BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : สอบการแสดง

สอบการแสดง

เมื่อวาน(๒๘ เมษายน) หลังจากที่ต้องตะกายจากโรงพยาบาลตำรวจ คืนสู่ท้องทุ่งถิ่นองครักษ์ที่คุ้นเคย Extern ไอติมต้องฝ่าฟันกับการจราจรมหาโหดของกรุงเทพฯที่ลืมเลือนไปนานแล้ว พายุฝนที่กระหน่ำหนักบริเวณทุ่งรังสิต ฝนตกแรงจนรถตู้รังสิต-องครักษ์ เครื่องดับแล้วดับอีกอย่างน่าเป็นห่วงว่าจะไปรอดหรือไม่ ดับทีไรคนขับรถก็จะหันมาเอาสายไปอะไรไม่รู้ที่อยู่หลังเบาะคนขับมาจี้ๆกันให้เกิดประกายไฟแว้บๆแล้วเครื่องก็กระตุกกึกๆๆๆก่อนจะติดและวิ่งไปได้อีกสี่ห้าร้อยเมตร แล้วก็ดับอีกจน Extern ไอติมคิดว่าจะกลับไม่ถึงองครักษ์ซะแล้ว โชคดีที่รถคันหลังที่ตามมาว่างพอที่จะถ่ายผู้โดยสารไปด้วยได้ คนขัก็เลยพาไปถ่ายรถที่ปั๊ม(ยังดีที่วิ่งถ่อไปถึงปั๊ม ไม่ต้องถ่ายกลางถนนทั้งๆที่ฝนตก)

มาถึงองครักษ์ ฝนหยุดราวปาฏิหาริย์ รีบอาบน้าแต่งตัวมาจับแมลงเม่าที่บินมาเล่นไป อยากเลี้ยงให้มันออกลูกออกหลานมาเป็นปลวกดูสักครั้ง หลังจากนั้น ก็เอาของขวัญวันเกิดไปให้คนที่คั้งชื่อให้ “น้องป่อย” เสร็จ Extern ไอติมก็หมดสภาพพอดี นอน

ตื่นเช้าขึ้นมาอย่างสดชื่นแจ่มใส ไปรอสอบ “ลองเคส” หรือก็คือสอบตรวจและสั่งการรักษาผู้ป่วยจริงๆนั่นเอง Extern ไอติมก็ไปสอบแบบไม่รู้อะไรเลย

อาจารย์ก็พาลงไปหาคุณแม่คนหนึ่งที่ห้องคลอด คุณแม่นอนเอ้งแม้งอยู่ที่เตียง

Extern ไอติมก็จัดแจงซักประวัติตรวจร่างกายซะดิบดี(ในความคิดของไอติม) โดยมีอาจารย์นั่งหัวเราะหึๆอยู่ข้างๆ ผลน่ะเหรอ จะเล่าทำไมให้ปวดกระโหลก ลองมาดูคอมเม้นต์ของอาจารย์กันดีกว่า

“ก่อนตรวจ ต้องแนะนำตัว ต้องขออนุญาติก่อนแบบนี้ทุกครั้งนะ” (ไม่เคยขอจนกระทั่สอบครั้งนี้แหละครับ ไม่อนุญาติให้ตรวจแล้วจะมาหาหมอทำไม)

“ต้องปิดม่าน ถ้าเราเป็นผู้ชาย ต้องขอผู้ช่วยเป็นหญิงด้วย” (ฮ่วย!! ถ้าไม่มีพยาบาล งานการไม่ต้องทำกันพอดีสิเนี่ย)

“เวลาฟังปอดฟังหัวใจ อย่าเอาเสต็ทมุดเสื้อนะ ต้องถอดเสื้อนะน้อง แต่ถ้ามถอดหมด ให้ถอดครึ่งเดียว อีกครึ่งปิดไว้”(ฟังผ่านเสื้อก็ไม่ได้ มุดเสื้อก็ไม่ได้ แล้วจะให้ถอดยังไงครับ ทีละครึ่งตัวเนี่ย)

“อ้อ เวลาถอด ต้องให้ผู้ช่วยถอดให้นะน้อง” (เว่ย..มือผมก็มี ไม่ได้เป็นง่อย อีกอย่างก็ให้คนไข้ถอดเองทุกทีแหละ)

“เวลาตรวจ อย่าเอาเสต็ทแขวนคอสิมันไม่สุภาพ” (แล้วถ้าคาบไว้ได้ไหมครับ)

