การเอาตัวรอดในโรงพยาบาลตำรวจ

Extern ไอติมมาอยู่โณงพยาบาลตำรวจได้หลายวันแล้ว ไม่สงสัยบ้างเลยเหรอว่าความเป็นอยู่ที่นี่แตกต่างจากที่องครักษ์อย่างไรบ้าง เรากินอย่างไร อยู่อย่างไร มีชีวิตแบบใด ลองมาอ่านดูกันครับ

พูดถึงการเอาตัวรอด ก็ต้องมาว่ากันด้วยปัจจัยสี่ เรามาลองไล่ไปทีละหัวข้อดูเลยดีกว่า

ปัจจัยที่ ๑ อาหาร อาหารนั้นอุดมสมบูรณ์ ก็ที่นี่ตั้งอยู่ใจกลางกรุงเทพฯ อยากจะกินอะไรสารพัดบรรดามี ปัญหาก็มีอยู่แค่ว่าวิตามิน M ของคุณนั้นมีปริมาณมากน้อยเท่าไหร่ อาหารที่นี่ถ้ากินไม่ดูตาม้าตาเรือจะป่วยเป็นโรคทรัพย์จางเอาได้ง่ายๆ (เค้กที่เซ็นทรัลเวิร์ดชิ้นละร้อยอะนะ) ถ้าหากไม่อยากให้วิตามิน M ลดระดับลงไปจนกระทั่งถึงขีดอันตราย ให้ลองหาอาหาร Low cost ตามโรงอาหารกิน ที่ไม่น่าเชื่อก็คือ โรงพยาบาลกว้างออกขนาดนี้ มีโรงอาหารเล็กๆแค่โรงเดียว แถมปิดสี่โมงเย็นอีกตะหาก Extern บางคนก็เลยหาทางออกด้วยการแอบดอดไปกินข้าวเวรที่ ER ซึ่งเหลือบานเบอะทุกเย็น มีจำนวนไม่น้อยที่อิ่มทิพย์ หรือถ้าจะพูดให้ถูกคือง่วงจนไม่มีแรงไปกิน พวกนี้ก็สบายหน่อยนอนจนอิ่มได้ ถ้าหากยังรู้สึกอดอยากปากแห้ง ให้ลองเดินเลียบถนนอังรีดูนัง จะมีร้านอาหารข้างถนนถูกๆพอประทังชีวิตได้ หรือจะเดินข้ามฝั่งไปสยามช่วงเย็นๆ ก็มีแผงลอยราคาพอประมาณกินได้

หากใครอุตริจะข้ามพระรามหนึ่งไปกินเซ็นทรัลเวิร์ดทุกมื้อ ก็ต้องหารวิตามิน M เสริมไว้เยอะๆ เพื่อป้องกันโรคทรัพย์จาง(ที่กำลังระบาดหนักอยู่ในขณะนี้)

ปัจจัยที่ ๒ เครื่องนุ่งห่ม ที่นี่มีคนรับซักรีดเสื้อผ้ามากมายหลายคน เราไม่อาจทราบได้ว่าเสื้อผ้าที่เราใส่ๆกันอยู่นี่ใครเป็นคนรับซัก เพราะตกเย็นก็จะมีคนสี่ห้าคนเดินไปเดินมาวุ่นวายเก็บผ้าที่ตะกร้าหน้าห้อง รู้สึกว่าเค้าจะแบ่งกันเก็บเป็นโซนๆ แล้วก็ค่าบริการเดือนละหกร้อยบาท อาจจะมีปัญหาบ้างเพราะคนที่นี่ซักผ้าตามอารมรมณ์ คืออยากมาส่งก็มา ไม่อยากซักก็ไม่มาส่งซะเฉยๆ อย่างคนที่รับของ Extern ไอติมนี่ หนีเที่ยวสงกรานต์ไปอาทิตย์นึง เกือบเน่าตายคาเสื้อเพราะไม่มีอะไรจะใส่ ถ้าจวนตัวจริงๆให้โวยวายกับใครก็ได้ที่รับซักผ้า เดี๋ยวเสื้อมันจะลอยมาเอง จากไหนก็ไม่รู้ ส่วนผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม ไม่รู้มาจากไหนมาถึงก็อยู่ในห้องแล้ว

