"บทเพลงจากแดนไกล"
เป็นเสี้ยวหนึ่งของใจ..ใครมาก่อน
มิแน่นเหนียว..เสี้ยวสวาทมาขาดตอน
ก็มิงอน..งอแง..มอบแด่เธอ

"บทเพลงจากแดนไกล"
ยังวิไลในรักภักดิ์เสมอ
ฝากบทเพลง..ง้อ.เหงา.เฝ้าละเมอ
หมายว่าเจอในฝัน..นิรันดร



........แด่คน(เคย)รักและจะรักตลอดไป.......
(แหละคงเป็นคนสุดท้าย..ที่ฉันจะยอม..ให้ทำ)..เป็นเพลงที่ลึกซึ้งในเนื้อหาค่ะ

......อวยพรให้ตัวเอง...คร๊าบบบ......

...อยากกอดเธอ..ไปจนเช้า...
...เพื่อเก็บเรื่องเล่า..ที่เราฝัน...
...บอกทุกความผิดถูก..ที่ผูกพัน...
...ที่เราเคยมีกัน..ค่ำคืนเดียว

......................................

...ฉันต้องคู่กับเธอ....เท่านั้น
...ถึงแม้เธอกับฉัน..แตกต่างกันเท่าไร?
...ฉันเกิดมาคู่เธอเท่านั้น...รักเธอเท่านั้น..ไม่มีวันเปลี่ยน...

...เนื่องในวันนี้..เป็นวันคล้ายวันเกิดของตัวเอง
...คนที่คิดถึง..คือพ่อกับแม่..
...ไปใส่บาตรก่อนนะคะ...
...



.....คนที่เรารักและรักเรา...มักอยู่ห่างไกลเสียเหลือเกิน.....

สุขสันต์วันเกิด นะครับ

"วันธรรมดา......ที่บังเอิญว่าพิเศษ"

. . . ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . .

. . . พอใจในสิ่งที่ตนมี . . .

. . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . .

*~*~*~*...ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*

๐ ขอบคุณ"เด็กบ้านนอก"..(เรื่องความห่วงใย)..ค่ะ
๐ ขอบคุณ"ต้นกล้า-ของหัวใจ"..(เรื่องข้อคิดและเจ้าลูกลามา)..ค่ะ
๐ ขอบคุณ"ก้าวแรกของหมื่นลี้"..(เรื่องบทกวีและดอกทิวลิปสีขาว)..ค่ะ

...เป็นความสุขที่สุด..ดั่งหยุดโลก
...ซึ่งทุกข์โศกกังวล..ก้าวพ้นผ่าน
...มีเพื่อนรักฝากฝัน..บุญบันดาล
...ใจทะยานสู้ต่อ...ไม่ท้อแล้ววววววว

๐ ละลองไอ.อบอุ่น.ผ่านขุนเขา
ภาพทางเทา.เงาหมอก.เหมือนหลอกเหยื่อ
ช่างอบอวล.ชวนมอง.แลล่องเรือ
ท้องฟ้าเครือ.ขาวส้ม.อมชมพู

๐ บรรยากาศ.ชวนใช่.ให้ใจเชื่อม
ระลอกเลื่อม.ธารทอง.กับสองหู
ยินเธอขับ.กลอนกล่าว.หนาวอณู
ปล่อยใจดู.ใจกัน.ไร้พรรณนา
........ฯลฯ........

..."กอระทม"...ผลงานประพันธ์ของคุณ"กระบี่ใบไม้"...
...เรียบเรียงเสียงประสานโดยทีมงาน ตั๊ม ว๊อยซ์ มีเดีย
...ฟังแล้วเพลินใจ..จังค่ะ....

...ฉันซื้อกุหลาบให้ตัวเอง..ในวันพิเศษ
...ราคาถูก และ ได้เยอะเท่าที่ต้องการ
...บางโอกาสสีแดงล้วนๆ...
...บางโอกาสสีเหลืองอย่างเดียว ๒๐๐ ดอก
...บางครั้ง..แดงทั้งหมด..มีสีขาวใหญ่เพียงดอกเดียว
...ไม่รู้สึกว่าขาด..แต่รู้สึกสดชื่นที่สุด..ที่ได้ทำ
...วันนี้กุหลาบสีขาวทั้งหมด.มีสีแดงเพียงดอกเดียว.ได้ใจจริงๆ

ก็ได้แต่แค่แวะเวียนมาอ่าน บทกลอนต่างๆ ประดับสมองอันน้อยนิด ก็ได้เป็นแค่ คนที่ "แค่ความห่วงใย"
จะเสมือนไคร บางคน