“อย่าทำหน้าตารื่นเริงเวลาตรวจ ดูไม่น่าเชื่อถือ ยิ้มได้ แต่ต้องยิ้มให้สุภาพ” (หน้าตารื่นเริงนี่ดูไม่น่าเชื่อถือ??? แล้วมันทำยังไงครับอาจารย์ ยิ้มแบบสุภาพเนี่ย)

“อย่าให้คนไข้ลุกๆนั่งๆหลายๆที”

“ดีแล้วที่ไม่ใช่นาฬิกา แหวน กำไลมาตรวจ”(คือ..ที่ไม่ใส่เนี่ย เพราะไม่มีหรอกครับ)

“เวลาตรวจนะน้อง ท่าตรวจไม่สวยเลยอ่ะ ท่าคลำท้องอะ”(ไม่สวย แต่ตรวจรู้เรื่องนะครับ ดีกว่าท่าสวยแต่ตรวจแล้วไม่รู้เรื่องนะครับ)

แล้วอาจารย์ก็แถมท้ายว่า จริงๆถ้าเป็นการตรวจคนไข้ทั่วๆไปล่ะก็ Extern ไอติมทำได้ดีแล้วล่ะ แต่ว่าถ้าจะเอาตามการสอบจริงๆ มาถึงต้องตอแหลสุดชีวิต แนะนำตัว ขออนุญาติ ปิดม่าน(ซึ่งในชีวิตจริงไม่เคยกระทำ) เวลาตรวจก็ต้องท่าสวยตรงตามตำราเด๊ะๆ จับคนไข้ถอดเสื้อถอดผ้าตรงที่จะตรวจให้หมด แต่ต้องผิดที่อื่นๆไว้นะ ตรวจไปพูดไปก็ไม่ได้ ต้องทำหน้าตาให้น่าเชื่อถือ แล้วก็บอกผลการตรวจแก่คนไข้เป็นระยะๆ(โอ...ตอแหลมากๆ มีหมอที่ไหนทำกันแบบนี้บ้าง) เวลาตรวจต้องตรวจทุกระบบ ตั้งแต่หัวจรดเท้า (ชีวิตจริงใครจะมีเวลามากมายปานฉะนี้ฉะนั้น)หลังตรวจเสร็จ ให้ขอบคุณผู้ป่วยทุกครั้ง แล้วก็ตบท้ายด้วยประโยคเด็ด “มีอะไรสงสัยไหมอยากถามหมอครับ”

แหวะ ตอแหลทั้งเพ ชีวิตจริงมีหมอที่ไหนเค้าทำอะไรแบบนี้กันบ้างเนี่ย ตกลงนี่จะสอบความรู้ความสามารถในการตรวจร่างกาย หรือจะสอบการตรวจร่างกายท่าสวย ตอแหละเก่งกันแน่เนี่ย แล้วตกลง จบไปนี่จะให้ตูเป็นทั้งหมอและนักแสดงเลยใช่ไหมเนี่ย

เฮ้อ...แต่ก็ผ่านแล้วล่ะ เราก็ใกล้ความเป็นหมอเข้าไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว

Create Date : 30 เมษายน 2551

Last Update : 30 เมษายน 2551 20:02:54 น.

13 comments

Counter : 564 Pageviews.

ว่าที่คุณหมอ ปีไหนแล้วค๊า

โดย: น้ำตาลสีทอง IP: 203.144.130.176 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:20:05:00 น.

ออๆ ปีหกและ

โดย: น้ำตาลสีทอง IP: 203.144.130.176 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:20:09:31 น.

ฝ้ า ย ฯ ว่าที่อาจารย์พูดก็ถูกนะ อย่างข้อแรกๆ มันก็กันเราได้ส่วนหนึ่ง ในกรณีที่ผู้ป่วยอุตริหาว่าเราลวนลามทำอนาจาร บลา ๆ ๆ ๆ การเอาผู้ช่วยเข้าไปด้วย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เราก็ยังมีพยานบุคคล คือแบบรอดไปเปราะนึง - -

แต่ยังไงก็สู้ๆ ค่ะหมอ จ๋ายโยว่

โดย: f a i f u n (oHsINa

) วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:20:43:12 น.

แหม ใจเย็นๆน้อง
ฝึกการแสดงไว้วงการบันเทิงมีคุณหมอตบเท้าก้าวเข้าไปหาเงินเยอะไป อิอิ
เผื่อจะดังกว่าหมอโอ๊คไง ว่าแต่ร้องเพลงเพราะป่ะเราน่ะ

...อืม แต่ที่เคยเจอมา
คุณหมอก็ขออนุญาติทุกทีนะเวลาจะตรวจ
บางทียังคิดหมอค่ะ ตรวจๆปเถอะค่ะ ปวดหัวจะตายแล้วมาขออยู่ได้ อยากกลับไปนอนแล้ว แบบนี้สงสัยจะเรียกมองต่างมุม

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:20:45:58 น.

