* กาพย์ขับไม้ห่อโคลง *

* ตอน เหงาในสายหมอก *

เหม่อหมอกม่านมัว ...หลืบลึกรางรัว ...พันฟ้าฝากฝัน
คลี่คลุมขับขนาน ...ซึ่งเสพสุขสนาน ...ท่ามไห้หีบอนันต์
ร่ายครวญทวนทัณฑ์ ...ทอดทัพบ่ายบั่น ...เฉียบเหงาพลันเผย

วัฏฏะตรมตาม ...สานโซ่เร้นล่าม ...หล่อหล่มเขยิบเคย
แทรกซ้อนขอนขม ...เกลียวกลมประสม ...คล้ำควันระเหย
ออกโชยโดยเปรย ...กับโศกยิ้มเย้ย ...ดุจเหงาเหิมผยอง

หนุนเหงาจินต์เริ่มร้อง ..............เรียกหา
แรงช่วยชายช้าชา ......................ชุ่มไห้
เหงาหงอยแผ่เผาผา.....................ผลักกอด
รอดม่านหมอกยากได้ ................ด่ำด้วยม้วยไฉน

พรายลมฉวยรัดใกล้ ....................กุมเกษม
ซาบซ่านแปรป่วนเปรม ...............ปรับเวิ้ง
เหงาหนาวร่วมหนามเหิม ...............หวนใส่ จิตเอย
จึงเร่าท่ามเหงาเลิ้ง............................และคล้ายเหม่อสนอง



หลับฝันดีค่ะพี่เกรียงไกร.. เพื่อตื่นมาเริ่มงานวันใหม่ด้วยความสดชื่นนะคะ

  

* กาพย์ขับไม้ห่อโคลง *

ตอน ความหวัง ๓

ฝนพรำซ้ำเหงา ...ดอกเงียบแผ่วเข้า ...บรรเลงอ้อนออด
มองฟ้าผ่านฟอง ...ม่านเคล้าละออง ...ตรึงตื่นตามตลอด
ดอกฝนร่นพลอด ...อ้อยส้อยตามกอด ...ระอาคลี่กระจาย

เสน่หาเลื่อนถอย ...บ่ ซึ้งคล้ำปรอย ...เอ้กาพรางกาย
อิดออดสอดเบา ...งำเงอะเลอะเย้า ...รำคาญล้ำขยาย
พาจิตวุ่นวาย ...หลงมนต์ระบาย ...วาดวุ้งเกลียดฝน

หลายตรึกลึกห่างพ้น ................เพลินพบ
ฝนซัดจัดใจจบ ...........................จากเฝ้า
ดอกหวังผูกเหงาสลบ ................หลุดวิเวก
มองม่านฝนแผ่วเย้า .....................เยี่ยงเย้ยเลยถาม

หมองฝนประโลมคล้องล่าม ........แลเฉย
ใจปรับเมินเติมระเหย ..................หัดแล้ง
ใจจับดอกหวังเผย ........................ผันผ่าน ผจงนา
สิ้นโศกครอบใจแจ้ง ....................จ่อมเคล้าครวญขึง


* ไม่ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น วันนี้กินให้อิ่มนอนให้หลับสนิท อิอิ
เก็บแรงไว้ต่อสู้เหตุการณ์วันต่อไปนะคะ *





สวัสดีค่ะพี่เกรียงไกร

  

* กลอนแปด *
ตอน สงกรานต์๑

สงกรานต์มาเกษมเกิดให้เลิศหวัง
เปี่ยมพลังในสรรเพริศพันสวย
แช่มช้อยชื่นประสบลาภพบรวย
สิ่งอำนวยใจปองประคองตาม

สดใสชุ่มน้ำเย็นให้เห็นหอม
มิตรเมียงห้อมส่งพรออดอ้อนถาม
ประสงค์ใดเต็มหวังจะฟังความ
เสนอช่วยท่ามไมตรีทวีร้อย

