ตารางเอามาจาก //www.seat61.com/Burma.htm

เราเที่ยวบาโกเสร็จประมาณ บ่ายสองครึ่ง เหลือเวลาอีกตั้ง1ชม. 
แต่ขอไปนั่งพักที่สถานีดีกว่า ไม่อยากแว๊นไปกะพี่หม่องต่อแล้ว

สภาพสถานีค่ะ จินตนาการไว้ดีกว่านี้ไปถึงก็แอบอึ้งเล็กๆ

ถ้า ordinary class จะมีโต๊ะเล็กตั้งขายตั๋วอยู่ใกล้ๆที่นั่งรอรถ
ส่วน upper class จะต้องเข้าไปซื้อข้างในห้องนี้

ข้างใน ก็จะมีเจ้าหน้าที่ประมาณ3-4คน และนายสถานี
ดูท่าทางเจ้าหน้าที่ก็คุยภาษาอังกฤษไม่ค่อยเก่งกัน
ไม่มีใครยอมคุยกับเราเลย
ถามอะไรก็ yes no ok ใส่เรามั่วๆไม่ตรงคำถาม
เลยเลิกถาม แหะๆ
เค้าดู passport ด้วยนะคะ ส่วนค่ารถไฟราคา 1050 จั๊ต

จากนั้นก็แบกเป้ออกมาหาที่นั่งด้านนอกตรงเก้าอี้ส้ม
แต่ไม่เหลือที่นั่งแล้ว เลยเดินเข้าไปนั่งหน้าทางเข้าห้องนายสถานีซะเลย
ตรงเก้าอี้พลาสติกสีขาวในรูปข้างบน

ไม่ต้องกลัวเลยว่ารถไฟจะมาโดยเราไม่รู้เรื่อง
เพราะเงยหน้าขึ้นมาก็เป็นที่ที่เค้าใช้ประกาศเวลาขบวนรถไฟกำลังมา

ถ้าแม่เห็นว่าลูกสาวมานั่งแหง่วอยู่ในสถานที่สุดโทรมเช่นนี้
คงแทบเป็นลม

รถไฟมาตรงเวลาใช้ได้เลยค่ะ
แต่เราหาโบกี้ไม่เจอไม่มีป้ายแปะบอกให้เลย ว่าโบกี้ไหนหมายเลขอะไร
ก็พยายามมองหาเจ้าหน้าที่แล้วส่งตั๋วให้เค้าดูจนในที่สุดก็เจอที่นั่งค่ะ

สภาพเบาะประมาณนี้ เบาะห่างกันดี
ยืดขาได้สบาย ไม่เหมือนบนรถบัส

ไม่มีแอร์นะคะ เปิดกระจกเอาโลด
แต่ถ้าปิดกระจกก็เรียกให้เค้ามาเปิดพัดลมให้ได้
แต่เปิดปึ๊บ เอิ่มฝุ่นกระจายเต็มหัว

วิวข้างทางก็เฉยๆ ไม่เหมือนเป็นหมู่บ้านไม่เป็นเมือง
ดูไม่เพลินเหมือนตอนนั่งรถบัส บางช่วงเป็นเหมือนที่กำจัดขยะขนาดใหญ่

รถไฟวิ่งค่อนข้างจะโคลงเคลงค่ะ
คือไม่ใช่แค่โยกขึ้นลงตามทางที่ไม่เรียบอย่างเดียว
มีโยกซ้ายขวาด้วยเหมือนนั่งรถไฟผสมนั่งเรือไปในตัว
ฝุ่นก็เยอะมากๆ เอาไอโฟนมานั่งเล่นเกมส์จบแค่1ตา
เอามือลูบนี่ ฝุ่นจับไอโฟนซะหนาเลย
หน้าตาไม่ต้องพูดถึง คืนนั้นสิวขึ้นเลย T_T

ระหว่างทางมีน้องผู้หญิงชาวพม่า น่าจะเรียนอยู่ม.ปลาย
นางพยายามจะคุยกับเรา แต่ไม่กล้า
แอบเหลือบตาเห็นนางคว้าดิกชันนารี่มาเปิดอ่านอยู่หลายรอบ
จนสุดท้ายนางก็ชวนเราคุยค่ะ^^ น
างดูนิสัยดี มีน้ำใจ แนะนำเรานู่นนี่
ตอนแรกเราไม่รู้ว่าปิดหน้าต่างได้
พอเราเอามือบังแดด นางก็อาสาปิดหน้าต่างให้

ตามตารางจะต้องถึงย่างกุ้ง17.00น.แต่จริงๆไปถึงตั้ง17.30น.ค่ะ

ห๊ะ!ย่างกุ้ง จริงด้วย..ในที่สุด เราก็มาถึงย่างกุ้ง 

มาถึงความศิวิไลซ์ของพม่าแล้ว หลังจากadventureมา2วัน 555

เอาแผนที่ขึ้นมาถามทางจากคนแถวนั้น
แล้วเดินไปโรงแรมเลย
เราพัก clover city center hotel ค่ะ

