ใบรับรองการตายใบแรก วันนี้ Extern ไอติมอยู่เวรห้องคลอดอีกแล้ว ก็พอดีด้วยดวงอันไม่ธรรมดาของไอติม ก็ให้มีเคสพรั่งพรูเข้ามาติดๆกันสามคน เป็นคุณแม่ท้องแก่ ป่วยด้วยโรคกระเพาะหนึ่งคน คุณแม่ใกล้คลอดหนึ่งคน มาถึงก็คลอดเลย และคนสุดท้าย คุณแม่ไม่ได้ฝากท้อง นับอายุครรภ์จากประจำเดือนครั้งสุดท้ายก็ครบกำหนดคลอด ตอนแรกExtern ไอติมก็เฉยๆ ไม่สนใจเพราะว่ามีแบบนี้เยอะแยะ มาแล้วก็คลอด ไม่เห็นมีอะไร ยิ่งคนนี้ท้องสามแล้วด้วย บอกอาจารย์ไว้หน่อยหนึ่งแล้วกัน ทั้งเรื่องโรคกระเพาะด้วย ปวดมากนัก จับนอนซะเลย ยังไม่ทันรายงานจบดี พยาบาลก็หน้าตาตื่นมาบอกหมอว่า “หมอคะ ฟังเสียงหัวใจเด็กไม่ได้ค่ะ” อ้าว ซวยแล้วไง Extern ก็ตัวสั่นงันงก เอาแล้ว รายงานไป อาจารย์ก็สั่งไถอัลตราซาวด์เดี๋ยวนั้น Extern จัดให้ ไถไปไถมา เออนี่ก็หัว นั่นก็หลัง นี่ก็ซี่โครง ไหนล่ะหัวใจ... ครับ หัวใจเด็กไม่เต้นแล้ว Extern ไอติมทำสิ่งที่ไม่อยากทำที่สุดในชีวิตแพทย์ ‘แจ้งข่าวร้าย’ “คุณแม่ครับ วันนี้น้องดิ้นดีหรือเปล่า” “ดิ้นค่ะ วันนี้ดิ้นแน่ๆ” “คุณแม่ครับ น้องดิ้นครั้งสุดท้ายกี่โมงครับ” “บ่ายโมงค่ะ แต่หลังจากนั้นก็มีท้องแข็งอีกนะคะ ทีแรกก็คิดว่าลูกดิ้น เพิ่งมากรู้จากพยาบาลน่ะค่ะว่าเป็นมดลูกบีบคลายตัว ก็ยังนึกอยู่ว่าเค้ากลับตัวไปมาแน่เลย” (คุณแม่คร้าบ เด็กในท้องนะครับ ไม่ใช่นักกายกรรมจะได้กลับตัวทุกสิบห้านาที) “อืม..แต่หลังจากนั้นไม่มีดิ้นอีกเลยใช่ไหมครับ” “ค่ะ ก็นึกว่าเค้ากลับตัว ก็ท้องมันแข็ง” (นั่นเรียกเจ็บท้องคลอดต่างหาก) “คือ..หมอตรวจไม่พบเสียงหัวใจลูกคุณแล้วนะ” “แล้วเค้าจะมีโอกาสมีชีวิตอีกมั๊ยคะหมอ”(หัวใจไม่เต้นเนี่ยนะ...เอาเถอะ อาจจะรอดก็ได้มั้ง...คนเราต้องโง่พอที่จะเชื่อในปาฏิหาริย์) “หมอค่อนข้างแน่ใจว่าน้องเค้าไม่มีชีวิตแล้วนะครับ” ตอนนี้ คุณแม่ตาแดงแล้ว เสียงพยาบาลมาจากไหนไม่รู้ ทำนองว่านี่แหละ ไม่ดูแลตัวเองไม่มาฝากท้อง ดูเหมือนจะไปกระตุ้นความรู้สึกผิดให้ทัยทวี ความเสียใจของคนเป็นแม่เอ่อล้นขอบตา “คุณหมอคะ หนู(คนไข้อายุสามสิบแปด)หมดกำลังใจที่จะเบ่งแล้วค่ะ แล้วก็เจ็บท้องด้วย หมอผ่าออกได้ไหมคะ เจ็บจะทนไม่ไหวแล้วค่ะเนี่ย” (นี่ๆ เจ็บท้องคลอดก็งี้แหละน่า สองท้องแรกจำไม่ได้หรือไง แล้วไม่มีหมอที่ไหนเอาคุณแม่ไปผ่าเพราะเจ็บท้องคลอดหรอกเฟ้ย ไม่งั้นก็ผ่ากันหมดทุกคนน่ะสิ ไม่เจ็บแล้วมันจะคลอดได้ไหมล่ะ) “คุณหมอคะ หนูอยากโทรหาที่บ้าน ใจไม่ดีเลย” เสียงพยาบาลบอกทำนองว่า อย่าลุกเดินเลย ใกล้คลอดแล้ว ปากมดลูกเปิดแบะแล้ว เดี๋ยวคลอดลงพื้น Extern ไอติมจัดแจงยื่นมือถือให้คุณแม่คุยๆๆๆ หลังจากนั้นไม่นาน คุณแม่ก็คลอด เป็นเด็กผู้หญิง ตัวเขียวๆเพราะถูกย้อมไปด้วยขี้เทา นิ่ง...