-- วันที่ 10 ธค. ฉลามและจรเข้ เมืองคนจริง --

เช้านี้มีอาหารบุฟเฟต์ที่โรงแรม กินข้าวราดแกงไก่และมะพร้าวคั่ว เรานัดฮาดี้ราว 9.30 น. ที่โรงแรม สงสัยจะง่วงจัดเลยมาซะ 11 โมง บ่องตงตอนแรกหงุดหงิดว่าจะเรียกแท๊กซี่เที่ยวเมืองเองแล้ว วันนี้มาแพ๊คคู่ด้วย พาน้องกฤษณามาด้วย (ไม่ใช่คริสติน่าอย่างที่ฟังผิดแฮะ) น้องทักทายน่ารักมาก พ่อบอก ซาเลม ลูกก็ดึงมือไปจุ๊บทีนึง น่ารักๆ






วันนี้โปรแกรมคือเข้าพิพิธภัณฑ์และโรงงานบุหรี่ชื่อดัง Sampoerna ภายในเล่าให้ฟังตั้งแต่คนก่อตั้งที่เริ่มจากขี่จักรยานส่งของไม่มีอะไรเลยจนกระทั่งสร้างโรงงานขึ้นมาได้ มีตัวอย่างใบยาสูบสด อบแห้ง เครื่องอบ ให้ดูหมดเลยรวมถึงพวกเครื่องเทศที่ใส่เข้าไปเป็นสูตรพิเศษด้วย อีกทั้งยังมีโชว์พวกเครื่องพิมพ์ซอง อุปกรณ์วัจัยพัฒนา ประวัติ ภาพโรงงานในยุคแรกๆ อ่านๆไปก็ให้ความรู้สึกถึงความผูกพันธ์ของชาวอินโดกับบุหรี่จริงๆ ที่สำคัญ โรงงานนี้ยังเคยจัดตั้งวงโยธวาธิตจนได้รับรางวัลในอเมริกาด้วยล่ะ

ที่เล่ามานี้เป็นแค่ชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์ ส่วนไฮไลท์อยู่ชั้นสองซึ่งเป็นห้องกระจกไว้ดูการทำงานของคนในโรงงานที่ยังคงผลิตบุหรี่แบบมือม้วนอยู่ ภาพที่เห็นคล้ายกับการกด fast forward ในเครื่องเล่นดีวีดี ทุกคนขยับตัวราวกับเป็นเครื่องจักร แม่นยำ รวดเร็ว และต่อเนื่องมากๆจนครั้งแรกที่เห็นถึงกับงงว่านี่คนจริงหรือภาพหลอก เสียดายที่ไม่อนุญาตให้ถ่ายอะไรได้เลยในชั้นสอง
ต่อจากนี้เราก็แค่แวะอนุเสาวรีย์เมืองสุราบายาเล็กน้อย และผ่านอนุเสาวรีย์ข้าวหลาม และช๊อปปิ้งเล็กๆ ก่อนจะแวะกินแม๊กนั่มโกลด์แท่งสุดท้ายและไปสนามบินกัน น่าเสียดายที่ต้องร่ำลาจากฮาดี้ซะแล้ว อย่างไรก็ตามทริปนี้จะเป็นอีกทริปที่อยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป