โรคอ้วน
โดย: เกรียงไกรกวีฝัน วันที่: 28 มกราคม 2555 เวลา:14:36:52 น.
สวัสดีค่ะพี่เกรียง
เมื่อโลกนี้บังเอิญมีรัก... เราเลยมารักกันนะคะ อิอิ ไม่อาจเขียนเลียนกานท์ที่หวานเสนาะ ไม่อาจสรรค์ไพเราะที่เหมาะสม แต่ทุกคำทุกบทล้วนสดคม ที่โดดเด่นชวนชมภิรมย์ตา รักไม่ต้องการเวลาลีลาสวย อุ่นอำนวยกฏเกณฑ์เป็นเส้นหนา เน้นรัญจวนพาหวิวให้พลิ้วมา แสนหรรษากรีดรอยเผลอพลอยเพลิน กระดาษขาวขีดเขียนคคอยเลียนสี แต้มมณีสีม่วงล้ำล่วงเหิน ขอบขริบขาวบอบบางกลืนกว้างเกิน ดั่งเบียดเชิญชิดมาทอดท่าคอย เมฆสวยใสฟ้าขาวดูพราวซึ้ง ท่ามคะนึงทอดสะพานให้ผ่านสอย หนึ่งใจนี้ฉ่ำชื้นด้วยรื่นรอย ออดอ้อยส้อยแต่งแต้มรอยแย้มวน ลมหายใจออกอวลแต่หวนหา เต็มอุราเรียงรักพิทักษ์หน ด้วยรักรื่นอะเคื้อชวนเชื่อดล ไม่มีหม่นคึกครื้นแอบรื่นอิง โดย: ญามี่ วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:35:39 น.
สวัดีค่ะ
พระเจ้าอาจจะต้องการให้เราพบคนที่ไม่ใช่..ก่อนที่จะมาพบคนที่ใช่ เพื่อเวลาเราพบคนคนนั้นแล้ว เราจะได้รู้สึกซาบซึ้งถึงพรที่ท่าน ประทานมา หลับฝันดีนะคะพี่เกรียง ~กลบทอัษฏางค์ดุริยา~ ราตรีทวีตรึก.................เฝ้านึกทลายหนาว แววผ่านทวารพราว.........สมาธิทวิแฉ ไกลหาทวาขอบ.............รอยตอบทวีปแปร พจน์ร้อยทยอยแจ..........มนต์พรายทนายชุม เพราะคำระกำวุ่น.............คอยหนุนระคายไข้ ในปมระงมไป.................ยากจับระงับสุม สุขสบระบบสู้..................ขมพรูระเนกุม รอยร้าวระนาวกลุ้ม...........ให้จมระดมอวล เจ็บตกตระหนกกล่าว.........ยอกยาวตระเวนอยู่ ขมโหมตระโบมจู่..............ช้ำชักตระหนักสวน ให้จัดตระบัดตอบ..............ทวนรอบตระกลครวญ ตรมโดดตระโมจชวน..........ช้ำตกตระดกไหล เจ็บหลบประสบหลอน..........คราก่อนประวิงหวัง ใจเหนี่ยวประเดี๋ยวครั้ง.........ทุกข์กริ้วประติ๋วไหว โหยหาประท่าเคียง.............ลาเลี่ยงประเปรียงไกล เหงาล่วงประท้วงใด............เหลือเข็ญประเด็นคอย ใจรักสมัครรู้.....................เคียงคู่เสมอเพ้อ ด้วยเล่ห์เสน่ห์เผลอ............เอียงพักสลักสอย ซ่อนคิดสนิทหวัง...............คล้ายนั่งสลับลอย จิตพาดสวาดิ์ร้อย..............วับวาบสภาพเลือน โดย: ญามี่ วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:17:12 น.
วันแห่งความสุขด้วยรัก วันแห่งมิตรไมตรีและเอื้ออาทร ป้าขอถือโอกาสนี้มอบกุหลาบแทนความปรารถนาดีที่มีต่อกันค่ะ โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:29:47 น.
หลับฝันดีนะคะพี่เกรียง
นัยใจเริงจะแย้ม........ใจชื่นเกินจะแต้ม ฉ่ำห้วงดวงใจ โลมไล้ไปแผ่วพลิ้ว.....เห่กล่อมมาเป็นริ้ว คึกครื้นในทรวง กลิ่นรำพันลับล้ำ.........กระแสแห่งเหงาช้ำ ล่วงคล้อยไปไหน หอมเอยมาแต่งต้อง.....จักวาดตามคำร้อง ชัดแจ้งเห็นงาม คราฝันสถิตกล่อมเร้น...จิตเสกมิเคยเว้น อยากให้ภิรมย์ หลับเถิดในค่ำนี้...........หลับสู่ตามแหล่งชี้ ด่ำคล้อยวิมาน โดย: ญามี่ วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:07:13 น.
สวัสดีค่ะพี่เกรียง วันนี้ร้อนไหมคะ?
