ข้อยเป็นคนเหนือ แต่เคยไปใช้ชีวิตอยู่แถบอีสานนานนับปี...มีหมู่ มีเอื้อย-อ้าย มีน้องอยู่ที่นั่นมากมาย ความสัมพันธ์ผูกพันแนบแน่นเพราะเราร่วมทั้งสุขและทุกข์มาด้วยกัน...เห็นบล็อกนี้แล้วคึดฮอดหมู่หลายเด้...

สนใจรับเมล็ดพันธุ์ที่ว่ามาบ่มเพาะลงในใจตน...
อีกทั้งสนใจไปช่วยจขบ.จกหนุ่มไทบ้านด้วยล่ะ...

ไปเมื่อไหร่อย่าลืมชวนล่ะ

เราคนใต้นะ แต่ชอบเที่ยวอิสานคับ ชอบอาหารอิสาน ประทับใจน้ำใจของเพื่อนพ้องหลายคน และอีกมากมาย ...

ต้นปีไปเยี่ยมพี่ที่เคารพ(มาก)ที่เมืองขอนแก่นด้วย พักใน ม.ขอนแก่นหนึ่งคืน รุ่งขึ้นก็เดินทางไปเที่ยวภูเรือ เกษตรที่สูง ภูหลวง หนาวนี้ก็ตั้งใจว่าจะไปภูกระดึงอีกสักรอบนิ

แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
หนังสือน่าสนใจนะคะ
ขออนุญาตจด address ไว้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ

ติดใจอยู่อย่าง 55555 ประเพณีจกหนุ่ม อิ อิ อิ

ถ้าจะห่างหายไปจากใจซักพักนึงถ้าจะดีนะจ๊ะน้องเอ๋ย..
ใจที่แข็งแกร่ง..จะได้มิต้องหวั่นไหว.ไปกะหนุ่มลุ่มลึกที่หัวใจเปาะบาง อ่อนยวบยาบไปซะทุ๊กที ฮ่าๆๆๆ

ทัศนาวดี นักเขียนที่อยู่ในใจอีกคนถึงแม้ไม่เคยอ่านกันเลยซักเล่ม แต่เชื่อว่า นักเขียนนามนี้จะเป็นอีกหนึ่งที่ชื่นชม
ชื่นชม..ในคมความคิด สาบอีสาน เป็นหนังสือที่ไม่คิดจะมองผ่าน จ้า รออยู่
แม่นกที่ไม่มีเสียง พี่โมก อ่านไทบ้านบ้างจัง..

คิดถึงเด้อน้องสาว

ก่อนที่ความเข้าใจผิดจะขยายวงความคิดหมู่เฮา
แวะมาบอกเล่าประเพณีจกสาวของชนเผ่าลาวใต้ให้ทราบก่อนเด้อค่ะ

ขอย้ำว่านี่คือประเพณีของชนเผ่าของลาวใต้จริงๆ
ทางอีสานก็มีชนเผ่านะคะ อย่างบรูที่อยู่อุบลฯ
แต่บรูไม่มีประเพณีที่ว่า...น่าเสียดายขนาด

เลิกพูดเล่นละคะมาเว้ากันถึงประเพณีจกสาวดีกว่า
คือชนเผ่านี้เนี่ยหากบ้านไหนมีลูกสาวฝาเรือนของบ้านก็จะมีช่องสี่เหลี่ยมจตุรัสขนาดให้มือลอดผ่านเข้าไปได้
หากบ้านไหนมีลูกสาวสองคนก็มีสองช่องเล็กใหญ่ตามขนาดลูกสาว
ประเพณีนี้เป็นการป้องกันการผิดผีที่อาจเกิดขึ้นจากการห้ามใจไม่อยู่เมื่อน้ำมันใกล้ไฟ

เพราะงั้นจกหนุ่มในแบบของฉัน...คือการป้องกันกายตนเองด้วยวิธีการฉะนี้แล

พี่โมกคะ...อยากอ่านไทบ้านก็ส่งจดหมายหรือโปสการ์ดไปบอกพี่มาโนชได้เลยค่ะ
ที่ทัศนาวดีอยู่ในดวงใจพี่โมกเนี่ย เพราะพี่เค้าเป็นคน'สารคาม หรือเปล่าคะพี่ เอิ๊กกกกกกกกกกกกกก