โถ.....พ่อหนุ่มบ้านนอก....
อย่าอ้อนเลยครับ....
บล๊อคนี้..เงียบงัน..พันลึก..ไม่มีใครมาถาวรหรอกจร้าาา
เป็นกรรมของชีวา...เป็นบัญชาของฟ้า-ดินครับ
อารมณ์ฟาร์ก็เลย..เฉย.เฉา.เหงา.งอล.กระล่อน.เซ็งส์....ไป One One
ต่อกลอนชาวบ้านในเฟซบุ๊คไปเรื่อยๆ...
ทั้งชีวิตจริง..ทั้งในเน็ทฯ..ไม่มีคบหาสมาคมด้วยหรอกครับ..((((ชินแล้ว))))

ถึงยังไงก็ไม่"ออกบวช"แน่นอน...อยากเขียนกลอนกลัวสมภาร..หลงครับ...อิอิ

ประพันธ์ในนามปากกา "ทุ่งกุลา ไพรวรินทร์ ขาวงาม"

......"เราตามหานางผู้เดียวกัน".......
๑
เราตามหานางผู้เดียวกัน
นางผู้นั้นเปลี่ยนนามและเร้นหน้า
นางผู้จุดไฟมนุษย์สุดขอบฟ้า
นางผู้เล่นซ่อนหาพนาพนม
๒
นางผู้ล่องเรือท่องทะเลโพ้น
นางผู้โยนโยกครืนของคลื่นขรม
นางผู้เห่โอ้ละเห่ของเปลลม
นางผู้พรมระเหยน้ำลงพรำธาร
๓
นางผู้ดลโฉมแดดเป็นโฉมรุ้ง
นางผู้ปรุงธัญญาเป็นอาหาร
นางผู้เคลื่อนดาวเดือนเป็นเพื่อนวาร
นางผู้หว่านเมล็ดพันธุ์เป็นขวัญพร
๔
นางผู้เพียงสรรพสำเนียงวิหคร้อง
นางผู้เพียงท่วงทำนองวิหคร่อน
นางผู้เพียงระเรื่อยเรียงวิหคจร
นางผู้เพียงลำเนานอนวิหคใจ
๕
นางผู้ยิ่งกว่าจริงยิ่งกว่าฝัน
นางผู้นั้นอยู่นี่หรืออยู่ไหน
ถามผีเสื้อและดอกไม้
เสมือนใกล้คล้ายไกลใจแห่งนาง
๖
ประหนึ่งนางที่รักจักจำพราก
สนธยาลาจากฝากรุ่งสาง
ถามดอกหญ้าและน้ำค้าง
เสมือนรู้คล้ายร้างนางแห่งเรา
๗
ใบหน้านางนามนางต่างกาละ
สุดสนเท่ห์เทศะคละสุขเศร้า
งามมิงามเสมือนงามทุกรูปเงา
เหงามิเหงาเสมือนเหงาทุกเช้าเย็น
๘
นางแห่งท่านแห่งข้าแห่งฟ้าดิน
ใจมิกลายเป็นหินจักขอเห็น
ต่างประเดิมเดินทางต่างประเด็น
ค้นระกำลำเค็ญเป็นอยู่คือ
๙
คืออะไร…อยู่ที่ไหน…เป็นอย่างไร…
นางอาจมอบหัวใจไม่ออกชื่อ
นางอาจถักความดีด้วยฝีมือ
นางอาจถือความงามด้วยความรัก
๑๐
นางอาจเอื้อมความจริงด้วยความฝัน
นางอาจปันปรารถนาด้วยงานหนัก
นางอาจแบกความทุกข์ด้วยสุขนัก
นางอาจผลักหมุนโลกด้วยรำลึก
๑๑
นางอาจไถ่บาปให้มวลมนุษย์
นางอาจสานบริสุทธิ์ห้วงรู้สึก
นางอาจปลุกความคิดจิตสำนึก
นางอาจฝึกคำนวณห้วงคำนึง
๑๒
เราตามหานางผู้เดียวกัน
ในนามนางผู้นั้นอันเป็นหนึ่ง
ธุลีใจอุทิศนางต่างลึกซึ้ง
คิดถึงนาง…คิดถึง…สัจธรรม!

แต่ง ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๔๗ ตีพิมพ์ "เนชั่นสุดสัปดาห์"
อ่านออกรายการ "ดนตรี กวี ศิลป์" พฤษภาคม–มิถุนายน ๒๕๕๑
รวมเล่ม "ณ ที่ซึ่งแม่โพสพเคยสถิต" ๒๕๕๓