คลื่นทะเลซัดทรายคล้ายเหงาเหงา
วันเก่าเก่าฟ้าฝนดูหม่นหมอง
น้ำค้างหล่น แดดใส ไร้ร่มรอง
หลบแสงส่องเงาไม้ใต้ชายคา

ดอกกุหลาบหนึ่งช่อรอคอยอยู่
ไม่อาจรู้มีใครใฝ่ฝันหา
ความรักนี้ที่มือฉันถือมา 
ไม่รู้ว่ามีไหมใครต้องการ

ดวงอาทิตย์ชิดมาฟ้าโอบกอด 
ดวงดาวพลอดรักจันทร์วันแสนหวาน
โมบายแกว่งระงม ~ ลมนอกชาน ~
เสียงแว่วผ่านแผ่วมาว่ารักกัน

ช่วงเวลาแสนดีอาจมีบ้าง 
ริมหน้าต่างอาจเจอเรื่องเธอฉัน
คิดข้างเดียวเรื่อยไปในทุกวัน
ปล่อยหัวใจดวงนั้นฝันลอยไกล

เธออาจดังฉันนึก รู้สึกช้า 
ฉันตามหา ไม่รู้เธออยู่ไหน ?
ทั้งไม่รู้ ต้องคอยนานเท่าใด ?
ถึงเมื่อไหร่ ? ... ฉัน ก็ ยั ง ร อ เ ธ อ

  " สี เ ม จิ ก "