- -*
เคยเห็นแต่แบบ
โผล่แว๊บ หายวับ

ยังกะแคสเปอร์ ><"

โดย: neaq (neaq

) วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:21:34:47 น.

คุณหมอดารา โว๊วๆ 555+

ไม่เห็นเกี่ยวเลยอะไอ้ท่าทางรายเงี้ย

เวลาสอบก็เฟคๆไปแหละ ชีวิตจริงเวลาเราตรวจเราก็ตรวจของเราคนเดียวอยู่แระ

เนอะ ปาป๊าเนอะ

โดย: Play Losz

วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:59:22 น.

เข้ามาอ่าน มาเป็นกำลังใจค่ะ

โดย: เจี๊ยบ (sexybodylove

) วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:25:12 น.

สู้ๆนะคะ เวลาสอบนี่ก็ต้องเล่นละครแบบนี้แหล่ะคะ

อิชั้นไปอบรม VIA มา ต้องสอบให้อาจารย์ดู

เป็นstep พูดกะคนไข้ ซักถามอย่างสุภาพ

เชิญขึ้นขาหยั่ง

ขออนุญาติเปิดผ้าถุง

ขออนุญาติใส่เครื่องมือ

ในชีวิตจริง คนไข้มาปุ๊บ ขึ้นเตียง ถกผ้าขึ้น แยกขา

ใส่ speculum เลย

เจ็บก็ทนเอาค่า...

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:54:47 น.

อุดมคติ กับ ชีวิตจริง มันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว

ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ วันเวลาสถานที่

เมื่อไหร่จะใช้ Ideal Mode

เมื่อไหร่จะใช้ Real Mode

โดย: prezcot

วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:43:44 น.

แม๊ๆๆ แต่ละเรื่องราวอ่านแล้วข๊ำขำ

จะออกพ๊อกเก๊ตบุ๊คเมื่อไหร่บอกด้วยนะคะ

โดย: พูษรี

วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:29:58 น.

จ๊ะเอ๋ ..
แวะมาทักทายไอติมน๊า

ไอติม เล่าเรื่องนะ
หนี่ฯ นึกภาพตาม แล้วอดขำไม่ได้ทุกที

คุณหมอ ต้องทำใบหน้าให้น่าเชื่อถือ อิอิ
แหม ถ้ามีคุณหมอเหมือนไอติม คนไข้ต้องได้หัวเราะ
แบบ ว่า ลืมป่วย แน่ ว่าไหมน๊า

ว่าแล้ว นะ
หนี่ฯ อยากเห็นตอนไอติมตรวจคนไข้ซะแระ
ว่าจะวางมาดขนาดไหน แต่ถ้าเห็นไอติมใช่ป่ะ
ก็นั่นหมายถึง หนี่ฯ ไม่สบายดีหน่า งั้นไม่เอาดีกว่า
เย้ ๆ ๆ ๆ ๆ

แอบบ กระซิบ
หลังจากที่หนี่ฯ กลับจากเที่ยวมา
ก็ไม่ค่อยสบาย บวกกับงานด้วยมั่ง
และก็อากาศไม่ค่อยดี เด๋วร้อน ฝนตก
ลมแรง ก็เลยไม่หายสักที ว่าแต่ ยังไม่ได้
แวะไปหาคุณหมอที่ไหน เป็นโรคกลัวหมอนะซะ

ไอติม หลับฝันดีนะคะ ...... หนี่ เองจ้า

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:41:02 น.

ใกล้แล้ว ว่าที่คุณหมอ เอาใจช่วยจ้า แล้วอย่าลืมดูแลตัวเองเช่นกัน เพราะช่วงนี้คนป่วยเยอะ พี่เองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ตอนนี้หายแล้วจ้า

โดย: sawkitty

วันที่: 5 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:31:16 น.

แวะมาทักทายค่ะ...เฮ้อ เหมือนๆกันล่ะค่ะ ไม่ว่าอาชีพไหน ก่อนจะได้เป็น ก็ต้องตอแหล ตอนสอบกันสุดฤทธิ์...

คิดถึงองครักษ์จังค่ะ ไม่รู้เขียวสะอื้นยังมีอยู่ไหม อันนั้นร้ายกว่า เวลารถเสียนี่ไม่ต้องไปไหนกันละ คิดถึงมหาลัยจัง...

โดย: GottaBeMary

วันที่: 5 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:08:02 น.