พออยู่กันมาได้ซักพักเริ่มมีคำพูดแปลกๆ ครั้งแรกก็คุณแม่ปั๋ว "เมื่อไหร่ยูจะมีลูกอ่ะ" เราก็คิดว่าอะนะคงแค่แซวเล่นๆ พอเล่าให้คุณสามีฟังฮีก็แบบพูดว่าแม่คงจะพูดเล่นละมั้ง แต่ถ้ามีจริงๆ ก็ดีเหมือนกันนะ ฮั่นแน่แอบหยอดมาเล็กน้อย เพราะเราเคยบอกเขาไปนานแล้วว่ายังไม่อยากมีลูกด้วยเหตุผลร้อยแปด

ความจริงเราก็รักเด็กนะ ชอบเล่นกับเด็กมากๆ แต่แหม ถ้าจะให้มีเองก็เหมือนจะยังไม่พร้อม ก็ยังอยากนอนตื่นสาย จะกินตอนไหนก็ได้ นอนตอนไหนก็ได้ ถ้ามีลูกมาตอนนี้ภาระก็ต้องเพิ่มขึ้นมากมาย คิดไปคิดมาก็บอกตัวเองว่าอยู่แบบนี้ไปก่อนละกัน แหมก็พึ่งแต่งงานเองน้อ

ตอนหลังฮีชักจะเอาใหญ่ ชอบมีคำพูดแบบแฝงความนัยมาเรื่อยเลย เราก็เอ๊ะชักจะยังไง ก็เลยมานั่งคุยกันแบบว่ายูอยากมีจริงๆ เหรอ ยูก็ยังเด็กอยู่เลยนะ ฮีก็บอกว่ามันใช่เขาหนะยังเด็ก แต่อีเจ้หน่ะไม่เด็กแล้วนะปีนี้ก็ 28 แล้วมีลูกช้าไปไม่ดีน้า นั่นแอบเหยียดหยามฉันอีก เราก็เลยงัดเรื่องอื่นมาพูด แต่ฮีก็มีคำตอบสวนมาตลอด แบบก็คนมันอยากได้หน่ะ

-- "ถ้ามีลูกแล้วอาจจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนแล้วนะ"
++"เราก็เอาลูกไปด้วยไง"

-- "ถ้ามีลูกแล้วเราอาจจะต้องทะเลาะกันเรื่องลูกนะ"
++"ถึงไม่มีลูกเราก็ทะเลาะกันเรื่องอื่นเหมือนเดิมแหละ" เอากะเขาซี

-- "ถ้ามีลูกแล้วยูจะช่วยไอเลี้ยงไหมหล่ะ"
++"แน่นอนอยู่แล้ว"

-- "ถ้ามีลูกแล้วยูจะดูแลลูกเป็นเหรอ ต้องทำให้ลูกหมดทุกอย่างเลยนะ"
++ "ไม่เป็นไร ไอก็จะเรียนรู้จากยูไง"

-- "ถ้ามีลูกแล้วเราอาจจะไม่ได้สวีตเหมือนเดิมแล้วนะ"
++"โธ้..จะสวีตกว่าเดิมซะอีก" ดูเขาพูดซี้..

ก็เลย...จำนนด้วยเหตุผลฉะนี้แล... สงสัยต้องเข้าโปรแกรมปั๋มลูกจริงๆ ซะแล้นซิเรา

Create Date : 30 ตุลาคม 2551
Last Update : 16 ธันวาคม 2551 14:28:32 น.		5 comments
Counter : 1089 Pageviews.
Share Tweet