...บทกลอนไพเราะมากค่ะ..

แวะมาเยี่ยมบ้านคุณ flower ค่ะ

นกโตแล้วก็ต้องปล่อยให้บินไปค่ะ เป็นธรรมชาติ

ขอบคุณทุกท่านค่ะที่กรุณามาลงความเห็น

ขอบคุณ คุณภัสสรา นายแจม cera แซนด์ซี

ปล่อยนกบินล่ะ แต่ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี น่ะ

นกน้อยคล้อยบินบินไปไกล
ด้วยหัวใจแข็งแกร่งและอดทน
ยากลำบากบินไปไฝ่ผจญ
ขอขุดคุ้นทางเดินเหินลมแรง
มีแม่นกเฝ้าส่งแรงใจให้
อย่างห่วงใยเทคโนไหห้าถาม
ส่งเอ็มเอสทุกวันคอยติดตาม
นี่แหละหนอความรักแม่ให้ลูก