หม่าหม๊า
คิดอยู่นานเลยว่าจะเขียน blog นี้ขึ้นมาดีมั้ย หรืิอจะปล่อยให้ มันร้างไปเลย
เพราะว่าเริ่มขี้เกียจแล้วอ่ะ ประกอบกับช่วงนี้ก็ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น พอจะมาเขียน
blog ได้

พัฒนาการหนู
ก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ ถึงแม้จะผ่านไปแล้ว 4 เดือน กับอีก 14 วัน ก็ ยังคว่ำไม่ได้เหมือนเดิม
เอ๊ะ! แต่หงายเองได้นะ (น่าตื่นเต้น มั้ยเนี้ย) อ้อ ที่พอจะน่าตื่่นเต้นหน่อยก็คือ
เรื่องที่หนูจำหน้า ป๊ากับหม๊า ได้แล้ว 
เมื่อก่อนหนูออกจะเหม่อลอย ยิ้มคนเดียวไปเรื่อยเปื่อย(อาการดูน่าเป็นห่วงนะ ลูกแม่)

แต่เดี๋ยวนี้
ดูสายตามีความหมายมากๆ ยิ้มอย่างมีเหตุผล เวลาป๊ากลับมาบ้าน ก็มีออกอาการดีใจสุดๆ
มองตามตลอด ถีบขาไปมา และมีอยู่คืนหนึ่ง ซึ่งหนูทำให้ป๊าประทับใจมากก็คือ วันนั้น
ป๊าไปสอนกลับมาประมาณ สี่ทุ่มครึ่ง หนูกำลังดูดนมหม๊าอยู่ ป๊าก็เข้ามาคุยกับหม๊า
หนูก็ผละจากนมหันมามองป๊า ตอนแรกก็ทำหน้าเฉยๆ กำลังจะกลับไปดูดนมต่อ
เหมือนนึกขึ้นได้ หันควับ มามองหน้าป๊าอีกรอบหนึ่ง พร้อมกับทำตาโต และยิ้มหวานให้
ป๊าแทบละลายเลยลูกเอ๊ย

และก็ยิ้ม เล่น กับ
ป๊า สักพัก ค่อยหันมาดูดนมต่อ ก็นะ คืนนั้น หนูได้แต้มไปเต็มๆ ส่วน ป๊า
ก็นอนหลับ ฝันหวานทั้งคืน (กรนสน่ัน)

มาพักดูรูป
กันสักหน่อย…แต่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนะ อิ อิ



แหมพอเริ่มเขียนแล้ว ก็เหมือนจะฉุดไม่อยู่ ก็เมื่อวันก่อนหนะสิ พาหนูไปฉีดวัคซีนมา
ทุกอย่างก็เหมือนเดิมแหละ…อ้าว!!... แต่มาติดที่นำ้หนักตัวหนู ที่มันน้อยไปหน่อย
ซึ่งหม๊าก็กะแล้วเชียว ว่าต้องเป็นปัญหา เพราะนำ้หนักหนูขึ้นน้อยมาก เมื่อเทียบกับนำ้หนักแรกเกิด
คือ แรกเกิด หนัก ประมาณ 3 โล 2 ขีด ตอนหนูได้ สี่เดือน หม๊าจับหนูชั่ง หนัก แค่ 4
โล 8 ขีด เองอ่ะ (กลุ้ม) ซึ่งจริงๆมัน ควรจะหนัก เป็น
สองเท่าของนำ้หนักแรกเกิดแล้ว

ซึ่งก็เป็นปัญหาจริงๆ
แต่หมอเค้าก็บอกว่า หนูยังร่าเริงอยู่ จึงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
ก็บอกให้อัดๆนมเข้าไป นมแม่ นมผง อัด เข้าไป แล้วค่อยมาติดตามผลอีกที่ เดือนหน้า

ตอนแรกหม๊าก็ไม่เห็นด้วยหรอกเรื่องนมผง
แต่เนื่องจาก  blog ที่แล้ว
ที่หนูเริ่มมีปัญหา ในการดูดนมแม่ ประกอบกับ หนูเริ่มร้องไห้ โยเย
ทั้งกลางวันและกลางคืน จนเครียดกันทั้งบ้าน หม๊าถึงขั้น สติแตก (ป๊าบอกว่า
หม๊าโวยวาย นั่งนำ้ตาไหล ดวงตาเหม่อลอย) ก็เลยตัดสินใจเองนมผงเข้าช่วย

เพราะป๊าเองก็ไฟเขียว บอกว่า support ได้อยู่แล้ว ประกอบกับ
น้ำหนักตัวหนูก็น้อยด้วย แถมได้แรงบันดาลใจ จากการอิจฉาแท๊กซี่ข้างบ้าน อิ อิ คู่ปรับของบ้านเราเองลูก (แต่พวกเค้าไม่รู้ตัวนะ แห๊ะ แห๊ะ)

หม๊าจะท้าวความให้ฟังคร่าวๆก็แล้วกัน มาเป็นมายังไง เริ่มจากคนขับแท๊กซี่ข้างบ้านเราเนี้ย มีลูกชายที่เกิดก่อนหนู ประมาณ 1 เดือน
ทุกอย่างก็ดูปกติ เหมือนจะเป็นมิตรที่ดีต่อกัน เพราะเป็นประเทศเพื่อนบ้าน
เค้าเป็นคนเวีนดนาม เมียเป็นคนญี่ปุ่น จนกระทั่ง…วันหนึ่งป๊าไปรู้ความจริงมาว่า.... เมียเค้าสวยกว่าหม๊า…ไม่ใช่!!!

