เรื่องเศร้า..
D A Y : 0 5 M O N T H : N O V Y E A R : 2 0 1 9 คนเราชีวิตเนี่ยะ.. เหมือนขึ้นบันไดเลื่อน บันไดเลื่อนไหลลงมา.. เราเดินสวนขึ้นไป ถ้าเราหยุดเดิน มันก็ไหล.. มันก็ไหล.. เมื่อไหร่ที่เราไม่ทำเนี่ยะ เราตกลงมาแน่!! ก็รู้นะ. . แต่ทำไม ช่วงนี้ เหมือนอยากจะทิ้งตัวนิ่งๆ นอนเลื้อย อยู่บนบันไดเลื่อน อย่างไรก็ไม่รู้ . . จั่วหัวไว้ตอนเช้า . . ตอนแรกว่าจะอัพฯ เรื่องสนุกสนาน ตอนบ่าย มีข่าวร้ายมาถึง . . จำเพื่อนที่หนอนเคยเล่าให้ฟังได้ไหม นี่เป็นปฎิสัมพันธ์สุดท้าย . . ของเพื่อน คือ นับจากวันที่เพื่อนพื้นขึ้นมาตอนนั้น . . สามารถตอบโต้ โดยการเขียนตัวหนังสือโย้เย้ บอกกับเพื่อนๆ ว่า . . คิดถึง และ ขอบคุณ แต่หมอบอกว่า . . ถึงกลับไปได้. . ก็ไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว มาถึงวันนี้ วันที่ปอดเพื่อนแทบไม่เหลืออยู่ หมอบอกว่ามันมีแต่เชื้อรา เพื่อนเลยจากเราไปอย่างสงบ . . . . . . . . . . . . ในวัยแค่ สามสิบกว่าปี . . ปัญหาเกิดจาก ร่างกายน๊อคน้ำตาล ---> หามเข้าโรงพยาบาล จากนั้น. . ไตวายเฉียบพลัน -- > น้ำท่วมปอด --> สุดท้ายไตหยุดทำงานต้องฟอก 24 ชั่วโมง ร่างกายของคนเรานั้น . . มีอวัยวะที่ทำงานสัมพันธ์กันหลายส่วน เมื่อใดก็ตามที่ชิ้นส่วนใด.. ชิ้นส่วนหนึ่ง.. มันทำงานผิดปกติ ก็อาจจะทำให้ระบบ ทั้งระบบไม่สามารถทำงานได้อีกต่อไป.. หมดความทรมาน . . เพื่อนไปสบายแล้ว ขอให้เพื่อนไปสู่สุขคติ . . ภาพของเธอยังอยู่ในใจ และอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไปนะ. . - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ไม่เคยย้อนกลับ . . วันนี้ เคยโกรธเกลียดใครด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อะไรที่พออภัยได้ ก็ให้อภัยกันไปเถอะ. . นะ เพราะเมื่อถึงวันนึง . . อยากจะทำแบบนั้น . . แค่ไหน แต่เราก็อาจจะไม่มีโอกาสนั้นอีก ก็ได้ !! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ความเศร้า . . บีบหัวใจ เรื่องเศร้าๆ มาเยือนอย่างไม่คาดฝัน ตอนแรก วันเสาร์ มีนัดกันไปงานแต่งงานเพื่อน สุดท้าย . . กลับต้องเจอกันเพื่อไปงานขาวดำ ก่อนในวันศุกร์ แล้ววันเสาร์ถึงต้องไปงานสีชมพูต่อเลย . . เพื่อนที่สนิทกับนางที่สุด . . คือ เจ้าสาวที่จะเข้าประตูวิวาห์ในวันนั้น มันเศร้า . . อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ . . สัตว์โลกต่างล้วนต้องดำเนินไปตามกรรม . . มองอีกมุมหนึ่ง . . คนที่ไม่อยู่ . . ก็คือคนที่ไปสบายแล้ว ส่วนคนที่ยังอยู่ . . . . นี่ น่ะแหละ . . .ยังมีความทุกข์ยากลำบาก ที่อาจจะต้องเผชิญและต่อสู้กันต่อไป แม่กลับ ตจว. ไปแล้ว บ้านก็จะเงียบๆ ก่อนกลับ นางได้ฝากความสดใส ไว้ด้วยภาพถ่าย โดยมีแบคกราวด์ เป็นดอกไม้สวยๆ ของบ้านข้างๆ วันนี้ มีเรื่องร้าย . . จิตใจ เราก็พลอยหวาดระแวงไปหมด แม่ลูกอยู่ไกลกันคนละที่ . . ชวนให้มาอยู่ด้วยกัน นางก็ไม่มา จะให้เราไปอยู่กับนาง . . มันก็ไม่มีที่ให้ทำมาหากิน ข้าราชการบำนาญแบบนาง . . ก็หวังอยู่อย่างเดียวว่า จะมีอะไรให้ทำยามแก่ ไปแบบไม่เบื่อ . . ตอนนี้ ยังมีเด็กนักเรียกให้นางสอนแก้เหงาอยู่ไม่กี่คน นางก็เกาะไว้ไม่ปล่อย . . ล่าสุด เด็กจากเก้าคนหายไปห้าคน เพราะโรงเรียนจะสอนพิเศษเอง ไม่ปล่อยให้ผู้ปกครอง นำลูกของตัวเองมาเรียนกับอาจารย์ข้างนอก แม่เราเลยบ่นๆ ว่า จะมีเด็กให้สอนไปอีกกี่เดือนก็ไม่รู้ . . บางทีก็สงสารนาง แต่บางทีก็คิด. . ว่า เออก็ดีนะ ไม่มีเด็กสอน นางจะได้มาอยู่กับเราจริงๆ สักที แต่ด้วย . . สว. ที่ไม่ชอบอะไรเลย ให้อ่านนิยายแบบเก่าก็ไม่ชอบ เข้าครัวทำกับข้าวก็ไม่เอา ดูทีวีก็เปลี่ยนช่องไปเปลี่ยนช่องมาแบบคนขี้เบื่อ จะออกไปเที่ยวไหนนอกบ้าน . . ก็ไม่เคยคุ้น ทั้งขี้เกียจ ทั้งบ่นเปลืองเงิน ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่า . . งานอะไร