เล่าละไม..

<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
16 กันยายน 2552
 

ทำบุญ...ล้างซวยไม่ได้จ้า..

"พี่ๆ สนใจซื้อไอศครีมไหม ญาติหนูเค้าปิดร้านข้าวแกง จะยกตู้คืนบริษัทแล้วเค้าจะขายเหมาไอติม"
"เยอะป่ะ"...ปิ๋มถาม
"ราวๆสิบกล่องอ้ะพี่ ไอติมตักของเนสเลท์ มันเปิดตักไปนิดหน่อยแล้ว คืนไม่ได้ เค้าเพิ่งขายได้ไม่กี่วันเอง"
..สาเหตุของการปิดร้าน น้องเค้าเล่าให้ฟังแล้ว ยาวจัด ปิ๋มขอไม่แจกแจง แต่ไอติมมหาศาล กินยังไงจะไหว
แต่ราคาขายเหมาที่ถูกกว่าครึ่งทำให้แสนจะยั่วยวน รวมทั้งช่วยเจ้าของร้านไม่ให้
ขาดทุนแบบกระจุยเกินไป

ปิ๋มคิดสะระตะ..
"พี่อยากได้ไว้ซักกล่อง เดี๋ยวลองๆถามพวกนี้(คนที่แผนก)ดู เผื่อมีใครสนใจ ..
แล้วที่เหลือ.. เราเอาไปเลี้ยงเด็กบ้านอะไรซักบ้านดีไหม รวมตังค์กัน"
น้องมันคิดตามอึดใจเดียว
" ดีๆพี่ งั้นหนูเอาด้วย เดี๋ยวเรามาคิดกันว่าทำไงดี ชวนพวกนี้ด้วยเผื่อมีใครสนใจ คนไม่กี่ตังค์เองเนอะ"
...
...
สรุปกันที่ ไอศครีมราวๆหกกล่อง (จำจำนวนที่แน่ชัดไม่ได้ ไอ้ที่แหว่งมากจำหน่ายออกมากินกันเอง ที่เต็มๆ บวกเกือบเต็มเอาไว้บริจาค)

เลือกกันแล้วว่า เป็นที่ที่เด็กสามารถทานไอศครีมได้เอง เพราะคงไปเวลางาน ใช้เวลาป้อนน้องไม่ได้ (ใจจริงอยากไปตัก ไปนั่งด้วย)
แล้วก็..ขอใกล้หน่อยจะดีมาก
ลงตัวที่ มูลนิธิบ้านนกขมิ้น
//www.baannokkamin.in.th/
ที่อยู่บนถนนเส้นเดียวกับที่ทำงาน
ระหว่างที่หาวันว่างเพื่อที่จะไปกัน ปากก็เริ่มต่อปาก
"สมทบทุนเลี้ยงขนมน้องไหมคะ"...กับผู้ร่วมงานที่พบปะ
...สำหรับคนราวๆ3-4คนที่คิดจะไปกันตอนแรก กับไอศครีมราคาพันเศษๆ(ราคาเหมาไงคะ ..อย่าลืม คนขายรู้ เค้าขอร่วมบริจาคพวกโคนอะไรมาด้วย)
ไปๆมาชักเอิกเกริก ...

จากเงินพันกว่า กลายเป็นเกือบหกพัน พร้อมเสื้อผ้าอีกจำนวนนึง...
พอตกลงกันได้ว่าจะไปวันไหน ก็เคลียร์คิวเสร็จสรรพ ..
เว้นแต่ลืมโทรบอกมูลนิธิเค้า ว่าจะไป..

เนื่องจากหักค่าไอศครีม ยังเหลือเงินอีกพอสมควร เลยโทรไปถามว่ามูลนิธิขาดอะไรบ้าง เพราะไม่อยากทะเล่อทะล่า แค่บอกเค้าล่วงหน้าสองชั่วโมงก็ทะเล่อทะล่าจะแย่

"เครื่องเรียนเครื่องเขียนพอมีค่ะ แต่พวกข้าวสารแล้วก็ของใช้ส่วนตัวจะไม่ค่อยมี คนไม่ค่อยนึกถึง"...เจ้าหน้าที่เสียงใสบอก
ปิ๋มถามข้อมูลของเด็กๆ เพื่อการวางแผนจ่ายตลาดอีกนิดหน่อย ..ก่อนจะโดดงานไปกับสมาชิกอีกสองหน่วย
สรุปได้ที่(จากความทรงจำค่ะ บิล สมาชิกทำหาย)
ข้าวสารห้ากิโล 13ถุง
ปลากระป๋อง 2-3โหลนี่แหละ จำนวนไม่ได้
แป้งเด็กป๋องเล็ก 5โหล
แชมพูขวดปั๊ม 5ขวด
สบู่ก้อนใหญ่ 5แพ๊ค
ผงซักฟอก 1กก.(ถ้าจำไม่ผิด)5 ถุง
ยาสีฟันขนาดกลาง 2โหล
แปรงสีฟัน 5โหล
ผ้าอนามัยห่อเล็ก 2โหล(มีวัยรุ่นหญิงด้วยน่ะ)
ปลาเส้น(แบบทาโร่อ้ะ) 2กก.
ไอศครีม 5-6กล่อง(จำไม่ได้ แต่น่าจะ5 มากกว่า)
โคนไอศครีม 2ลัง ไม่รู้กี่โหล ไม่ได้เปิดแกะ
เสื้อผ้าของสมาชิกรวมปิ๋มด้วย ราวๆ6ถุงเล็ก
(ถามเค้าได้ใจความว่า แบ่งบ้านดูแดเป็นห้าหลังค่ะ)
ทั้งหมดนี้ พร้อมตัวแทนอีกสามชีวิต ยัดกันมาในน้องลูกอ๊อด..

