สวัสดีค่ะพี่ๆเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านบล๊อกนี้ค่า ทริปนี้ไปเจาะลึกอิตาลี 11 วัน เพื่อนๆเราถามว่าทำไมเลือกไปอิตาลีล่ะเหตุผลไม่ซับซ้อนค่ะ ชอบค่ะชอบ ตั้งแต่เวลาที่อ่านเรื่องและสถานที่ต่างๆที่เพื่อนๆในบล๊อกแกงค์เขียน บล๊อกคุณเอิง บล๊อกพี่วา ตอนอ่านก็ไม่เคยคิดว่าจะได้ไปเร็วขนาดนี้ ดีใจค่ะที่ฝันเป็นจริง เดินทางวันแรกเมื่อวันอาทิตย์ที่ 7 เมษายน 2556 ใช้เวลาเดินทางประมาณ 11 ชั่วโมงครึ่ง เครื่องออกประมาณตีหนึ่งไปถึงโรมเกือบเจ็ดโมง(เวลาที่นั่นนะคะ) ไม่เหนื่อยมากค่ะเพราะลงทุนนั่งชั้นบิสิเนสไป(แลกไมล์)ดื่มไวน์ไปสามแก้วตื่นมาก็ถึงพอดีค่ะ (สบายจริงเชียว ฮิ้ว ฮิ้ว)

พระอาทิตย์กำลังขึ้นที่สนามบินนานาชาติฟูมิชิโน่ กรุงโรม ประเทศอิตาลีค่ะ

หลังจากผ่านตม.แล้ว ก็ขึ้นรถบัสเดินทางไปกันต่อเลยค่ะอีกประมาณสามชั่วโมง ไกด์ก็บรรยายเล่าเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับอิตาลีให้ฟัง คิดว่าหลายๆคนในคณะทัวร์คงไม่ได้มาอิตาลีเป็นครั้งแรกหลายคนหลับกันต่อเป็นส่วนใหญ่ค่ะ

คณะเรามุ่งหน้าไปยังเมืองเนเปิลส์หรือนาโปลีซึ่งเป็นเมืองที่สำคัญมากอีกเมืองหนึ่งของอิตาลี นอกจากจะเป็นเมืองท่าที่สำคัญแล้วยังเป็นเมืองที่เป็นต้นกำเนิดของพิซซ่าแบบปัจจุบันนี้ด้วยค่ะ แต่เราไม่ได้เดินเที่ยวกันที่เมืองนี้ค่ะ เรามาขึ้นเรือเพื่อจะเดินทางไปยังเกาะคาปรี (Capri Island)ซึ่งเป็นเมืองตากอากาศชื่อดังของประเทศอิตาลีค่ะ

ต้นเดือนเมษายนอากาศดีมากค่ะ ไม่ร้อนและไม่หนาวจนเกินไป รอเวลาเรือออกค่ะ

เราไม่ได้ไปเรือลำใหญ่นี้นะคะ แต่เรือที่ไปก็ไม่เล็ก ตอนนี้ยังไม่รู้สึกอะไร ยังไม่รู้ว่าความทุกข์ กำลังรออยู่ข้างหน้า  ขึ้นไปบนเรือที่นั่งข้างหน้าต่างถูกจับจองหมดแล้ว เหลือแต่ที่นั่งว่างตรงกลางลำเรือ

เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่อ้วกบนเรือค่ะ ตอนแรกนึกขำชายอิตาเลี่ยนสามสี่คน ถือถุงพลาสติกคอยมองหน้า จ้องหน้าผู้โดยสารอย่างจริงจัง ไม่นึกเล๊ยว่าตัวเองจะต้องเรียกใช้บริการกับเขาด้วย  โหย..ไม่ไหวค่ะ คลื่นลมแรงสูงมาก อย่ากระนั้นเลย อย่าเก็บมันเอาไว้ให้อึดอัดอีกเลย อิ อิ แถบจะหมดพุงเลยค่ะ  ((เหลือบไปมองคนแถวนั้น เอาวะ ไม่ได้มีแต่เราที่แหวะอยู่คนเดียว เยอะค่ะ เยอะ))

ไม่น่าเชื่อนะคะว่าเรือลำใหญ่ขนาดนี้ก็ทำให้ อ๊อก..ได้เหมือนกัน

พอลงมาจากเรื่อง เห็นชายฝั่งปุ๊บ ก็ชื่นใจค่ะ ลืมไปเลยเรื่องไม่ดีที่เกิดขึ้นเมื่อกี๊นี้

เย้...  เค้ามาถึงที่นี่จริงๆแล้วนะตัวเอง เค้าไม่ได้ฝันไปแล้วนะ

ชายฝั่งเกาะคาปรีค่ะ มีเรือเล็กๆจอดอยู่เต็มไปหมด จริงๆแล้วต้องมีโปรแกรมพาไปถ้ำบลูกร๊อตโต้ แต่หัวหน้าทัวร์ตัดออกไปบอกว่าคลื่นลมในทะเลแรง ไม่เหมาะที่จะเข้าถ้ำ (เสียดาย)

ที่นี่ไม่ได้มีหาดทรายขาวๆเหมือนบ้านเรา แต่ก็เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวมานาน

พอลงเรือปุ๊บ หัวหน้าทัวร์รีบพาไปทานมื้อกลางวันก่อนเลย (ยังพะอืดพะอมอยู่เลยอะ) มื้อแรกให้ทานไก่คนละครึ่งตัว (หรือตัวหนึ่งจำไม่ค่อยได้ค่ะ) ยังงงงงอยู่  หัวหน้าทัวร์มีน้ำจิ้มแจ่วให้ด้วย ฮือ ฮือ เค้าอยากได้ข้าวเหนียวด้วยอะ

