสุนทราภรณ์ เพราะเสียงร้องต้นฉบับของเพลงนี้คือ วินัย จุลบุษปะ
และคงไม่คิดว่าเพลงนี้ที่จัดได้ว่าเป็นเพลงลูกกรุง จะกลายเป็นผลงานของ ไพบูลย์ บุตรขัน ที่เป็นนักแต่งเพลงในแนวลูกทุ่งไปได้ เพราะเห็นว่าเพลงของครูไพบูลย์จะเป็นเพลงลูกทุ่งทั้งนั้นเลย

แต่ใช่แล้วครับ เพลงนี้เป็นผลงานของ ไพบูลย์ บุตรขัน ที่แต่งขึ้นมา เพื่อมอบให้แก่ วินัย จุลละบุษปะ ขับร้องคู่กับ ทัศนัย ชอุ่มงาม โดยเฉพาะ

รูปแร้งดูร่างร้าย รุงรัง ในเพลงนี้ นอกจากมีความนัยบอกถึงทั้งตัวผู้ประพันธ์เองแล้ว ยังบอกถึงตัวผู้ขับร้องด้วย เพราะ วินัย จุลละบุษปะ นั้นไม่ใช่คนรูปหล่อ จะว่าไปแล้วก็ค่อนข้างขี้ริ้วไปสักหน่อยเสียด้วย สำหรับนักร้องในสมัยนั้น
แต่เสน่ห์ของ วินัย จุลละบุษปะ อยู่ที่การร้องเพลง
ครั้งไหนครั้งนั้น เมื่อไหร่ที่คนฟังได้ยินเสียงร้องของเขาแล้ว จะลืมเรื่องหน้าตาไม่หล่อของเขาไปเสียสนิท ไม่ต่างอะไรกับครูไพบูลย์ ที่ความสามารถในการประพันธ์เพลง ก็ทำให้คนลืมนึกถึงเรื่องรูปโฉมภายนอกไป
เนื้อเพลงท่อน “..ผิว์ดำผิวนอกแต่ใน ผ่องเนื้อนพคุณ..” จึงเป็นการสรุปรวบยอดได้ทั้งเนื้อหาของเพลงมนต์รักอสูร ของทั้งผู้ประพันธ์ และของผู้ขับร้องได้อย่างดี


มนต์รักอสูร
เสียงร้องต้นฉบับ วินัย จุลละบุษปะ และ ทัศนัย ชอุ่มงาม




รูปแร้งดูร่างร้าย รุงรัง
ภายนอกเพียงพึงชัง ชั่วช้า
เสพสัตว์ที่มรณัง นฤโทษ
สาธุชนนั้นอ้า เลิศด้วยดวงใจ

โอมเอย อย่าเป่ามาเลยมนต์รักอสูร
รักยิ่งเพิ่มพูนเทียมโขดเขินเนินไศล
รังสีอสูรบ่สดใส
ผิว์ดำผิวนอกแต่ในผ่องเนื้อนพคุณ

ดวงใจผูกอยู่ภายในความรักแน่นหนา
รักเทพธิดาแผ่เมตตามาเปรียบบุญ
นางฟ้าองค์ไหนไม่นำหนุน
โอ้ความรักดังอรุณ รุ่งฟ้าแล้วมาสูญสิ้น

สายลมกระซิบมาเบาๆ
พัดเอากลิ่นเนื้อเจือบางๆ
มนต์รักแว่วเลือนลางไม่จางจากให้ใจถวิล
สวยเอยเทพธิดาลาวัณย์
สัมพันธ์อสูรทูนเทวินทร์
มนต์รักดังเพลงพิณ ผืนดินอาบแสงทองผ่องพรรณ

โอมเอย เป่าผ่านไปเลยความรักสลาย
ขอรักหญิงชายรุ่งเรืองคล้ายดาวสวรรค์
ความรักอันแท้อย่าแปรผัน
เปรียบรังสีแวมแจ่มจันทร์ เช่นกันมนต์รักอสูร


การใช้ภาษาของเพลงนี้ จัดว่าเป็นเลิศ สะท้อนความเชี่ยวชาญทางวรรณกรรมไทยคลาสสิคได้เป็นอย่างดี
ท่อนแรกนั้น เราคงจะรู้ได้ทันทีว่าเป็นการตัดท่อนหนึ่งของโคลงโลกนิติมาดัดแปลง ส่วนในท่อนต่อมานั้นเป็นการขยายความ และเสริมเติมเนื้อเรื่องให้เพลงนี้ กลายเป็นนิยายเรื่องหนึ่ง

มีคำที่น่าสนใจอยู่หลายคำในเพลงนี้ ที่เราจะไม่ค่อยเจอในเพลงยุคต่อมา อย่างเช่น ผิว์ ที่แปลว่า ..ถึงแม้ว่า.. ซึ่งเป็นคำไทยแท้แต่มีการันต์ 1 ใน 3 คำ (คำมีฑัณฑฆาตที่เหลือเป็นคำต่างประเทศหมด) มาจากคำว่า ผิว่า
อย่างวลี ผ่องเนื้อนพคุณ อาบแสงทองผ่องพรรณ หรือคำว่า ดาวสวรรค์ เป็นคำที่ได้รับอิทธิพลมาจากวรรณกรรมไทยทั้งสิ้น

ความเชี่ยวชาญทางภาษานี่ นอกจากจะได้มาจากการคลุกคลีในคณะละครแล้ว ผมยังให้น้ำหนักไปที่การศึกษาในระดับ ม.๘ สมัยก่อนนั้นไม่ได้ง่ายๆ เหมือน ม.๖ ในสมัยนี้ เพราะเรียนวรรณกรรมไทยคลาสสิคจำนวนมาก และเป็นแบบยากมากๆ อย่างเช่นร่ายยาวมหาเวสสันดรชาดก พวกคำศัพท์ และการบรรยายเนื้อเพลง ในเพลงของครูไพบูลย์ และนักแต่งเพลงอื่นๆ ในสมัยนั้น จะเห็นกลิ่นไอวรรณกรรมไทยคลาสสิคปนอยู่อย่างมาก

---------------------------------------------------

และเผื่อจะมีใครสงสัยผมแถมให้ คำไทยแท้ แต่มีฑัณฑฆาตอีกสองคำคือ

อาว์ มาจาก อาว ที่แปลว่าน้องชายของพ่อ (ส่วน อา เดิมหมายถึงน้องสาวของพ่อ และ น้า หมายถึงน้องชาย หรือน้องสาวของแม่)

คำที่สามคือ มาห์ หรือ ม่าห์ ที่แปลว่า ภูติผีปีศาจ ยักษ์ พวกที่ไม่ใช่ทั้งมนุษย์และเดรัจฉาน

Create Date : 19 ตุลาคม 2554 Last Update : 19 ตุลาคม 2554 10:57:52 น. Counter : 2630 Pageviews.		1 comments
Share Tweet