เป้าหมายเพื่อนำไปมอบให้มูลนิธิ..เวลาที่ไปไม่ได้เจอพวกน้องๆหรอก เพราะเป็นเวลาเรียน (และเวลางานของเรา) ซึ่งพวกเราไม่ได้มายด์มาก ยังไงก็ถึงมือน้องในซักทาง
แต่เป็นการไปที่..
ฉุกละหุกสุดๆ...

ระหว่างทาง ถูกด่านตรวจเรียก..เพราะภาษีปิ๋มต่อไป ยังไม่ได้สติ๊กเกอร์มาจะเดือน(ล่าสุดเช็คว่าเค้าส่งไปที่อยู่เก่า)
"ขอดูหลักฐานต่อภาษีครับ"..เค้าถาม
"ไม่มีค่ะ"
"จะไม่มีได้ไงครับ"..ทำหน้าไม่เชื่อ
"จ่ายทางเอทีเอ็มค่ะ ไฟแนนซ์เค้ายังไม่ส่งอะไรมาซักอย่าง"
"นี่มันจะเดือนแล้วนะครับ จะเป็นไปได้ไงว่ายังไม่ได้อะไร"
..ปิ๋มนับหนึ่งได้แค่ห้า"จะรู้ไหมล่ะค่ะ ก็เค้าไม่ส่งอะไรมา นี่ก็รอ"
"แล้วมันความผิดของใครครับ"... พี่แกถามด้วยสีหน้าที่... ทำให้ปิ๋มรู้สึกอยากถีบ(จริงๆนะ)
...
..
.
ปิ๋มเงียบ(ไม่รู้ตัวว่าเผลอยักไหล่ไปรึเปล่า) ..ไม่ตอบ สายตามองพี่แกจรดปากกาในใบสั่ง แต่แม่งไม่เขียนซักที หาเรื่องมาพูดกวนโอ๊ยอยู่นั่น..
"ผมอาจจะต้องออกใบสั่ง"
....ก็ออกไปดิวะคะ ใครได้ว่าอะไร จะมาอาจจ่งอาจจะอะไร..
ณ ขณะนั้น รู้ตัวอยู่ว่าสีหน้าตัวเองเริ่มแสดงความไม่สบอารมณ์ชัดเจน ..
..พี่โปลิซยังไม่เขียน ยืนลีลาตั้งท่าอยู่เหมือนเดิม
"พี่.. จะเขียนก็ช่วยรีบๆเขียนได้ไหม ในรถมีไอศครีมจะเอาไปบริจากเด็ก มันจะละลาย"
"ก็เดี๋ยวผมเขียน แต่ผมต้องชี้แจงไง"... พระเจ้า.. พี่แกเพิ่งเดินไปดูทะเบียนตอนพูดจบแล้วเริ่มจด
"รับทราบค่ะ สน.ไหนค่ะ จะได้ไปถูก"
"....(ชื่อสน.) .. แต่ถ้าสะดวกชำระค่าปรับเลยก็เชิญที่โต๊ะที่ด่าน"
..ปิ๋มคงเผลอถามพี่แกด้วยสายตา..ว่ารู้เรื่องไหมเนี่ย ว่าเร่งให้รีบเขียนเพราะอะไร
"ไม่สะดวกแม้แต่นิดค่ะ พี่รีบเขียนเถอะ ไอติมจะละลาย"

...ถ้าปิ๋มไม่ได้บุญ ..คงเพราะขุ่นมัวกะพี่โปลิซคนนี้แหละ


ปล. ค่าปรับห้าร้อยบาทถ้วน...ยังไม่ได้ไปจ่าย ทำใจไม่ได้ ที่ไปทำบุญแต่ดันซวย
ปล.2 เฮ้อออออออ
ปล.3 เจ้าหน้าที่บ้านนกขมิ้นน่ารักค่ะ ตอนไปเจอน้องที่ยังงไม่เข้าเรียนคนนึง กะเด็กโตที่เพิ่งกลับ สุภาพ น่ารักมาก




 

Create Date : 16 กันยายน 2552
1 comments
Last Update : 16 กันยายน 2552 15:57:59 น.
Counter : 310 Pageviews.

 
 
 
 
อืม เจอยังงี้ก็น่าเห็นใจนะคะ
 
 

โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:16:34:26 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

monsil
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




.. คนละคนกับที่เป็นนักเขียนนะคะ ..
[Add monsil's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com