เอ่อ...ว่าจะไม่เขียนแล้วนะ ผู้หญิงคนนี้ ทำอะไร? ทำไมไม่นอน? ตัวเองก็ยังไม่รู้เลยเนี่ย นั่งๆให้เครื่องคอมมันร้อนไปเรื่อยๆ อ่านบล็อกของคุณ "ปูขาเก เซมารู" เจ้าของบล็อกทำอาหารได้เยอะมากๆ ของแต่ละอย่างจะน่ากินไปไหน ดูๆไปก็อยากกินเค้กไป ทรมานตัวเอง ง่วงก็ไม่ง่วง และแล้วฝนมันก็ตก(อย่างหนัก)
ระหว่างที่กำลังตกใจเสียงฝนเสียงฟ้าอยู่ กลัวว่าไอ้ที่แลบๆอยู่ข้างนอกหน้าต่างมันจะเข้ามาในห้องได้ไหม? อะไรไม่รู้ก็มากลั่นแกล้ง ให้วินโดว์มีเดีย เพลเยอร์ สุ่มขึ้นเพลง "โลกของคนเหงา" ของพี่เบิร์ด-ธงไชย ซะอย่างงั้น
'...ฮาาา...ฮ๊าาา.............มีเพียงเธอตรงมุมห้องนั้น ปิดประตูปิดตาย อยู่คนเดียวไม่ยอมให้ใคร ได้ผ่านมา เธอก็ถามตัวเองซ้ำซ้ำ ปาดน้ำที่ไหลจากตา ทำไมต้องเหงา ทำไมต้องเหงา' (เออ..ทำไมละ? อยู่ดีๆฉันก็เหงาขึ้นมาได้เนี่ย) 'ยิ่งเวลาที่ฝนตกพรำ ทำให้ยิ่งปวดใจ' (จ้า...ฝนมันตกอยู่แล้ว แต่พอพี่ร้องมันก็ปวดใจขึ้นมาเฉยๆ) 'ยิ่งมีลมที่พัดผ่านไป ยิ่งเหน็บหนาว' (ไม่มีลมอะไร แต่จู่ๆคิดจะหนาวขึ้นมาซะงั้น) 'สิ่งที่ฉันเองพอจะรู้ ว่าชีวิตของคนอย่างเรา' (ฮ๊าาา...คนอย่างเรา อย่างไหนคะพี่?) 'ใครใครก็เหงา.. เป็นกันทั้งนั้น' (สรุป..หนูต้องเหงาเท่านั้นใช่ไหมคะ? เลือกไม่ได้)
'เธอไม่ใช่คนเดียว ที่เจอกับความเหงา เธอไม่ใช่คนเดียว ที่รออย่างเงียบเหงา คนเหงาใจ มีเป็นล้าน เธอก็เป็นไม่ต่างจากเขา ฉันเองก็เหงา ก็มีเพื่อนเล่นเป็นเงา เท่าเท่าเธอ' (เหงายังไม่พอ ฉันยังต้องเล่นกับเงาตัวเองด้วย รู้สึกสงสารตัวเองสุดๆ การรับรู้ว่ามีคนอื่นร่วมเหงามากมาย ไม่ค่อยจะช่วยอะไร ณ จุดนี้)
...
เพลงก็ยังร้องต่อไปเรื่อยๆ ฝนก็ตกหนักยังกะรั่วลงมาแน่ะ ฟ้าก็โครมครามอยู่นั่นแหละ จนกระทั่งถึงท่อน...
...
'เปิดประตูออกมา มาพบเจอคนขี้เหงา..ด้วยกัน โลกแห่งคนขี้เหงา มันกว้างใหญ่เกินโลกใด..ทั้งนั้น โฮ้...' (เย้ยย....ไปเจอคนเหงารวมพล แถมโลกของคนขี้เหงายังกว้างกว่าโลกอื่นอีก รู้สึกตัวลีบเล็กลงฉับพลันทันที คนนั้นก็เหงา คนนี้ก็เหงา ใครจะช่วยใครละ?)
กว่าจะจบเพลงก็เล่นเอาสับสนงงหัว ตกลงนี่ฉันเหงาเหรอ? หรือเพลงกับฝนมันพาไป ตอนแรกนั่งอ่านบล็อกคนอื่นอยู่ดีๆ ฟังเพลง ปาฏิหง ปาฏิหารย์ ถามจง ถามจันทร์ ไปเรื่อย....พอถึงเพลงนี้ถึงกับจุก ปกติก็ฟังเพลงนี้ประจำ กลางวันก็ไม่เป็นไร กลางคืน(คืนอื่น)ก็ชิวๆ แต่พอฝนตกเท่านั้นแหละ องค์เซนซิทีฟถึงกับประทับร่าง ซึมซับความหมายของเพลงอย่างลึกซึ้งถ่องแท้ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ร้องอยู่ประจำ เพลงเดียวกันแท้ๆ เออเน๊อะ....เพลงเดียวกัน แต่ต่างเหตุการณ์มันก็คนละอารมณ์จริงๆ
ทำไมไอ้เรามันเพ้อเจ้ออย่างนี้นะ เหอะๆ
หมายเหตุ: ไม่ได้ตั้งใจวิจารณ์เนื้อเพลงให้เสียหาย แต่เป็นความรู้สึกของผู้เขียนตามเพลงที่ได้ฟังในช่วงเวลานั้นๆเท่านั้น ส่วนตัวก็ชอบเพลงนี้ จึงมีไว้ฟังในลิสต์เพลง หากมีใครไม่พอใจ ต้องขอโทษด้วยคะ
เจ้าช่อมาลี (PP_Skywalker)
| 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
