ความทรงจำ(แสนอร่อย)..

ไกด์พากินเจ้าเดิม..ร่ำๆจะไพาปกินอาหารเวียตนามหลายรอบ แต่ไม่สบโอกาสซักที
..ทั้งไม่ว่าง ทั้ง(ตัวเค้า)ป่วย..

เมื่อวาน.. ความอยากกินคงได้ที่ แบบไม่ฟังอะไรละ ไปมันเลยละกัน
(หมายเหตุ : เพิ่งจะกินขนมจีนน้ำพริกกันไปราวๆชั่วโมงเดียวเอ๊ง)

แหนมเนือง ..กุ้งพันอ้อย..ปอเปี๊ยสด.. ขนมเบื้องญวน...คือเมนูที่เลือกสั่ง (..ค่ะ.. ปอบกระเหรี่ยงสองตัวจะถมที่)
...
.....
หนึ่งในนั้นเมื่อนำมาเสิร์ฟ.. ทำให้ปิ๋มเกิดอาการNostalgia..
*********************************************
ตอนเด็กๆ(ต่ำกว่าสิบขวบ) แม่ทำอาหารจานเดียวแบบเมนูหมุนเวียนขายในหมู่บ้าน วันละอย่างสองอย่าง แล้วแต่อารมณ์กับเสียงรีเควสต์จากชาวบ้าน
ว่าวันต่อๆไป อยากกินอะไร
ปิ๋มไม่รู้ว่าแม่ไปหัดทำมาจากไหน แต่..คงจะเหมือนบ้านทุกบ้าน ที่หากบ้านไหนลงครัวกันเอง คนในบ้านก็จะติดรสมือบ้านตัวเอง

ปิ๋มชอบอาหารรสมือแม่..สูตรของแม่

..อันที่จริง..พ่อทำกับข้าวอร่อยกว่านะ แต่เปอร์เซนต์ลงครัวต่ำเตี้ยจนไม่อยากออกปาก...เคยหลุดปากชมพ่อที แม่ไม่ทำกับข้าวไปอีกสองวัน


เมนูที่ปิ๋มจำได้ว่าแม่ทำนะ..

-ยำแหนมคลุก+ข้าวทอด
สูตรของแม่ จะหุงข้าวสวย เอามาผสมกับเครื่องแกงอะไรไม่รู้..ปิ๋มจำไม่ได้ แล้วก็มะพร้าวที่คั้นหัวกระทิออกแล้วใส่ไปด้วย คนๆ แล้วก็เอามาปั้น ชุปแป้งทอด
เครื่องยำก็.. เหมือนเครื่องยำตามตลาด..มีพวก หอม กระเทียม ขิง หนังหมู พริกทอด(เอง..กรอบมาก)
แหนมนี่ แม่ซื้อบ้านป้าในหมู่บ้านนั่นแหละ มาใส่ กินกับสารพัดผักสด
.... หน้าที่ปิ๋มตอนนั้น คือ ช่วยแม่หุงข้าว คนส่วนผสม แล้วก็หั่นพวกเครื่องยำ

-ขนมจีนน้ำยา
อันนี้ไม่ซับซ้อน แม่ซื้อปลามาต้ม ช้อนปลาให้ลูกช่วยแกะเนื้อ น้ำต้มปลาเป็นน้ำซุป เครื่องน้ำยาก็เหมือนบ้านอื่น โขลกๆๆ ใส่ไป
เมนูนี้ ส่วนมากมีแค่หั่นผัก.. อันประกอบด้วย ถั่วฝักยาว หัวปลี ส่วนถั่วงอกนี่แค่ล้างเก็บเปลือก
...ไม่ใช่เมนูโปรด บางทีปิ๋มก็ไม่กิน

-หมี่กระทิ
อันนี้ ปิ๋มชอบ แต่แม่ไม่ค่อยทำ บอกว่าเตรียมยุ่งยากสุด แม่ใช้ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กทำ ปิ๋มไม่แน่ใจว่าที่อื่นใช้เส้นอะไร(แต่มันชื่อหมี่นี่นา)
ความทรงจำเรื่องการทำหมี่กระทินี่ลางเลือนมาก จำได้แค่ว่า มีเส้นก๋วยเตี๋ยว วางบนหัวปลีซอย (แล้วก็ผักอะไรอีก จำไม่ได้) น้ำราด แม่ทำจากน้ำกระทิใส่ผงกระหรี่
แล้วก็หมูสับ.. โรยหอมเจียว ส่วนอย่างอื่นจำไม่ได้เลย
..บอกแล้ว แม่ทำไม่บ่อย