ทุกข์ทอดทิ้งไปห่างอ้างว้างหาย
เงินมากมายท่วมท้นเลิกค้นถอย
รุ้งเรียงริ้วดูพลอยคิดประดิดประดอย
หวังเพชรพลอยมณีร่วงดุจล่วงรู้

สุขปีใหม่บ้านเราคอยเฝ้าฝั่ง
เทพมาฟังคำพรแล้วสะท้อนสู่
สิ่งดีงามจัดการประสานพรู
ให้เพลินดูหยิบได้ตามใจคอย ....เทอญ

สวัสดีวัน(ก่อน)สงกรานต์ค่ะพี่เกรียง

  

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ

"ขอให้ คุณเกรียงไกร มีหัวใจที่แข็งแรง
พอที่จะรับทั้งความสุขและความทุกข์ได้...ตลอดไปนะคะ"

  

  

* กลอนดอกสร้อยสงกรานต์ *

สงเอ๋ยสงกรานต์
สุขผสานปีใหม่ตามสยามจัด
บรรพชนกำหนดจารจดรัฐ
สิบสามนัดเมษายนให้คนจำ
ฤกษ์อาทิตย์เข้าดฤถีราศีเมษ
ถือเป็นเขตร้อนรุ่มเข้ากุมกระหน่ำ
จำต้องหาวิธีชวนชี้นำ
ให้ไล่ทำร้อนนั้นจรพลันเอย

สงเอ๋ยสงกรานต์
ถึงกาลผ่านยังนึกคิดศึกษา
เพราะตำนานซาบซึ้งคิดถึงมา
รู้ธิดากบิลพรหมปฐมทาง
เป็นนางในสงกรานต์ประสานเรื่อง
กตัญญูเรืองมิ่งสมัยรู้หมายกว้าง
ธรรมบาลคือใครขัดไขวาง
ค่อยเคลิ้มครางนึกหลืบสานสืบเอย

สงเอ๋ยสงกรานต์
เสริมสราญประเพณีวันดีเด่น
ชะล้างเหย้าใจกายมิคลายเน้น
ไม่มีเว้นไหว้พระชำระรอน
สร้างกุศลนกปลาปล่อยลาหงอย
พ่อแม่ค่อยก้มกราบซึ้งทราบสอน
เชื่อความดีละ,เลิกอย่าเพิกพร
หลงแหล่งร้อนโบยโบกเข้าโยกเอย

สงเอ๋ยสงกรานต์
บุญเบิกบานบ้านเราต่างเฝ้าสุข
หอม,ชื่น,ร่ำสมานเพลินพานชุก
โปรยปลื้มปลุกทุกคนกมลเย็น
นำทรายเข้าในวัดได้จัดฝัน
เหมือนของขวัญสอนชอบคำตอบเห็น
ให้คืนวันโชค,ลาภมาทาบกระเซ็น
เรื่องลำเค็ญอุปสรรคให้หักเอย

เล่นน้ำเหนื่อยๆแล้วอย่าลืมนอนพักผ่อนมากๆนะคะพี่เกรียง อิอิ

พรุ่งนี้จะได้มีแรงเล่นน้ำต่อไงคะ

  

- ความรักเมื่อแรกเจอทุกอย่างง่ายสดใส
นานวันไปความเคยชินเข้าแทรกพาห่างคล้าย
ใจเราอิ่มความสุขแล้ว คนจึงมักชะล่าใจละเลยดูแล
กว่าจะซึ้งค่าของรัก ..มันก็หลุดจากบ่วงอาทรแล้ว..



