..The Song of Dream บทที่3.. คำเตือน ขอสงวนสิทธิ์ใดๆ ตามกฎหมาย ในการทำคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของนิยายเรื่องนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาต และ หากผู้ใดกระทำการคัดลอกหรือนำไปโพสในเวปอื่น ๆ หรือบล็อค หรือตีพิมพ์ โดยมิได้รับอนุญาตมีโทษปรับตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ.กฏหมายลิขสิทธิ์ The Song of Dream : บทเพลงแห่งฝัน บทที่3... ************************************   Create Date : 23 มิถุนายน 2550 9 comments Last Update : 23 มิถุนายน 2550 18:36:48 น. Counter : 339 Pageviews. Share Tweet

ณ. คอนโดฯ หรู กลางเมือง........ "เฮ้ยยยยย เจ็บใจนัก!!!!!!!!!!!!..." บอยโวยวายอย่างหัวเสีย เมื่อเข้ามาถึงในห้อง ชายหนุ่มตรงเข้าห้องน้ำ แล้วทำการถอดเสื้อผ้า ชำระล้างร่างกายอย่างรวดเร็ว "ยายทอม ตัวแสบนั่น สักวันจะได้รู้ดีกัน.........เจ็บใจๆๆๆๆ" บอยบ่นโวยวาย ขณะอาบน้ำ หลังจากหัวใจเสียจากการไปพบพาสนาแล้ว .... บอย ก็มายืนมองวิว ที่ระเบียงห้อง.......... ชายหนุ่มยังจำหน้าหวานๆ ของสาวคนที่เค้าเจอวันนี้ได้ดี......... เธอเป็นใครนะ...........สวยหวาน น่ารัก.........รอยยิ้มที่กระชากใจเค้าไปเต็มๆ .......... บอยอยากเจอเธออีกสักครั้ง เค้าหวังว่า ถ้าเจออีกสักครั้ง เค้าจะไม่ยอมให้เธอหลุดหายไปอีก......... บอยเดินเข้าห้องนอน แล้วทำการตั้งนาฬิกาปลุก ไว้ตี 5 เค้าหวังว่า พรุ้งนี้เช้า เค้าต้องได้เจอเธออีกแน่ๆ........... "ลูกปลา..........พรุ้งนี้เจอกันนะครับ" บอยพูดขึ้นลอยๆ ก่อนหลับตานอน...... เมื่อยามเช้ามาเยือน นาฬิกาทำหน้าที่บอกเวลา ......... ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาดังขึ้น จากเบาๆ เป็นดังขึ้นเรื่อยๆ "อืมมมมมมมม" บอยพลิกตัวเอง ยกมือกดนาฬิกา ชายหนุ่มนอนได้อีกสักพัก ก็รีบลุกขึ้น แต่งตัวทันที บอยรีบออกจากคอนโดฯ แต่เช้ามืด เค้าขับรถไปยังสวนสาธารณะที่ไปถ่ายแบบเมื่อวานนี้........ ที่สวนสาธารณะ ยังเช้าอยู่มาก ผู้คนมาออกกำลังกายยังไม่เยอะเท่าไหร่ ........ บอยมองไปรอบๆ สวน แล้วก็ไปนั่งที่เก้าอี้ยาว ที่เคยนั่งไว้เมื่อวาน......... ชายหนุ่มมองคนที่เดินผ่าน ...... "ไม่ใช่...........ไม่ใช่.........นี่ก็ไม่ใช่.................โน้นก็ไม่ใช่..........." บอยรำพึงกับตัวเอง ชายหนุ่มนั่งรอไปเรื่อยๆ จนแดดเริ่มส่องลงมา...........อากาศยามเช้าในสวนสาธารณะ สดชื่นจริงๆ บอยลุกขึ้นแล้วเดินไปแถวๆ ที่เจอกับลูกปลาเมื่อวาน เค้าเดินวนไป วนมาอยู่ตรงนั้น........... จากแสงแดด อ่อน ๆ จนตอนนี้แดดแรงมากพอสมควร......... ไม่มีวี่แววของสาวหน้าหวาน แม้แต่เงา............. บอยชะเง้อคอมองไปรอบๆ หลายต่อหลายครั้ง ก็ไม่เห็นเธอ......... จากคนไม่ค่อยมีในสวน ก็เริ่มมีคนมาออกกำลังกายมากขึ้น............. จากคนที่มาออกกำลังกายมากๆ ก็ทะยอยกลับบ้านกันแล้ว......... บอยดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ............. "โห....นี่จะ 11 โมงแล้วหรือเนี่ยะ" บอยร้องออกมาอย่างผิดหวัง "สงสัยจะไม่มาแน่เลยวันนี้" บอยทำหน้าสลด แล้วก็ต้องถอนหายใจ ก่อนเดินกลับไปที่รถ "ไม่เป็นไร พรุ้งนี้ลองมารอใหม่ก็ได้" ชายหนุ่มยังไม่หมดหวัง...........แล้วบอย ก็ขับรถกลับคอนโดฯ.......... ********************* ณ. บริษัท เสียงใส 98 พาสนา กำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น....... "คุณพาสค่ะ" นางฟ้า เดินเข้ามาในห้อง ส่งยิ้มหวานให้พาสนา "มีอะไรหรือ คุณนางฟ้า" พาสนา เงยหน้ามองนางฟ้า อย่างสงสัย "นี่ค่ะ..." นางฟ้า ยื่นถุงกระดาษผิวมัน มียี่ห้อเครื่องสำอางค์ดัง "นางฟ้า จัดการหามาให้เรียบร้อยแล้วค่ะ" นางฟ้า ยิ้มอย่างดีใจ "อ้อ ขอบคุณมากเลยนะคุณนางฟ้า" พาสนา ยิ้มให้กับนางฟ้า แล้วรับถุงมา พาสนา มองของในถุง ที่มีเครื่องสำอางค์มากมายหลายอย่าง "เอออ แล้วพาส จะใช้ถูกมั้ยเนี่ยะ" พาสนา เงยหน้ามองมาที่นางฟ้า อีกครั้ง "ไม่ต้องห่วงค่ะ นางฟ้า แนบวิธีใช้ และคู่มือต่างๆ ไว้ให้แล้วค่ะ" นางฟ้า ยิ้มกว้าง "เออ ขอบคุณมากนะ" พาสนา ยิ้มให้นางฟ้า แล้วหยิบคู่มือในถุง ขึ้นมาดู "อืมมมม อย่างนี้ค่อยยังชั่วหน่อย" พาสนา อ่านไป ก็พยักหน้าทำความเข้าใจไปด้วย "งั้นนางฟ้า ไปก่อนนะค่ะ" นางฟ้า พูดจบ ก็เดินออกจากห้องกลับไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง พาสนา นั่งอ่านวิธีใช้เครื่องสำอางค์ต่างๆ แล้วมองเครื่องสำอางค์ในถุง ....... "เฮ้อออออออ ทำไมมันยุ่งยากอย่างนี้นะ" สาวห้าว บ่นออกมาอย่างเหนื่อยใจ "นี่ถ้า นายเซ็นต์ สัญญาเมื่อไหร่นะ นายขาลีบ..........ฉันจะเอาคืนให้กระอักเลย" พาสนา พูดด้วยสีหน้าเคืองๆ ในใจ หลังจากเคลียร์งานในบริษัทฯ เรียบร้อยแล้ว พาสนา ใช้เวลาที่เหลืออีกครึ่งวัน ไปกับการออกไปหานักร้องในการดูแลของเธอ... วันนี้ วินนี่มีคิว ต้องไปห้องอัดเสียง....... พาสนา ตามไปดูการอัดเสียงของวินนี่.......... "สวัสดีฮะ คุณพาส" ตุ้มเม้ง กล่าวทักทายพาสนา เมื่อเห็นพาสนาเข้ามาในห้องอัด "สวัสดีฮะ พี่ตุ้มเม้ง .......วันนี้วินนี่เป็นไงบ้าง" พาสนา ทักทายตุ้มเม้ง และถามถึงนักร้องวัยรุ่นของเธอ วินนี่ที่อยู่ในห้องอัด เห็นพาส ก็ยกมือโบกให้พาสนา พร้อมยิ้มกว้าง "ก็ดีฮะ ตอนนี้อัดไปได้ 2 เพลงแล้วฮะ คิววันนี้ก็ อัดให้ครบ 3 เพลง" ตุ้มเม้งรายงานความคืบหน้า "อืมมม ดีพี่ " พาสนา ยิ้มให้ตุ้มเม้ง แล้วหันไปดูวินนี่อัดเสียง "แล้ววันนี้มีดื้อ เกเร มั้ยพี่ตุ้มเม้ง" พาสนา ถามตุ้มเม้งอีก "ไม่ฮะ ช่วงนี้ วินนี่ทำตัวน่ารักขึ้นมากเลยฮะ คุณพาส" ตุ้มเม้งตอบกลับ "อืมม ดีแล้ว ยังไงฝากพี่ตุ้มเม้งดูแลด้วยนะฮะ .........ช่วงนี้พาสอาจไม่ว่างนัก เพราะต้องไปทำธุระอื่น" พาสนา หันมาบอกกับตุ้มเม้ง "อ้อ ได้ฮะ ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวตุ้มเม้งจัดการเองฮะ" ตุ้มเม้ง ยืดอก อย่างมั่นใจ "ยังไง ฝากด้วยนะพี่ตุ้มเม้ง" พาสนา ยกมือจับแขนตุ้มเม้ง แล้วยิ้มให้ "ครับป๋ม" ตุ้มเม้งยิ้มตอบ หลังจากไปดูวินนี่อัดเสียงแล้ว พาสนาก็ตามไปดูน้องการ์ตูน ซ้อมเต้นกับครูเป็ดที่สถาบันสอนเต้นในเครือ เสียงใส 98............ "สวัสดีค่ะ น้องพาส ไม่เจอตั้งหลายวัน พี่ละคิดถึง" ทันที ที่พาสนา ปรากฏตัว ครูเป็ดเป็นต้องรีบเข้ามาทักทาย "สวัสดีฮะ พี่เป็ด" พาสนา ทักทายตอบ "ไม่เจอหลายวัน พี่คิดถึงน้องพาสม๊ากมาก" ครูเป็ด ยิ้มหวานให้พาสนา "พาสก็คิดถึงพี่เป็ดเหมือนกันฮะ" พาสนา ยิ้มตอบเช่นกัน "พี่เป็ดฮะ นอ้งตูนเป็นไงบ้างฮะ" พาสนา ถามถึงนักร้องของเธอ "ก็โอเคนะ เดี๋ยวนี้เริ่มคล่องแล้วค่ะ" ครูเป็ดเริ่มยิ้มออกเมื่อพูดถึงการ์ตูน ซึ่งต่างจากช่วงแรกๆ ที่มักจะทำหน้าบึ้งประจำ "ก็ดีฮะ......พาสอยากให้นอ้งเค้าออกมาแนว แดนซ์เกิร์ล พี่เป็ดพ่อช่วยได้มั้ยฮะ" พาสนา แจ้งความต้องการให้ครูเป็ดทราบ "สบายค่ะ....เดี๋ยวพี่เป็ดจัดให้" ครูเป็ดยิ้มหวานให้พาสนา "ดีฮะ....ฝากด้วยนะฮะ" พาสนา ยิ้มรับ หลังจากพักซ้อม การ์ตูนรีบเดินตรงมาหาพาสนา ทันที "พี่พาส สวัสดีค่ะ" การ์ตูน ยกมือไหว้พาสนา พร้อมรอยยิ้มสดใส "ว่าไง น้องตูน" พาสนา ทักทาย "คิดถึงพี่พาสจังค่ะ" การ์ตูนยิ้มหวานให้พาสนา "พี่ก็คิดถึงน้องตูนนะ" พาสนา แสดงความเอ็นดูต่อการ์ตูน "พี่อยากให้ น้องตูน ขยันซ้อมเต้นเยอะๆ นะ เพราะเทปชุดใหม่พี่วางคอนเซปไว้เป็น แดนซ์เกิร์ล น้องตูนทำได้มั้ย" พาสนา พูดกับการ์ตูนน้ำเสียงอ่อนโยน "ได้ค่ะ ตูนจะไม่ทำให้พี่พาสผิดหวังค่ะ" การ์ตูนแสดงสีหน้ามั่นใจให้พาสนาเห็น "ดีจ๊ะ....อย่าทำให้พี่ผิดหวังนะ" พาสนา ยิ้มให้สาวน้อย "ค่ะพี่" การ์ตูน ยิ้มกว้าง หลังจากไปตรวจงานกับนักร้องในการดูแลเรียบร้อยแล้ว พาสนา ก็ตรงดิ่งไปหอพักของกุ๊ก และเปรี้ยว "มาแล้วหรือพี่พาส" กุ๊กไก่ ร้องทักพาสนา หลังจากเปิดประตูห้องให้ "อืมมม" พาสนา พยักหน้าเหมือนคนหมดแรงให้กุ๊กไก่ "กำลังรออยู่พอดีเลยพี่พาส" เปรี้ยวยิ้มหวาน "เตรียมตัวพร้อมรึยังค่ะ" เปรี้ยวถามพาสนา "ก็...." พาสนา มองสองสาว แล้วต้องทำหน้าหนักใจ "ป่ะค่ะๆๆๆ ...." กุ๊กไก่ รีบจูงมือพาสนา กับเปรี้ยวออกจากห้องไป วันนี้ ทั้งสามนัดกันไปซื้อชุดให้กับพาสนา สำหรับงานใหญ่ในคืนวันพรุ้งนี้.........   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:39:31 น.