-จุ่ม
ปิ๋มไม่เคยได้เห็นเมนูนี้จากที่อื่น.. ไม่รู้ว่ามันมีชื่อเรียกอย่างอื่นไหม เป็นเมนูที่ปิ๋มชอบและแม่ทำบ่อยมากอยู่เหมือนกัน
เป็นเส้นหมี่ลวก ใส่ผักบุ้งไทยลวกหั่นท่อนเล็กๆ (ถั่วพูอ่อนลวกด้วยรึเปล่าไม่แน่ใจ) ผักกาดขาวลวกหั่น แตงกวาหั่นบางๆ แล้วก็ต้นหอมซอยเท่าข้อนิ้ว
ราดด้วยน้ำที่คล้ายๆหมี่กระทิ แต่เป็นสีชมพู..
จำได้ว่าเป็นน้ำหางกระทิ ใส่หมูสามชั้นสับ ใส่เต้าหู้ยี้บด ใส่เลือดเป็ดหั่นชิ้นเล็กๆ แล้วก็
ปรุงรสออกหวานพอๆกับหมี่กระทิ ตอนก่อนยกลง ตีไข่ไก่ใส่ลงไปเพิ่มเทกเจอร์และความอร่อย..
....เมนูนี้ ปิ๋มอยากกินมาก แต่แถวนี้ไม่รู้จะหาทางกินได้ยังไง ไม่มีใครรู้จักเลย

-ต้มเส้นร้อน
..เมนูนี้แม่ทำบ่อย เพราะง่ายแล้วก็อร่อย แค่สับโครงกระดูกไก่ต้มน้ำซุป ใส่เครื่องเทศ ปรุงให้กลมกล่อม โยนปีก ปีกกลาง น่อง เลือดเป็ดหั่น ตีนไก่ ลงไป โยนวุ้นเส้นลง
ต้มทิ้งไว้อย่างนั้น.. วุ้นเส้นบานๆ เป็นเสน่ห์อาหารชนิดนี้(ปิ๋มคิดเอาเอง)
เวลาเสิร์ฟ หยิบถั่วงอกสดใส่ชาม คีบวุ้นเส้นใส่..แล้วก็ตักน้ำซุปราด(ที่ต้องคีบเพราะมันตักทีเดียวไม่ขึ้น)โรยหอม กระเทียมเจียว พริกไทย
ปรุงรสกินกันเองตามรสนิยม..
... เมนูนี้กินง่าย ขายคล่อง.. แต่แม่ทำบ่อยจนคนบ่นเบื่อนิดๆ

-ขนมเบื้องญวน
..ปิ๋มเคยพยายามตามหาไอ้ที่ทำเหมือนแม่.. แล้วก็สรุปเอาเองว่าแม่ทำไม่เหมือนใคร..
เพราะที่เห็นขาย จะเป็นขนมเบื้องแบบที่ใส่เต้าหู้แล้วก็อะไรก็ไม่รู้หวานๆ ..ไม่ถูกปากอย่างยิ่ง
เคยลองซื้อมากินได้นิดเดียวแล้วไม่เคยคิดซื้ออีก..
เพิ่งรู้ว่าแบบที่แม่ทำ หากินได้จากร้านอาหารเวียตนามก็เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว (โง้วโง่ว)
เป็นเมนูที่อร่อย ..ขายดีมาก แต่ทรมานทั้งคนทำและคนซื้อ
ตอนเตรียมไม่ซับซ้อน แค่กวนแป้ง(แต่อัตราส่วนแป้งนี่ปิ๋มจนใจ)
ส่วนใส้ขนม สูตรของแม่ใช้แค่ หมูติดมันสับ หน่อไม้สับ แล้วก็หอมซอยละเอียดผัดกับเกลือ
ส่วนกุ้งแห้งนี่โรยตอนทอด พร้อมถั่วงอก ..น้ำจิ้มสูตรแม่ไม่อินสแต๊นท์
น้ำเชื่อมตักเอง พริกน้ำส้มตักเอง ถั่วตักเอง..เตรียมให้แล้ว เอาให้เต็มที่
..แม่ทำทีละกระทะ คนมาซื้อก็รอไป แม่ค้าก็หน้ามัน แถมบ้าความกรอบทั้งแม่ค้าลูกค้า..
ก็รอกันไปสิ ยิ่งสูตรของแม่ หลังจากกลิ้งแป้งขนมเบื้องแล้ว ต้องตอกใข่กลิ้งตามอีกชั้น แล้วต้องรอจนกรอบ..
...ลูกค้าบ่นๆว่าน่าจะทำสองเตา.. แม่ไม่สน (สมัยนั้นเตาถ่านค่ะ) รอได้ก็รอ..
เวลาใครซื้อห่อกลับ.. ต้องใบตองห่อเท่านั้นถึงจะได้อารมณ์
...เมนูนี้ ปิ๋มก็รู้สึกเหมือนลูกค้า..ชอบ..แต่หงุดหงิด.. เพราะต้องรอลูกค้าหมด.. ซึ่งบางทีเครื่องหมด.. อกหักบ่อยมาก