ปัจจัยที่ ๓ ที่อยู่อาศัย คือหอพักชั้นบนสุดของอาคารบำบัดน้ำเสีย ไม่รู้เค้าเห็น Extern เป็นของเสียหรือไงนี่แหละ เลยให้มานอนที่อาคารบำบัดน้ำเสีย เผื่อบำบัดแล้วจะดีขึ้น เป็นห้องกั้นด้วยไม้อัดห่วยๆ คะเนว่าถีบแรงๆสามทีคงทะลุถึงกันได้ ห้องทุกห้องมีกุญจาราคาห้าร้อยบาท(ห้ามหาย) แต่ไม่ใช่ทุกห้องที่ล็อกห้องได้ ทุกห้องมีแอร์และห้องน้ำในตัว เช่นกัน ไม่ใช่ว่าแอร์ทุกตัวและห้องน้ำทุกห้องจะใช้การได้ดี แอร์บางเครื่องลดขั้นตัวเองลงไปเป็นพัดลม และบางเครื่องใจดี มีวารีบำบัด(น้ำหยดติ๋งๆ)ทั้งคืน พยายามอย่าไปเรียกช่างมาซ่อมหรือปรับปรุงอะไรทั้งสิ้น เพราะช่างจะทำให้สิ่งที่แย่อยู่แล้ว อนาถหนักไปกว่าเดิม อย่างเช่นแอร์ที่มีน้ำหยด พอซ่อมแล้วน้ำไม่หยดก็จริง แต่คราวนี้มันพ่นละอองน้ำออกมาไม่หยุดจนเปียกเตียงไปหมด แทนที่จะหยดอยู่ที่เดียว หรือชักโครกที่มีน้ำรั่วตลอดเวลา พอซ่อมเสร็จน้ำไม่รั่ว แต่ก็กดไม่ลงอีกเลย สำหรับแมลงสาบให่ทำใจ คิดซะว่าแถมเพื่อนร่วมห้อง ก็อาคารบำบัดน้ำเสียนี่หว่า มีพวกนี้วิ่งไปมาซักตัวสองตัวจะเป็นไรไป
แต่ต้องยอมรับว่าสะดวกสบายและกว้างขวางกว่าหอ Extern ที่องครักษ์และที่สำคัญ ไม่มีค่าน้ำค่าไฟให้ปวดหมอง ฮ่าๆ

ปัจจัยที่ ๔ ยารักษาโรค ไม่จำเป็น เรารักษากันเองได้ อย่านึกว่าที่นี่เป็นโรงพยาบาล มียามากมายเพราะที่นี่ Extern ไม่ได้เบิกยาฟรีเหมือนที่องครักษ์ โรงพยาบาลนี้เป็นโรงพยาบาลที่เข้มงวดกับเรื่องสิทธิการรักษามากที่สุด ไม่จำเป็นอย่าป่วยจะดีกว่า อีกอย่าง Extern เค้าก็ไม่อนุญาติให้ป่วยอยู่แล้ว ยาอะไรนี่ไม่ต้องไปใช้มันหรอก

อืม จะว่าไปอยู่ที่นี่ก็มีความสุขดี เสียอย่างเดียว เนตหายากชะมัด เห็นเค้าบอกว่าจะอาช่างมาติด wireless ให้เร็วๆนี้ หวังว่าหลังติดแล้วคงไม่มีปัญหาไฟดับหรือหลังคารั่วหรอกนะ

Create Date : 19 เมษายน 2551		7 comments
Last Update : 19 เมษายน 2551 23:44:57 น.
Counter : 2146 Pageviews.
Share Tweet