พาสนา กุ๊กไก่ และเปรี้ยว ต่าง พากันมาที่ร้านขายเสื้อผ้าผู้หญิง ซึ่งเป็นพวกเสื้อผ้าหรู.... กุ๊กไก่ กับเปรี้ยว ต่างช่วยกัน ทั้งจูง ทั้งลาก พาสนา เดินเข้าร้าน........ กุ๊กไก่ และเปรี้ยว ต่างช่วยกันอธิบายความต้องการชุดให้กับพนักงานในร้านทราบ พนักงาน หันมองพาสนา แล้วแอบอมยิ้ม ก่อนจะเดินไปเลือกชุดให้พาสนา........ "กุ๊ก เปรี้ยว.........พี่กลับก่อนได้มั้ย" พาสนา พูดกระซิบกระซาบกับกุ๊กไก่ และเปรี้ยว ขณะที่รอชุด "ไม่ได้ค่ะ!!!!!~..." ทั้งกุ๊กไก่ และเปรี้ยว ต่างพูดออกมาพร้อมกัน ด้วยสีหน้าจริงจัง "พี่พาส จะมาปอดอะไรตอนนี้ค่ะ งานก็วันพรุ้งนี้แล้ว " กุ๊กไก่ ทำเสียงดุพาสนา "ก็พี่อายคนขายเค้าอ่ะ ไม่เห็นหรือไง เมื่อกี้เค้ามองพี่แล้วแอบหัวเราะ" พาสนา เกิดอาการไม่มั่นใจตัวเอง "แหม..... เป็นเปรี้ยว เปรี้ยวก็หัวเราะ ก็ดูพี่พาสตอนนี้ซิ แมนซะ" เปรี้ยวหันชำเลืองพาสนา ด้วยสายตาค้อนๆ "ก็พี่ชอบแบบนี้นิ" พาสนา ตอบด้วยน้ำเสียงน้อยใจนิดๆ "แล้วจะมาบ่นทำไมค่ะ" กุ๊กไก่ ทำเสียงดุอีก ระหว่างที่ทั้งสาม กำลังกระซิบคุยกันนั้น พนักงานของร้าน ก็นำชุดราตรี มาทางกลุ่มสาวๆ ประมาณ2-3 ชุด "ลองชุดพวกนี้ดูนะค่ะ ว่าชอบแบบไหน" พนักงาน ยิ้มให้พาสนา "เออออ ฮะ" พาสนา เอื้อมมือรับชุดจากพนักงาน แล้วเอาเข้าไปลองชุดในห้องลอง ก่อนพาสนา จะเข้าห้องลองไป เธอหันมองสองสาวที่นั่งดูอยู่ กุ๊กไก่ และเปรี้ยว ต่างส่งสัญญาณ ให้พาสนา เข้าไปลอง.................. พาสนา หลับตา ถอนหายใจแรงๆ ก่อนเข้าห้องทรมาน เอ้ย....ห้องลองชุด "โอ้ยย ยุ่งยากชะมัด" พาสนา บ่นพึมพำ ระหว่างเปลี่ยนชุด หญิงสาว รู้สึกอึดอัด และ รู้สึกว่าชุดมันรุงรัง มาก เธอใส่ไม่ถนัดเอามากๆ "กุ๊ก...........เปรี้ยว......... ช่วยด้วย" พาสนา ตะโกนออกมาเสียงดังจากห้องลองชุด "อะไรพี่ เป็นอะไร" กุ๊กไก่ กับเปรี้ยว รีบวิ่งไปหน้าห้องลองชุด "พี่ใส่ไม่ได้....." พาสนา ทำน้ำเสียงอ่อยๆ ออกมา แล้วกุ๊กไก่ กับเปรี้ยว ก็หันมายิ้มให้กัน ก่อนจะตกลงว่า ให้กุ๊กไก่ เข้าไปช่วยพาสนา แต่งตัว แล้ว เมื่อกุ๊กไก่ ช่วยพาสนา แต่งตัวเสร็จ ก็เดินยิ้มออกมา..... "ต่อไปนี้คือ คุณหนูลูกปลาค่ะ" สิ้นคำกุ๊กไก่ ...........พาสนา ก็เดินออกมาจากห้องลองชุด พนักงานของร้าน ที่เมื่อสักครู่แอบยิ้มขำๆ ในตัวพาสนา ถึงกับยืนอึ้งไปเหมือนกัน........... "ตกลงเอาชุดนี้ค่ะ...." เปรี้ยวหันไปบอกกับพนักงานทันที ที่เห็นพาสนา เดินออกมา พาสนา ยืนมองคนที่รอดูเธอ อย่างสงสัย........ แต่สิ่งที่เธอได้รับ กลับเป็นรอยยิ้ม จากน้องสาวทั้งสอง......... ++++++++++++++++++++++++++ เช้านี้ บอยตื่นแต่ เช้ามืด อีก 1 วัน บอย รีบขับรถไปยังสวนสาธารณะเหมือนเมื่อวันวาน.......... และก็ต้องแห้ว เหมือนวันวานเช่นกัน........... บอยเดินคอตก กลับเข้าห้อง ...... ชายหนุ่ม ทรุดตัวลงนั่งกับโซฟา ที่ตั้งอยู่กลางห้องหรู.......... "โอ้ยยยยยยย ลูกปลา ลูกปลา ลูกปลา.........." บอย รำพึง รำพัน อย่างหมดอาลัยตายอยาก ติ๊ดตี๋ ติ๊ดตี๋ ตี๋ดีตี๋..............ติ๊ดตี๋ ติ๊ดตี๋ ตี๋ดีตี๋.............. เสียงมือถือบอยดังขึ้น..........ทำให้ชายหนุ่ม หันไปรับโทรศัพท์ "ว่าไง........" บอยรู้ดีว่า ใครโทรมาหาเค้า "เฮ้ย บอย อย่าลืม งานคืนนี้นะ" เสียงมายดังมาตามสาย "อืมมมมมมม" บอย ส่งเสียงเข้าใจดี "แล้วอย่าลืมใส่ชุดที่จัดไว้ให้ด้วยนะ" มายกำชับอีก "อืมมมมม" บอย รับคำ "วันนี้คงไปเป็นเพื่อนไม่ได้นะ ลูกไม่สบายมากเลย" มายบอกกับบอยมาตามสาย "อืมม ดูแลลูกไปเหอะ ไม่ต้องห่วง ฉันโตแล้วนะ" บอย พูดน้ำเสียงเนื่อยๆ "เออ รู้แล้วว่าโต แต่ก็ยังต้องการคนดูแลใช่มั้ย" มายพูดติดตลกกลับมา "ไปเลย ไปดูลูกไป" บอย พูดจบ ก็วางสายทันที "เฮ้อออออออออออ ลูกปลาจ๋า" บอย กลับมาคิดถึงสาวหน้าหวานอีกครั้ง........ "ฮัดเช้ยยยยยยย........." พาสนา ที่กำลังทำงานอยู่ เกิดจามขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งตัว........ "อะไรเนี่ยะ สงสัยหวัดจะกินแล้วมั้งเรา" หญิงสาว บ่นเบาๆ แล้วก้มหน้าทำงานต่อ ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ ก๊อกๆๆๆๆๆๆ นางฟ้า เคาะประตูห้องก่อนเดินเข้าห้องมา "คุณพาสค่ะ นี่ค่ะ บัตรเชิญ ร่วมงานคืนนี้" นางฟ้า เอาการ์ดบัตรเชิญ งานราตรีของสมาคมวงการบันเทิง ให้พาสนา "ขอบคุณนะคุณนางฟ้า" พาสนา เงยหน้ายิ้มให้นางฟ้า "ไม่เป็นไรค่ะ เป็นหน้าที่ของนางฟ้าค่ะ" นางฟ้า ยิ้มให้เจ้านายของเธอ "ว่าแต่........คุณพาส นึกยังไงค่ะ ที่จะไปงานนี้" นางฟ้า ถามอย่างสงสัย "อ้อ ไม่มีอะไร แค่.........อยากลองหน่ะ" พาสนา ตอบแล้วยิ้มๆ ให้นางฟ้า "อืม ค่ะ" นางฟ้า ขานรับ ด้วยสีหน้าแปลกๆ ใจ เพราะเจ้านายของเธอ เป็นคนไม่คอยชอบออกงานสังคมมากนัก เคยมีหลายครั้ง ที่มีคนส่งการ์เชิญมา แต่พาสนา จะไม่ค่อยไปเท่าไหร่ แต่มีครั้งนี้ที่พาสนา ร้องขอให้นางฟ้า หาบัตรเชิญ ให้เธอ นางฟ้า เดินออกมาจากห้องทำงานของพาสนา แล้วบ่นพึมพำ "ดีนะ ที่คุณเวศ มี 2 ใบ เลยขอมาได้ 1 ใบ" นางฟ้า พูดเบาๆ ก่อนนั่งลงทำงานที่โต๊ะของเธอ พาสนา หยิบการ์ดเชิญ ขึ้นมาดู.......... "งานสังสรรค์ สมาคมวงการบันเทิงแห่งประเทศไทย" "ระเบียบการ..... พิธีกร กล่าวเปิดงาน..................มีการแสดงจากนักแสดงในวงการ.......อาทิเช่น การเล่นละคร ........ต่อด้วย การร้องเพลง จากนักร้องที่มีชื่อเสียง บอย-พิษณุ ........." พาสนา อ่านกำหนดการณ์ จากการ์ดเชิญ แล้วยิ้มอย่างมีแผน แต่สักพัก เธอก็เปลี่ยนเป็นสีหน้า หนักใจขึ้นมาทันที "เฮ้ออออออออออ" พาสนา ถอนหายใจยาว แล้ววางการ์ดเชิญ ลงบนโต๊ะ......... สาวห้าว มองการ์ดเชิญ นิ่ง แล้วต้องยกมือขึ้นมา อย่างเผลอตัว เธอกัดเล็บอย่างไม่รู้ตัว ด้วยสีหน้า ที่ใช้ความคิดอย่างหนัก........ หลังจากใช้ความคิดอยู่ครู่ใหญ่....... "เอานะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว" พาสนา พูดออกมา ด้วยแววตามุ่งมั่น แล้วเธอก็ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงาน พร้อมหยิบการ์ดเชิญ เดินออกจากออฟฟิศ ไป........ เพียงไม่นาน พาสนา ก็จอดรถสนิท หน้าตึกหอพักนักศึกษา............. พาสนา ยืนนิ่ง หน้าห้องของกุ๊กไก่ และเปรี้ยว......... เธอสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนตัดสินใจเคาะประตูห้อง......... เมื่อสองสาวเห็นพาสนา ก็ยิ้มแป้น แล้วรีบฉุดพาสนา เข้าห้องทันที........... คืนนี้ บอยแต่งตัวได้หล่อเนียบมาก........กับชุดสูททักซิโด้สีขาว.................. งานในคืนนี้ มีแต่ คนเด่น คนดังในวงการบันเทิงทั้งนั้น ทุกคนต่างแต่งตัวสวย หล่อ ประชันกันสุดๆ มีผู้คนมากมายเข้ามาทักทายบอย........ส่วนใหญ่จะเป็นสาวๆ สวยๆ หน้าฉะแล้ม......... "สวัสดีค่ะ คุณบอย......." เสียงหวาน เอ่ยทักทายบอย เมื่อบอย หันไปมอง ก็พบกับสาวสวย ประจำวงการบันเทิง............ "สวัสดีครับ คุณครีม" บอยกล่าวทักทาย น้ำเสียงสุภาพ "คืนนี้น้องบอย หล่อมากเลยนะค่ะ" คุณครีม เจ้าแม่วงการละครของไทย พูดชมบอย "ขอบคุณมากครับพี่ครีม......คืนนี้พี่ครีมก็สวยไม่เบานะครับ " บอยกล่าวชมคุณครีม พร้อมยิ้มหวาน "น้องบอย นี่น่ารักจริงๆ" คุณครีม ยิ้มหวานให้บอยเช่นกัน ระหว่างที่คนทั้งสองคุยกันอยู่ บอยเกิดชำเลืองมองไปที่ซุ่ม ทางเข้าของงาน........... แล้วชายหนุ่ม ต้องหยุดมองนิ่ง เมื่อได้หันไปพบ กับใครบางคนที่กำลังเดินเข้างานมา........... เหมือนโดนมนต์สะกด บอยยิ้มตะลึง........... ไม่ใช่แค่บอยเท่านั้น คนในงานที่เห็นคนที่กำลังเดินเข้ามา ต่างก็ต้องมองเป็นตาเดียวกัน............ .   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:39:55 น.

