ป้าต่ายขา สงครามให้แต่ความเจ็บปวดและสูญเสียนะคะไม่ว่าจะชนะหรือแพ้

อดีตน่าจะสอน เตือนใจคนในยุคนี้ให้หยุดได้แล้ว

ป้าต่ายขา วันนี้ป้าต่ายเป็นยังไงบ้างเอ่ย มีแพลนเดินเล่นที่ไหนไหมค่ะ

ไก่วาขอบคุณป้าต่ายมากๆ ค่ะที่ใจดีกับไก่วาตลอดเลย

จุ๊บๆๆๆ ป้าต่ายค่ะ

สวัสดีคะป้าต่าย

ดูแล้วเศร้าใจคะ

We need peace on earth!!

น่าสงสารจัง

อยู่ 40 ปีเลยเหรอคะ โหนานมากเลยค่ะ คงเกือบค่อนชีวิตเลยนะคะ ป้าต่ายอยู่ที่โน้นคงมีความสุขดีนะคะเพราะอ่านจากบล๊อกแล้วน่าอยู่ น่าเที่ยวหลายแห่งมากเลยค่ะ ยินดีทีได้รู้จักนะคะ แล้วหลานจะตามมาอ่านบ่อย ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะป้าต่าย

วันนี้ป้าต่ายเป็นยังไงบ้างเอ่ย สบายดีนะคะ

ใช่ค่ะ ภาวนาให้คนเลิกบ้าอำนาจ ใฝ่สงครามกันซะที

คนที่เดือดร้อนคือประชาชนตาดำ ๆ ทุกทีไป..สิน่า..

ป้าต่ายขา เทศกาล obon ออกเสียงว่า โอบอน หรือเปล่าค่ะ

มีเทศกาลนี้ครอบครัวจะมาเจอกันด้วยหรือเปล่าค่ะ
หรือว่าไปไหว้บรรพบุรุษ ระลึกถึงท่านเท่านั้นค่ะป้าต่าย

ถึงคุณๆ จะ '' รักคุณแม่ '' ทุกวัน

แต่วันนี้ก็เป็นวันพิเศษ

อย่าลืมทำอะไร ''พิเศษ'' ให้กับคนที่ ''วิเศษ'' ที่สุดของคุณนะคะ

สวัสดี...วันแม่ค่ะ..

เห็นแล้วน่าเศร้าจัง
...
สวัสดีวันแม่ครับ

สวัสดีวันแม่ค่ะป้าต่าย
ขอป้าต่ายมีความสุขสดชื่น
สบายกายสบายใจนะคะ

ตามมาเที่ยวด้วย แต่วันนี้นิคอยากพูดแต่เรื่องดี ๆละกันค่ะ

ป้าต่ายขา วันนี้ป้าต่ายคงมีความสุขมากๆนะคะพร้อมหน้ากัน
เด็กๆ ทำให้เรายิ้มได้เสมอนะคะ แม้บางทีเหนื่อยหน่อย
ป้าต่ายเล่าเรื่องเทศกาลโอบอง แล้วไก่วาอยากเข้าไปสัมผัสจังค่ะ
อาจจะเป็นเพราะตอนเด็กๆ ไก่วาดูการ์ตูนญี่ปุ่นเยอะ
และประทับใจหมู่บ้านในชนบทของเขามากๆ ค่ะๆ
บ้านทรงเก่าๆเขายังมีอยู่ไหมค่ะปเต่าย

ต้นที่ขึ้นอยู่นกำแพงชื่อต้น Aloe ค่ะป้าต่าย
หรือชื่อวิทยาศาตร์ว่า Aloe aristata
อยู่ในตระกูล Aloaceae พวกเดียวกับว่านหางจรเข้ Aloe vera ค่ะ
ไก่วาจำไม่ได้แน่ว่าที่เมืองไทยเรามีด้วยหรือเปล่านะคะ
ส่วนต้นที่ขึ้นบนก้อนลาวา จำได้แต่ว่าเป็นพวก rock plant
แต่ว่าไก่วาหาชื่อเฉพาะเขาไม่เจอค่ะ
ยังไงถ้าเจอแล้วจะขอมาบอกป้าต่ายอีกทีนะคะ

ป้าต่ายครับดูภาพแล้วหดหู่จังเลยครับ ทุกคนมีวิบากกรรมของตัวเองคนเหล่านั้นคงต้องทำกรรมอย่างหนึ่งอย่างใดมาแน่นอนจึงต้องเสวยวิบากกรรมอย่างนั้น ป้าต่ายทำใจให้สบายนะครับ วางใจให้เป็นอุเบกขาอย่าเศร้าโศรกมากจนเกินไป รักษาอารมณ์ให้เป็นปกติ แล้วก็แผ่ส่วนบุญให้กับผู้สูญเสียครับ ผมเชื่อว่าป้าต่ายเป็นผู้มีบุญที่ทำไว้ดีแล้วอย่างมากมายแน่นอน เนื่องในวันแม่ผมขออ้างเอาบารมีของพระรัตนตรัยและบุญบารมีของป้าต่ายจงบันดาลให้บุตรหลานของป้าต่ายจงมีคุณธรรมความกตัญญูยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ

สวัสดีคะป้าต่าย..

ดูภาพแล้วเศร้านะคะ
เห็นด้วยค่ะว่า สงครามไม่ได้ให้อะไร
นอกจากชัยชนะบนความเจ็บปวด
และการสูญเสีย ...

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ ^^

สงครามน่ะ ทิ้งแต่รอยแผลไว้ทั้งนั้นแหละจ้ะ

แผลใจลึกๆของผู้ประสบภัย จำไปจนตายแล้วเกิดใหม่อีกสิบชาติก็ไม่ลืม

นรก..บนดินชัดๆเลยจ้ะ
สงสารทุกคนที่ประสบชะตากรรมนี้...