-ก๋วยเตี๋ยว
อันนี้เป็นเมนูที่แม่ทำขายเมื่อปิ๋มเริ่มโต และอยู่ยงคงกระพัน.. ไม่รู้เหมือนกันว่าแม่ไปหัดทำน้ำซุปมาจากไหน
...ก๋วยเตี๋ยวแต่ละที่ รสชาดไม่เหมือนกัน.. ปิ๋มไม่เคยเจอน้ำซุปที่ไหนรสแนวๆของแม่..
จนกระทั่งเมื่อราวๆสองเดือนที่แล้ว... มีร้านนึง ที่ทำให้ปิ๋มเกิดอาการNostalgiaรสมือแม่อย่างแรง
เป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำแดงชื่อร้านแม่ละออ รสนี้เลยที่เคยคุ้น.. กระทั่งองค์ประกอบในชามยังเหมือน
เดี๋ยวหาทางไปกินอีก

-น้ำพริกปลาแห้ง
..อันนี้ไม่ใช่เมนูทำขาย แต่เป็นเมนูที่แม่ทำให้ติดมือกลับกรุงเทพทุกครั้งที่กลับมาบ้าน
ปลาแห้งย่างกะเอาแต่เนื้อ(โคตรน้อย) ..
พริกป่น ที่ทำเอง(แม่ชอบซื้อพริกสดมาตากเอง คั่วเอง โขลกเอง..หลังๆมาถึงยอมใช้เครื่องปั่น จามตั้งแต่ตอนคั่วยันปั่น ..แต่เผ็ดนรกโรคจิตได้ใจมาก)
หอมแดง กระเทียม ..คั่วเอง แกะเอง
โยนลงครก..โขลกไปเรื่อยๆ ใส่น้ำตาล น้ำปลากับเกลือ(แล้วแต่รสกับความเหนียว)
..งานนี้คนอยากกินต้องเตรียมเอง มีแม่คอยควบคุมการผลิตและคิวซี ..เพราะเป็นเมนูตอนลูกๆโต
....................................................................................................
พอปิ๋มโต.. ก่อนหน้าที่เค้าเสีย..ความสุขอย่างหนึ่ง คือการนึกอยากกินอะไร แล้วโทรไปถามวิธีทำ ตั้งแต่ตอนซื้อของ กระทั่งเตรียมทำหน้าเตา
...แต่เมนูข้างบน ปิ๋มยังไม่มีโอกาสทำซักอย่าง(มันเอิกเกริกเอาเรื่อง)
.......
เค้าไม่ได้อยู่สอน ไม่ได้อยู่ทำให้กินแล้ว .. ถ้าไม่ดั้นด้นเองคงอด..
(ไม่ได้รำลึกถึงแบบเศร้าสร้อยค่ะ ความทรงจำเกี่ยวกับแม่ของปิ๋มสวยงามมากๆ)

ไม่เป็นไร.. มีลูกพี่ลูกน้องที่ทำพอเป็นอยู่(เค้าโตกว่าปิ๋มพอที่จะเรียนรู้เมนูจากแม่มาเยอะ) ..ไว้สบโอกาสค่อยประเหลาะกิน
อร่อยไม่เท่า แต่ก็ทำให้หายอยาก หายคิดถึงไปได้







...บลอกนี้แด่แม่ค่ะ(ไว้วันหลังปิ๋มจะเล่าอะไรที่จำได้อีกนะ)

Create Date : 16 ตุลาคม 2552		0 comments
Last Update : 16 ตุลาคม 2552 15:17:11 น.
Counter : 396 Pageviews.
Share Tweet