Bloggang.com : Coucou Bamboo : โกโก้...หมาน้อยที่แสนดี

โกโก้...หมาน้อยที่แสนดี

นับย้อนเวลาไปเมื่อประมาณสิบเอ็ดปีที่แล้ว ครอบครัวของเราได้สมาชิกใหม่มาเพิ่ม พอดีเตี่ยซื้อลูกหมามาเป็นของขวัญให้น้องสาวเราในราคา 2,700 บาท จำไม่ได้แล้วว่าเนื่องด้วยโอกาสอะไร ครั้งแรกที่พวกเราเห็นลูกหมาตัวนี้ก็ตกหลุมรักขึ้นมาทันที และเราก็ตั้งชื่อให้มันว่า โกโก้

โกโก้เป็นสุนัขพันธุ์พุดเดิ้ล ขนาดกลาง เพศเมีย และมีขนปุยสีขาวครีมเหมือนปุยนุ่น แววตาของโกโก้ช่างอ่อนโยน บ้องแบ๊ว ตอนนั้นมันมีอายุแค่สองเดือนเอง ตัวเล็กนิดเดียว พวกเราไม่ค่อยกล้าอุ้มมันบ่อยนัก เกรงว่าจะเฉามือตาย เวลาผ่านไป โกโก้ได้กลายเป็นสมาชิกตัวจริงของครอบครัวเรา เวลาไปไหนก็ไปด้วยกัน ใครจะทำอะไร ที่ไหน โกโก้ต้องมีส่วนร่วมตลอด

พวกเราเลี้ยงโกโก้อย่างทะนุทนอม จนบางครั้งเกือบลืมไปว่ามันเป็นหมา แต่ด้วยความที่โกโก้เป็นหมาฉลาดแสนรู้ มีวินัย เวลาสอนอะไรมันก็จะทำตามและจำเอาไว้ เช่น เวลากินอาหารเสร็จ โกโก้ไม่ชอบให้ปากเลอะคราบอาหาร มันก็จัดการเช็ดปากด้วยตัวมันเองกับผ้าเช็ดเท้า โดยใช้ปากถูไปถูมากับผ้า จนมันคิดว่ามันสะอาดแล้ว หรือเวลาถ่ายหนักเบา โกโก้ไม่เคยทำเรี่ยราดเลย มันจะต้องออกไปปลดทุกข์นอกบ้านเสมอ แต่ถ้าปวดจนทนไม่ไหวจริงๆ มันจะวิ่งเข้าไปปล่อยในห้องน้ำแทน หรือบางครั้งถ้ามีคนอยู่ใกล้ๆ มันจะเอาเท้ามาสะกิดเรียก แล้วทำท่าทางให้รู้ว่ามันจำเป็นต้องออกไปข้างนอก ว่าไปแล้วมันเป็นหมาที่มีมารยาทดีมากๆ

โกโก้กลายเป็นเหมือนลูกและน้องอีกคนหนึ่ง พวกเราดูแลมันอย่างดี โดยเฉพาะเรื่องความสะอาด ตัวโกโก้มีกลิ่นหอมตลอด เพราะเราอาบน้ำให้บ่อย เวลานอนก็เอาไปนอนด้วยกัน พวกเราไม่ชอบให้โกโก้ออกไปสุงสิงกับหมาข้างนอก เพราะกลัวติดเห็บหมัด จนทำให้โกโก้มีนิสัยติดบ้าน ถ้าจะออกนอกบ้านก็ต้องมีใครไปด้วย เวลาถึงฤดูผสมพันธุ์ มีหมาตัวผู้มาด้อมๆมองๆ โกโก้มักจะแสดงให้เห็นว่าตัวเองสวยเริดเชิดหยิ่ง โดยการทำท่าไม่สนใจและไปแอบหลบอยู่มุมต่างๆของบ้าน ด้วยเหตุนี้เองทำให้โกโก้ไม่เคยผ่านมือชายและครองความเป็นโสดมาโดยตลอด

