เล่าละไม..
วัน...เดือน...ปี
ฝัน..ฝัน..
<<
มิถุนายน 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
18 มิถุนายน 2552
ชิมไป.เพ้อเจ้อไป
รัก 7ปี ดี 7หน
Money ball
เกรียน..
เงียบหายไปนาน น้าน นาน..
หวาน..
งานรวมใจ..
pay it forward..
น้องหมาบาดเจ็บ?
รถไฟฟ้า..กับรักที่ผ่านพ้นไป(นานแล้ว)
ความทรงจำ(แสนอร่อย)..
Broken..
ผู้ชายหล่อ..
ทริปครึ้มฝน..
Empathy..
ทำบุญ...ล้างซวยไม่ได้จ้า..
เรื่องหมามาก..
เปิดหูเปิดตา(เหรอ)..
ชิมไป.เพ้อเจ้อไป
นิทานก่อนนอน..ซะที่ไหนล่ะ
ต้นไม้ที่ไม่มีวันออกดอก..
หนังสือเล่มใหม่...
คุณจะรับได้ไหม..
นิทานเด็ก..
เดินทางไปแกล้งลูกชาวบ้าน..
อยากพัก..
วิช(เชส)ลิต์ ดรีมลิสต์..
เรื่องรัก..ของชาวบ้าน
แค่อยากเล่า..
เพื่อนของเราชื่อ..
พงัน..
บ้าน..
การเคลื่อนไหวจากความรัก..
ใจ(ไม่)ร่ม..
รักแรก....
ไวรัส..
ตัดสินใจ..
วันร้าย..
ปีใหม่แล้ว.
ลูกน้อง=พ่อหมอ..
บางกอก..ซีวิว
ใจคอไม่ดี..
..ระหว่างทาง..
ระยะโปรโมชั่น..
ไฟราตรี..
นกขมิ้นเหลืองอ่อน..
รบรายวัน
คนของลูกน้อง...
เท้าความ...
ชิมไป.เพ้อเจ้อไป
"มีไส้เป็ดอยู่ร้านนึง อร่อยมาก เดี๋ยวจะพาไปกิน"
...ปิ๋มจำได้ว่ากระพริบตาปริบๆ อิมเมจินถึงไส้หมูพะโล้ขนาดย่อส่วน..เหลือเล็กๆ
แต่เอ มันจะมาเป็นท่อนๆหรือเป็นพวงๆล่ะ จะมีกลิ่นพะโล้หรือกลิ่นเป็นแรงกว่า
เดาว่าสีหน้าคงแสดงอะไรออกไปบ้าง เลยโดนยิงคำถามต่อ
"กินเป็นไหม"
..ปิ๋มนึกถึงไส้หมูพะโล้(อีกนั่นแหละ ก็มันไม่รู้จักอย่างอื่นนิ) นึกถึงเจ้าที่ทำเป็นพะโล้(แบบไม่เข้มข้นมาก)แล้วเอามาทอดกินกะซีอิ๊วหวาน(น้ำลายหกว่ะ)
พลางพยักหน้าหงึกหงัก น่าจะใกล้เคียงน่ะ..
"อยู่คลองตันนี่เอง เดี๋ยวพาไป.. เคยมากินกะคนเก่า"
...ปิ๋มพยักหน้าหงึกหงัก (ทำเป็นอย่างเดียวเรอะ)..ไอ้อารมณ์ระลึกถึงอดีตแล้วเล่าสู่กันฟัง เป็นเรื่องธรรมดา(เพราะอิฉันก็เป็น) เลยไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าเมนูที่นำเสนอ
"อร่อยจริงๆ.. อยากให้ลอง"
"ไม่รู้นะ อร่อยของเราอาจไม่เหมือนกัน"... ปิ๋มจำได้ว่าแบ่งรับแบ่งสู้ไปแค่นั้น
ก็เกิดเราบอกว่าไม่อร่อย..คนพาไปจะเสียเซ้วเอา..สงสารน่ะ
หลายวันต่อมา ขณะที่มื้อก่อนหน้าไม่ค่อยย่อย แต่โอกาสมาถึง เมนูใหม่จึงถุกนำเสนอ
พ่อค้าถามขนาดที่ต้องการโดยแยกเป็นราคา..(ซึ่งปิ๋มว่าราคาพอสมควรทีเดียว)
ไม่นาน ไส้เป็ดตามที่โฆษณาก็ถูกนำมาเสิร์ฟบนจานแบนๆ..เล็กๆ..(ป๊าด..นึกราคาตะกี๊..แพงใช้ได้เลยนะนั่น)
...ความรู้สึกแรก คือ..เออ..หน้าตาไม่เหมือนที่คิด
เหมือนสาหร่ายใสๆ..บุกเส้น หรือเส้นใหญ่ใสๆมากกว่า.. แทบไม่มีอะไรที่ทำให้ปิ๋มเดาได้เลย ถ้าไม่รู้มาก่อนว่านั่นทำมาจากอะไร
รสชาดก็ต่างจากที่คิดจากสิ้นเชิง..ถ้าไม่มีน้ำพะโล้เค็มๆราดมาพอขลุกขลิก(คนอ่านน้ำลายไหลยัง..แต่คนเขียนอ้ะ ไหลแล้ว)
พอให้ได้ชื่อว่าเป็นพะโล้..
