จากนั้นก็ พาเดินหาดซะหน่อย ดูกล้าๆกลัวๆนะ
นั่งเล่น มือไม้ เป็นระวิง ดูสนุก แต่หน้าก็ยังคงเป็นตรูดอยู่ ขนาดมีเพื่อนมาเล่นด้วยแล้วนะ ยิ้มหน่อยก๊าบ บี้ก๊าบบบบ
อย่างที่ว่า เดี๋ยวนี้มืดเร็ว หกโมงเย็นก็เริ่มมืดแล้ว สะพานที่เห็นในรูป ที่ทอดยาวลงไปในทะเลนี้ นอกจากเอาไว้ยืนดูคนเล่น surf แล้ว คนเค้าก็นิยมมายืนรอดูพระอาทิตย์ตกตอนเย็นกัน เค้าว่ากันว่า พราะอาทิตย์ตก ที่ไวกิกิ สวยงาม และ โรแมนติกมากที่สุด อีกที่หนึ่งในฮาวาย แต่ก็ใช่ว่าจะสวยทุกวันนะลูก อย่างวันนี้เองก็ไม่สวย เพราะมีเมฆก้อนเบ่อเร้อ มาบังตรงขอบฟ้าพอดี
อยากจะบอกว่า ตั้งแต่มาอยู่นี่ เกือบ 4 ปีแล้ว เพิ่งเคยได้มีโอกาสเห็น พระอาทิตย์ตก แบบสวยๆเพอร์เฟ็คๆ ในวันอากาศดีๆ แค่ครั้งเดียวเอง จริงๆนะ แบบว่าเห็นปรากฏการณ์ ที่เค้าเรียกว่า green flash เลยทีเดียว วันนั้นไม่ได้ถ่ายรูปไว้ เลยไปหา รูปภาพประกอบได้มาจาก ในเน็ต แต่สายตาที่เราเห็นจริงๆไม่ได้สวยอย่างนี้นะ แต่ก็ตะลึงเหมือนกัน
หลังพระอาทิตย์ตก บรรยากาศที่ชายหาดก็จะเริ่มเหงา
เพราะคนจะย้ายกันขึ้นมาเดินบนถนน แหล่ง shopping แทน
ซึ่งบางวันก็จะมีโชว์ดนตรี โชว์ความสามารถต่างๆ หรือ แม้กระทั่งเต้น ฮูล่า ก็มีกันบ่อย สวยงามเพลิดเพลินดี และฟรีด้วย(ภาพบางส่วนมาจากในอัลบั้มเก่า เอามาลงใหม่ อิ อิ)
และนี่คือ สาว ฮูล่า หน้าตาสดใส..อิ อิ ดูไม่ผิดหรอกลูก หม่าหม๊ากับอี๊แนน มาแจมเอง แค่อยากบอกว่า สมัยสาวๆก็เคยเป็น สาวฮูล่า กะเค้าเหมือนกันนะ (งานแสดงปิดภาคเรียน กับ เพื่อนๆญี่ปุ่น)
เดินมาอีกหน่อย ก็จะเจอ ตลาด ที่เรียกว่า International Market ที่นี่แปลกมาก เค้าจะขายของ เหมือนๆกัน แทบจะทุกร้าน มีเป็น ร้อยๆร้าน แต่ก็ขายดีกันทุกร้านสิหน่ะ ส่วนมาก ก็พวกเสื้อผ้า ฮาวาย เครื่องประดับต่างๆ แม้กระทั่งหอยมุก ก็เอามาขายกัน
จากนั้น ป๊าก็แวะเข้าร้าน Ukulele ตามเดิม..หม๊าแอบเซ็ง
...แต่หนูชอบมาก พาไปที่อื่น ก็ยังเดินกลับมาที่ร้านเอง ให้ตายเถอะ!! เลือดพ่อแรง เจง เจง...งั้น วันนี้ จบทริปไปเที่ยวไวกิกิดีกว่า ไม่มีอะไรแล้ว มืดแล้ว เอาไว้ไปเที่ยวกันใหม่คับลูกรัก
_______________________________________________________________________________
อ้อ วันที่ 19 ตุลา ที่ผ่านมาเป็นวันเกิดป๊านะลูก ซึ่งก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอก ไม่ได้ไปกินข้าวที่ไหนกัน เพราะป๊ามีสอนพิเศษเลิก ตั้ง สามทุ่ม มีแต่หนูที่คอย เล่น คอยกวน ป๊าอยู่ ทั้งที่ง่วง หง่อม มากมาย
และหม๊าก็นึกอยากทำขนมที่ป๊าชอบขึ้นมา จริงๆได้สูตรมาประมาณ สองปีแล้ว อิ อิ ป๊าเค้าไปกินมาแล้วติดใจมาก แต่หม๊าไปเคยคิดอยากทำเลย เพราะดูแล้ว มันน่าจะยุ่งยาก แต่ก็นะเอาซะหน่อย วันเกิดทั้งที
แต่หม๊าเพิ่งมาคิดได้ ตอนสี่ทุ่มแล้วอ่ะ เริ่มลงมือทำ และขนมนี้มันต้องรอ set ตัวหลายชั่วโมงด้วย (เพิ่งรู้) ... สรุป ป๊าได้กินตอนเช้าอ่ะ หุ หุ และหม๊าทำถาดเบ่อเร้อ เลยลูก ก็เลยต้องยัดเยียดให้ป๊าเอาไปแจกเพื่อนที่ทำงานด้วย คือ หม๊าเองก็เพิ่งเคยทำขนมอันนี้ครั้งแรก เลยไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แถมหน้าตาก็ไม่เนียน ไม่เหมือนที่เค้าขายกัน ก็เลยตัดเป็นชิ้นเล็กๆ ใส่กล่องให้ป๊าไป หวังว่า คนกินชิ้นเล็กๆ มันคงทำให้อร่อยกว่ากินชิ้นใหญ่ๆ (อันนี้คิดเอาเองอ่ะ) แต่ป๊าบอกว่า มีแต่คนชมนะ เหอ เหอ แล้วใครจะกล้าว่าหล่ะเน๊อะ อิ อิ
และ ขอส่งท้าย blog ด้วยรูปหนูน้อย แล่นฉิว กับสไลด์เดอร์แถวบ้าน ดูทีไร แม่ขำทุกที ชอบมากรูปนี้ ลูกรักบี้ ของแม่
...แต่หนูชอบมาก พาไปที่อื่น ก็ยังเดินกลับมาที่ร้านเอง ให้ตายเถอะ!! เลือดพ่อแรง เจง เจง...งั้น วันนี้ จบทริปไปเที่ยวไวกิกิดีกว่า ไม่มีอะไรแล้ว มืดแล้ว เอาไว้ไปเที่ยวกันใหม่คับลูกรัก
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
เมื่อก่อนฐาติก็อยู่ฮาวาย แอบอิจฉา ชีวิตลั่นล้ามากๆๆๆ ตอนเย็น หลานชอบไปเดินเล่นชายหาดทุกวัน มีความสุขจริงๆๆ
ขนมน่าทาน หนุ่มน้อยก็น่ารัก รูปเล่นสไลด์เดอร์ตัวปลิวเลยน่ะครับ