มาว่ากันถึงความขี้เซาของโกโก้บ้างดีกว่า ปกติโกโก้ชอบเข้านอนกับคนที่นอนเร็วที่สุดในบ้านและตื่นพร้อมกับคนที่ตื่นสายที่สุดในบ้าน ประมาณว่าขอนอนให้ถึงที่สุด บังเอิญว่ามีอยู่ครั้งหนึ่ง ปกติเวลาใครที่นอนอยู่กับโกโก้ตื่นนอนก่อน โกโก้ก็จะรู้สึกตัวเสมอ และคนนั้นจำเป็นต้องย้ายโกโก้ไปนอนกับคนอื่นต่อ ครั้งนี้โกโก้นอนอยู่กับแม่ พอแม่ตื่น มันก็ยังนอนนิ่ง แม่แปลกใจก็เลยพยายามปลุกมัน เรียกก็แล้ว เขย่าก็แล้ว มันก็ไม่ยอมตื่น แม่ตกใจเลยอุ้มมันมาหาพวกเรา ทุกคนเริ่มใจหาย ยิ้มไม่ออกแล้ว ต่างก็นึกว่ามันตาย เรายืนล้อมรอบมันด้วยความเศร้าเคล้าน้ำตา แต่แล้วจู่ๆ มันก็ยกหัวตื่นขึ้นมา ทำตาโตมองหน้าพวกเราทุกคนที่มุงมันอยู่ พร้อมกับทำหน้าสงสัยว่า “พวกเราเป็นอะไรไปเหรอ” พวกเราต่างมองหน้ากันแล้วส่ายหัว โอ้โฮ...อะไรจะขี้เซาได้ขนาดนี้

หรืออีกครั้ง ตอนนั้นมีฝนตกไม่หยุด ทำให้ถนนหน้าบ้านมีน้ำท่วมใหญ่ เราสังเกตเห็นว่าโกโก้หายไป ตะโกนเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออกมา พยายามหาตามซอก ตามมุมในบ้านก็ไม่มี เราเลยลุยน้ำออกไปตามหานอกบ้าน เพราะเกรงว่าโกโก้จะออกไปข้างนอก และหลงไปกับสายน้ำ แต่ก็หาไม่เจอ พอกลับมาบ้าน ลองหาในบ้านอีกรอบ ปรากฏว่ามันไปแอบหลับหน้ายิ้มอย่างสบายอารมณ์ใต้ตู้เสื้อผ้า ไม่สนใจเสียงเรียกของใคร และไม่ได้รับรู้เอาซะเลยว่าเกิดอะไรขึ้น จะว่าหูไม่ดีก็ไม่ใช่ หมาอะไรขี้เซาเหลือเกิน

นอกจากความขี้เซาแล้ว โกโก้ยังเป็นหมาที่ขี้งอนอันดับหนึ่ง เวลาโดนใครดุหรือโดนขัดใจ ก็จะงอน อาการงอนของโกโก้ก็คือ จะเดินหนีและเข้าไปหลบอยู่ใต้ตู้เสื้อผ้าหรือใต้โต๊ะ และจะทำตาประหลับประเหลือก แอบมองพวกเราอย่างโกรธๆ เวลาเรียกให้ออกมาก็ไม่ยอมออก ทำเป็นเมิน วิธีง้อก็คือต้องไปลากมันออกมา เวลาลากมัน มันจะเกร็งตัวแข็งมาก พยายามต่อต้านเรา ทำตัวหนักขึ้นมาทันทีเชียว แต่พอเราลากออกมาได้ ต้องเอาไปอุ้มและลูบมันสักพัก มันถึงจะหายงอน

เรื่องขี้ขลาด โกโก้ก็ไม่น้อยหน้าใครเลย โกโก้ชอบทำตัวเป็นหมาคุณหนู กลัวหมดทุกอย่าง กลัวแม้กระทั่งความมืด ความสูงและของเล่นของมันเอง ของเล่นบางอย่างที่เคลื่อนไหวได้ เวลามันกลัว โกโก้มันจะวิ่งไปตั้งหลักไกลๆและก็เห่าใส่ เสียงเห่าก็เล็กซะเหลือเกิน จะไปสู้อะไรเค้าได้ เราชอบแกล้งมันและนั่งขำท่าทางของมัน ช่างน่ารักน่าชังจริงๆ

