ย้อนไปเมื่อเดือนตุลาคมที่ฝนตกหนักและน้ำท่วม
บ้านฉันก็อินเทรนด์ท่วมกะเค้ามั่ง
ทั้งๆ ที่พยายามเรียกตัวเองมาตลอดว่าเป็นคนดอนเมือง...
ดอน = ที่สูง ไหงน้ำยังท่วมอีกอ่ะค๊าบบบ
น้ำท่วมเข้ามาในห้องรับแขก กับห้องทีวี .. เอ่อ .. ห้องทำงานฉัน
คุณเธอไม่ได้เข้าตามตรอกออกตามประตูเหมือนบ้านอื่นๆ
แต่ซึมขึ้นมาจากใต้ดิน
จะกันไงไหวละเนี่ย
หลังจากที่เพียรอัญเชิญคุณน้ำออกจากบ้านในคืนวันฝนตก
แล้วเธอไม่ยอมไป .. เหนื่อยค่ะ เหนื่อย
ฉันกะคุณนายแม่ ก็ปล่อยเลยตามเลย
ไม่เป็นไร .. น้ำแห้ง แล้วค่อยซ่อมบ้านกันทีเดียว
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก จากวันน้ำท่วมเมื่อเดือนตุลาคม จนตอนนี้ก็สิ้นเดือนมีนาคม
บ้านฉันซ่อมเสร็จแล้ว ..
คิดเองเออเองว่า .. ฉันได้บ้านซ่อมเสร็จเป็นของขวัญวันเกิด
( ป๊ะป๋าจ่ายเงินค่าซ่อมแซมบ้านงวดสุดท้าย ในวันเกิดฉันพอดี )
นึกถึงไอติมเชอร์เบ็ตสัก 3 ก้อน + วนิลา 1 ก้อนอยู่ด้านบน ราดด้วยช็อคโกแล็ตไซรัปและวิปครีม
รึไม่ก็ .. ประมาณเชอร์เบ็ตโฟล์ด
นั่นละบ้านฉัน ..
นี่ไง ..
โอ๊ย โอ๊ย ... อยากกินไอติมง่ะ