สาวสวย ......หน้าตาหวานหมดจด .........เดินเข้ามาในงาน......... ใบหน้า กลมสวย ผมยาว เหยียดตรง ถึงกลางหลัง ดวงตาคมสวย......................จมูกได้สัดส่วน ........... เรียวปาก อิ่ม สีชมพู......... แก้มใส สีชมพู................ ผิวกาย ขาวเนียนเมื่อต้องแสงไฟ ยิ่งทำให้ผ่องขึ้นมาอีก................ เธออยู่ในชุดราตรี สีครีมยาวจรดพื้น....................... "ลูกปลา..........." บอย หลุดชื่อของสาวน้อย ที่เดินเข้ามาในงาน อย่างลืมตัว ชายหนุ่มรีบเดินตรงไปหา หญิงสาว ที่ยืนยิ้มให้คนรอบข้าง............ "สวัสดีครับ คุณลูกปลา" บอย พูดทักทาย น้ำเสียงนุ่ม หญิงสาว หันมองคนที่มาทัก แล้วส่งยิ้มหวาน ให้........... "สวัสดีค่ะ คุณบอย" ลูกปลา ทักตอบ พร้อมรอยยิ้ม ที่ทำให้บอยแทบลงไปกองกับพื้น "ผมไม่คิดเลยว่าจะเจอคุณที่นี่ " บอย ยิ้มหวาน ส่งสายตาหวานเยิ้มให้ลูกปลา "ไม่เห็นเหมือนปลาเลย............เพราะปลารู้ว่า ต้องเจอคุณบอยที่นี่" ลูกปลา ตอบน้ำเสียงหวาน "คุณลูกปลามาคนเดียวหรือครับ" บอย ถามสาวสวยอย่างสุภาพ "แล้วคิดว่าปลาจะมากับใครหรือค่ะ" สาวสวย ถามย้อนกลับ "ไม่ครับ ไม่คิด" บอยยิ้มหวาน " คุณบอยนี่ ตลกจัง" ลูกปลา ทำท่าขำบอย "ยินดีครับ ถ้าผมจะทำให้คุณลูกปลามีความสุข" บอย กล่าวน้ำเสียงหวานหยด พร้อมส่งสายตาเยิ้มให้หญิงสาว "ท่าทางคุณบอยจะเสน่ห์แรงนะค่ะ เมื่อสักครู่ ปลาเห็นมีสาวๆ เข้ามาทักเยอะไปหมด" ลูกปลา ตั้งคำถาม "คุณลูกปลาเห็นด้วยหรือครับ" บอย ถามอย่างประหลาดใจ "แหม ในงานนี้คุณบอยออกจะเด่น ก็ต้องเป็นที่สนใจเป็นธรรมดา" ลูกปลา ยิ้ม "ผมดีใจจัง ที่คุณลูกปลาให้ความสนใจผมด้วย" บอย ยิ้มอย่างดีใจ "ต้องสนใจซิค่ะ........" ลูกปลา ยิ้มหวาน "อืม คุณลูกปลา อยากทานน้ำอะไรมั้ยครับ เดี๋ยวผมไปเอามาให้" บอยเสนอตัวบริการสาวสวย "ก็ดีค่ะ คอแห้งพอดี" ลูกปลา ไม่ปฎิเสธน้ำใจ "งั้นรอสักครู่นะครับ" บอยยิ้มให้สาวสวย แล้วเดินไปที่บาร์เครื่องดื่ม ที่มีพนักงานยืนให้บริการอยู่ เมื่อบอยเดินจากไป ลูกปลา ถึงกับ ถอนหายใจเฮือกใหญ่.......... หญิงสาว มองชายหนุ่ม ด้วยดวงตาเคืองๆ นิดๆ "อดทนไว้ ..........อดทนไว้..........." หญิงสาว ท่องเตือนตัวเองในใจ เมื่อบอยเดินกลับมาพร้อม แก้วคอกเทล สีชมพูอ่อน เพื่อให้สาวสวยที่ยืนรออยู่......... "อันนี้เป็นคอกเทล ผสมน้ำหวาน รสชาติหอมหวานอร่อย เหมาะกับคนสวยๆ อย่างคุณลูกปลานะครับ" บอยยืนคอกเทลในมือให้ลูกปลา "ขอบคุณค่ะ" ลูกปลา รับคอกเทลมาถือไว้ "ลองชิมซิครับ" บอยบอกให้ลูกปลาดื่ม หญิงสาว ยิ้มให้บอย แล้วต้องดื่มคอกเทลในมือ........ เครื่องดื่มรสชาติ หวานนุ่ม........ทำให้คนที่ดื่มไป รู้สึกติดใจ............ ระหว่างนั้น ทางฟอร์ ก็เปิดเพลงหวาน สำหรับเต้นรำขึ้น ...........คนในงาน ต่างชวนกันออกไปเต้นรำ.......... บอยยิ้มให้ลูกปลา แล้วโค้งอย่างสุภาพให้ หญิงสาว........ "ให้เกรียติ เต้นกับผมสักเพลงได้มั้ยครับ" บอย พูดด้วยน้ำเสียงนุ่ม สุภาพ ลูกปลา ยิ้มบางๆ ให้ชายหนุ่ม บอยยื่นมือมาเพื่อขอมือจากหญิงสาว........... ลูกปลา ยื่นมือออกไปให้ชายหนุ่ม ตามมารยาท........... แล้วบอยก็จูงเธอ ไปที่ฟอร์เต้นรำ........... บอย เอื้อมมือ ค่อยๆ โอบเอวหญิงสาว อย่างนิ่มนวล......... อีกมือ กุมมือหญิงสาวไว้แน่น เหมือนกลัวเธอจะหลุดหนีไป.......... ลูกปลา ยกมือข้างหนึ่ง วางไว้บนไหล่ชายหนุ่ม ........... แล้วสเตป เพลงวอล์นก็เริ่มขึ้น........... ลูกปลาพยายามใช้ความรู้จากการเรียนด้านการเต้นรำจากสมัยเรียนมหาลัยฯ มาใช้ ซึ่งก็ถือว่าการร่ำเรียนมาไม่เสียหลายเลยจริงๆ......... คนทั้งคู่ เต้นไปตามจังหวะเพลง .......... สองตาของบอยจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าขาวนวลตรงหน้า............ ลูกปลา ก็แอบหลบสายตาชายหนุ่มบ่อยๆ เพราะบางที การจ้องสายตาตรงๆ ก็ทำให้เธอรู้สึกประม่าเหมือนกัน......... "คุณรู้มั้ย ว่าคืนนี้คุณ สวยมาก.........สวยกว่าสาวคนไหน ในงานเลยนะครับ" บอยกระซิบน้ำเสียงแผ่วเบา ให้ได้ยินกันแค่ 2 คน "ปากหวานจัง" หญิงสาว ยิ้มบางๆ "ผมพูดจริงๆ นะ คุณสวยมากเลย........" บอย ทำสีหน้าจริงจัง ลูกปลา เงยหน้ามองตาชายหนุ่ม ก็ถึงกลับต้องหลบตาอีกครั้ง "เดี๋ยวคืนนี้ผมต้องขึ้นไปร้องเพลง........คุณลูกปลา อย่าหนีผมไปอีกนะครับ" บอยพูดกับหญิงสาว น้ำเสียงอ้อนวอน "ปลาไม่ใช่นักโทษนะ" หญิงสาว ตอบกลับ "คราวที่แล้ว ผมลงมาจากเวที คุณก็หายไป ผมตามหาจนทั่วก็ไม่เจอ" บอย บอกด้วยสีหน้า น้อยใจ "พอดีปลามีธุระหน่ะค่ะ" ลูกปลาตอบอ้อมแอ้ม "หวังว่า คืนนี้คงไม่มีธุระด่วนอีกนะครับ" บอยพูดดักไว้ "..........." ลูกปลาไม่ตอบอะไร เธอแค่ยิ้มบางๆ ให้บอย "คุณลูกปลาจะรังเกียจมั้ย ถ้าผมอยากจะรู้จักคุณให้มากกว่านี้" บอยกระชับร่างหญิงสาว เข้ามาใกล้เค้าอีก "เอออ........." ลูกปลา รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที "ว่าไงครับ" บอยยื่นหน้ามาใกล้ใบหน้าขาวนวล "คือ........อ้อ ปลาลืมไปค่ะ ว่าจะไปเอาของ..........เดี๋ยวปลามานะค่ะ" พูดจบ ลูกปลา ก็รีบดันบอยออกจากตัวเธอ แล้วกึ่งเดิน กึ่งวิ่งไปที่ซุ่มทางเข้า "เออ เดี๋ยวคุณลูกปลา.........." บอยมองตามอย่างงุนงง หญิงสาว รีบเดินออกมาจากงาน......... "โอ้ยยย ไอ้บ้าเอ้ย แทบทนไม่ได้แล้วนะ" เมื่อออกมาไกลจากงาน ลูกปลา หลุดความเป็นตัวเธอออกมา "อยากจะตะบันหน้ามันสักหมัดสองหมัดจริงๆ" หญิงสาว ยืนบ่นอย่างหงุดหงิด "กลับบ้านดีกว่า" พาสนา ไม่อยากเข้าไปในงานอีกแล้ว เธอตัดสินใจ กลับบ้านทันที ขณะที่พาสนา กำลังเดินออกมาเรื่อยๆ เธอก็ต้องหยุดยืนนิ่ง ......... "สวัสดี ไม่คิดว่าจะมางานนี้ได้" ประเวศ กล่าวทักทาย "เออออออออ" พาสนา ยืนอ้ำอึ้ง "มิน่าเมื่อวานถึง............" ประเวศ ยิ้มหวานให้พาสนา "คะคือออออออ" พาสนา ไม่รู้จะพูดอะไรดี "ปะ เข้าไปเป็นเพื่อนผมหน่อย" ไม่พูดเปล่า ประเวศ คว้ามือพาสนา แล้วจูงเดินเข้างานไป "เดี๋ยวคุณเวศ เดี๋ยว..........." พาสนา ร้องเรียกประเวศ "หืมม มีอะไร" ประเวศ หันมองพาสนา "คือพาส ปวดหัวอ่ะ อยากกลับไปพักผ่อน" พาสนา รีบยกมือจับหน้าผากตัวเอง "อ้าว........ไม่สบายหรือเปล่า" ประเวศ มองพาสนา อย่างห่วงใย "สงสัยฮะ....เออ ค่ะ" พาสนา ตอบกลับ "งั้นกลับบ้านพักผ่อนดีกว่านะ มาผมไปส่ง" ประเวศ หันมาเดินกลับ "เออ คุณเวศไม่เข้าไปร่วมงานหรือ" พาสนา ถามประเวศ "ไม่ล่ะ ผมก็ไม่อยากมานักหรอก" ประเวศยิ้มให้พาสนา "เออออ" พาสนา ยิ้มเจือนๆ ให้ประเวศ "มา ผมไปส่ง" ประเวศ จูงมือพาสนา เดินไปทางประตูทางเข้า "เอออ......พาส กลับเองได้นะ" พาสนา รีบบอกประเวศ "อย่างอแง ซิ มาผมไปส่ง" ประเวศ ก็ไม่ยอมเหมือนกัน "เฮ้อออออออออ" พาสนา ทำสีหน้า หนักใจ ยอมเดินตามประเวศไป   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:40:38 น.

"เอออ........... คุณเวศ พาส ว่า ........" พาสนา รีบพูดโผง ออกมา ประเวศ หันมองหน้าพาสนา อย่างตั้งใจฟัง "พาสว่า คุณเวศน่าจะเข้างานสักหน่อยนะ อุตส่าห์มาแล้วทั้งที แถมงานนี้ก็ใหญ่ด้วย ถ้าคุณเวศไม่เข้างาน จะดูน่าเกลียดอยู่นะ..." พาสนา ชี้ชวนประเวศเข้าไปงานเลี้ยง "แต่พาสไม่สบาย....... ผมว่า ผมไปส่งพาสก่อนดีว่า" ประเวศตอบกลับ "เอออ พาสปวดหัวนิดเดียวเองอ่ะ ไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย" พาสนา รีบอธิบาย "หรอ งั้นเข้าไปเป็นเพื่อนผมหน่อยซิ" ประเวศ ยิ้มให้พาสนา "เออออ........" พาสนา อ้ำอึ้ง และพยายามใช้ความคิด "ก็ได้.....พาสเข้าไปเป็นเพื่อนก็ได้" พาสนา ตอบตกลง เพราะเธอหาทางออกได้แล้ว พาสนา คิดไว้ว่า เดี๋ยวจะเข้างานไปกับประเวศอีกครั้ง แล้วจะรีบหาทางกลับออกมาโดยไม่ให้ประเวศตามได้อีก..... เมื่อคิดได้ดังนั้น พาสนา ถึงกับยิ้มหวานออกมา... "ป่ะ คุณเวศ" พาสนา กลายเป็นฝ่ายดึงประเวศเดินเข้างาน แล้วทั้งคู่ ก็เดินกลับเข้างาน............ บอยที่กำลังชะเง้อมองหาสาวที่ชื่อ ลูกปลา ก็ถึงคิวขึ้นร้องเพลง.......... ชายหนุ่มต้องขึ้นไปทำหน้าที่ของตนเอง ทั้งๆ ที่ จิตใจเค้าไม่ได้อยู่กับการร้องเพลงเลย....... ระหว่างที่บอย กำลังร้องเพลงอยู่นั้น ประเวศกับพาสนา ก็เดินเข้างานมาพอดี........ เสียงเพลงของบอย ดังมาถึงหน้าซุ้มทางเข้า........ ประเวศเงยหน้ามองไปทางเวที พาสนาเองก็หันไปมองเช่นกัน น้ำเสียงของบอยไพเราะ ดูมีเสน่ห์............ "เห็นมั้ย ผมบอกแล้วว่า เค้ามีอะไรดีๆ น่าสนใจ" ประเวศ พูดกับพาสนา "ก็ไม่ได้เถียงเรื่องความสามารถนิ...........แต่นิสัยส่วนตัวแย่มาก" พาสนา ตอบด้วยสีหน้าเจือนๆ "หืมมม" ประเวศ หันมองหน้าพาสนา "........" พาสนา เหลือบมองประเวศนิดนึง แล้วทำเป็นมองไปทางอื่น พาสนา และประเวศ มองไปที่เวที........... บอยเองก็หันมาพบกับคนที่เค้าชะเง้อมองหาอยู่............ชายหนุ่มส่งยิ้มหวานมาให้ผู้หญิงที่ยืนมองมาทางเค้า...... พาสนา สะดุ้งเล็กน้อย ที่บอยยิ้มมาให้เธอ.............เธอนึกได้ว่า ตอนนี้เธอไม่ใช่พาสนา แต่เป็นน้องลูกปลา .........หญิงสาวจึง ยิ้มบางๆ กลับไป........ ระหว่างนั้นเอง ก็มีคนในวงการมากมาย เข้ามาพูดคุยกับประเวศ......... จังหวะนี้เอง ที่พาสนา รอมานานแล้ว เธอรีบก้าวเดินเลี่ยงๆ ออกมาจากกลุ่มผู้คน........... บอยร้องเพลงจบพอดี............. บอยมองเห็นว่า ลูกปลา กำลังจะเดินออกจากงานไป เค้ารีบก้าวเดินลงจากเวที แล้วเดินมาทางลูกปลา............ พาสนา เดินผ่านผู้คนแถวนี้ ออกมาจากงานสำเร็จ........เธอรีบก้าวเท้าเดินออกมา แม้ไม่ถนัดกับส้นสูง แต่ก็รอช้าไม่ได้........หญิงสาว รวบกระโปรงขึ้น เพื่อให้เดินได้ถนัดถนี่ บอย ผ่านฝูงคนออกมา ก็ใช้เวลาพอสมควร.......... เค้ารีบวิ่งออกมามองหาหญิงสาวคนที่เค้าอยากเจอ แล้วชายหนุ่ม ก็ชำเลืองเห็นคนที่กำลังกึ่งเดิน กึ่งวิ่งอยู่แถวประตูทางออก........บอยยิ้มออกมาแล้ววิ่งตามไป "โอ้ยยยยย เดินก็ลำบาก ยุ่งยากจริงๆ" พาสนา บ่นไปด้วยระหว่างเดินออกจากงาน แล้วพาสนาก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อมีใครบางคนเรียกเธอไว้ "เดี๋ยวก่อนครับ......" เสียงบอยดังมาไม่ไกลจากตัวพาสนานัก "ทำไงดีหว่าเนี่ยะ..........จะตามมาทำไม" พาสนา พูดเบา ด้วยสีหน้าเจือนๆ "จะรีบไปไหนล่ะครับ ลูกปลา" บอยเดินมาทางที่หญิงสาวยืนอยู่ "เออ คือ พอดีลูกปลารู้สึกมึนๆ หน่ะค่ะ เลยอยากกลับก่อน" หญิงสาว ตอบน้ำเสียงอ้อมแอ้ม "มึน.!!!!!!! เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ" บอยแสดงสีหน้าเป็นห่วง "อ้อ.......ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ คงเพราะ ค็อกเทล หน่ะค่ะ" ลูกปลา ยิ้มบางๆ "ครับ.......งั้นผมไปส่งที่รถนะครับ" ไม่พูดเปล่า บอย รีบคว้ามือหญิงสาวทันที "เออ........." ลูกปลา พยายาม ดึงมือออกจากมือบอย แต่เหมือนมีกาวมาทาไว้ บอยจับมือเธอแน่นไม่ยอมปล่อย ชายหนุ่มอมยิ้มน้อยๆ ระหว่างที่กำลังจูงพาสนาเดินไปยังรถ.......... พาสนาเอง กลับทำหน้าบู้บี้ และคิดหาวิธีเอาตัวรอดให้ได้............. 'นี่ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวแผนแตกนะ ฉันชกนายตาเขียวแน่ นายขาลีบ' พาสนา คิดในใจ ขณะที่เดินตามบอย "แล้วรถของลูกปลาอยู่ไหนล่ะครับ" บอย หันมาถามหญิงสาว "อ้อออ เอออ" ลูกปลา รีบยิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วมองหารถ 'ถ้าให้รู้ว่ารถคันไหน มีหวังความลับแตกแน่ๆ' พาสนา คิดในใจอีก แล้วพยายามคิดหาทางออก "เอออ นั่นซิค่ะ คันไหนน้า....โอ้ยยย มึนหัวจังค่ะ" ลูกปลา ยกมือจับศรีษะ แล้วทำหน้ามึนๆ "มึนมากมั้ยครับ......." บอยรีบถามอย่างเป็นห่วง "ทำไงดีค่ะ มึนหัวจัง ตาลายด้วย" ลูกปลา ทำท่าจะเซ ให้สมจริง บอยเห็นหญิงสาวทำท่าจะเซ จึงรีบเข้าไปประคองเธอไว้.......... 'ตายแล้ว.......ดันเปิดโอกาสให้มันฉวยได้อีก โอ้ยยย อะไรเนี่ยะ' ลูกปลา สะดุ้ง แล้วคิดในใจ "เออออ...." ลูกปลา รีบดันบอยออก แต่เหมือนชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระง่ายๆ "ผมว่า เดี๋ยวผมไปส่งลูกปลาเองดีกว่านะครับ" บอยรีบเสนอตัวเป็นสารถี ให้ทันทีที่มีโอกาส "เออออ ปลา กลับเองได้ค่ะ" หญิงสาว รีบพูดปฎิเสธทันที "แล้วจะกลับยังไงครับ มึนจนจำรถไม่ได้" บอยถามอย่างห่วงใย "เอออ เดี๋ยวก็จำได้ค่ะ" ลูกปลา รีบตอบ "งั้นผมอยู่เป็นเพื่อน" บอยรีบเสนอตัวอีก "แต่มันจะนานมั้งค่ะ" ลูกปลารีบเฉไฉอีก "ผมรอได้" บอยยิ้มหวาน "เออออ งั้นกลับแท๊กซี่ก็ได้ค่ะ" ลูกปลาหาทางออกอีกวิธี "ผมว่า ถ้ากลับแท๊กซี่ ........ให้ผมไปส่งดีกว่านะครับ" บอยยิ้มหวาน กรุ่มกริ่ม "เอออ.........." ลูกปลา หลบหน้าชายหนุ่ม แล้วกัดริมฝีปากแน่น 'นี่มันจะต้องส่งเราให้ได้ใช่มั้ยเนี่ยะ' หญิงสาว คิดในใจ อย่างหงุดหงิด แล้วสาวสวยก็หันไปยิ้มให้ชายหนุ่ม......... "งั้น ส่งก็ส่งค่ะ" ลูกปลา ตัดสินใจ ให้บอยไปส่ง เพื่อตัดปัญหา ไม่งั้นเค้าก็ยืนโอบเธอไว้อย่างนี้ทั้งคืนแน่ๆ บอยยิ้มออกมาอย่างดีใจ ........... ชายหนุ่มรีบประคองสาวสวยไปที่รถเค้าทันที............. "เออ แล้วคุณบอย ไม่ต้องทำงานแล้วหรือค่ะ" ลูกปลา หันมาถามชายหนุ่ม เผื่อจะมีวิธีออกขึ้นมา "ไม่แล้วครับ ผมมีคิวร้องเพลงแค่เพลงเดียว" บอยยิ้มกลับมาให้หญิงสาว "อ้อ.... หรือค่ะ" ลูกปลา หลบหน้าชายหนุ่ม แล้วยิ้มแหยๆ ทันที เมื่อมาถึงรถของบอย ..........ชายหนุ่ม รีบเปิดประตูรถให้หญิงสาวทันที..... ลูกปลาหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนหันทำหน้ามุ่ยก่อนขึ้นรถ........ บอยเดินกลับไปฝั่งคนขับด้วยอารมณ์ดี.......... 'แล้วจะให้ไปส่งที่ไหนดีเนี่ยะ......' ลูกปลาคิด แล้วคิดอีก "ว่าแต่ บ้านลูกปลา อยู่ไหนหรือครับ" เหมือนบอยรู้ใจหญิงสาว เค้ารีบถามทางไปบ้านเธอทันที "เออ ........" ลูกปลา หยุดคิด "อยู่แถวสุรวงศ์ ค่ะ" ลูกปลาตัดสินใจ บอกทางไปบ้านเธอ "ครับผม..." บอยยิ้มอย่างลิงโลด ก่อนขับรถออกจากลานจอดรถ ระหว่างขับรถไปส่งหญิงสาว บอย ก็ชวนเธอพูดคุย ถามโน้น ถามนี่ ........ ลูกปลา รู้สึกกระอัก กระอ่วนใจ แต่ก็ต้องฝืนยิ้มให้ชายหนุ่ม................... เมื่อรถคันงามจอดสนิท หน้าบ้านหลังน้อยสีขาว......... "ขอบคุณ คุณบอยมากนะค่ะ ที่มาส่ง" ลูกปลา กล่าวคำขอบคุณ "ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี" บอยตอบกลับ พร้อมรอยยิ้มหวานฉ่ำ "งั้นขอตัวนะค่ะ" ลูกปลา รีบเปิดประตู ลงจากรถ "เดี๋ยวครับ......." บอยรีบลงจากรถ แล้วมาเดินเข้าหาญิงสาว หน้าประตูบ้าน "มะ........มีอะไรหรือค่ะ" ลูกปลา ถามชายหนุ่ม "พรุ้งนี้ ลูกปลา จะออกไปวิ่งที่สวนสาธารณะมั้ยครับ" บอยถามอย่างสงสัย "อ้อ.........เอออออ " ลูกปลาอ้ำอึ้ง "ว่าไงครับ" บอยยิ้มให้หญิงสาว "ไม่แน่ใจค่ะ ถ้าอยากไปก็จะไปมั้งค่ะ" ลูกปลารีบตอบ แล้วทำท่าจะเข้าบ้าน "เดี๋ยวครับ" บอยก็เดินมาหาหญิงสาวอีก "ค่ะ........." ลูกปลา มองหน้าชายหนุ่ม บอยเดินเข้ามาจดชิดตัวลูกปลา.............แล้วยืนหน้ามาจนใกล้หน้าของเธอ......... หญิงสาว กำมือแน่น............แต่ยังคงฝืนยิ้มสู้ "ฝันดีนะครับ......." บอยกระซิบข้างหูหญิงสาวอย่างแผ่วเบา "อ้อ ค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ" ลูกปลา รีบเข้าประตูบ้าน แล้วรีบปิดประตูทันที บอยยืนยิ้มกริ่ม หน้าประตูรั้วบ้าน...........แล้วจึงหันกลับไปยังรถของเค้า บอย หันมองประตูรั้วบ้านอีกครั้ง.........ชายหนุ่ม ยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนขับรถออกจากตรงนั้น............ หญิงสาว ยืนนิ่งหลังประตูรั้วนั้น............ พาสนา ห่อตัว ยกมือขึ้นกอดไหล่ตัวเอง เมื่อคิดถึงสัมผัส จากลมแผ่วเบา จากคำบอก ฝันดี จากชายหนุ่ม "บรื้อออออ ขนลุก" พาสนาพูดขึ้น ก่อนก้าวเท้า เดินเข้าบ้าน .   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:41:08 น.

เมื่อเข้าบ้านมาได้ พาสนา รีบถอดรองเท้าส้นสูง ที่ทำให้เธอรู้สึกทรมานเท้าอย่างมากออก แล้วรีบวิ่งเข้าห้องเพื่อไปถอดชุดที่ยาวรุงรังออกทันที....... พาสนา อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าในชุดสบายๆ ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนที่นอนแสนนุ่ม.......... ตี๊ดตี๋ตะตี๋ดิ๊ดตี๊ดติ๊ด............ตี๊ดตี๋ตะตี๋ดิ๊ดตี๊ดติ๊ด............ เสียงมือถือ พาสนา ดังขึ้น......... พาสนา ลุกขึ้นมารับสาย..................... "พี่พาส เป็นไงบ้าง ราบรื่นมั้ย" เสียงกุ๊กไก่ ดังมาตามสาย "อืมมมม" พาสนา ตอบกลับ "อืมนี่ มันยังไงละพี่" กุ๊กไก่ ถามด้วยน้ำเสียงอยากรู้ "ก็ดี.........แต่มีผิดแผนนิดหน่อย" พาสนา ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ "ยังไง หรือพี่" กุ๊กไก่ ถามต่อ "ก็ ดันพลาดให้เค้ามาส่งที่บ้านอะดิ เรื่องมันยุ่งๆ อ่ะ" พาสนา ตอบกลับ "หาาาา ส่งถึงบ้านเลยหรือพี่" กุ๊กไก่ ทำเสียงตกใจ "อืมมมม" พาสนา พยักหน้าทำตาปรือๆ "ระวังนะพี่ ไม่แน่ พรุ้งนี้ เค้าอาจมาดักรอหน้าบ้านนะ" กุ๊กไก่ พูดน้ำเสียงขำๆ "ไม่ตลกเลยนะกุ๊ก........" พาสนา ทำสีหน้า ไม่พอใจเท่าไหร่ "โอ๋ๆๆๆๆ แต่จะว่าไป ก็น่าคิดนะ ไม่แน่ เค้าอาจทำจริงๆ ก็ได้" กุ๊กไก่ พูดน้ำเสียงจริงจังขึ้น "โอ้ยยยยยยย ไม่ไหวหรอก.........แค่นี้ก็ทั้งเลี้ยน ทั้งอยากต่อยหน้ามันจะแย่แล้ว" พาสนา ทำเสียงไม่พอใจออกมา "กุ๊กรู้มั้ย วันนี้มันฉวยโอกาสหลายรอบเลยนะ ทั้งโอบ ทั้งจับมือ" พาสนา บ่นให้กุ๊กไก่ฟัง "หา....โอบ!!!!~" กุ๊กไก่ ทำเสียงตกใจกลับมา "เอออออ........" พาสนา เพิ่งนึกได้ว่า ไม่น่าบอกเรื่องนี้ให้กุ๊กไก่ ฟัง "ก็แค่เต้นรำกันหน่ะ" พาสนา รีบกลบเกลื่อน "จริงหรือพี่......." กุ๊กไก่ ทำเสียงไม่เชื่อ "จริงซิ........" พาสนา ยืนยันในน้ำเสียง "อืม งั้นกุ๊ก มีอะไรเสนอนะพี่........" กุ๊กไก่ เริ่มคิดอะไรดีๆ ขึ้นมาได้ "อะไรหรือกุ๊ก" พาสนา ถามกลับอย่างสงสัย "ไหนๆ เค้าก็มาส่งพี่ถึงบ้านแล้ว...........ถ้าคาดไม่ผิดนะ กุ๊กว่า............." แล้วกุ๊กไก่ ก็บอกถึงแผนขั้นสุดท้ายให้พาสนารับรู้ พาสนา รับฟังแผนการณ์จากกุ๊กไก่ แล้วทำหน้าเข้าใจถึงแผนการณ์ที่ได้รับฟัง เมื่อกุ๊กไก่ บอกแผนให้พาสนาฟังเรียบร้อยแล้ว............สีหน้าพาสนา ออกหนักใจเล็กนอ้ย "กุ๊ก พี่ไม่มั่นใจเลยอ่ะ มัน.........." พาสนา เริ่มออกอาการประหม่า "กุ๊กเชื่อว่าพี่พาสทำได้..........ถ้าพี่พาสตั้งใจทำ" กุ๊กไก่ พูดย้ำอีกครั้ง "แต่............." พาสนา ยังทำสีหน้าไม่สบายใจ "เชื่อกุ๊กซิ แล้วมันก็ดีเอง ...........หรือว่าพี่พาสจะให้ทุกอย่างที่ทำมา กลับไปเป็น 0 ค่ะ" กุ๊กไก่ ทำเสียงขู่ "อืมๆๆๆ พี่จะพยายาม" พาสนา ทำน้ำเสียงยอมแพ้กุ๊กไก่ "นั่นละ พยายามเข้านะพี่ พรุ้งนี้ก็วันตัดสินชะตาแล้ว" กุ๊กไก่ พูดให้กำลังใจ "อืมมมม" พาสนา พยักหน้าตาม "งั้นคืนนี้นอนหลับพักผ่อนนะพี่พาส ........พรุ้งนี้จะได้หน้าแจ่มๆ" กุ๊กไก่ พูดน้ำเสียงสดใส "จ๊ะ......." พาสนา ตอบกลับน้ำเสียงเนือยๆ "ฝันดีค่ะพี่" กุ๊กไก่ พูดจบก็วางสายลง "ฝันดี" พาสนา พูดจบ ก็มองโทรศัพท์มือถือในมือ ด้วยสีหน้าเหนื่อยๆ หลังจากวางสายจากกุ๊กไก่แล้ว .......พาสนา ก็ถอนหายใจยาว 1 รอบ.........แล้วหันไปมองหน้าตัวเอง ที่สะท้อนจากกระจกเงา ที่ตั้งอยู่ไกลๆ "เฮ้ออออออออออออ" พาสนา ถอนหายใจอีกครั้ง แล้วมองหน้าตัวเอง ทำตาปริบๆ แล้วภาพของงานคืนนี้ ที่ผ่านมา ก็เข้ามาในหัวเธอ............ พาสนา นึกถึงตอนที่เต้นรำ ถึงจะโดนโอบไว้ แต่พาสนา กลับไม่รู้สึกอะไรมากนัก เพราะนั่นเป็นธรรมดาของการเต้นรำกัน.......... แต่.........ตอนที่บอยเข้ามาประคองเธอตอนที่เธอแกล้งเซ.........หรือตอนที่เค้าจูงมือเธอเดิน............ พาสนา รู้สึกแปลกๆ เธอนั่งห่อตัว...........ยกมือลูบแขนทั้งสองข้าง........... แล้วยิ่งมาคิดถึงตอนที่ บอยกระซิบบอก ฝันดี กับเธอ............พาสนา รู้สึกขนลุก ขึ้นมาทันที........... "น่ากลัวจังแฮะ..." พาสนา พูดออกมาเบาๆ แล้วหญิงสาวก็ล้มตัวลงนอน........... เช้านี้ ก็เข้าวันที่ 4 ของแผนการณ์แล้ว และเป็นวันสุดท้ายของข้อกำหนดจากประเวศซะด้วย........... "ถึงเวลาที่จะทำให้แผนบรรลุเป้าหมายเสียที............" พาสนา บอกกับตัวเอง หน้ากระจก หญิงสาว เดินออกจากบ้าน ในเวลาสายพอสมควร.......... แล้วพาสนา ก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นใครบางคนมายืนรอเธอหน้าบ้าน ตรงกับที่เธอ และ กุ๊กไก่ คิดไว้จริงๆ... หญิงสาว ยิ้มบางๆ เดินออกมา........... ชายหนุ่ม หันมาเห็นเธอ ก็ยิ้มกว้างขึ้นมาโดยอัตโนมัติ........ "สวัสดีตอนเช้าครับลูกปลา" บอยกล่าวทักทาย "สวัสดีค่ะ คุณบอยมาทำอะไรแถวนี้ค่ะ" ลูกปลา ถามบอย "ผมมารอลูกปลาหน่ะละครับ" บอยตอบพรางยิ้มหวาน "รอปลา..........." หญิงสาวทำหน้าแปลกใจ "ก็เมื่อวาน ลูกปลาไม่ได้ขับรถกลับ ผมก็เลยคิดว่า.........." บอยตอบน้ำเสียงนุ่ม "อ้อ เข้าใจแล้วค่ะ..........