มาลี...ดอกดั่งสีบานเย็น
มาลี .. ดอกดั่งสีบานเย็นเห็นหรือไม่ ผีเสื้อร่อนว่อนอยู่ดูวิไล งามกระไรหนอผีเสื้อช่างเหลืองาม กินอะไรเกิดที่ไหนผีเสื้อเอ๋ย อย่าปิดเลยตอบต่อนี้ขอถาม น้องจะได้ไปเกิดไปกินตาม ให้อร่ามเหมือนผีเสื้อเหลือสวยเอย..
จากบทพระราชนิพนธ์เรื่องเงาะป่า ....... รัชกาลที่ 5
........... ในตู้หนังสือที่บ้านฉันมีหนังสือเก่าๆเก็บสะสมไว้หลายเล่ม รวมทั้งหนังสือพระราชนิพนธ์เรื่อง "เงาะป่า"ด้วย วันหนึ่ง...ฉันหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านเล่นๆ บังเอิญเห็นเครื่องหมายดอกจันดอกเล็กๆ กาทิ้งไว้ตรงบทชมดอกไม้ของนางลำหับ
จำได้ว่าตอนเด็กๆฉันชอบบทชมดอกไม้บทนี้มาก เพราะอยากเป็น "ผีเสื้อเหลือสวยเอย" เหมือนในหนังสือ ถึงขนาดไปเด็ดดอกเข็มมาดูดน้ำหวานชิมทีละดอกๆ ด้วยความสงสัยว่าทำไมผีเสื้อถึงได้ชอบกินนัก
เป็นเรื่องราวใสๆในวัยเด็กของฉันซึ่งผูกพันธ์ กับต้นไม้ใบหญ้าและหนังสืออีกเรื่องหนึ่ง ที่มองย้อนกลับไปทีไร รู้สึกมีความสุขทุกที
ผ่านมาเนิ่นนาน...จนถึงวันนี้ วันที่เติบโตมาขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ ลองแอบถามตัวเองใหม่อีกครั้ง ยังคงอยากเป็นผีเสื้ออยู่อีกมั๊ย เสียงเล็กๆในหัวใจก็ยังกระซิบกระซาบตอบกลับมาว่า ไม่ว่าจะผ่านไปนานสักเพียงไหน ฉันก็ยังคงอยากเป็นผีเสื้อเหลือสวยเอย...อยู่เหมือนเดิม
Create Date : 15 สิงหาคม 2549 |
|
18 comments |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2553 22:16:02 น. |
Counter : 1873 Pageviews. |
|
|
|
ภาษาไทย แล้วเค้าก็มีให้แต่งกลอนกันเล่นๆ นึกไม่ออก
ก็แต่งกลอนเกี่ยวกับผีเสื้อแต่ว่าไม่ยักกะเพราะพริ้งและก็
คล้องจองเลย
แต่เพราะชอบช่วงบรรยากาศก่อนแต่ง เพราะแอบไปเห็น
ผีเสื้อมาดูดน้ำหวานของเกสรดอกเข็ม คิดถึงตอนนั้นแล้ว
สนุกดีค่ะ เน็ทไม่ได้เล่นแต่ว่าไปเล่นกับธรรมชาติแทน