หลังเสร็จจากการทานไก่อบก็มารอขึ้นรถโค้ชซึ่งต้องแบ่งกรุ๊ปเป็นสองเพราะที่นี่ถนนแคบมากๆต้องใช้รถโค้ชคันเล็กหน่อยแต่ คนขับรถนี่สิคะฝีมือขั้นเทพ โค้งหักศอกแคบสุดๆ ทางก็แคบๆสวนกันกระจกแทบจะแตะกัน สุดยอดจริงๆ

นั่งรถโค้ชขึ้นมาข้างบนเพื่อมาขึ้นกระเช้าไปดูจุดชมวิวที่สวยงาม (แอบได้ยินน้องเด็กๆในทัวร์บอกว่าเหมือนแหลมพรมเทพค่ะ เอิ๊ก เอิ๊ก น่าภูมิใจแทนคนภูเก็ต)

เราไม่ได้ขึ้นไปค่ะ สารภาพตามตรงว่าเป็นคนกลัวความสูงมาก ได้แต่ดูภาพจากกล้องของคุณแฟน สวยงามทีเดียว

พลาดไปซะแล้วเรา ที่ไม่ยอมขี้นไป ขอเขกหัวตัวเองสิบโป๊ก

 มุมนี้สวยงาม

เสียดายอยู่เหมือนกันนะคะ ตอนนั้นน่าจะขจัดความกลัวออกไปจะได้เห็นวิวสวยๆ

ไม่เป็นไรพอได้เห็นวิวสวยงามบ้างตอนที่มองลงไปจากถนนตอนขาลงค่ะ

ทะเลสีน้ำเงินสวย

สภาพอาคารบ้านเรือนของเขาด้วยที่ทำให้ชายฝั่งดูงดงาม

หัวหน้าทัวร์ให้เวลาชั่วโมงหนึ่งเดินเล่นตามอัธยาศัย เราสองคนไปเสียเวลาอยู่ที่ร้าน  ซิมเน็ตซะประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว กว่าแม่นางจะลงทะเบียนactivateซิมให้ ลงทุนซื้อซิมเน็ตแล้วโทรผ่าน skyp คุ้มกว่าเยอะค่ะแถมยังโหลดนั่นนี่ได้อีก ระหว่างนั่งรถไกลๆข้ามเมือง ดูข่าวบ้าง ละครบ้างคุ้มค่ะ แถมเปิด Hot Spot แบ่งๆคนอื่นเขาเล่นด้วย หลังจบทริปก็ให้พี่หัวหน้าทัวร์ไปใช้ต่อได้ค่ะ ถ้าในเมืองใหญ่จะเป็น 4G ค่ะ ถ้าตามเกาะ หรือนอกเมืองก็เป็น 3G แต่ไม 3G อิตาลีไม่สะดุดเลยอะ อ๋อของแท้ อิ อิ

ตามซอกแคบๆแบบนี้แหละค่ะมีร้านรวงอยู่เต็มไปหมด รวมทั้งบ้านคนด้วยค่ะ

ข้อเข่าไม่ดีจริงมาอาศัยอยู่แถวนี้จะลำบากนะคะ เอิ๊ก เอิ๊ก

แหน่ะ...ก่อนมาทำการบ้านมานิดหน่อย เกี่ยวกับไวน์อิตาลี

ขวดนี้อยู่ในลิสต์ของสิ่งที่น่าสนใจ

ขากลับ ลงด้วยเคเบิลคาร์นี้ค่ะ (ช่างภาพประจำตัวดิฉัน คอยเก็บภาพตลอด )

บ้านเรือนสีสันสดใสเป็นเสน่ห์จริงๆ

พอได้เวลารอบเรือกลับ เราก็มาที่ท่าเรือเดิมอีกครั้งค่ะ ครั้งนี้ไม่รู้เป็นเพราะนั่งท้ายลำหรือเป็นเพราะคลื่นทะเลสงบลงไม่รู้ค่ะ ไม่อ๊อกแล้วค่ะ (เฮ้อ..รอดไป)

แล้วก็ใช้เวลาสั้นกว่าด้วยค่ะประมาณสิบห้านาทีก็ถึงเมืองซอเรนโต้ (Sorrento) คุ้นๆชื่อนี้ไหมคะ ถ้าเป็นวัยรุ่น(แรก)คงเคยได้ยินเพลง Come back to Sorrento เราก็แค่พอคุ้นๆบ้างค่ะ มาถึงแล้วชายฝั่งเมืองซอเรนโต้

เดินไปร้านอาหาร

อุดหนุนศิลปินท้องถิ่น

จบวันกับมื้อเย็นอย่างมีความสุขที่สุด  

กับอาหารอิตาเลี่ยน รีซ๊อตโต้ซีฟู๊ด (ซึ่งไม่เข้ากับไวน์แดง)

จากร้านอาหารเดินมายังที่พัก ดอกวิสทีเรียกำลังเบ่งบานสวยงามมากค่ะ

ค้างคืนที่โรงแรม Carton Internationnal สองคืนค่ะ

วิวหน้าห้องสวยทีเดียวค่ะ

การเดินทางวันแรกจบลงด้วยดีค่ะ ถึงแม้เมื่อก่อนเที่ยงจะหมดสภาพไประยะหนึ่ง แต่ก็ฟื้นตัวได้ไม่นาน  

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมนะคะ พบกันใหม่ครั้งหน้าค่ะ