รีวิวโรงแรมกันบ้าง
clover city center hotel เป็นโรงแรมในเครือของ clover hotel
พนักงานพูดภาษาอังกฤษเก่ง สุภาพ
เฟรนลี่ทุกคน ประทับใจตั้งแต่พาถึง
ยังไม่ทันผลักประตูเข้าไป ก็มีพนง.วิ่งออกมาช่วยยกเป้ให้ทันที
มาถึงมีwelcomedrink เป็นน้ำส้ม1แก้ว
ที่เรากระดกรวดเดียวหมด
สภาพตอนนั้นคงสุดๆจริง นั่งรถไฟคลุกฝุ่น
ต่อด้วยเดินแบกเป้ผ่านสี่แยกไฟแดงมาหลายแยกระยะทางน่าจะกิโลกว่าๆ
เหงื่อซกมอมแมมสุดๆ

โฉมหน้าห้องงพักค่ะ ราคา 2587 บาท
เทียบกับคืนแรกที่ไจ๊โท โฮเทล 3700บาทแล้ว...ขอร้องไห้อีกรอบ

เก็บของเรียบร้อย ก็ลงไปหาอะไรกินและเตรียมไปเจดีย์ชเวดากองค่ะ

เดินเข้าไปในซอยที่ตั้งร.ร.จนสุดทาง จะไปทะลุถนนอีกเส้น
คึกคักพอสมควร เลือกเข้าร้านอาหารร้านหนึ่งแบบมั่วๆ
เห็นมันมีเมนูภาษาอังกฤษแปะที่ฝาผนัง
สั่งข้าวอบเนยกับน่องไก่ 1 จานซักพักเด็กเสิร์ฟบอกข้าวผัดเนยเหลือไม่พอ1จานเอาข้าว...(ฟังไม่ออก เป็นภาษาพม่า) ปนด้วยได้มั๊ย
โอเค๊ เอามาเลย กินด๊ายยยยย เป็นคนกินง่าย กินได้ทุกอย่าง
(ได่ข่าวเอ็งท้องเสียไม่ใช่รึ??) เออน่ากินด๊ายยยยยย หิวววว เหนื่อยยยยย

นี่เลย มาแบบนี้เลย ข้าวผัดเนยอยู้างล่าง น่องไก่ โปะด้วยไอ้ข้าวอะไรที่ถามนั่น
คือ โปะมางี้เลยหรอคะพี่

อิ่มแล้ว ก็เดินมาโบกแท็กซี่ไปชเวดากอง 2000 จั๊ต
ทางขึ้นมี2แบบค่ะ แบบบันไดและแบบลิฟต์
แนะนำตอนขึ้น ขึ้นทางลิฟต์ดีกว่าประหยัดแรงเอาไว้เดินรอบเจดีย์ดีกว่า
บอกให้แท็กซี่เค้าจอดด้านที่เป็นลิฟต์เลย

ก่อนขึ้นลิฟต์ถอดรองเท้าด้วยนะคะถือว่าเข้าเขตวัดแล้ว
เพิ่งเคยยืนเท้าเปล่าในลิฟต์ครั้งแรก รู้สึกแปลกๆ 55

ความรู้สึกแรกที่มาถึง คือมันยิ่งใหญ่มากๆค่ะ
ไม่ใช่แค่องค์เจดีย์ แต่เป็นองค์ประกอบทั้งหมดที่อยู่ในเขตวัด
สิ่งปลูกสร้างเยอะมากกกกกกกกกก
เหลืองอร่ามไปหมด ลายละเอียดการแกะสลักการตกแต่ง
มันประณีตละเอียดมากๆ
เราไม่มีความรู้ทางด้านนี้เลยนะคะ
แต่เห็นแล้วรู้สึกทึ่งมากมันอลังการไปหมด

ชาวพม่ามีความเชื่อเรื่องทิศทั้งแปดประจำวันเกิด
ดังนั้นที่ฐานเจดีย์จะมีเทพประจำตามทิศต่างๆทั้งแปดทิศ
ใครเกิดวันไหนก็ไปรดน้ำไหว้ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำวันเกิดตัวเองตามทิศ
ใครไมู่้รู้ทิศไม่เป็นไรเดินวนรอบเจดีย์เลยค่ะ เค้าจะมีป้ายบอกอยู่

ปิดท้ายที่เจดีย์นาวดอว์จี
เป็นเจดีย์ที่อดีตเคยเป็นที่ประดิษฐานชั่วคราวของพระเกศาธาตุ

ชาวพม่าเรียกว่าเจดีย์ชเวดากององค์พี่ค่ะ