อันความรักไม่ยากลำบากหา
เรื่องรักษาสิหนักประจักษ์ขื่น
แม้นคืนวันร่วมเคียงยังเบี่ยงยืน
ทุกข์สลดยื่นส่งถึงตะลึงลาน

เวลากาลพิสูจน์หนึ่งภูตซ่อน
กลบอาทรไมตรีแล้วทวีผลาญ
ทุกรักเจอไม่ตระหนักหล่นหลักพาล
พ่ายรังควานตามติดพิชิตทรวง

หลังพันวันเคยคุ้นมาหนุนจิต
แล้วแผ่ฤทธิ์รังแกเผื่อแผ่ห้วง
หวานหยุดล่องผละจิตสะกิดลวง
พิศวาสหวงคล้ายคืนลืมตื่นตรึง

หลายคู่รักคลายคอยตะบอยสิ้น
เงาทาบถวิลเลือนรางเกินสร้างถึง
ใจเริ่มหลุดกระหายระคายดึง
แรงรักจึงเลื่อนขมระบมลอย

หลับฝันดีนะคะพี่เกรียง

  

สวัสดีค่ะพี่เกรียง

วันนี้ตื่นมารู้สึก ..แดดขาดสีค่ะ มันจางจนเหมือนสายหมอก
หรือเพราะว่ามันเป็นวันหยุด แดดเลยเลิกงานก่อนเวลา..
บ่าย2จึงไม่มีแดดหนอ?


การเรียนหลักไม่ยากขอฝากคิด
หมั่นพินิจต้องพบประสบลู่
กาลเวลาพร้อมติงประวิงดู-
ชะเง้ออยู่ทวนครบบรรจบครัน

เรื่องอารมณ์ค้นทาง..อ้างว้างจาก
ไม่ลำบากต้องช่วยอำนวยฝัน-
ใช่ยาเสพมาล้วงทะลวงกัน-
จึ่งเจอะสรรเส้นชัยหทัยพอง

ระลึกไว้สอนตนอย่าหล่นหล้า
เลิกบูชาหยูกยาหันหน้าท่อง-
ผ่านอุปสรรคจักหยัดกล้าจัดลอง
ด้วยสติคล่องไร้เสพยาเทพมาร

หากมีบ้างบางทีวิถีพลิก
พาหลุกหลิกสับสนยากยลผ่าน
หากเมื่อตั้งสติมั่นประกันพาน
ง่ายทุกด้านสำเหนียกแล้วเรียกใช้

เกิดเป็นคนกมลมีอย่าหนีคิด
อย่าอ้างสิทธิ์อ่อนล้าหรรษาไหม้
สมองรออย่าก้มคิดล่มใจ
หยัดฝ่าไปเส้นชัยวับนัยเมียง

  

สวัสดีวันร้อนๆๆๆจนจะลอยตามลมค่ะพี่เกรียง



อบอุ่นอวลชวนคิดถึงสิทธิ์ใฝ่
สายลมไกวเหมือนเย้าใจเฝ้าหา
อณูรักบรรจุเกินลุพา
หากห่วงใยยังกว่าอุรานำ

อ้อยส้อยนักยามใจเห็นใครห่าง
รอนรอนครางหวั่นไหวด้วยไห้ร่ำ
หวังรักร้อยกล่อมกอดอ้อมพรอดพำ
วรรคนัยทำทอวาวสกาวพ้อ

รักนะรักสนิทสนมคอยบ่มสวาท
มุ่งหมายมาดก่อเกื้อให้เหลือขอ
ห่างเพียงยามว้างเศร้าหวังพะเน้าพะนอ
แม้นเดินต่อหากก้าวช่างยาวนาน

สำเหนียกรักชวนชุมให้ลุ่มหลง
ลีลายงยืนเส้นมิเน้นผ่าน
หลงบ่วงแล้วสายกระสันบัด,พลันจาร
ไร้เขตด้านสิ้นสุดยั้งหยุดเลย..