เพราะดูแล้ว ยังไงแท๊กซี่  ก็ไม่เห็นจะมีรายได้ต่ำตรงไหนเลย คุณภาพชีวิตก็ดูดี ข้าวของเครื่องใช้ก็เพียบ
โทรศัพท์มือถือ ก็ iphone เมียก็อยู่บ้านเลี้ยงลูกเหมือนกัน แต่ดูป๊าเด๊ะ
ไม่ได้อะไรสักอย่าง

เข้าข่าย ทำงาน
ดูดีมีสติ แต่ไม่มีสตังค์ อ่ะลูก เพราะต้องเสียภาษี ประมาณ 40% ของรายได้
ฮ่วย!!...เห็นป๊ารำ่ๆ ว่าจะไปขับแท๊กซี่อยู่ 

มาถึงหม๊ามั่ง
ไม่เข้าใจทำไมเมีย แท๊กซี่ ถึงผอม สวย แต่หม๊า อ้วน ย้วยเป็นตุ่ม ทั้งที่ก็เพิ่งคลอดลูกมาเหมือนกัน
เห็นแล้วอิจฉาไม่อยากอยู่ใกล้…ชิ้ว ชิ้ว 

ส่วนหนูที่หม๊ากับป๊า
มองแล้วก็คิดว่า ลูกเราน่ารัก ขาวใส ไร้เดียงสา ไม่มีใครเกิน
วันก่อนอุ้มเดินเล่นไปเจอ ลูกแท๊กซี่ ห๊า!!! จริงๆแล้ว เด็กขาวใสมันเป็นยังงี้นี่เอง ลูกเค้า ขาวใสสุดๆ โอโม้ มากๆ
อวบน่ารัก ร่าเริง ดูท่าทางฉลาด พัฒนาการดี ตัวใหญ่กว่าหนูเท่าตัว...โอ๊ย ใจร้าว..

แถมแท๊กซี่
ยังบอกอีกว่า ลูกเค้านะ เลี้ยงง่าย นอนเก่ง หลับตั้งแต่หนึ่งทุ่ม ยาวจนถึง
เก้าโมงเช้า…โหย ทำบุญมาด้วยอะไรย่ะนั้น ส่วนลูกเราเหรอ นอนเที่ยงคืน ตื่นทุก 2
ชั่วโมงอ่ะ แท๊กซี่ถึงกับอึ้ง พร้อมพูดด้วยความเห็นใจว่า

So! You have a hard
time.... รู้แล้วย่ะ ไม่ต้องยำ้…เอ้า!! บี้ลูกแม่ รู้แล้วเปลี่ยน พฤติกรรมด่วน!!

พอกลับเข้าบ้านมา หม๊าก็ตัดสินใจ ให้หนูกินนมผงคู่กับนมแม่ทันที ก็ได้ผลดีนะ
หนูก็ดูร่าเริงไม่หงุดหงิดเหมือนก่อน หม๊าก็สบายขึ้น เพราะป๊าก็ช่วยป้อนหนูได้
แถมพอ อารมณ์ดีๆ ดูนำ้นมจะตึงเต้า เร็วดีด้วย

และหม๊าก็ไม่ได้รู้สึกว่าหนูจะห่างหายจากนมแม่ไปเลย
เพราะ หม๊าให้หนูกินนมผงแค่ 3-4 มื้อต่อวัน ครั้งละ 5-6 ออนซ์ ห่างกัน 4-5 ชั่วโมง
ระหว่างนั้น หนูก็ดูดนมแม่ แก้เซ็งไปเรื่อยๆ แถมตอนนอน ก็ต้องนมแม่เท่านั้น
ต้องนอนกก นอนกอด ดูดนมกันไปอย่างนั้น จนกว่าจะหลับ (อิ อิ ชอบนะเนี้ย) อ้อ
และต้องขอขอบคุณ อี๊ติ๊ก อย่างเป็นทางการที่ช่วย ให้เทคนิคการนอนให้นม
ทำให้หม๊าสบายขึ้นมาก ไม่ต้องนั่งหลังคดหลังแข็งในยามค่ำคืนอีกต่อไป

และหนูก็ดูจะชอบมากกกก
ถึงมากที่สุด  ถึงขั้นไม่ยอมนอน
ที่เตียงตัวเองเลยช่วงนี้ ไม่ว่าจะอัดนมผงไปมากแค่ไหน ก็จะร้องไห้ ให้หม๊านอนกก
นอนดูด กันไปอย่างนั้น ถึงจะหลับได้ เฮ้อ..ไม่มีความพอดี เลย
อ้ายหมาน้อย….หม๊าก็เมื่อยเป็นเหมือนกันนะเฟ้ย!!

อ้อ!! ช่วงนี้
ป๊าต้องกลับมาทำงานหนักอีกแล๊ะ เพราะเสียค่าซ่อมน้องจืด(รถคู่ใจ)ไปหลาย แถมมี plan
กลับเมืองไทย ทั้งครอบครัวอีก เหอ เหอ…แต่ ป๊าบอกสู้ตาย อยู่แล้ว เพื่อลูกและเมีย
อิ อิ น่ารัก จริงๆเลย ปั๋วหม๊า ป๊าหนู

รักป๊านะ…จากหม๊าและหมา
(เริ่มสับสนมั้ยลูก หนูชื่อ โคอา ใช่มั้ย แต่เมื่อไหร่ หม๊าจะเรียกหนูว่า โคอา
คล่องๆปากซะทีนะ เฮ้อ…poor baby ของหม่าหม๊า)

Create Date : 30 มกราคม 2553
Last Update : 30 มกราคม 2553 11:05:55 น.		19 comments
Counter : 847 Pageviews.
Share Tweet