วันที่....ฉันเหงา
ตอนนี้ก็สอบเสร็จแล้ว.............สบายใจจังเลย แต่ตอนคะแนนออกนั้นอีกเรื่องนะ..... ปีใหม่ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย...กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวสบายใจที่สุดเลย ตอนช่วงสอบเครียดมากเลย..อ่านหนังสือในห้องไม่ได้เพราะน้องอีกคนชอบคุยโทรศัพท์เสียงดัง ไม่มีสมาธิอ่านต้องระเห็จออกไปอ่านข้างนอก....ทั้งที่เราเป็นพี่เขาแท้ๆแต่ไม่เกรงใจกันบ้างเลย เวลาน้องเขาอ่านหนังสือเราก็เงียบให้เขา...ถ้าแบบว่าคุยกันไม่นานไม่ว่าเลยนี้สามครั้ง สองทุ่ม สี่ทุ่ม เที่ยงคืน อยากบอกน้องว่าถ้าคุยกันมีสาระสำคัญสักนิดไม่ว่า..แต่นัดกับแฟนให้มาหาตอนปีใหม่ แล้วบอกกับที่บ้านว่าจองตั๋วรถกลับบ้านไม่ได้ เฮ่อคนเราน่าสงสารพ่อแม่จัง....ถ้าเป็นน้องตัวเองนะจะจับมาตีก้นให้เข็ดเลย ถ้าทำตัวแบบนี้
ขอตัดบทเรื่องนี้ ไม่อยากยุ่งมากมายเพราะมันเรื่องส่วนตัว เราก็บอกเขาไม่ได้เพราะเราคนนอกเดี๊ยวถูกว่า...เ___ก ตอนนี้โปรเจคเน่าก็เน่าอยู่เหมือนเดิมเลย.................... ใกล้จะจบแล้ว มันน่าใจหายเนาะอีกแค่ไม่กี่เดือนเอง เราก็ต้องจากเพื่อน จากสถาบัน ออกไปสู่สังคมที่มันน่ากลัว ปีหน้าเศรษฐกิจไม่ดีอีก บัณฑิตตกงานกันเพียบ บริษัทพร้อมใจกันปิดกิจการ เราจะทำอะไรกินดีละทีนี้ มีกลอนบทหนึ่งมันเรียกว่ากลอนอะเปล่านะ แต่มาจากเมลล์ที่เพื่อนรักเราส่งมาให้ ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้พระหน้าประตู ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ' ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง' ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา..หัวเราะ..ไปกับเรา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง แต่ ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่ ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์ ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ
Free TextEditor
Create Date : 26 ธันวาคม 2551 |
|
19 comments |
Last Update : 26 ธันวาคม 2551 2:12:05 น. |
Counter : 695 Pageviews. |
|
|
|