  

หลับฝันดีและเสาร์,อาทิตย์นี้ ถ้าเที่ยวขอให้สนุกสมใจนะคะพี่เกรียง


* โคลงผวน *

~ตอนเผลอรัก~

พอสุข ผูกส่อสร้าง................................เสริมสบาย ใจเอย
อำนาจ อาจนำคลาย...............................ครุ่นไข้
เพิ่มสิทธิ์ พิศเสริมหมาย........................หมื่นใฝ่
ฝนมาก ฝากมนต์ไหม้............................มอบไว้มัดเหงา

เค้าใฝ่ ใครเฝ้าเลียบ...................................แลหวาม
ในคั่ง นั่งไขความ.....................................เคลือบเว้น
ครึ่งทิศ คิดถึงนาม....................................เนาหนึ่ง
ยอกบาก อยากบอกเร้น............................เรื่องนี้นานแสน

แขวนหลัง ครั้งแล่นใกล้............................การณ์ลือ
โน้มฉ่ำ นำโฉมกระพือ...............................พากย์ตั้ง
ไยฝาก อยากใฝ่ถือ.......................................ถวิลนั่น
เสี่ยงพบ สบเพียงรั้ง....................................รสละห้อยยามเห็น

พาเจน เพ็ญจ้าแจ่ม.......................................จองฝัน
รับกอบ รอบกัปกัลป์...................................กอดคว้า
กลวงซ้อม กล่อมทรวงขวัญ..........................ขานสวาดิ เรื่อยเฮย
ถ้าหลั่ง ทั้งหล้าฟ้า.........................................เฟื่องฟุ้งรักเสนอ

ภักดิ์เหลอ เผลอรักด้วย.................................ดวงเขษม
ใจอับ จับอายเอม...........................................อิ่มแล้ว
ว่าสัตย์ วรรษาเปรม........................................ปองปริ่ม
หยั่งราก ยากรั้งแก้ว......................................กลบสิ้นเสน่หา

  

หลับฝันหวานๆนะคะพี่เกรียง

* กลอนแปด *

เหงากำดัดรุนแรงคอยแทงหลัง
ใจพลาดพลั้งทรุดหนักเกินจักไหว
ราตรีกาลกลายเร่าค้นเข้าไป
ถูกเสน่ห์ใครกันนะยากผละจริง

มนต์สวาทมาชวนชักอยากพักหนุน
เหมือนไออุ่นรอปรุงหมายสุงสิง
ทรวงหลงใหลเอียงแนบเข้าแอบอิง
ราวพาพิงถิ่นเคลิ้มเพื่อเสริมเวิ้ง

จึ่งวุ่นวายเที่ยวหาภาษาหวาน
หวังลำธารสรวงสรวลรัญจวนเบิ่ง
ทุกลำนำพริ้งพิมพ์แย้มยิ้มเริง
หมดยุ่งเหยิงเพลินพราวทะเลดาวดวง

ในเวิ้งวาดมีใคร่ที่ใฝ่ขอ
ปรารถนารอหวามไหวมาใกล้ห้วง
มีวิจิตรทุ่งดาวเพริศพราวปวง
ส่องแสงช่วงเราพานประสานตา

แล้วจากกันหลังตื่นเป็นอื่นนั้น
ขอความฝันกลับมาหรรษาหน้า
ขอได้ไหมดอกฝันเปิดพลันนา
เพื่ออุราฉันฉ่ำดื่มด่ำเนา..

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง



* กลอนแปด *

นานเท่าไรยังหับในหลับฝัน
เสมือนหยุดฉัน ณ รักคอยจักหา
หวังเกษมเปรมพรมภิรมยา
สุดฟ้าหล้าพิสมัยอาลัยคอย

ในสัมพันธ์นั้นเช่นวางเว้นวรรค
ชะเง้อชะงักงำแล่นใจแสนละห้อย
เบื่อบอบบางยามร่ายกวีปรายปรอย
หวังไม่น้อยเวิ้งหวังประดังมอง

สมัครสวาทนัยใฝ่ที่ไร้ร่าง
วอนพรายพร่างแฝงพรมประสมสอง
ให้คำนึงสู่ขวัญหวานวันครอง
บรรจงจองล่วงหน้าอุรายอม

วอนคีตาแห่งจินต์ยามยินเสียง
ช่วยร่ายเคียงถึงรักสลักถนอม
ชวนชักเขาไม่เร้นลี้ประนีประนอม
หวังอ้อมแขนประคองกอดมาสอดกุม

