ในสถานีรถไฟ ผมเดินทางกลับจากการไปเยี่ยมบริษัทลูกค้า ขณะรอในชานชลา ผมมองเห็นผู้คนหลากหลายวัยหอบกระเป๋าใบโต รอขึ้นรถไฟ และเห็นลูกเล็กเด็กแดงตัวเล็กๆวิ่งกันว่อน พ่อแม่ของพวกเขาก็ร้องห้าม ไม่ให้เขาวิ่งไปไกลเกินกว่าขอบเขตที่ปลอดภัย มองไปยังป้ายบอกรอบเวลารถ รถไฟชินกันเซนแต่หละขบวนรอเข้าจอดป้ายห่างกันไม่เกินห้านาที ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลโอบ้ง ซึ่งถึอได้ว่าเป็นช่วงไว้บรรพบุรุษ ผู้คนต่างเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนกัน ช่วงหยุดยาวหลายวัน หลายต่อหลายบริษัทสั่งให้พนักงานหยุด แต่บริษัทผมมีสิทธิเลือกวันหยุดได้ ผมเลือกที่จะไม่หยุดไว้รอช่วงผู้คนกลับมาทำงาน ผมจะได้หยุดบ้างและเผื่อไปเที่ยวไหนมาไหน จะได้ไม่ต้องเจอคนเยอะๆ ีก็เป็นช่วงที่เงียบๆช่วงนึงของปี ที่ไม่ต้องมีอะไรมาเร่งรัดผมมากไป ขอให้ทุกคนมีช่วงสงบแบบนี้บ้างก็ดี   Create Date : 13 สิงหาคม 2550 6 comments Last Update : 13 สิงหาคม 2550 19:53:07 น. Counter : 903 Pageviews. Share Tweet

แค่ออกไปมองฟ้า... ออกไปมองน้ำ... ให้ได้กลิ่นดินที่ลมนั้นพัดเข้ามา... ออกไปมองให้ไกลตา... ให้ไกลกว่านี้... ให้ไกลกว่าที่เคย... ที่เคยเป็นมา... ที่เคยทำมา...   โดย: วันหนึ่งเหตุการณ์ที่ผ่านมาล่วงเลยผ่านไป IP: 210.213.19.70 14 สิงหาคม 2550 8:41:04 น.

วันๆ ยิ้มแย้มแจ่มใส เฮฮากันผู้คนรอบกาย .. แต่พอขึ้นรถ หรือ ก่อนนอน / ตื่นตอนเช้า ก็จะมีเวลาสงบๆ เวลาของตัวเองเหมือนกันนะ .. มีวันละนิดละน้อย ก็มีความสุขแล้วเนอะ   โดย: bongboeaw 16 สิงหาคม 2550 23:12:36 น.

จะไปเที่ยวจริงเร้อ เด่อ ได้หยุดแล้ว กลัวจะนอนเล่นเกมอยู่บ้านล่ะสิ   โดย: cottonbook 17 สิงหาคม 2550 21:12:33 น.

ถ้าใจสงบช่วงไหนมันก็สงบ พยายามทำอยู่แต่ยังทำไม่ค่อยได้   โดย: กระวานค่า... IP: 61.47.1.2 18 สิงหาคม 2550 17:15:11 น.

คุณน้อง .. ช่วยนี้พี่อ่ะอ้วนเป็นกะละมังแย้ว T_T ทำไงดีหล่ะเนี่ย จะได้ลดไวไว .. สงสัยต้องอกหักอีกรอบ!!! แต่ไม่มีจะหักพี่ได้อีกแล้วหล่ะ .. ก้อรักชีวิตสาวโสดเข้าแล้วอ่ะจิ .. อิอิ ..   โดย: bongboeaw 19 สิงหาคม 2550 21:15:44 น.

โหลๆๆๆ มีใครอยู่มั้ย... หายไปไหนหว่า... คิดถึงง่ะ   โดย: คนเดินผ่าน IP: 210.213.19.70 23 สิงหาคม 2550 9:31:57 น.