สรุปว่าเป็นของกินเล่นที่น่าประหลาดใจ และรสดีทีเดียว(ประทับใจน้ำจิ้มว่ะ)
..
เงยหน้ามา ไกด์พากินออกแนวลุ้น..ว่าจะอร่อยเหมือนกันไหม..
..ปิ๋มได้แต่ยิ้ม อยากจะแกล้งเบ้ปากทำท่าเต็มกลืนไปเหมือนกัน.. แต่แกล้งไม่ลง
...............................................................
ไข้หวัดหมูระบาดมาเคาะประตูบ้าน.. พ่อ(เทพนั่นแหละ เดี๋ยวนี้ที่นี่เค้าพาเรียกว่าพ่อ) ประกาศให้ใช้ UV ฆ่าเชื้อ ซึ่งมีใช้แค่แผนกปิ๋มที่อยู่..
ตอนนี้จำต้องเป็นอุปกรณ์สำส่อน..ร่อนไปทุกจุด ..
อยู่เช้านี้ คุยซุปเปอร์ไวเซอร์..เจอคำถาม
"เจมๆ ปกติไฟ UV นี่เค้าใช้กันกี่นาที"
"สิบห้าอ่ะพี่..มากสุดไม่เกินสามสิบ"
"เฮ้ย..จะพอเหรอ ..เห็นแม่บ้านเค้าบอกว่า24 ชั่วโมง"
...เอ่อ..นั่นแม่บ้านบอก....แต่ ที่กรูรู้นี่..ก็พี่หัวหน้าเก่ากะบริษัทบอก.. ไม่มีที่มาเหมือนกันเลยชักเคว้ง
"ไม่แน่ใจอ่ะพี่ แต่ที่อบมาก็สิบห้ามาตลอดนะ จริงๆผลมันก้ไม่ได้อะไรมากไปกว่าเหมือนกับตากแดดจัดๆ"
"พี่ว่าสี่ชั่วโมงดีไหม"..พี่ซุปส่งคำถาม.. ไม่รู้ว่าอยากได้คำตอบไหม
"ทำไมล่ะพี่"..ปิ๋มอดสงสัยตรรกะของพี่แกไม่ได้น่ะ เลยถาม
"เชื้อหวัดมันตายในสี่ชั่วโมงไง.."
"เอ่อ..แล้วแต่พี่เหอะ แต่หนูขอหาข้อมูลชัวร์ก่อนถึงจะกล้าฟันธง"
"แต่นั่นมันอุณหภูมิห้อง ..นี่เราควบคุมหลายๆปัจจัย หรือจะลดเหลือแค่ชั่วโมงเดียวพอ" พี่ซุปบรรเจิดต่อ
"เอ่อ.."
..หลังจากนั้น เมื่ออาการจิตวิตกอยากรู้กำเริบ
ปฏิบัติการล่าความจริงเรื่องไฟUVก็เริ่มขึ้น แล้วก็มีตัวเลขบ้าบออะไรโผล่เข้ามาในชีวิตยุบยั่บพร้อมกับสูตร...
...หลังจากรวบรวมกำลังกายและใจ ตั้งท่าจะเอาตัวเลขมาคำนวณ..
..
..
..
สูดลมหายใจเข้าอีกรอบ..แล้วก็..
..
..
"แก.. ช่วยพี่หน่อย"...(เห็นมะ ระบบเครือข่ายและอินเตอร์เนตมันดีงี้เอง)
..
แล้วสามสิบนาทีต่อมา ไอ้ปิ๋มก็มีรีพอร์ทดูดี๊ ดูดี ที่มีเอนด์เครดิตเป็นตั้งวิศวกรหนุ่มไร้สาระไปวันๆ(บอกเพื่อ?) ไปเอาหน้ากะ ผอ.
นี่ขนาดไม่ได้คำนวณเอง
ปวดหัวตึ้บ..
Create Date : 18 มิถุนายน 2552
Last Update : 18 มิถุนายน 2552 15:48:34 น.
3 comments
Counter : 458 Pageviews.
Share
Tweet
แค่อ่านไส้เป็ด ก็อยากหม่ำแล้วววววว
โดย:
โยเกิตมะนาว
วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:17:29:43 น.
ใส้เป็นตรงสามย่านก็อร่อยนะครับ ไม่แพงด้วย ฮิๆ
อินทวา แปลว่าดอกพุดรึเปล่าครับ
โดย:
endless man
วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:19:25:59 น.
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
อินทวา คือดอกพุด ถูกต้องแล้วค่ะ
ไว้ว่างๆ ไปตามหาร้านที่สามย่านมั่งดีกว่า
โดย:
อินทวา
วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:13:20:30 น.
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
monsil
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
.. คนละคนกับที่เป็นนักเขียนนะคะ ..
ป้าหนอน
ว่านน้ำ
บุษบามินตรา
ศรีสุรางค์
O-HO
อินทวา
pigboo
=p o o k p u i=
Webmaster - BlogGang
[Add monsil's blog to your web]
Bloggang.com