ถักทอนัยม่านภักดิ์แห่งอักษร
ส่งอาทรความเดิมมาเสริมสุม
ด้วยวิถีสั่งสมรอชมชุม
ด้วยลุ่มหลงเหนือคณาจนกว่าวาย

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง




กาพย์สุรางคนางค์ ๓๖

* ดอกลวง *

ลวงไล่ไม่ทัน...อุบายเชิงชัน...ดุจน้ำกลายไหล
หลงไปวุ่นวาย...เลี่ยงเลี้ยวอับอาย...หมดทางสุกใส
ดอกลวงว่องไว...เจนพลิ้วบิดไป...เล่ห์พร้อยเปรื่องประหาร

ลื่นหลงสนิทพิศวาส...สำนวนขานคลาด...ยากแจ้งแววกาญจน์
โสมนัสเลื่อนลับ...พยับโพยมแล่นจับ...โศกช้ำแผ้วพาน
ม่านหมองเมียงประสาน...สร้างสยอนคำหวาน...หมกมุ่นขุ่นขม

ดอกลวงพริ้งภูต...เก่งเล่ห์เจนทูต...ชาญผูกเสริมสม
หลงรักติดจั่น...ด่าวดิ้นฉวยพัน...คืบรัดจัดพรม
เป็นสิ้นจินต์จม...รอนระบาดเรื่อยระดม...สลดครรไลหน

  

สวัสดีวันท้องฟ้าสวยจนร้อนไปทั่วค่ะพี่เกรียง อิอิ



ความโกรธเป็นสิ่งที่น่ากลัว ยิ่งน่ากลัวกว่าคือ ยามเราสะกัดมันไม่อยู่

เคยนับไหม?.. ทุกวันผ่านไป เราสะกัดความโกรธสำเร็จ กี่พันหนแล้ว..

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง



* เงาเหงาเงียบ *


ท่ามกลางความหลับใหลคราใจเปลี่ยว
ฤดูมรสุมฟ้าเทียวดูเกรียวหนาว
แหงนดูนภาลิบลิบกระพริบพราว
บอกข่าวคราวหงอยหงอยมาร้อยทรวง

วังเวงวาดเคว้งคว้างหมายสร้างส่ง
เจตจำนงหันหวนสู่สรวลสรวง
กระทำร่ายมรสุมมากุมปวง
ส่งสืบล่วงกำจัดหมายพัดเพลา

ประโลมประเล้าเงียบเห็นเทียบหมอง
เหมือนจับจองจำรุกในชุกเหงา
หลับ ณ ภาพฉาบพิษมาริดเกลา
วิเวกไกวอับเฉาเวียนเข้างำ

สร่างสิ้นสุดหลุดทุกข์มาซุกแล้ง
ที่ทิ่มแทงระนาวแห่งก้าวย่ำ
ทุรนที่วาดวงในทรงจำ
เหงาตอกย้ำทรวงทราบกับภาพคราง

มองสายฝนชะล้างความข้างหลัง
ที่ภวังค์เวียนสู่ทั้งรู้ห่าง
บนรอยเงียบแง้มงามแต้มตามวาง
ให้รู้อย่างทรมานประหารรอ

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง



* เรื้อร้าย *

ใจหมองไหม้หม่นแม้น.................เหมือนไฉน
ใครเร่าร้ายในใจ............................เจตแจ้ง
รักแล้วตระหนกภัยใคร.................ครวญอยู่
เห็นแต่ไห้มอบแล้ง.......................แหล่งเพี้ยนภาพโฉม

พร่าประโคมคลื่นคว้าง...................คอยเมียง
รางร่างเรื้อร้ายเคียง.........................คู่นั้น
เล็ดลอดขื่นทรวงเสียง....................สะท้อนสนั่น
ไห้สะอึกสะอื้นขยั้น.......................เยี่ยมท้นกมลสลอน