ท่าทางวันที่ ๒๐ มิถุนา น้องคงได้ไปนอนขอนแก่นแหง ม่ะกี้แวะไปสั่งหนังสือแล้วพี่เค้าชวนแบบปฎิเสธไม่ลง
อา...สุดท้ายความขี้เกียจก็ครอบครองให้อยากนอนอ่านหนังสือของตัวเองอยู่ระเบียงหน้าบ้านมากกว่าจะไปยืมจากห้องสมุดไหนๆ

เพลงเพราะมากๆ
นึกถึงตัวตนของ จขบ. บ่งบอกความเป็นตัวตนนะจ๊ะแม่นกที่ไม่มีเสียง...ชัดเจนเชียว..55555

น้องเป็นดาวดับเหรอจ๊ะพี่จ๋า

แต่ที่แน่ๆ คือเป็นหมอฉีดยาน้องหมาเองด้วยล่ะเมื่อเช้านี้
ตัดผมเรียบร้อย สั้นเหมือนเด็กๆ เลยเชียว 555 แอบเนียน
เดี๋ยวถ่ายรูปมาอวดจ้ะ

เปิดบล็อกนี้ฟังเพลงอยู่ตลอดนะเนี่ย...ชอบจัง

55 เรื่องจกหนุ่มน่ะล้อเล่นน่อ...
ปูนนี้แล้วต่อให้เรียงแถวอยู่ตรงหน้าก็"จก"บ่ไหวแล้ว หุหุ...

ขอบคุณค่า ที่แวะไปทักทายกันที่ blog ของ philous
เห็นทักทายมาตั้งนานแล้ว แต่เจ้าของบ้านกลับยังไม่ได้ไปตอบอะไรมั่งเลย
(รู้สึกอายจัง)

เจ้าของบ้านป่วยน่ะคะ...ก็เลยหายจากวงการไปนานเลย ตั้งเดือนหนึ่งได้ละมั้ง...
กลับมาอีกทีก็มีใครต่อใครมากมายที่แวะไปทักทายถึงบ้าน
รู้สึกอุ่นใจขึ้นทันทีเลยว่า มีเพื่อน ๆ มีพี่ๆมากมายที่คิดถึงกัน...

ขอบคุณนะคะ
ปล. เห็นที่คุณนกเขียนไว้หลายเรื่อง ชอบงานกวีของ คาริล ยิปราน บ้างมั้ยคะ..ถ้าดูจากสำนักพิมพ์ผีเสื้อ รู้สึกว่าจะคอใกล้ๆกันนะ ^_^

ถ้าไม่ว่าอะไร philous ขอ add ไว้เป็นเพื่อน ใน friend's list นะคะ... ^_^

เดี๋ยวคงต้องไปนอนแล้ว... ถ้าหายป่วยดีๆแล้ว สัญญาว่าจะแวะมาทักทายอีกค่ะ...
บายนะ...

:)

เพลง :::: เจ้าตัวหนังสือ
คำร้อง, ทำนอง, ศิลปิน :::: อารักษ์ อาภากาศ

หนังสือที่คงมีเหลืออยู่ คุณอ่านแล้วแต่บางคนยัง ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน
หนังสือที่คงมีเหลืออยู่ คุณอ่านแล้วอ่านซ้ำ ย่อมอยู่ในความทรงจำเรื่อยไป

บ้านไหนมีหนังสืออ่าน บ้านไหนมีคนอ่านหนังสือ

เจ้าตัวหนังสือร้อยเรียงเรื่องราวเจ้ากล่าวถึงจากเธอทุกคำ
เจ้าตัวหนังสือร้อยเรียงเรื่องราวเจ้ากล่าวถึงจากใจทุกคำ

ห้องหนังสือน้อยๆ แต่มีโลกที่กว้างใหญ่ให้ค้นหา



เปลี่ยนเพลงใหม่ให้เข้ากับบ้านตัวเอง

สวัสดีค่ะ

พี่เพลงต้องใช่พี่เพลงแน่ๆ
ดีใจที่พี่กลับมาค่ะ
พี่เพลงไปดูรูปที่บล็อกหนูสิค่ะ