จะทำให้นางใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ได้ แบบไม่น่าเบื่อ . . เทียบเท่า อย่างกับการสอนหนังสือที่นางรัก เพื่อนครูบอกนาง ว่า . . นางเออรี่ ออกจากราชการ มาตั้งแต่ปีแรก จนจะยี่สิบปีแล้ว มัง . . มีเด็กให้สอนจนถึงทุกวันนี้ ก็นับว่าเก่งมากเลย . . เฮ้ออออ ปวดใจ มันหดหู่ไปหมดซะทุกเรื่อง เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา . . แม้จะรู้อยู่แล้ว แต่ก็ทำใจไม่ได้สักที!! พอรู้ข่าวก็โทรหาเพื่อนในเอก อีกคน ได้ความว่า ผัวนางไม่ว่างแล้ว นางก็เลยจะเดินทางกับเราในวันศุกร์ ดังนั้น . . สรุปว่า เรามีเพื่อนนั่งรถไปด้วยกันแล้ว น่าจะต้องยิงตรงไปพิษณุโลกเลย . . ไปงานเพื่อนก่อน แล้วค่อยกลับมานอนที่นครสวรรค์ รองานแต่งเช้า จากเหตุการณ์ของเพื่อน . . ทำให้เราตระหนักถึงปัญหา ว่าการที่เราละเลย ต่อตนเอง ไม่ดูแลตนเอง ใช้ชีวิตตามความพอใจไปวันๆ บางทีมันก็อาจจะสร้างปัญหารุนแรงต่อเราได้ . . มีคุณหมอชลอวัยท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า . . รถวิ่งเยอะเกินไป มากเกินไปน่ะ แรกๆ มันไม่พังหรอก แต่พอครั้งที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ที่เราจะเอามาวิ่งเนี่ยะ . . เรามีโอกาสเยอะมาก ที่มันจะพัง เหมือนเราเอาระเบิดเวลาพกติดตัวไว้ คนเรามัก. . สุดโต่งฝั่งโน้นฝั่งนี้. . พอคนนั้นคนนี้บอกไม่ดี เราก็ไม่ทำเลยดีกว่า.. ก็เหมือนรถจอดอยู่เฉยๆ อีก สุดท้ายก็พังอยู่ดี เพราะมันไม่ได้ไหลเวียนเลย การดำเนินชีวิตในทางสายกลาง จึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด!! สายกลาง . . ฟังดูเหมือนง่าย . . แต่พอถึงเวลาจริงๆ การประคองให้ชีวิตมันอยู่ตรงกลางไปได้ตลอดนั้นมันไม่ง่ายเลย แล้วพอคิดเยอะเกินไป . . ก็พลอยแต่จะทำให้เกิดความเครียดอีก พึงมีสติในทุกๆ เรื่อง แล้วค่อยๆ เดินไปตามเป้าหมายที่วางไว้ . . อย่าคิดเยอะ มีหน้าที่อะไรก็ทำไปให้ดี . . ทำวันนี้ ให้มันดี แล้วปล่อยให้อนาคตจัดการตัวมันเองยังคงมุ่งมั่นต่อ . . การเพิ่มไขมันดี ( HDL) VIDEO ค่อยๆ . . ปรับเปลี่ยนไปทีละอย่าง . . กินอาหาร Good Food เพื่อจะได้มีชีวิต ยืนยาว อยู่ดูแลแม่ไปนานๆ กว่าจะรู้สึกตัว . . ก็ปล่อยให้อ้วนอืดมาขนาดนี้ หวังว่าจะยังทันนะ !!! หมดแรงเล่าแล้ววววววววววววว . . เจอกันใหม่อาทิตย์หน้านะคะ บันทึกเรื่องเศร้า โดย.. หนอน
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2562
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2562 14:17:16 น.
18 comments
Counter : 1302 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสาวไกด์ใจซื่อ , คุณสองแผ่นดิน , คุณจันทราน็อคเทิร์น , คุณหอมกร , คุณภาวิดา คนบ้านป่า , คุณtuk-tuk@korat , คุณกะว่าก๋า , คุณThe Kop Civil , คุณตะลีกีปัส , คุณRananrin , คุณโอน่าจอมซ่าส์ , คุณผีเสื้อยิปซี
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 พฤศจิกายน 2562 เวลา:22:16:31 น.
โดย: หอมกร วันที่: 6 พฤศจิกายน 2562 เวลา:8:54:00 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤศจิกายน 2562 เวลา:12:25:12 น.
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 6 พฤศจิกายน 2562 เวลา:14:07:38 น.
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 6 พฤศจิกายน 2562 เวลา:14:08:57 น.
โดย: Rananrin วันที่: 6 พฤศจิกายน 2562 เวลา:14:11:10 น.
เสียใจด้วยเรื่องเพื่อน สงสารเจ้าสาวเลย ถ้าเป็นเรานี่คงใจแผ่วเลยแหละ
เรื่องงานของแม่ ลองให้แม่ไปทำงานอาสาสมัครไหม เค้ามีพวกงานครูอาสาในกรุงหลายที่เลยค่ะ แม่น่าจะชอบนะ ลองดูๆ
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog
Kavanich96 Funniest Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
ภาวิดา คนบ้านป่า Pet Blog ดู Blog
nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น