เรื่องขี้เกียจก็ไม่แพ้ใคร ขี้เกียจแม้กระทั่งจะบิดขี้เกียจ โกโก้ชอบนั่งหรือนอนอยู่เฉยๆ ยิ่งถ้ามีคนลูบขนหรือหวีขนให้มัน มันจะเคลิ้มตลอดเวลา ขนาดเวลากินข้าว ยังต้องป้อน ถ้าไม่ป้อนก็ไม่กิน นอกจากหิวจริงๆ บางทีเห็นแล้วหมั่นไส้ หมาอะไรหว่าขี้เกียจได้ขนาดนี้ แต่ว่าไปแล้วความขี้เกียจนี่แหละที่เป็นเสน่ห์น่ารักอย่างหนึ่งของโกโก้

โกโก้มีความผูกพันกับครอบครัวเรามากขึ้นตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป วีรกรรมของโกโก้มีมากมาย ถ้าจะเล่าก็คงต้องยาว ความแสนรู้และความน่ารักของโกโก้ทำให้พวกเรารักมันมากขึ้นทุกวัน และแล้วการเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น ทุกคนเริ่มโตขึ้น เริ่มมีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ โกโก้เห็นความเป็นไปของพวกเราเช่นกัน เราขอยกเรื่องราวเอาไว้เล่าในตอนต่อไปดีกว่า วันนี้ขอจบเพียงแค่นี้

Create Date : 23 มีนาคม 2553

Last Update : 24 มีนาคม 2553 12:18:41 น.

11 comments

Counter : 611 Pageviews.

ทักทายจ้า^^

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:14:37:39 น.

^^ น่ารักอ่ะครับ

อ่านเเล้วนึกถึงวันเก่า ๆ

ลูกหมาตัวแรก ของผมชื่อ ไข่ต้ม

ยังคิดถึงมันอยู่เลย T^T

โดย: SkyWalKeR-TH

วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:14:41:11 น.

โกโก้นี่น่ารัก และมีเสน่ห์ จริงเลยค่ะ ฟังจาก จขบ. เล่าแล้ว ครั้งหน้าเอารุปโกโก้มาโชว์บ้างนะค่ะ

โดย: maesnake

วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:15:25:29 น.

ติดตามตอนต่อไปค่ะ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:17:31:02 น.

whenever you felt that your heart is going to breakdown
feel it with the love of God ask for his and then you will
find out what is the truth love in Your life as he does for me!

GOD always forgive your mistake
the one that you cant even forget,
he always does it and always being with us
to help and blesss us for us whose heart is full of him

โดย: da IP: 203.144.144.164 วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:22:57:10 น.

น่ารักจัง...ไม่เอารูปมาอวดมั่งเหรอจ๊ะ

โดย: Ezy-SeaHill

วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:10:01:09 น.

เมื่อก่อนบ้านเราก็เลี้ยงหมาเหมือนกัน พันธุ์พุดเดิ้ลแหละ
น่ารักมาก แต่ก็น่าเบื่อมากเหมือนกันเพราะว่ามันไม่ใช่หมา แต่มาเป็นนาย

โดย: lovelylk

วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:7:50:32 น.

น่ารักดีครับ

โดย: เส (อเสวนา

) วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:21:22:56 น.

แวะมาทักทายค่ะ

เงียบหายไปเลยคุณไผ่สบายดีนะคะะะะ

จะว่าไปการเลี้ยงสัตว์เลี้ยงเวลาที่เค้าจากไปก็ทำให้คิดถึงนะคะ

ตอนหลังๆพ่อก็ไม่เลี้ยงหมาเพิ่มแล้วค่ะ เพราะเวลาเค้าตายไป พ่อเศร้ามากกกกกกกกก

ก็คิดถึงอ่ะเนอะ

โดย: แฟนสาวฮัตโตริคุง

วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:0:40:50 น.

ไผ่เป็นไงบ้าง ช่วงนี้ยุ่งหรอจ๊ะ

โดย: lovelylk

วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:13:03:23 น.

แด่..น้องหมาที่น่ารัก เจ้จะคิดถึงหนูตลลอดไป

โดย: น้องอ้อ (หมูอ้วน) IP: 125.26.67.124 วันที่: 8 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:58:16 น.