ศศิธรยามโศกซึ้ง.............................ซึ่งหน
ยังพร่องในเหตุผล...........................ผ่านแผ้ว
คราเผือเมื่อสับสน...........................เสนอสนิท
เปล่าเปลี่ยวใจสุดแล้ว.....................หลับสะอื้นในฝัน

รอยกรรมสรรร้ายเร่า........................เรียงคอย
วกช่วงละห้อยปรอย.........................ป่วยเศร้า
คืนขมคร่ำครวญพลอย.....................เพิ่มสะอึก สะอื้นนา
เห็นแต่ตนตะกายเฝ้า........................ฝ่าร้อนทรมาน

  

สวัสดีวันร้อนๆอีกวันค่ะพี่เกรียง



* ดาริกาหวัง *

.......................................พราวพรั่งแสงมณี
กระพริบด้วยยินดี..........วิจิตรเพร็ชเรียงราย
วางวับผ่องพรรณ...........เป็นขวัญรำบาย
สมถวิลกำจาย................พริ้งล้ำเรขา

.......................................แสงเรืองปัญญา
แพรวพริ้งโสภา.............โชตช่วงสรวงสวรรค์
ร้อยพันเหลี่ยมลิบ..........กระพริบภาษบาทจันทร์
กระจายลายสุวรรณ.......ทอดฝั่งมาดหมาย

.........................................ไอศวรรย์หมื่นพราย
วับแวมแรมลาย................สะพรั่งชัชวาล
ดื่นดาวร่ายรอ...................พะนอเหนือกาล
สราญครันปาน................วาดเวิ้งโพยม

...........................................ดาริกาเฉิดโฉม
ร้องร่ายประโคม................ทั่วฟ้าราตรี
แสงสายร้อยรส.................หมื่นบทหลากสี
วิเศษครันทวี......................ทอทาบนภาหลวง

.........................................ดาราลอยสรวง
ล่วงล้ำแวดทรวง..............ประโลมเล้าสม
กำเริบฤทธิ์จม..................สนิทสนมระดม
เสน่หาอาคม....................ก่อรนมนต์หวาน

  

สวัสดีค่ะ ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะพี่เกรียง

* รอ...นิรันดร์ *(โคลงผวน)
ร้าวกาล รานก้าวก่อ...........................กรรมขม
ไอครุ่น อุ่นใคร่ตรม...........................ตระหนักพ้อ
ศัพท์ครวญ ส่วนคับผสม....................ผนึกป่น ชีพเนอ
พล่ามคิด พิษความท้อ.........................ทุกข์เย้ยเหยียดหยัน

ฝากสรรค์ ฝันซากเศร้า........................ศรหลัง
บทหลั่ง บังรสระวัง.............................แว่นแคว้น
รัดฉม ร่มฉัตรฟัง..................................ฟ้าฟาก
หลอมจิต ริดจ่อมแค้น...........................คู่สร้างมลายหน

ผลกรรม พร่ำก่นแก้ว............................เกือบมลาย
ใกล้ค่ำ กรรมใครวาย.............................วอดแล้ว
หน่วงเดียว เหนี่ยวดวงผาย.....................ผลาญผ่าว
เปื่อยจิต ปิดเจื้อยแจ้ว..............................จ่อมจ้องศึกเสนอ

เพ้อไย ไพล่เย่อแย้ง.................................ยามเคือง
จารบท จดบานเนือง................................แนบก้าน
ใดคั่ง ดั่งใครเปลือง..................................ปวดเปลี่ยว อกนา
ปลดแอก แปลกอดคว้าน........................เคลื่อนเข้าเจียนสลาย

รักหมาย ร่ายหมักไหม้.............................หมองหน
ใจสบ จบใส่กล........................................ก่อล้อม
ก่อนศึก กึกสอนฝน..................................ฝากเหม่อ นั้นแล
ล้วนแต่ แลตรวนพร้อม.............................เพียบเข้าโสตแสลง

