มิ่งสมัย ไพร่ฟ้า ทั่วธานินทร์

ดั่งมหา สิทธิโชค แห่งปวงราษฎร์
นฤนาถ ผดุงไทย เกริกไกรศิลป์
พิรุฬห์วรรณ พรรลาย มิวายวิน
พระภูมินทร์ มหาราช แห่งชาติเรา

ธ เผดิม เริ่มเผนิก เผลียงหลวง
ดุจชีพดววง ปวงผสก ธ ปกเกล้า
ทรงผะดา ผืนดินไทย นับนานเนา
ทรงบรรเทา ทุกข์ทั้งปวง แห่งรวงชน

กษัตริย์แกล้ว แพรวพิชญ์ ไพสิฐเพริศ
ธ พันเลิศ ดับเพศภัยไพร่ดั่งฝน
ธ ดุจน้ำ ชโลมใจ ไทยทุกชน
ดั่งภูมิพล นวมินทร์ แผ่นดินไทย

อ่าองค์กษัตรีชินีนาถ
มดายมาศ ผงาดวงศ์ ทรงผ่องใส
ธ ทรงงาน เป็นผู้ คู่พระทัย
แม่เมืองชัย กวินคู่ ภูวดล

ดุจบิดา มารดร สั่งสอนบุตร
ธ ทรงจุด ผกายใจ ให้เป็นผล
เบิกทฤษฎี พอเพียง เลี้ยงชีพชน
ทรงทังวล ปวงไผท ไพร่แผ่นดิน

เบิกโครงการ แก้มลิง ประวิงน้ำ
แสนเลิศล้ำ ค้ำจุน ตุนชลสินธุ์
เก็บกักไว้ เป็นเครื่องเพรียง เลี้ยงชีวิน
กิจกวิน กำจรล้วน ถ้วนไผท

ธ ทรงเป็น ร่มโพธิ์ไทร ไทยทั้งมวล
ธ องค์ท่าน กำสรวล ชวนพิสมัย
ขอทุกกิจ สฤษดิ์ดัง หวังวรหฤทัย
ภูวนัย สิริศก หกสิบปี

ข้าพเจ้า น้อมกราบก้ม ประนมเกตุ
พระภูเนตุ นำไทย ให้สุขขี
ทั้งแม่เมือง เคียงคู่ พระบารมี
ขอปวงองค์ วงศ์จักรี ทรงมีชัย"

กลอนแปด ๙ ที่เคยแต่งไว้ใสมัยเรียนมัธยม
ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