แหม คุณบอยนี่น่ารักจัง" หญิงสาวพูดจบ ก็ส่งยิ้มหวานให้บอยอีก "แล้วลูกปลากำลังจะไปไหนครับเนี่ยะ แต่งตัวสวยจัง" บอยยิ้มหวานให้หญิงสาว "อ้อ คือวันนี้ ปลาจะไปสัมภาษณ์งานหน่ะค่ะ ปลาอยากทำงานที่นี่มากเลยนะค่ะ" หญิงสาว ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม "ที่ไหนครับ ผมไปส่ง" บอยรีบเดินไปเปิดประตูรถให้ลูกปลาทันที "ที่เสียงใส 98 ค่ะ" ลูกปลา หันมาตอบเสียงหวาน "เสียงใส 98" บอยทำหน้าอึ้งๆ "ค่ะ ปลาฝันอยากทำงานที่นี่มานานแล้วค่ะ วันนี้ถือเป็นโอกาสพิเศษ เค้าเรียกสัมภาษณ์ ปลาดีใจมากเลยนะค่ะ" ลูกปลา หันมาบอกบอย ด้วยสายตาเป็นประกาย ชายหนุ่มจ้องใบหน้าหวาน แล้วยิ้มตาม "ผมขอให้ลูกปลาโชคดีนะครับ" บอยอวยพรหญิงสาว แล้วยิ้มหวานให้เธอ "ขอบคุณมากค่ะ" ลูกปลา ยิ้มหวาน ให้ชายหนุ่มอีกครั้ง เมื่อขึ้นรถกันเรียบร้อย บอยก็ขับรถมุ่งหน้าไปยัง ตึก เสียงใส 98 ทันที ณ. ตึกบริษัท เสียงใส 98......... บอยจอดรถสนิท ณ ที่ลานจอดรถ............... "ขอบคุณมากเลยนะค่ะ" ลูกปลา หันมาส่งยิ้มให้บอย "ผมรอนะครับ" บอยบอกกับหญิงสาวก่อนลงจากรถ ลูกปลาแอบอมยิ้ม แล้วหันมองหน้าชายหนุ่ม "อุ้ย!!! จะดีหรือค่ะ" ลูกปลา พูดเหมือนเกรงใจ "ดีซิครับ วันนี้อย่าลืมซิครับว่า ลูกปลาไม่ได้เอารถมา" บอยยิ้มหวาน "แล้วคุณบอยไม่มีงานหรือค่ะวันนี้" ลูกปลาถามอย่างเกรงใจอีก " วันนี้มีงานอย่างเดียวเองครับ" บอยมองหน้าสาวสวย ด้วยดวงตาหวานซึ้ง "ค่ะ.........." ลูกปลามองอย่างตั้งใจฟัง "ก็งานบริการรับ-ส่งคุณหนูลูกปลาไงครับ" น้ำเสียงหวาน ดวงตาหยาดเยิ้ม จ้องมาที่หญิงสาว "อ้อ ค่ะ....ขอบคุณค่ะ ปลาไปก่อนนะค่ะ แล้วเจอกัน" ลูกปลา ยิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วรีบลงจากรถทันที "ขอให้โชคดีนะครับ" บอยตะโกนออกมาแล้วยิ้มหวาน "ค่ะ..." ลูกปลา หันมาส่งยิ้มอีกครั้ง แล้วหันหลังให้บอย ลูกปลารีบเดินออกห่างจากรถ แล้วยกแขนข้างหนึ่ง ลูบไหล่ของแขนอีกข้างหนึ่ง ด้วยสีหน้า แหยเก....... "อ๊วกกกก เลี้ยนชะมัด" หญิงสาวบ่นออกมาเบาๆ ระหว่างที่เดินเข้าตึกไป เมื่อเข้ามาในตึก........พาสนารีบกดโทรศัพท์มือถือทันที....... "ฮัลโหล คุณนางฟ้า" พาสนา กรอกเสียงใส่โทรศัพท์ทันที "ค่ะ......คุณพาส" นางฟ้า รับสาย "คุณนางฟ้า ......ช่วยอะไรพาสหน่อยซิ" พาสนา รีบพูดรัวเร็ว "มีอะไรค่ะคุณพาส" นางฟ้าถามอย่างสงสัย "คุณนางฟ้า ช่วยเข้าไปในห้องพาสนะ แล้วเอาสัญญาระหว่างเสียงใส กับนายพิษณุ-บอย มาให้ที่พนักงานตอนรับหน้าตึกที" พาสนา แจ้งความต้องการไปยังนางฟ้า "เดี๋ยวพาส จะให้เด็กไปรับนะ อืมม เด็กชื่อ ลูกปลานะ........ ด่วนนะคุณนางฟ้า" พาสน กำชับงานที่สั่งไป "ค่ะ.........." นางฟ้า รับคำสั่ง "ด่วนนะ.........." พาสนา ย้ำอีกครั้ง แล้ววางหูทันที หลังจากรับคำสั่งเรียบร้อยแล้ว นางฟ้า รีบเข้าไปในห้องทำงานของพาสนา แล้วทำงานตามคำสั่งทุกอย่าง..... เมื่อนางฟ้า นำเอาเอกสารใส่ซองเรียบร้อยแล้ว ก็นำไปฝากกับพนักงานต้อนรับที่ชั้น 1 ของตึก........ นางฟ้า รอดูคนที่จะมารับเอกสาร อยู่พักหนึ่ง........ "เค้าทำอะไรของเค้านะ รีบกลับไปซิ" พาสนา ที่ยืนดูอยู่ห่างๆ บ่นออกมา นางฟ้า ยืนได้สักพัก ก็ตัดสินใจ เดินไปที่ลิฟธ์ และกลับขึ้นไปยังชั้นที่ทำงานของเธอ..... เมื่อนางฟ้า กลับไปแล้ว พาสนา จึงรีบเดินออกมาจากที่แอบ แล้วตรงไปที่เคาเตอร์ พนักงานต้อนรับ "เออ มารับเอกสารของคุณพาสนาค่ะ" หญิงสาวบอกกับพนักงานตอ้นรับ "ขอชื่อด้วยค่ะ.." พนักงานต้อนรับถามชื่อ "ลูกปลาค่ะ" พาสนา ตอบเสียงหนักแน่น "อ้อ ค่ะ นี่ค่ะ เช็นต์รับเอกสารด้วยนะค่ะ" พนักงานต้อนรับยืนสมุดเซ็นต์รับเอกสารให้พาสนาเซ็นต์ เมื่อพาสนา หยิบปากกาเซ็นต์ชื่อ ด้วยความเคยชิน เธอเซ็นต์ พาสนา.......แล้วก็ต้องรีบขีดฆ่าทิ้ง เป็นลูกปลาแทน "เรียบร้อยแล้วนะค่ะ" พนักงานต้อนรับยิ้มให้ลูกปลา "ขอบคุณค่ะ" ลูกปลา หยิบซองเอกสาร แล้วเปิดเช็คดู เมื่อเห็นเอกสารเรียบร้อย เธอก็ยิ้มอย่างดีใจ ก่อนเดินออกจากตึกไป........... .   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:41:35 น.

สาวสวย เดินตรงมาที่รถของบอย แวบแรกที่เดินออกมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม... แต่เมื่อเดินมาใกล้รถของบอย สีหน้าเธอกลับเศร้าลง จนเหมือนคนกำลังจะร้องไห้.... หญิงสาวเดินมาหยุดยืนข้างๆ รถของบอย .......... บอยมองหญิงสาว แล้วเกิดอาการสงสัยว่าทำไมเธอถึงเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ รถไม่อยมขึ้นรถมา...... บอยลงจากรถ แล้วเดินมาหาผู้หญิงคนที่เค้ารู้ตัวว่า กำลังตกหลุมรักเธอ...... "เป็นอะไรไปครับหน้าตาไม่ดีเลย..." บอยถามอย่างสงสัย "คุณบอย........." ลูกปลา มองหน้าชายหนุ่ม แล้วยิ่งทำหน้าเศร้าลงอีก "มีอะไรครับ ลูกปลา " บอยมีอาการไม่สบายใจขึ้น เมื่อเห็นหญิงสาว ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ "คุณบอย.....ฮือออออ" ลูกปลา ยกมือปิดหน้า แล้วส่งเสียงเหมือนกำลังร้องไห้ "ลูกปลาเป็นอะไรไปครับ....... ลูกปลา" บอยตกใจเมื่อเห็นปฎิกิริยา ของหญิงสาว ชายหนุ่มรีบดึงหญิงสาว มากอด แล้วปลอบเธอ.......... "ปลาจะทำยังไงดีค่ะ .........ปลากลุ้มใจ" หญิงสาว พูดน้ำเสียงสะอึกสะอื้น "มีอะไรครับ ไหนเล่าให้ผมฟังซิ" บอย มองหน้าหญิงสาว แล้วพูดน้ำเสียงนุ่มอย่างห่วงใย "คือว่า.........." ลูกปลา ผละ เดินออกมาจากอ้อมกอดชายหนุ่ม แล้วหันหลังให้เค้า บอยมองด้านหลังของหญิงสาว อย่างสงสัย "ก็วันนี้ปลามาสัมภาษณ์งานค่ะ....แล้วคนที่สัมภาษณ์ปลา ที่ชื่อ พาสนา อ่ะค่ะ เค้า.......เค้า........" แล้วหญิงสาวก็ทำเสียงสะอื้นไห้อีก "ทำไมครับมีอะไร.........เอ๋ พาสนา อีกแล้ว" บอยทำสีหน้า เครียดตาม "ก็คุณพาสนา เค้า สั่งงานปลามาค่ะ เค้าบอกว่า ถ้าปลาทำไม่สำเร็จ ก็ไม่ให้ทำงานที่นี่ค่ะ" ลูกปลา ตอบเสียงสะอึกสะอื้น บอยที่มองด้านหลังหญิงสาว แล้วมีสีหน้า สงสารเธอจับใจ............ "ไหน ยายทอมขาโหดนั่น สั่งอะไรมาครับ ถ้าผมช่วยได้ ผมก็อยากจะช่วย" บอยรีบเสนอตัวช่วยหญิงสาวเต็มที่ ลูกปลาฟังคำของบอย แล้วขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินคำว่า 'ยายทอมขาโหด' ............. "คุณบอยจะช่วยปลาจริงๆ หรือค่ะ" หญิงสาว คิดถึงสิ่งที่เธอต้องทำก่อน จึงทำหน้าเศร้า แล้วพูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร "ครับ ถ้าผมช่วยได้ ผมก็ยินดีช่วย" บอยยืดอก พูดน้ำเสียงหนักแน่น "คุณบอยจะช่วยจริงๆ หรือค่ะ" ลูกปลา หันมองหน้าชายหนุ่ม ด้วยประสบการณ์ในวงการบันเทิง ถึงเธอจะไม่ได้เป็นนักแสดงกับเค้า แต่เธอก็ได้เรียนรู้วิชาแอ๊คติ้งมาบ้างไม่น้อยเหมือนกัน ฉนั้น จึงไม่ยากนักที่เธอจะเรียกน้ำตา ออกมา.......... บอยตกใจไม่น้อย ที่เห็นสาวสวย ต้องหลั่งน้ำตา......... "มีอะไรว่ามาเลยครับ ผมยินดีทำทุกอย่าง ลูกปลาอย่าร้องไห้เลยนะครับ" ชายหนุ่ม รีบเข้าไปซับน้ำตาจากแก้มของหญิงสาว "คุณบอย......" ลูกปลา เรียกชื่อชายหนุ่ม ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา บอยมองหน้าหญิงสาว แล้วยิ่งทำให้รู้สึก อยากรู้จักเธอมากขึ้น อยากอยู่ข้างๆ เธอ........ ลูกปลา และบอย เข้าไปนั่งในรถของบอย......... ลูกปลา ยื่นซองเอกสารที่ถือมาให้บอยดู........... บอยเปิดซองเอกสารออกมา แล้วดูเอกสารที่ลูกปลาให้เค้าดู...........ชายหนุ่มมีทีท่าตกใจไม่น้อย........... "คุณพาสนา เค้าบอกปลาว่า ถ้าวันนี้ ปลาไม่สามารถทำให้คุณบอยเซ็นต์สัญญาได้ เค้าก็จะไม่ยอมรับปลาเข้าทำงานค่ะ" ลูกปลา ทำสีหน้าเศร้าๆ "จริงๆ ปลา ก็ไม่ชอบวิธีนี้เลย แต่ปลาอยากทำงานที่บริษัทนี้มากเลยค่ะ เป็นความใฝ่ฝันของปลามากเลยนะค่ะ" ลูกปลา เหลือบมองสีหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ บอยรับฟังคำของหญิงสาว แล้วนั่งนิ่ง......... "เออ ถ้าคุณบอยไม่สบายใจ ก็ไม่เป็นไรนะค่ะ...........แต่ปลาคง.........ปลาคง.........." แล้วหญิงสาว ก็หลั่งน้ำตาอีกรอบ "ลูกปลา อย่าร้องไห้ซิครับ...." บอยหันมาปลอบหญิงสาว "ยิ่งลูกปลาร้องไห้ ผมก็ยิ่งเจ็บปวดที่หัวใจนะครับ" บอยบอกหญิงสาว ด้วยดวงตาหวานซึ้ง บอยยกมือปาดน้ำตาให้หญิงสาวที่แก้ม........ มือชายหนุ่มอุ้มใบหน้าหญิงสาวไว้อย่างแผ่วเบา และนุ่มนวล......... ดวงตาจับจ้องใบหน้าสวยยามเศร้า..........หัวใจเค้าพลอยเศร้าตามไปด้วย.......... บอยไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมถึงรู้สึกพิเศษ กับผู้หญิงคนนี้มากนัก ทั้งๆ ที่ชีวิตเค้าเคยมีผู้หญิงตั้งมากมายผ่านเข้ามา เค้าไม่เคยรู้สึกพิเศษ กับใครแบบนี้มาก่อน เธอสดใส งดงามเหมือนดวงตะวัน แต่ก็ดูอ่อนหวานบางเบา เหมือนพระจันทร์........... ยามที่เธอยิ้มหวาน ทำให้หัวใจเค้าสดชื่น โลกทั้งใบเป็นสีชมพูสดสวย แล้วตอนนี้ยามเธอเศร้า โลกเป็นสีเทาหม่นหมอง.......... ชายหนุ่มไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเค้าถึงรู้สึกพิเศษกับเธอคนนี้ได้มากขนาดนี้ นับตั้งแต่แรกเห็น.......... ลูกปลามองผู้ชายตรงหน้า ..........ดวงตาของชายหนุ่มเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกประหลาดที่เธอไม่สามารถแปลออกมาได้....... "ปลารู้ดีค่ะ ว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ปลาไม่บังคับใจคุณบอยนะค่ะ" ลูกปลา พูดจบ ก็ทำท่าจะดึงเอกสารคืนจากมือชายหนุ่ม บอยไม่คืนเอกสารให้หญิงสาว แต่เค้าก็ยังไม่ตกลงใจจะเซ็นต์ให้เธอ........ บอยกำลังสับสน และครุ่นคิดอย่างมาก.............. "ถ้าคุณบอย อึดอัดใจ ก็ไม่เป็นไรนะค่ะ ....ขอเอกสารคืนปลาเถอะค่ะ" ลูกปลา ตัดสินใจเสี่ยง แลกใจ กับชายหนุ่ม บอยที่กำลังครุ่นคิดอย่างหนัก มองหน้าหญิงสาว แล้วก็คิดถึงคำที่เค้าเคยประกาศลั่นไว้ว่า จะไม่ยอมเข้า สังกัด เสียงใส 98 เด็ดขาด ลูกปลายื่นมือหยิบซองเอกสาร แล้วดึงมาจากมือบอย.......... หญิงสาวคิดว่า เธอคงไม่มีเสน่ห์ พอที่จะทำให้ผู้ชายคนนี้ยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอได้........ "อย่าคิดมากเลยค่ะ ถึงปลาจะฝันอยากทำงานที่นี่แค่ไหน แต่ปลาจะตัดใจค่ะ เพราะไม่อยากให้คุณบอยต้องลำบากใจ" ลูกปลาพูดจบ ก็จับที่เปิดประตู ทำท่าจะเปิดประตูออกไป บอยรีบคว้ามือหญิงสาวไว้........... "ลูกปลาครับ......." บอยเรียกหญิงสาว น้ำเสียงนิ่ง "ค่ะ........" ลูกปลา หันมองหน้าชายหนุ่ม บอยจ้องหน้า หญิงสาวนิ่ง...................เค้าดึงเอาซองเอกสารจากมือลูกปลามา..........พร้อมส่งรอยยิ้มให้เธอ "ไหนปากกาล่ะครับ" บอยยิ้มให้หญิงสาว ลูกปลาจ้องหน้าชายหนุ่มนิ่ง อย่างไม่อยากเชื่อ........... "ถ้าการตัดสินใจของผม ทำให้ลูกปลามีความสุข ผมก็ยินดี" บอยยิ้มหวานให้ลูกปลา "จริงๆ ผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรกับ เสียงใส 98 นี่หรอกครับ" บอยมองไปทางตึกเสียงใส 98 "จะว่าไป ผมก็อยากเข้าสังกัดนี้อยู่ไม่น้อย แต่ว่า..........." ชายหนุ่มหยุดพูดแล้วเงยหน้ามองไปที่ยอดตึก "มีคนมาสบประมาทผม บอกว่า คนอย่างผม ไม่มีคุณภาพ ไม่มีความสามารถพอ" บอยยิ้มบางๆ "เค้าว่า คนอย่างผม ไม่มีทางดัง ไม่มีทางเป็นซุปเปอร์สตาร์ท เป็นได้ก็แค่นักร้องหากินกับสาวๆ ไปวันๆ" บอยจ้องไปที่ตึกด้วยสีหน้า เรียบเฉย "ผมจึงไม่ยอมเซ็นต์สัญญากับเสียงใส........." บอย ลดสายตาลงมาที่ประตูทางเข้าตึกอีกครั้ง "ถึงผมอยากให้เค้ารู้ว่า ถึงให้ผมต้องนอนข้างถนน ผมก็ไม่มีวันยอมก้มหัวให้คนที่เหยียบความฝันของผม" บอยหลับตานิ่งลง ลูกปลาฟังคำชายหนุ่ม ก็พอเข้าใจแล้วว่า จริงๆ ผู้ชายคนนี้ ฝันอยากเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียง ผู้คนยอมรับ และเป็นซุปเปอร์สตาร์ท .....แต่ว่า วงการบันเทิงมันมีหลายๆอย่างทำให้เค้าเขว่บ้าง หลงผิดบ้าง สร้างภาพของตัวเองบ้าง เค้าจึงทำอะไรๆ ที่ไม่น่าดูออกมาบ่อยๆ............... "ไหนละครับ ปากกา" บอยหันมายิ้มให้ลูกปลา "อ้อ นี่ค่ะ..." ลูกปลายื่นปากกาให้บอย บอยหยิบเอกสารขึ้นมา แล้วเซ็นต์ชื่อลงในสัญญา.......... "จริงๆ ผมก็ดีใจนะ อย่างน้อย การตัดสินใจครั้งนี้ ก็ทำให้เราได้ทำงานที่เดียวกัน" บอยยิ้มหวานให้ลูกปลา "เอออ.........อืมม ค่ะ" ลูกปลายิ้มจางๆ ให้ชายหนุ่ม "นี่ครับ เรียบร้อยแล้ว" บอยยื่นซองเอกสาร พร้อมปากกา คืนให้ลูกปลา "ขอบคุณมากนะค่ะ" ลูกปลา รับเอกสารมาตรวจดูอีกครั้ง แล้วยิ้มให้บอย "ปลาว่า บางที..........คนที่ว่าคุณบอย เค้าคงไม่ได้ตั้งใจว่าหรอกค่ะ" ลูกปลา พูดกับชายหนุ่มน้ำเสียงหวาน "จริงๆ ผมก็ว่าเค้าไปเยอะเหมือนกัน........." บอยยิ้มให้หญิงสาว "ลูกปลาเอาเอกสารไปส่งให้เค้าเถอะครับ........" บอยบอกกับหญิงสาว "ขอบคุณมากนะค่ะ" ลูกปลา ยิ้มหวานให้บอย "ไม่เป็นไรครับ สำหรับคนพิเศษของผม" บอยจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้แนบอกเค้า....... บอย ยิ้มหวาน แล้วยื่นหน้ามาใกล้ใบหน้าขาวนวลของหญิงสาว........... ลูกปลา รู้สึกใจเต้นแรง ผิดปกติ..........ใบหน้าเริ่มร้อนขึ้นมา................. "เอออออออ...." ลูกปลาจ้องใบหน้าของชายหนุ่ม.......... "ปลาไปส่งเอกสารก่อนนะค่ะ..." ลูกปลา รีบชักมือกลับ แล้วออกจากรถไป.......... บอยเสียหลักนิดหน่อย แล้วมองตามหญิงสาวที่เดินออกไป........ "หึ หึ หึ.....น่ารักจริงๆ" ชายหนุ่มยิ้มหวานมองตามหลังลูกปลา ที่เดินเข้าตึกไป หญิงสาว รีบก้าวเดินเข้าตึกไป ด้วยอาการประหม่า........... .   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:42:12 น.

พาสนา เดินเข้าตึกมาด้วยอาการประหม่า......... เธอรู้สึกขัดเขินพิกล..........ไม่ใช่จากชุด............ไม่ใช่จากวิกที่ใส่............และไม่ใช่กริยาที่เธอแสดงออกมา แต่เพราะอะไรกัน................? "โอ้ยยยยย จะตื่นเต้นอะไรกันนักกันหนา" พาสนา บ่นกับตัวเอง ขณะที่กำลังเดินเข้าตึกมา หญิงสาว หยุดยืนหน้าเคาเตอร์ของพนักงานต้อนรับ.......... "ฝากให้คุณนางฟ้าทีนะค่ะ" พาสนา ยื่นซองเอกสารให้พนักงานต้อนรับ "ค่ะ" พนักงานต้อนรับ รับซองเอกสารแล้วยิ้มให้พาสนา เมื่อส่งซองเอกสารเรียบร้อยแล้ว พาสนา ก็เดินไปที่มุมปลอดคน แล้วกดโทรศัพท์ทันที...... "ฮัลโหล.........คุณนางฟ้า" พาสนา พูดใส่โทรศัพท์มือถือ "ค่ะคุณพาส.........นางฟ้าเอาเอกสารที่สั่งไว้ ฝากไว้ที่พนักงานต้อนรับที่ชั้น 1 แล้วนะค่ะ" นางฟ้า รายงานถึงงานที่พาสนาสั่งไว้ "อืมม พาสรู้แล้ว ได้รับแล้ว" พาสนา ตอบรับ "คุณนางฟ้า รีบมารับเอกสารที่พาสฝากไว้ที่เคาเตอร์พนักงานต้อนรับด่วนเลยนะ" พาสนา สั่งน้ำเสียงเฉียบขาด "แล้วเอาไปยื่นให้คุณประเวศด้วย ภายในวันนี้นะ" พาสนา กำชับกับนางฟ้า "อ้อ ค่ะๆๆ" นางฟ้ารับคำ "ให้คุณเวศ วันนี้เลยนะ นางฟ้า" พาสนา ย้ำอีกครั้ง "ค่ะ เชื่อมือนางฟ้าได้เลยค่ะ" นางฟ้า ตอบรับด้วยความมั่นใจ "งั้นแค่นี้นะ" พาสนา วางหูโทรศัพท์ และแอบซุ่มดูอยู่ห่างๆ ไม่นานนัก นางฟ้า ก็ลงลิฟธ์มา ......... นางฟ้า เดินตรงไปที่เคาเตอร์พนักงานต้อนรับ แล้วรับซองเอกสาร กลับขึ้นตึกไป..... พาสนา เดินออกมาจากที่ซุ่มอยู่ แล้วยิ้มอย่างพอใจ....... เมื่อหญิงสาว หันกลับไปที่ลานจอดรถ ที่บอยจอดรถรอเธออยู่........ ความรู้สึกหนักใจ ก็เกิดขึ้น.......... "ดูๆ ไป เค้าก็ค่อนข้างจริงใจกับเรานะ" พาสนา พูดเบาๆ ดวงตาจ้องไปที่ลานจอดรถ "อย่าไปสงสารซิ อย่าสงสาร" แล้วพาสนา ก็ทำเสียงแข็งขึ้นมาทันที ความรู้สึกภายในกำลังเถียงกัน............ ฝ่ายหนึ่งรู้สึกเห็นใจ และซึ้งในน้ำใจของชายหนุ่ม....................แต่อีกฝ่ายคัดค้าน และชี้ให้เห็นถึงข้อเสียของชายหนุ่มเช่นกัน "โอ้ยยยยย ไม่ต้องเถียงกันแล้ว....." พาสนา ร้องออกมาแล้วต้องรีบเอามือปิดปากแน่น เพราะกลัวจะเป็นจุดสนใจของคนอื่น หญิงสาว รีบก้าวเดินออกจากตึกไปยังลาดจอดรถ......... "วันนี้จะจบสิ้นภาระกิจแล้ว..........อดทนอีกนิด" พาสนา ฝืนยิ้มให้บอยที่รอเธออยู่ "เป็นไงครับ เรียบร้อยมั้ย" บอยรีบออกมาจากรถ แล้วเดินมาหาหญิงสาวทันที "เรียบร้อยค่ะ..." ลูกปลา ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม "ดีจังครับ ต่อไปนี้เราคงได้เห็นหน้ากันทุกวัน" บอยยิ้มหวานดวงตาเป็นประกาย "อุย!!!!" ลูกปลา อุทานออกมาอย่างลืมตัว "เป็นอะไรไปครับ" บอยถามอย่างสงสัย "ปล่าวค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ" ลูกปลายิ้มจางๆ ให้ชายหนุ่ม แล้วรีบเดินไปทางประตูรถ บอยเปิดประตูรถให้หญิงสาวอย่างสุภาพ ก่อนเดินไปทางฝั่งคนขับ "เหอๆ จะเจอกันทุกวันเลยหรอออ" ลูกปลา พูดเบาๆ ในลำคอ แล้วส่งยิ้มเจือนๆ ให้บอย ก่อนเข้าไปนั่งในรถ "ต่อไปจะไปไหนต่อดีครับ" บอยเข้ามานั่งในรถแล้ว ถามหญิงสาว อย่างกระตือรือร้น "ปลาอยากไปเอารถค่ะ" ลูกปลายิ้มให้ชายหนุ่ม "อืมมม นี่ก็จะเที่ยงแล้ว เราไปหาอะไรกินกันก่อนดีมั้ย" บอยหันมาบอกลูกปลา "เอออออ..." ลูกปลาทำท่าอ้ำอึ้ง "นะครับ ผมหิวจัง .......ดูซิ ท้องร้องใหญ่แล้ว" บอยทำหน้าอ้อน "ก็ได้ค่ะ...." ลูกปลา พยักหน้าให้ อย่างจำใจ บอยยิ้มกว้าง แล้วรีบขับรถออกจากลานจอดรถ ชายหนุ่มพาหญิงสาวมาที่ร้านหรูแห่งหนึ่ง ที่มีบรรยากาศ สบายๆ สไตล์ คลาสิค..........แสงไฟสีเหลืองนวล ทำให้ดูอบอุ่น........ บอยทำหน้าที่สุภาพบุรุษ ได้ครบทุกอย่าง จนบางที ลูกปลาเองก็รู้สึกอึดอัดเหมือนกัน.......... ยิ่งเค้าทำดีกับเธอเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกไม่ค่อยดีเท่านั้น........... ตอนแรกที่คิดใช้แผนนี้ เพราะเห็นว่าชายหนุ่มเป็นผู้ชายเจ้าชู้ กระล่อน เลยคิดว่า ไม่แปลกที่จะใช้วิธีนี้.......... ลูกปลารีบกดมือถือ ระหว่างขอตัวเข้าห้องน้ำ......... "เปรี้ยวหรอ...นี่พี่เองนะ" พาสนา พูดใส่โทรศัพท์ "ว่าไงพี่ สำเร็จมั้ย" เปรี้ยวถามอย่างตื่นเต้น โดยมีกุ๊กไก่ นั่งฟังอยู่ข้างๆ "สำเร็จ..." พาสนา ตอบกลับไป แต่ไม่ได้มีสีหน้า สบายใจเอาซะเลย "เย้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~ " เสียงกุ๊กไก่ และ เปรี้ยวดังมาตามสัญญาณโทรศัพท์ "แล้วเอาไงต่อดี" พาสนา ถามสองสาวอีก "ก็ตามแผนนะพี่ เดี๋ยวพวกเราไปรอที่บ้านพี่นะ" เปรี้ยว ตอบ "เอางั้นหรออ" พาสนา ทำสีหน้า กังวล "หรือว่า พี่อยากแต่งหญิงต่อล่ะ ถ้าอยากจะได้ไม่ต้องทำตามแผนต่อ" เปรี้ยวถามน้ำเสียงลองใจ "เฮ้ยยยย ไม่เอาแล้ว อึดอัดจะแย่" พาสนา รีบตอบกลับ "งั้นก็ พาเค้าไปที่บ้านพี่นะ" เปรี้ยวตอบกลับมา "อืมมม เจอกัน 5 โมงเย็น" พาสนา ย้ำเวลานัด "จ้า 5 โมงเย็นเจอกัน" เปรี้ยวยิ้มตอบเสียงใส "อืมมม" พาสนา พูดจบ ก็ปิดโทรศัพท์ลง "กุ๊ก ป่ะ ตามแผน........" เปรี้ยวหันไปบอกกุ๊กไก่ แล้วสองสาว ก็ออกจากห้องพักไปดำเนินการตามแผน พาสนา จ้องมือถือในมือ ........... "ขอโทษ นะนายขาลีบ" พาสนา รู้สึกผิดๆ ในใจพิกล หญิงสาว หลับตา สูดลมหายใจลึก แล้วเดินออกจากห้องน้ำไป......... "คุณบอยค่ะ เดี๋ยวอิ่มแล้ว เราไปเที่ยวกันมั้ยค่ะ" หญิงสาว พูดกับชายหนุ่ม หลังจากกลับมาจากห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว บอยจ้องหน้าหญิงสาวอย่างประหลาดใจ เค้าไม่คิดว่า อีกฝ่ายจะชวนเค้าเที่ยว...... "ว่าไงค่ะ ไปมั้ย" หญิงสาว ถามย้ำอีกครั้ง "ไปซิครับ ไปครับ" บอยยิ้มกว้างทันที "งั้นรีบทานอาหารกันเถอะค่ะ" หญิงสาว ยิ้มหวานให้บอย เมื่อทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อย ......... ลูกปลา เสนอ อยากไปเที่ยวสวนสนุก ซึ่งทั้งคู่ตกลงไปเที่ยวที่ Dream World......... ไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหน บอยไม่เกี่ยงอยู่แล้ว ขอแค่ได้อยู่กับผู้หญิงคนนี้.......... บอยขับรถมุ่งหน้าไปยัง Dream World ระหว่างทาง ชายหนุ่มร้องเพลงมาตลอดทาง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเพลงบอกรักทั้งนั้น.... ระหว่างทาง ที่เดินทาง ลูกปลาได้ฟังเพลงรักจากชายหนุ่ม มีหลายครั้ง ที่เธอหันหน้าไปทางหน้าต่างรถ แล้วทำท่าจะอาเจียนออกมาด้วยความเลี่ยน........แต่อีกฝ่ายกลับเข้าใจผิดคิดว่า หญิงสาวหันหน้าหนีเพราะเขินตนเอง เมื่อถึง Dream World ทั้งคู่ก็เดินชมจุดต่างๆ ...........ไม่ว่าจะเป็น เลิฟการ์เด้น เครซี่โซน ดรีมมี่การ์เด้น บ้านยักษ์...... หญิงสาว ไม่ได้มาเที่ยวแบบนี้นานแล้ว เธอรู้สึกสนุกเอามากๆ.......... บอยชวนลูกปลา ขึ้นไปนั่ง เคเบิ้ลคาร์ .......... บรรยากาศ สวยๆ กับการล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า ทำเอาทั้งสองตื่นตาตื่นใจอย่างมาก แต่ว่า.............. พาสนา ลืมตัวไปว่า กลัวความสูงเอาอย่างมาก........... เมื่อกระเช้าลอยฟ้า ได้เคลื่อนตัวออกมา ลูกปลาถึงรู้ตัวว่า ตัวเองอยู่สูงเหนือพื้นดินไม่น้อยเลย........ "อ่าาาาาาาาาาาาา..............." ลูกปลา ยกมือปิดตาแน่น.........เนื้อตัวสั่น "เป็นอะไรไปครับ ลูกปลา" บอยสังเกตุเห็นจึง ถามหญิงสาวขึ้น "ฮือออออออออ" ลูกปลาไม่ตอบ เอาแต่ปิดตา บอยย้ายไปนั่งข้างๆ หญิงสาว แล้วอมยิ้มออกมา "กลัวความสูงก็ไม่บอก" บอยยิ้ม แล้วคว้าตัวหญิงสาวมาโอบไว้ "จะทำอะไรอ่ะ" ลูกปลา ผลักชายหนุ่มออก "ก็เห็นสั่นๆ" บอยยิ้มมองหน้าหญิงสาว ดวงตาหวานซึ้ง "ดูซิ สูงจังเลยเนอะ" บอยแกล้งชี้มือให้ลูกปลาหันไปดู ด้วยความเคยชิน ลูกปลาหันมองตามือชายหนุ่มโดยอัตโนมัติ แล้วเธอก็เห็นว่า กำลังอยู่สูงมาก หญิงสาว รีบโผลเข้าหาชายหนุ่มทันที........ "ไม่เอาแล้ว ลงเหอะนะ....." ลูกปลา รีบหลับตา กอดชายหนุ่มไว้แน่น "ต้องรอตามรอบนะ..........เดี๋ยวสัก 5 นาทีก็ถึงอีกฝั่งแล้ว" บอยอมยิ้มอย่างดีใจ แล้วกอดหญิงสาวไว้เหมือนกัน ลูกปลา รู้สึกว่า อีกฝ่ายกำลังกอดเธอ เธอรีบผลักเค้าออก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย "แนะ เดี๋ยวก็หันมากอดผมอีก งั้นอยู่นิ่งๆ ดีกว่านะ" บอยบอกน้ำเสียงนุ่ม ลูกปลา เกิดอาการหน้าแดงขึ้นมา แต่เธอก็รู้สึกกลัวจริงๆ จึงยอมไปก่อน......... เมื่อกระเช้าจอดสนิท ลูกปลา รีบผลักชายหนุ่มออก แล้วเดินออกจากกระเช้าไป อย่างอายๆ บอยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แล้วเดินตามหญิงสาว ที่กำลังเดิน ฉับๆ ......... ลูกปลา เดินงอน ออกมาจากชายหนุ่ม....... "เสียท่าจนได้" หญิงสาว พูดเบาๆ กับตัวเอง "ลูกปลาจ๋า ไปไหนต่อดีจ๊ะ" บอยที่กำลังเริงร่า รีบวิ่งมาเดินเคียงข้างสาวสวย "ไป..................นี่ไง" ลูกปลา ชี้มือไปที่ เมืองหิมะ "โหยยย หนาวอ่ะ" บอยร้องออกมา "ไม่ชอบหนาวหรือ" ลูกปลา หันถามชายหนุ่ม "อืมมม อากาศเย็นๆ เที่ยวเมืองหิมะอีก หนาวมากเลยนะจ๊ะ" บอยตอบทำตาปริบๆ ลูกปลายิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา แล้วรีบเดินเข้าไปที่เมืองหิมะทันที......... "อ้าววว ลูกปลา.........ลูกปลาคร๊าบบบ" บอยรีบเดินตาม ทั้งๆ ที่เค้าไม่ชอบอากาศเย็นๆ เท่าไหร่ แต่ถ้าสาวสวยจะเข้าไป เค้าก็ยอมเข้าตามเช่นกัน.......... .   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:42:38 น.

เมื่อเข้ามาใน เมืองหิมะ........ ช่วงด้านหน้า ลมจากเครื่องเป่าละอองน้ำ ก็สร้างความหนาวเย็นพอสมควร ..........แต่เมื่อเข้ามาบริเวณเขตทางเข้า อากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ .... ทั้งบอย และ ลูกปลา ได้นำเสื้อที่ทาง สวนสนุกจัดไว้บริการ มาใส่เพื่อกันความหนาว ทั้งเสื้อ ทั้งถุงมือ รองเท้า และหมวกคลุม ได้ถูกนำมาสวมใส่อย่างเรียบร้อย.... ลูกปลา รีบเดินเข้าไปก่อน.........บอย เดินห่อไหล่ ตามไปติดๆ....... อากาศเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ............ยิ่งเดินเข้าไปข้างใน ก็ยิ่งเย็นมากขึ้น........... แล้วทั้งสองก็ต้องตื่นเต้น กับหิมะขาวโพลน.......... ลูกปลา วิ่งเข้าไปหยิบหิมะขึ้นมาเล่น แล้วมองไปรอบๆ ก็เป็นสีขาวเต็มไปหมด........... วันนี้เป็นวันธรรมดา จึงไม่ค่อยมีคนมาเที่ยวมากนัก บรรยากาศ เลยสบายๆ ไม่แออัด........... บอยเดินเอามือล้วงกระเป๋า และห่อไหล่ เดินมาทางลูกปลา......... "คุณบอยดูซิค่ะ........หิมะขาวโพลน เต็มไปหมดเลย" ลูกปลา หันมายิ้มกว้างให้บอย "ครับ ...." บอยตอบสั้นๆ ชายหนุ่มรู้สึกหนาวขึ้นมาเรื่อยๆ "ไปเล่นกระดานลื่นกัน" ลูกปลา รีบจูงมือชายหนุ่ม ไปยังจุดปล่อยกระดานลื่น แล้วทั้งสองก็ เล่นกระดานลื่นกัน กระดานลื่นสามารถนั่งได้ 2 คน บอยนั่งด้านหลัง ลูกปลา นั่งข้างหน้า ........... บอยเป็นคนจับเชือกบังคับกระดานลื่น ซึ่งเชือกจะต้องโยงผ่านตัวลูกปลามาทางด้านหน้า แน่นอน ท่าจึงคล้ายๆ กับชายหนุ่ม นั่งกอดหญิงสาวไว้....... ตอนแรกลูกปลาก็ไม่อยากเล่นเมื่อเห็นว่า ต้องเล่นยังไง แต่เธอก็อดไม่ได้ เมื่อเห็นคนอื่นเล่นอย่างสนุกสนาน......... บอยจากเมื่อสักครู่รู้สึกหนาว ก็กลับยิ้ม แล้วรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที............. "จับแน่นๆ นะครับ" บอยกระซิบบอกลูกปลา ก่อนที่พนักงานของสวนสนุก จะปล่อยกระดานลื่นของทั้งคู่ลงมา "เย้!!!!!!!!!!" ลูกปลา ยกมือขึ้นสูงทั้งสองข้าง เมื่อกระดานลื่นโดนปล่อยให้ไหลลงตามเนินน้ำแข็ง หญิงสาว หันมายิ้มให้ชายหนุ่มอย่างลืมตัว รอยยิ้มกว้าง ทำให้บอยรู้สึกว่า ลูกปลา น่ารักขึ้นกว่าเดิม.......... เมื่อกระดานลื่นไหลลงมาเรื่อยๆ ความเร็วก็แรงขึ้น............ ลูกปลา เริ่มรู้สึกว่า มันเร็วเกินไป........และเธออยู่ด้านหน้า..........หญิงสาวเผลอ จับมือชายหนุ่ม แล้วกำแน่น....... บอยรู้ทันทีว่าอีกฝ่ายรู้สึกกลัว จึงกระชับแขนเข้าหาหญิงสาวมากขึ้น ........... ลูกปลา เอนตัวพิงอกบอย หันหน้าเข้าหาเค้า แล้วหลับตาปี๋............... บอยรู้สึกภูมิใจ ที่ลูกปลา แสดงเหมือนว่าเค้าสามารถปกป้องเธอได้.......... "ไม่ต้องกลัวนะ" บอยกระซิบเบาๆ ......... เมื่อกระดานลื่นไหลลงมาถึงจุดเนินลาด แล้วหยุดลง .......... ลูกปลา ค่อยๆ ลืมตา แล้วรู้สึกว่า กำลังโดนใครบางคนกอดเธอไว้ ........หญิงสาว รีบผลักบอยออก แล้วลุกขึ้นยืน "เอออออออ......" ลูกปลา รู้สึกเขินจนหน้าร้อน บอยไม่พูดอะไร เอาแต่ยิ้มกริ่มมองหญิงสาวที่ตอนนี้หน้าเริ่มเป็นสีชมพู...... "ไปตรงโน้นกันเหอะ" พูดจบ ลูกปลา รีบก้าวเท้าย่ำหิมะเทียม ไปยังลานกว้าง บอยรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างประหลาด......... รอยยิ้มกรุ่มกริ่ม ทำเอาลูกปลารู้สึกหมั่นไส้.......... ลูกปลา ก้มหยิบหิมะเทียมขึ้นมาปั่น แล้วหันมองบอย พร้อมส่งยิ้มหวาน ก่อนที่จะ.............. ตุ๊บบบบบบบ!!!!!!!!!! หิมะเทียม ร่วงลงมาจากหน้าของบอย........... "55555555555555555" ลูกปลา หัวเราะชอบใจ "ลูกปลา.........." บอยปัดหิมะออกจากหน้า แล้วก้มหยิบหิมะขึ้นมาบ้าง........ ตุ๊บ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ก้อนหิมะ โดนเข้ากับ เสื้อกันหนาวที่ลูกปลาใส่เต็มๆ "เอาจริงแล้วนะ" ลูกปลา ยิ้มแล้วก้มหยิบหิมะ ขึ้นมาพร้อมปาใส่ฝ่ายตรงข้าม บอยก็ไม่แพ้กัน ก้มหยิบก้อนหิมะขึ้นมา พร้อมเล่นสงครามหิมะกับหญิงสาว แล้วสงครามหิมะ ก็เกิดขึ้น.......... ระหว่างเล่นกันอยู่นั้น ทั้งเสียงหัวเราะ เสียงเถียงกัน ดังเป็นระยะๆ เมื่อทั้งสอง เล่นสนุกพอแล้ว ก็ออกจากเมืองหิมะ .......แล้วเดินดูโน้นนี่อีกสักพัก......... ระหว่างนั่งพัก บอยไปซื้อน้ำ.......... ลูกปลานั่งมองอะไรๆ ไปรอบๆ แล้วก็ได้ไปเห็นเด็กหญิงคนหนึ่ง ร้องไห้อ้อนคุณแม่ซื้อไอศรีมให้ทาน แต่คุณแม่ไม่ยอมซื้อให้.........เพราะหนูน้อยนำไอศรีมไปให้กวางในกรงกินแทน...เมื่อสักครู่ เด็กหญิงตัวน้อย งอนคุณแม่ของเธอ แล้วไปยื่นร้องไห้ หน้าซุ้มขายไอศรีม........ ลูกปลายิ้ม แล้วเดินไปซื้อไอศรีมให้เด็กหญิง........ "อ๊ะ !!!! พี่ให้นะค่ะ" ลูกปลายื่นไอศรีมให้เด็กน้อย เด็กน้อยหยุดร้องไห้ แล้วมองลูกปลา และมองที่ไอศรีม........ "เอาไปซิจ๊ะ เมื่อกี้พี่เห็นหนูเอาไปให้กวางหม่ำใช่มั้ยจ๊ะ" ลูกปลายิ้มหวานให้หนูน้อย "ขอบคุณค่ะพี่สาว" เด็กหญิงตัวน้อย ยิ้มกว้าง แล้วรับไอศรีมจากลูกปลา เมื่อได้ไอศรีม หนูน้อยก็หยุดร้องไห้ แล้ววิ่งไปหาคุณแม่ของเธอ คุณแม่ของเด็กหญิงตัวน้อย หันมองลูกปลา แล้วยิ้มให้เธอ.......ลูกปลายิ้มตอบอย่างสบายใจ บอยที่ยืนมองพฤติกรรมหญิงสาวอยู่ ก็รู้สึกรักเธอมากขึ้น.......... ลูกปลา หันกลับมาที่เก้าอี้ที่เธอนั่งเมื่อสักครู่ ก็เห็นชายหนุ่มกำลังยืนยิ้มให้เธอ......... ลูกปลารู้สึกเขินนิดๆ เพราะบอยคงเห็นแล้วว่าเธอทำอะไรลงไปบ้าง ....... หญิงสาวแก้เขินด้วยการสั่งไอศครีมเพิ่มอีก 2 โคน......... ลูกปลาถือไอศรีมเดินมาที่เก้าอี้........... "อ๊ะ ...... ซื้อมาฝากค่ะ" ลูกปลา ยื่นไอศรีมให้บอย 1 โคน บอยรับแล้วยิ้มหวานมองลูกปลา "เห็นผมเป็นเด็กอย่างหนูน้อยคนนั้นรึไง" บอยแกล้งแซว "อะไรกันค่ะ ลูกปลาอยากทานเองหรอก" ลูกปลา แกล้งไก๋ แล้วก้มหน้าทานไอศรีมในมือ "ผมว่าน่ารักดีออก" บอยยิ้มหวานมองหญิงสาว "..........." ลูกปลา ไม่ตอบอะไร แต่หันเดินไปตามทางแทน "อ้าว รีบไปไหนละครับ พูดแค่นี้อายซะละ" บอยยังแกล้งเดินตามแซวต่อ "ไม่ได้อายสักหน่อย" ลูกปลา หันมาตอบชายหนุ่มที่เดินตามหลังมา .............แล้วลูกปลาก็ต้องรู้สึกหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อบอย เอื้อมมือมาที่ใบหน้าเธอ............. "ดูซิ เปื้อนเลย" บอยยิ้ม และใช้นิ้วหัวแม่มือปาดไอศรีมที่ติดแก้มให้หญิงสาวเบาๆ อย่างอ่อนโยน ลูกปลา จ้องใบหน้าชายหนุ่ม.........หัวใจเต้นผิดปกติ............ บอยจ้องลูกปลาแล้วยิ้มด้วยดวงตาที่หวานเยิ้ม........... ชายหนุ่มชักมือกลับ..............แล้วกินไอศรีมที่ติดนิ้วหัวแม่มือของเค้าที่เพิ่งจะเช็ดมาจากแก้มของลูกปลา........... ลูกปลา รู้สึกหน้าแดงวูบขึ้นมาทันที ความรู้สึกเหมือนโดนชายหนุ่มหอมแก้มยังไงอย่างนั้น.......... "กะ....กลับบ้านกันเถอะค่ะ" ลูกปลา รีบหมุนตัวเดินออกมาทันที........ บอยเห็นพฤติกรรมของลูกปลาแล้วยิ่งรู้สึกว่าเธอน่ารักมากขึ้นอีก......... บอยเดินตาม ลูกปลาไปติดๆ ชายหนุ่มจ้องหญิงสาวจากข้างหลัง แล้วยิ้มหวานอย่างถูกใจ....... ระหว่างเดินทางกลับบ้าน....... บอยพยายามมองลูกปลา ...........แต่หญิงสาวกลับหลบสายตาชายหนุ่ม............. ไม่ว่าบอยจะชวนคุยยังไง ลูกปลาก็ไม่ยอมหันมาสบตาเค้าอีก........ พฤติกรรมเหล่านี้ ยิ่งทำให้บอยเชื่อว่า เธอคนนี้ ต้องยังไม่เคยมีแฟน หรือว่า มีใครจีบมาก่อน........ เพราะแค่การกระทำเล็กๆ น้อยๆ เธอก็โต้ตอบกลับมาเหมือนเด็กสาวแรกรุ่น ที่ยังไม่ชำนาญต่อโลก........... สิ่งเหล่านี้ ทำให้บอยรู้สึกรัก และเอ็นดูผู้หญิงคนนี้มากกว่า ครั้งแรกที่พบเจอ.......... 'แต่จะว่าไป ผู้หญิงสวยๆ น่ารักๆ แบบนี้ ทำไมถึงไม่เคยมีแฟน หรือว่าคนจีบมาก่อนนะ...!!!~ ' บอยสงสัยอยู่ในใจ.....หรือว่า เค้ามองผิด...........แต่จากประสบการณ์ เค้าไม่น่าจะมองผิดนะ........~ ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าสงสัยไม่น้อยเลยทีเดียว............... .   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:43:15 น.