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง

* โคลงผวน *

* รอ...นิรันดร์ *

ร้าวกาล รานก้าวก่อ...........................กรรมขม
ไอครุ่น อุ่นใคร่ตรม...........................ตระหนักพ้อ
ศัพท์ครวญ ส่วนคับผสม....................ผนึกป่น ชีพเนอ
พล่ามคิด พิษความท้อ.........................ทุกข์เย้ยเหยียดหยัน

ฝากสรรค์ ฝันซากเศร้า........................ศรหลัง
บทหลั่ง บังรสระวัง.............................แว่นแคว้น
รัดฉม ร่มฉัตรฟัง..................................ฟ้าฟาก
หลอมจิต ริดจ่อมแค้น...........................คู่สร้างมลายหน

ผลกรรม พร่ำก่นแก้ว............................เกือบมลาย
ใกล้ค่ำ กรรมใครวาย.............................วอดแล้ว
หน่วงเดียว เหนี่ยวดวงผาย.....................ผลาญผ่าว
เปื่อยจิต ปิดเจื้อยแจ้ว..............................จ่อมจ้องศึกเสนอ

เพ้อไย ไพล่เย่อแย้ง.................................ยามเคือง
จารบท จดบานเนือง................................แนบก้าน
ใดคั่ง ดั่งใครเปลือง..................................ปวดเปลี่ยว อกนา
ปลดแอก แปลกอดคว้าน........................เคลื่อนเข้าเจียนสลาย

รักหมาย ร่ายหมักไหม้.............................หมองหน
ใจสบ จบใส่กล........................................ก่อล้อม
ก่อนศึก กึกสอนฝน..................................ฝากเหม่อ นั้นแล
ล้วนแต่ แลตรวนพร้อม.............................เพียบเข้าโสตแสลง

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง




โคลงผวน
* รอ...นิรันดร์ *

หนักราว น้าวรักอ้อน..............................โอดครวญ
นั่นลึก นึกรัญจวน...................................จรดร้อย
ตามแล แต่ลามชวน.................................ชายสนิท
ปลาสนิท ปริศนาถ้อย..............................ถ่วงพ้อคอยเข็ญ

หับเข็น เห็นขับล้วน.................................ลือประโคม
หักพ่วง ห่วงพักตร์โฉม............................ฉับเศร้า
ร่ายหัก รักหายโลม..................................เหลือเจ็บ
จัดเชื่อ เจือชัดเร้า.....................................รับรู้เหงาหลอม

ยอมร่ำ ย่ำล้อมเอื้อ....................................อาดูร
นำไกล่ในกำลูน.......................................ลับแล้ว
มักเหลือ เมื่อรักสูญ.................................สลายจาก
ครองพล่าม ความผ่องแผ้ว......................ผ่านไข้ใจหาย

คำร่าย คลายร่ำด้วย..................................เดือนดาว
ฤทธิ์พรั่ง รั้งพิษระนาว.............................แน่นเเฟ้น
ขื่นตรม ข่มตื่นหาว..................................หันอวด
ไห้กร่าง ห่างไกลแคว้น...........................คิดร้องทรมาน

  

แวะมาทักทายค่ะ

  

นายกหญิงคนแรกของไทย



หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง



~กาพย์ยานี๑๑~
* แม่ *

ร่มไทรงามใกล้ฟ้า.........สร้อยระย้าเจรจาหวาน
ให้รื่นใจชื่นบาน.............คุ้มโศกเศร้าทุกเช้าวัน
ยามราตรีมาถึง.............ยังสร้างซึ้งรำพึงฝัน
ให้คิดจะติดพัน..............เข้าร่มทอร่วมก่อหวัง
เป็นเรือนยามเดือนดับ....ยังสดชื่นให้คืนมา
สมวาดในปรารถนา........ปานเปรียบลมมาพรมพาน
คือร่มเกล้าห่มสรวล.........ให้รู้ควรมาชวนเคียง
ว่ากล่าวไม่ก้าวเฉียง.........คอยตรองตรึกรู้นึกเกรง