สนิท ไม่มีวี่แววของชีวิต คุณแม่เอาแต่ร้องไห้ พูดซ้ำไปซ้ำมา “ขอหนูดูหน้าลูกหน่อย” พอพยาบาลอุ้มให้ดูก็ปล่อยโฮออกมา “ยังไม่ทันได้ลืมตาดูโลกเลยก็ตายซะแล้ว...” ร้องไห้ แล้วก็พร่ำพูดซ้ำอยู่อย่างนั้น... Extern ไอติมก็เลยต้องมาเขียนหนังสือรับรองการตาย ว่าแต่ ไอ้แบบนี้จะเรียกตายได้เหรอเนี่ย ก็ยังไม่ทันจะเกิดเลย แล้วมันจะตายได้อย่างไร ในกฎหมายแพ่งและพานิชย์บอกว่า “สภาพบุคคลมีขึ้นเมื่อเกิดขึ้นและรอดอยู่มีชีวิต” อีแบบนี้มันยังไม่เกิด แล้วมันก็ไม่เป็นบุคคลตามกฎหมาย แล้วมันจะตายตามกฎหมายได้ไงเนี่ย แล้วเราจะเขียนเหตุตายว่าอะไรดีล่ะ ก็อยู่ดีๆมันก็ตายอะ มันตายได้ไงก็ไม่รู้ เขียนไม่ทราบเหตุเดี๋ยวก็ต้องมาชันสูตรอีก ดีไม่ดีเกิดตำรวจเรียกไปให้ความเห็นล่ะทำไง วุ้ย ช่างเถอะ ปวดหัว ดึกๆอาจารย์วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา บอกว่าลืมไปว่าวันนี้เป็นเวร เพิ่งมารู้เอาตอนที่ Extern กระหน่ำโทรไปแจ้งเคสตอนเย็น ฮ่วย นี่ดีนะว่าตั้งแต่เข้าไม่มีคนไข้เลยน่ะ ตอนนั้นอาจารย์อยู่นู่น ประชุมอยู่นครปฐม โอ้ว มายก้อด นี่ถ้ามีผ่าคลอดฉุกเฉินตอนนั้นนี่ Extern ทำเองแหงๆ ใกล้ๆกับที่อาจารย์มา มีคุณแม่ท้องแก่มาที่ห้องคลอด ยังไม่ทันจะทำอะไร แค่ตั้งขา พยาบาลก็ร้องจ๊าก ถุงน้ำคร่ำโป่งนูนทะลักมาจากช่องคลอด หลังจากนั้น ก็เป็นการเตรียมของทำคลอดที่เร็วที่สุดในโลก Extern ได้แต่ยืนหมุนไปมาอย่างงงๆ คุณแม่เบ่งแป๊บเดียวหัวก็โผล่ แล้วก็ ปุ๊ด! เบ่งซ้ำพรวดเดียว เด็กกระเด้ง ใช้คำว่า “กระเด้ง”เลยนะ เหมือนมีมือที่มองไม่เห็นจับเด็กโยนออกมาจากท้องแม่มานอนแอ้งแม้งร้องโวยวายอยู่บนเตียง พยาบาลยังไม่ทันได้ดูดเสมหะหรือทำอะไรทั้งสิ้น... เด็กมันลอยหวือออกมาต่อหน้าต่อตา เคสนี้นอกจากจะเป็นการเตรียมของทำคลอดที่เร็วที่สุดแล้ว ยังเป็ฯการทำคลอดที่เร็วที่สุดอีกด้วย เหตุการณ์ตั้งแต่เข็นคุณแม่เข้ามาจนเด็กหลุดจากท้องยังไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ!!! แล้วคุณแม่ก็ลุกขึ้นเดินฉับๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่งจิบโอวัลตินราวกับว่ามาพักผ่อน เฮ้ย..นี่มันอะไรกันล่ะนี่ บางคนกว่าจะออกมาได้แทบตาย นี่ง่ายยิ่งกว่าเบ่งถ่ายอุจจาระอีก ต่อให้ท้องไม่ผูกด้วยเอ้า เฮ้อ คืนนี้จะมีอะไรอีกก็ไม่รู้   Create Date : 27 เมษายน 2551 8 comments Last Update : 27 เมษายน 2551 23:04:29 น. Counter : 491 Pageviews. Share Tweet

เศร้าจังค่ะหมอไอติม รู้ทั้งรู้ว่าเด็กไม่หายใจ แต่ก็ต้องคลอดออกมา TT TT คุณแม่สุดยอด   โดย: f a i f u n (oHsINa ) 28 เมษายน 2551 19:52:23 น.

เหอๆ หมอไอติม เขียนได้น่ารักดีอ่ะ จะเรื่องเศร้าๆ หรือเรื่องที่ตื่นเต้น ก็เขียนออกมาได้น่าติดตามมั่กๆ แบบนี้เอาไปรวมเล่มได้เลยน้า แต่เคสที่ทำคลอดรายนี้ ท่าทางจะไม่ใช่ท้องแรกมั่งค่ะ ไมเบ่งง่ายขนาดน้านนน กระเด้งเลยหรอ(กำๆ)   โดย: เจี๊ยบ (sexybodylove ) 28 เมษายน 2551 20:11:06 น.

เปลี่ยนใจแล้วน้องไอติม ขอทั้งขวดเลยละกัน ...อ่านเรื่องแรกชวนให้หดหู่ แต่ก็มีแม่แบบนี้จริงๆนะ คนแถวบ้านพี่ อย่างที่รู้กันว่าอิสลามห้ามทำหมัน(เดี๋ยวนี้เฉพาะคนที่เคร่งมากๆถึงจะปฏิบัติตาม) แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่รู้จักคุมเองก็ไม่รู้ มีคนนึงตั้งท้องที่สิบ(สิบจริงๆนะ) ไม่กล้าไปฝากท้องเพราะอายพยาบาลเนื่องจากไปคลอดเป็นรายปีอย่างกะฝากเงินงั้นแหละ ทีนี้พอเจ็บท้องคลอดปรากกว่า เด็กไม่รอดเพราะขาดการบำรุง แล้วตั้งท้องที่สิบแล้ว มดลูกรับไหวก็เก่งเกินไป ทีนี้เลยเจอพยาบาลกะคุณหมอด่าแทนล่ะสิ ไอติมว่าเขาจะคุมไหม ? เหอๆ ตอนนี้ถ้าไม่นับคนที่เสียไปก็สิบสามแล้วล่ะ   โดย: มัยดีนาห์ 28 เมษายน 2551 21:14:50 น.

มันก็น่าร้องไห้ไงพี่ พี่ชายที่ไม่เคยเห็นหน้า ก็คือ คุณแม่คลอด ได้ 2 วัน พี่เค้าก็ตายอ่ะ แข็งตาย. . ตัวเขียว ไรแบบนั้นมั้ง มันก็คงเป็นบรรยากาศแบบ..แบบไหน..ดีล่ะ .. แล้ววันก่อน .. บังเอิญได้ไปงานศพที่วัด ที่ฝังพี่ไว้ แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาอีกแล้วน้ำตามันก็ไหลๆ คิดถึงพี่ แล้วก็ สงสารแม่มากๆ ลูกคนแรกซะด้วย เออ T_T น้ำตาไหลอีกล่ะ เซ็ง   โดย: neaq 28 เมษายน 2551 22:49:29 น.

กำลังจินตนาการภาพเด็กพุ่งอยู่ อืมมม เบ่งเข้าลูก หมอไอติม ฮี่ๆ   โดย: This road is mine IP: 58.9.150.103 29 เมษายน 2551 0:48:43 น.

ตอนนี้ อิสลามที่แถวๆโรงพยาบาลผมทำหมันกันออกเยอะไป คุมกำเนิดเถอะครับ เพื่อสุขภาพ เห็นว่าไม่ผิดหลัการนะครับถ้าทำเพื่อสุขภาพแม่   โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน 30 เมษายน 2551 20:08:07 น.

น่าสงสารนะคะ อาชีพของการเป็นคุณหมอ หนี่ฯ คิดว่า สุดยอดเลยค่ะ ไอติม ต้องเป็นคุณหมอที่ดีในอนาคตแน่นอนค่ะ แวะมาอ่านอีกบล๊อกนะคะ   โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) 3 พฤษภาคม 2551 21:48:11 น.

เป็นหมอนี่ต้องเสียสละมากเลยนะ นี่หรืออาชีพในฝันของคนหลายๆ คน ตอนที่เลือกคณะรู้กันหรือเปล่านะว่าต้องมาเจออะไรอย่างนี้ ดูเหมือนเป็นอาชีพที่คนให้ความชื่นชมยกย่อง แต่สำหรับเรารู้สึกว่าต้องใช้ใจมากๆ เลย   โดย: เจ้าชายน้อย IP: 202.28.179.3 20 พฤษภาคม 2551 10:05:56 น.