ตอนสมัยอยู่เมืองไทยอยากไปมากค่ะ ไม่รู้จะได้ไปเมื่อไร ย้ายมาอยู่ไกลแล้วค่ะ

มีเพื่อน ๆ เอ็นท์ ติดที่ ทับแก้วเยอะเหมือนกัน.ตอนนั้น ไปเยี่ยมที เหมือน คืนสู่เหย้าเลยค่ะ..

ชอบตลาดโต้รุ่งตอนกลางคืน ของขาย เยอะดี..ไม่รู้เดี๊ยวนี้ ยังมีอยู่หรือป่าว

เคยไปเที่ยวตอนไปแข่งแบดที่นครปฐม แต่ไม่ได้เข้าไปข้างในนะคับ มันดูขลังดีนะ

อืมครับ ขออนุญาตเข้ามาพักฟื้นบล็อกนี้นะครับครูอัม

ยังไม่แก่เร๊ยย เริ่มเล่าอดีตแร๊ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมครับ

ทัวร์คราวนี้คลาสสิกมากเลย
นะครับ ขอบคุณที่ให้ไปเที่ยว
ด้วยครับ

โทรศัพท์ทเป็นีกล้องถ่ายรูปได้
รึกล้องถ่ายรูปที่เป็นโทรศัพท์ได้
วิทยาการเดี๋ยวนี้ไปไกลจริงๆ
แม้แต่มหาวิทยาลัยก็แปลกตา
จริงไหมยาย?

แวะมาดูรูปค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมป้า

ป้าสบายดีตามประสาผู้สูงวัย คือสบายบ้าง ไม่สบายบ้างตามสังขาร

ตามมาเดินดูบ้านหลังเก่าของคุณด้วยคน

การได้นึกถึงวันวานที่ผ่านมาเป็นความสุขอย่างนี้แหละ

แต่บ้านหลังเก่าของป้ามันเก่าจนโทรมจนเกินกว่าจะนำมาย้อนอดีตแล้วละ

แค่ผ่านมา 1 วัน เมื่อวานก็เป็นอดีต
แม้แต่เวลา วินาที ที่ผ่าน
ล้วนเป็นอดีต..

แต่ไม่ค่อยรู้สึกแก่ไปตามอดีต
จนเมื่อได้เห็นเด็กๆ ที่วันวานวิ่งแก้ผ้า
เดี๋ยวนี้โตหล่อ อินเทรด์ เกาหลีแล้ว
ค่อยรู้สึกเออ...เราแก่แว้ว อิอิ

ชอบย้อนอดีตเหมือนกันค่ะ
ไม่ได้กลับไปสถาบันเดิมๆ เลย
ไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัย
หรือโรงเรียน

แต่ปีหน้าคงได้เข้าไปเยือน
โรงเรียนเก่าค่ะ...
เพราะจะพาลูกชายไปสอบเข้า ม.1



เรือนไทยมีเสน่ห์เสมอเลยนะคะ

กำลังสงสัยเลยว่าบอกว่าหลับตาเดินยังได้ แล้วงี๊ใครเป็นคนถ่ายรูปล่ะเนี่ยะ

สรุปแล้วตอนถ่ายรูปนี่ลืมตามาถ่ายใช่มั้ยครับ

เห็นทับแก้วแล้วนึกถึงความหลังครับ ไม่ได้ไปนานแล้ว ไปนครปฐมทีไรก็ไม่ได้แวะทบทวนความหลังเลย

แต่ก่อนเคยไปเดินเล่น ขี่จักรยานเล่น บางครั้งก็เข้าไปนั่งอ่านหนังสือในหอสมุด และหลายครั้งที่ไปยืนเขิน ๆ อยู่หน้าหอ D2 ไม่รู้ว่าป่านนี้ตึกนี้ยังมีอยู่หรือเปล่า มันนานมาแล้วครับ

เพิ่งรู้ว่าคุณอาจารย์บ้านนอกเป็นศิษย์เก่าที่นี่ ผมค่อนข้างคุ้นกับศิลปากรทั้งที่ทับแก้วและวังท่าพระ มีโอกาสคงต้องไปเดินเล่นอีกครั้ง

แวะมาทักทายครูอัมครับ สบายดีนะ

หนุ่มอกหักฟันคุดน่ะ

คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆ

อัพบล๊อกหน่อยคุณขา

เพิ่งไปมาเมื่อเร็วๆนี้เหมือนกัน
ชอบประติมากรรมตรงศิลปากร
เรือนไม้เก่าที่เป็นหอประชุมชอบมากๆ
คลาสสิคสุดๆ

เรือน่ะเคยตกมาแล้วว อิอิ...

หายไปไหนเอ่ย
เงียบจ้อยไปเลย
พักนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าตา

อาจเป็นได้ที่เปิดเรียนใหม่ๆงานยังยุ๊งยุ่ง
รักษาสุขภาพนะคะ

เข้ามาดูค้าบ แง๊วววว

หนังสือนกกางเขนฉบับที่เป็นหนังสือเรียนเมื่อ 50-60 ปีก่อน

คงจะหาอ่านได้ยากแล้วละมังคะ

แต่ฉบับอิเล็กทรอนิกส์ที่สร้างขึ้นใหม่ก็คงเนื้อหาเดิมไว้หมด

เปลี่ยนแปลงบ้างเฉพาะถ้อยคำเล็กน้อยเท่านั้นค่ะ

รักษาสุขภาพค่ะ

เราก็ไปบ่อยนะที่สนามจันทร์แวะไปกินหมูแดงอร่อยที่สุดเลย

แวะมาเยี่ยม เพราะว่าทนความคิดถึงไม่ไหว ตอนนี้อาจารย์สบายดีมั้ย อยากให้รักษาสุขภาพด้วย

ผมชอบเรียนปั้นหยานะครับ ดูขลังอบอุ่นน่าอยู่ บอกไม่ถูก