ผ่านสายใจคลายท้วง.........จะลุล่วงตามทรวงเร่ง
รู้ชื่นบนครื้นเครง................คอยแม่ห้อมมาล้อมวง
เห่กล่อมถนอมพักตร์..........กระแสรักชวนชักหลง
ทุกคำจารจำประสงค์..........ต้นรักยังซ่านพรั่งไสว
ตราบวันนี้หันแจ้ง................ถ้อยแถลงมาแสดงไว้
ยังรื้อนานหรือไฉน...............เจตต์พจนารถไม่คลาดวิสัย
รักแม่ยังแผ่ชัย......................ทั่วกมลร่วงล้นความ
เยื่อใยจากใจงาม..................บอกรักท่านไม่ผ่านเลย

กี่ร้อนแล้งกร่อนหน................แม่ตามดลมาค้นเฉลย
เริงร่าไม่หน้าเฉย.....................แสนเพลินนานสำราญดู
ลมเย็นน้ำเป็นคลื่น..................ผู้คนยืนวิ่งตื่นพรู
หัวใจยังได้รู้............................รักแม่อุ่นยามหมุนมอง
โศกศัลย์ค่อยบรรเทา...............ใจคลายเศร้าที่เฝ้าสนอง
ปัดแฝงระแวงครอง..................ไล่ถ้อยพิษสะกิดไหว
หัวใจแม่ใกล้คุ้ม........................ลูกรู้ชอุ่มประโลมรุมไล้
เสน่ห์มีทวีไว............................รักแม่นาน..แม้นกาลลา

  

หลับฝันดีค่ะพี่เกรียง


* กาพย์ยานี๑๑ *
* แม่ *

เฝ้าหวงห่วงทรวงฝัน........................กล่อมลูกนั้นหวังสรรค์สู่
ให้เพียรได้เรียนอณู........................รู้ค่าคิดในจิตใจ
หยดหนึ่งสอนซึ้งส่ง.........................ไม่ลืมหลงประสงค์ไฉน
น้ำนมอบรมใด...............................รู้ลึกเน้นบนเส้นทาง
มารดาพร้อมพาสิ่ง..........................ใดควรติงใดนิ่งสาง
สอนลูกหวังปลูกราง........................คุณค่านั้นสำคัญนัย
ทุกอย่างบนร่างรัก..........................ให้ประจักษ์ชวนชักชัย
ยืนคงอย่าสงสัย.............................แม่พร้อมให้เราได้ดี

กลิ่นหอมคอยอ้อมหา......................มือละมุนมาคอยหมุนคลี่
หรรษาต่อหน้าที่.............................คอยดูแลพร้อมแก้ไข
ร้อยรักด้วยพักตร์หวาน....................ไม่รำคาญคอยสานใส
ลูกหลับด้วยคับใด..........................แม่แก้ใหม่เป็นได้จำ
เจ็บร้อนสะท้อนโศก........................บทเบื้องโบกราวโยกล้ำ
บนเจ็บที่เก็บคำ..............................แม่ช่วยข้ามอย่างงามตา
ดอกรักมาถักถ้อย...........................ให้ใจร้อยอยู่คอยค่า
ความรักแม่ชักมา............................หอมกว่าหอมรู้ล้อมภัย


รู้ถนอมใจแม่พา..............................ยามนิทราหอมมาลัย
อาลัยในหทัย.................................ยามกลิ่นซ่านผันผ่านลม
มะลิร่ายลิขิต..................................ใจเคียงคิดชวนชิดสม
ระบายเรียงร่ายพรม..........................หอมมาตรึงคำนึงเนา
รักแม่เหมือนแรลึก...........................ในบันทึกไม่นึกเหงา
มองรักตระหนักเฝ้า..........................คล้ายเดือดร้อนไปค่อนไกล
ไออุ่นจากคุณแม่..............................พาท้อแท้ไม่แลไหว
ความรักแม่สลักใคร่..........................จนเติบใหญ่รักไม่ลืม