บอยยิ้มมาตลอดทาง อย่างอารมณ์ดี........ รถคันงามจอดที่หน้าบ้านหลังเล็กๆ สีขาว....... ลูกปลาลงจากรถ.......สีหน้ามีกังวล............. บอยลงจากรถแล้วเดินมาทางหญิงสาว.......... "วันนี้สนุกมาเลยนะครับ........ผมจะไม่มีวันลืมวันดีๆ แบบนี้เด็ดขาด" บอยพูดน้ำเสียงนุ่ม "คืนนี้ฝันดีนะครับ............ พรุ้งนี้ผมมารับแต่เช้านะ" บอยยิ้มหวานให้กับลูกปลา "เออออ........." ลูกปลาเงยหน้ามองชายหนุ่ม สีหน้ากลุ้มใจ บอยจ้องหน้าหญิงสาว แล้วต้องถามอย่างสงสัย........ "เป็นอะไรไปหรือครับ" บอยถามอย่างเป็นห่วง หญิงสาว ลดหน้าลง แล้วหลับตานิ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจพูดออกมา...... "คือว่า...........พรุ้งนี้ไม่ต้องมารับปลาแล้วนะค่ะ" ลูกปลา ตอบอ้อมแอ้ม "ทำไมละครับ" บอยถามอย่างสงสัย "ก็เพราะ...........เออออ..........เพราะ............." ลูกปลา รู้สึกกระอักกระอ่วนใจที่จะตอบ "ครับ เพราะอะไรครับ" บอย ขมวดคิ้วอย่างสงสัย "ก็เพราะพรุ้งนี้ฉัน จะไปส่งเองนะซิ" เสียงทุ่มดังมาจากประตูรั้วบ้าน บอยหันไปมองตามเสียงก็พบกับผู้ชายตัวใหญ่ ยืนอยู่ที่ประตูบ้าน.......... "ลูกปลา เข้าบ้าน" ชายรูปร่างสูงใหญ่น่ากลัว น่าเกรงขามเรียกลูกปลาเสียงดัง "อะไรกัน คุณเป็นใครกัน" บอยถามผู้ชายรูปร่างหน้ากลัวอย่างสงสัย "ถามลูกปลาดูซิ......" ชายคนดังกล่าว บอกให้บอยถามลูกปลา ชายหนุ่มจ้องหน้าหญิงสาว ที่ยืนก้มหน้าอยู่........... "ว่าไงครับเค้าเป็นใครกันลูกปลา" บอยเริ่มรู้สึกได้กลิ่นแปลกๆ หญิงสาว เงยหน้ามองชายหนุ่ม............ "ครับ ว่าไงครับ เค้าเป็นใครกัน" บอยถามอย่างไม่มั่นใจ แต่ไม่ทันที่ลูกปลาจะตอบอะไรออกมา ก็มีเด็กตัวน้อยวิ่งออกมาจากบ้าน 2 คน........ "คุณแม่กลับมาแล้วหรือค่ะ" เด็กผู้หญิงถักเปีย 2 ข้าง วิ่งมาหาลูกปลา "คุณแม่ครับ ผมหิวข้าวจัง" เด็กผู้ชายอีกคน วิ่งมากอดเอวลูกปลา บอยตะลึง ยืนนิ่งอึ้งอยู่อย่างไม่เชื่อสายตา.......... "ละ........ลูกปลา........." บอยมองภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า แล้วต้องเซ ถอยหลัง "ค่ะ.........นี่ลูกๆ ของปลาเอง" ลูกปลาหันไปตอบบอย "และนั่น.........." บอยหันไปมองผู้ชายตัวใหญ่ ที่ยืนคุมเชิงอยู่ "พี่ไท เป็นสามีปลาเองค่ะ" ลูกปลาตอบบอยด้วยน้ำเสียงเรียบ เหมือนฟ้าผ่าลงมาที่ตัวบอย...............ชายหนุ่มแทบล้มทั้งยืน............ "ลูกปลา กลับเข้าบ้านไป" ผู้ชายตัวใหญ่ ออกเสียงดุ ลูกปลา "เดี๋ยว.........ทำไมครับ ทำไม........" บอยคว้ามือลูกปลาไว้ แล้วจ้องมองเธออย่างไม่เชื่อสายตา "ปลาขอโทษ ที่ไม่ได้บอกคุณก่อน ปลา........." ลูกปลา ก้มหน้าอีกครั้ง "ทำไม.........." บอยพูดออกมา น้ำเสียงแหบแห้ง "เฮ้ยยยย......... ทำอะไรเมียตรู" ชายร่างยักษ์ กระชากตัวบอยออกมาจากลูกปลา แล้วง้างหมัดขึ้น ผลัวะ!!!!!!!!!!!!!!!!! บอยเซถล่า ...........ชายหนุ่มยกมือปาดริมฝีปาก ที่มีเลือดไหลออกมา "คุณบอย........." ลูกปลาที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่เกิดตกใจมาก "จำไว้ ทีหลังอย่ามายุ่งกับเมียชาวบ้าน..........อย่าให้เห็นมาป้วนเปี้ยนแถวนี้อีกนะไม่งั้น ตาย!!!!!~" ชายร่างยักษ์ ตะโกนใส่หน้าบอย "เข้าบ้าน" ชายร่างยักษ์ ลากตัวลูกปลาเข้าบ้าน ลูกปลา เดินตามชายร่างยักษ์เข้าบ้านไป............... บอยยืนมองนิ่ง อย่างไม่อยากเชื่อสายตา............... "นี่มันอะไรกัน..........อะไรกัน.........." บอยตะโกนออกมาเหมือนคนเสียสติ "อะไรกัน........" ชายหนุ่ม ซบหน้าลงที่หลังคารถของเค้า........... เมื่อเข้ามาในตัวบ้าน......... กุ๊กไก่ และเปรี้ยวที่รอดูอยู่ ก็ ตบมือให้ชายร่างยักษ์.........ชายร่างยักษ์ยิ้ม "แหม พี่ไท เนี่ยะ เก่งจางงง" กุ๊กไก่ ชมชายร่างยักษ์ด้วยน้ำเสียงแบบของเธอ "ใช่ๆๆๆๆ เก่งมากเลยพี่.............อ้อ น้องไปป์ กับน้องปิก ด้วยค่ะ" เปรี้ยวยิ้มให้นักแสดงตัวน้อย 2 คน "ท่าทางน่าจะเข็ด ไม่กล้ามาแถวนี้นะครับ" พี่ไท พูดขึ้น "น่าจะนะค่ะ...........โดนซะขนาดนี้" กุ๊กไก่ ตอบแทน "พี่พาส สบายแล้วนะ ในที่สุดแผนการณ์ของพวกเราก็สำเร็จ" กุ๊กไก่ หันมายิ้มให้พาสนา ที่นั่งนิ่งอยู่ "เอออ อืมมม" พาสนา ยิ้มจางๆ ให้กุ๊กไก่ แล้วสีหน้าหญิงสาว ก็มีร่องรอยความวิตก กังวล ไม่สบายใจขึ้นมาอีก........... "ขอบคุณพี่ไท น้องไปป์ น้องปิก มากนะ" พาสนา กล่าวขอบคุณ 3 พ่อลูก ที่มาช่วยแสดงละครฉากจบให้เธอ "ไม่เป็นไรครับ สำหรับคุณพาส " พี่ไท ยิ้มให้พาสนา พี่ไท เป็นนักเพาะกล้าม ที่ฝันอยากเป็นพ่อครัว จนพาสนา แนะนำให้ไปทำร้านพี่แดง พี่สาวของกุ๊กไก่ จนปัจจุบันได้เป็นพ่อครัวใหญ่ประจำร้านพี่แดงไปแล้ว........... เมื่อพาสนามีงานขอความช่วยเหลือจากพี่ไท .........พี่ไท จึงเต็มใจช่วยพาสนา เต็มที่ โดยไม่บ่ายเบี่ยง........... "งั้นคืนนี้ต้องฉลองกันหน่อยแล้ว" กุ๊กไก่ ร้องออกมาอย่างดีใจ "ใช่ๆๆๆๆ แจ่มมาก" เปรี้ยวช่วยเสริม "พี่ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหน่อยนะ" พาสนา กลับเดินขึ้นห้องไป ด้วยอาการเนือยๆ กุ๊กไก่ และเปรี้ยวไม่ทันได้สังเกตุอาการของพาสนา เพราะมัวแต่ดีอก ดีใจ กับความสำเร็จของแผนการณ์ที่วางไว้ บอย ที่เจอเรื่องช็อค จนหัวใจแทบหยุดเต้น ได้กลับขึ้นไปนั่งบนรถ............ ชายหนุ่ม กำมือแน่น........... เค้าแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่พบเจอ อะไรกัน..........เมื่อ 10 นาทีก่อน เค้าเพิ่งได้พบกับความรู้สึกสุขใจอย่างที่ไม่เคยได้พบมาก่อน แต่ 10 นาทีให้หลัง กลับเจอเรื่องที่ทำให้เค้ารู้สึกเหมือนตกลงหุบเหวลึก...................... บอยรู้สึกอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด............. หรือ นี่เอง ที่เค้าเรียกว่า อาการ ช้ำใน.............. บอยขับรถออกไปจากตรงนั้น โดยไม่เหลียวมองกลับไปดูสักนิดเลย............ พาสนา ที่เดินขึ้นห้องนอนมา.........เธอเหลือบมองไปที่หน้าต่างห้อง ที่หันหน้าไปทางหน้าประตูรั้วบ้าน........ หญิงสาว มองดูอยู่ห่างๆ ไม่มีแม้แต่เงารถของชายหนุ่ม คนที่มาส่งเธอ.............. "ขอโทษนะ" พาสนา พูดออกมาเบาๆ พาสนา เปิดตู้หยิบเสื้อผ้า ออกมาเปลี่ยน............... เมื่อพาสนาเปลี่ยนเสื้อผ้า ............เธอโยนเสื้อผ้าที่ใส่ในวันนี้ไปที่เตียงนอน แต่เสื้อตัวที่เธอใส่ ล่วงลงกับพื้น........... พาสนา เดินไปที่ห้องน้ำ เพื่อทำการล้างหน้า ลบเครื่องสำอางค์ ที่แต่งแต้มบนใบหน้าออกให้หมด............. ระหว่างที่เดินไปมา เสื้อตัวที่ใส่ในวันนี้ ได้หลุดเข้าไปนอนนิ่งใต้เตียงของพาสนา........... หลังจากที่พาสนา ล้างหน้าทำความสะอาดใบหน้าเรียบร้อยแล้ว เธอก็ได้เอาเสื้อผ้า ผู้หญิงในตู้ใส่ในถุงดำ จนหมดเกลี้ยงตู้ และชุดที่อยู่บนที่นอนก็โดนจับยัดใส่ถุงดำเช่นกัน.............เครื่องสำอางค์ก็โดนโล๊ะลงถุงดำหมด......... "ลาก่อน น้องลูกปลา" พาสนา มองถุงดำนั้น............   โดย: kokoo_129 23 มิถุนายน 2550 18:43:42 น.