ณ มุมห้องมุมเก่านั่งเล่าบท ความสวยสดผ่องผุดเฝ้าสุดสาย โปรยสีสรรหนาวลมอันพรมพราย แต้มหัวใจรับแต่งจากแท่งเทียน ยินเสียงใบลู่ลมแผ่วพรมห้วง ไหวเอนร่วงรับด่ำจากค่ำเปลี่ยน คลอเสียงนกครื้นเครงบรรเลงเนียน รู้ซึ้งเวียนงามงดหมดจดปราย โลกวาดไหวในงามนิยามสวย รอยระรวยเร้าแผ่กระแสสาย รินหลั่งธารดื่มด่ำเฝ้าพร่ำพราย แต้มในหมายหวานหวิวให้พลิ้วบิน จากรอยจารรู้สึกอันลึกเร้น ไม่มีเว้นวรรคตรึงให้ถึงถิ่น กลิ่นคล้ายปลอบโรยตรึงหอมซึ้งจินต์ ใจคลายสิ้นร้อนเร่าปลิวเบาบาง โดยมนต์กลซ่านสิ่งคอยอิงออก คือลำนำในนอกคอยหยอกข้าง ทอดอดีตผ่านไปไกลสุดในทาง กอดวามหลังแล้วย่างปล่อยวางตน โดย: ญามี่ วันที่: 2 เมษายน 2555 เวลา:21:14:09 น.
สวัสดีค่ะพี่เกรียง
สุข สมหวังในสงกรานต์ปีนี้นะคะ สุขจรรโลงไป่เว้น................แววหวาน โอนฤทธิ์จรัสเบิกบาน...........แบ่งแต้ม ชะลอสลักรูปลงสาน............เสริมแต่ง มานยิ่งพริ้งแยกแย้ม............หยดล้นชื่นเวหา ปรารถนากลิ่นแก้ว................กำจาย ให้ม่านค่อยเคลื่อนคลาย........คู่ฟ้า หอมล้อมฉ่ำฟุ้งสาย...............สรวลสู่ โชติรุ่งบ่มีล้า........................แหล่งสิ้นกระแสสูญ พูนเพิ่มผลทรัพย์เอื้อ..............อาบอวย จิตมาดหมายมุ่งระรวย.............เรียบคล้อง ชรรินแผ่เสริมสวย..................สู่สวัสดิ์ เย็นศิระอุระตรึงต้อง................ตอบรู้เกษมสมาน นานเพิ่มแดดื่มด้น...................ดนุพจี ฉมรื่นร้อยถ้อยวลี....................ละเมียดน้อม ปิยะประจุแช่มสดศรี.................ศุภนิมิต ใจจักหอมห่อห้อม...................ห่อนสิ้นพิลาสเสนอ สม่ำเสมอจำจรัสห้อง.................เหินนภา มธุรสคำพักตรา.........................แต่งแพร้ว เหิมหอมวสะปรารถนา.................นึกวิโรจน์ กมลวิจิตรดังกล่อมแก้ว...............เกิดพริ้งประนอมหวัง โดย: ญามี่ วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:20:13:24 น.
สวัสดีค่ะพี่เกรียง ฝนฟ้าไหลริน อย่าลืมระวังสุขภาพน่ะค่ะ
กาพย์สุรางคนางค์๓๖ มีแต่แค่เรา...กับหนึ่งของเงา...เป็นเพื่อนเรื่อยไป สายลมผ่าวผัน...กลบสิ้นความฝัน...ดั่งเติมกองไฟ ในคลื่นหวั่นไหว...ตามทะเลไกล...ฝากเผาหวนหา ในห้องนิยามพจน์...ไร้รอยหมดจด...มีแต่หงอยมา ดอกไม้พร่างพราว...ในความหม่นขาว...ไร้เดือนดารา ผ่านห้วงเวหา...มืดกว้างทาบทา...เดียวดายหนึ่งหนาว หลากราวเรื่องการณ์...ผ่านรอยตำนาน...บอกเล่าเรียงสาว ไร้รู้คำตอบ...แลความช้ำชอบ...เคยคร่ำครวญคราว ยอกนั้นแสนยาว..หยุดแล้วเรื่องราว...ตรึกย้ำแสวงสม ความรู้สึกลึก...ลอบเร้นในตรึก...จบสิ้นแห่งขม บางเรื่องเจ็บจำ...ในร้อยลำนำ...แห่งชื่นฉ่ำภิรมย์ สามัญสายลม...ดำรงความคม...ให้เจตจำหน ลึกลึกหยั่งลง...ไหลรินความหลง...ยามแพ้อับจน ทุกครรลองพบ...ทาบทุกข์มาประสบ...ลั่นทมยังวน ซึ้งกลิ่นเล่นกล...ให้เลือกสับสน...ยะเยือกในวิถี โดย: ญามี่ วันที่: 4 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:43:24 น.
|
All Blog Link |
|
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |