วันนี้ผมนั่งอย่างข่าวและมันก็ทำให้ผมเห็นอะไรในข่าวนี้ และทำให้ผมเขียนบล็อคนี้ขึ้นมาเพื่อวิจารณ์สังคมไทย บล็อคนี้มันโคตรจะมีความคิดหลากหลายละบานปลาย 
อันนี้เป็นลิงค์ข่าว
นพ. กัมปนาท โพสต์จวกโรงเรียนเฮงซวย หลังแชร์สนั่นภาพเด็กนั่งหลับ ชี้ไม่ขำนะ 
https://hilight.kapook.com/view/149566
จึงมีคำถามในใจว่า 
วันนี้เราไปถึงไหนกันแล้วการศึกษาไทย 
โรงเรียนไทย
ครูไทย
และเด็กไทย
ไปจนถึงสังคมไทย
หรือมันจะเป็นแผนทำลายประเทศชาติในระยะยาว อันนี้ก็เวอร์ไป ฮ่ะๆๆๆ 
แต่น่าคิดมั๊ยหล่ะ ที่ว่าด้วยการที่เด็กไทยอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ และมีความคิดและพฤติกรรมแปลกๆ มันเป็นอะไรไปกันหมดว่ะ ผมมองว่าโรงเรียนก็คือสถานที่ที่ทำให้ความรู้ปรับปรุงเด็กๆไม่ใช่หรือ หรือว่าเรื่องเหล่านี้ไม่ใช่กระบวนการผลิตเด็กที่เราพูดกัน เอ่อ,,, ก็เห็นโรงเรียนชอบอ้างว่าโรงเรียนของเราผลิตเด็กที่,,,,
อ่าวๆก่อนจะไปไกลกลับมาที่เรื่องข่าวก่อน แล้วเราค่อยแตกประเด็น
เนื้อหา
ประมาณว่าเด็กคนนี้หลับในคาบลูกเสือ หลับลึกจนคนหายเก็บเก้าอี้หนีไปกันหมด จนมีคนถ่ายรูปถูกแชร์มากมายเรียกกระแส 
แต่นายแพทย์ออกมาไม่เห็นด้วยว่ามันไม่โอเคกับเด็ก
อ่านคอมเม้น
หลายส่วนเห็นด้วย
และบางส่วนก็บอกว่าเรื่องของเด็ก ถ้านายแพทย์ไม่พูด ก็ไม่มีใครคิดว่าเด็กเป็นอะไร ผมนี่อยากจะด่าเม้นนี้มาก เห็นแก่ตัวไปป่ะ ก็เด็กมันเป็นอะไรจะให้บอกไม่เป็นอะไรได้ไงว่ะ แต่เพราะมันไม่ใช่ลูกหลานคุณคุณถึงไม่รู้สึก มากไปกว่านั้น โรคที่หมอกล่าวไม่มีใครสนใจหรอก เพราะมันเสียเงินรักษา แค่นอนเฉยๆอ่ะดีแล้ว 
คือผมมองว่าเป็นอุทาหรณ์นะ ในเคสนี้ครูจะได้ช่วยเหลือเด็กได้ ถ้าเด็กผิดปกติจริง
จบก่อน ไม่ขอพูดถึงความคิดของคนอื่นไม่มากกว่านี้ พูดความคิดของตัวเองก็แล้วกัน
ผมเห็นด้วยกับนายแพทย์ร้อยเปอร์เซ็นต์เต็ม เริ่มด้วยเบสิคติงก่อน 
เรื่องของเด็กคนนี้ จะออนไลน์อยู่บนโลกอินเตอร์เน็นนานแสนนาน มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นอย่างยิ่ง เพราะเด็กคนนี้อาจจะไม่ขำด้วย และมันอาจจะส่งผลถึงเขาในอนาคตไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง 
ซึ่งถ้าเขาชอบมันก็เป็นเรื่องที่โอเค ดีไปหนู ที่หนูชอบ 
เรื่องปัญหาบางอย่างที่คุณหมอบอก พูดตามตรงก็ไม่เข้าใจหรอก ว่ะฮ่ะๆๆ 
แต่เป็นเรื่องที่น่าคิดนะ เพราะคนเขาเก็บเก้าอี้ออกไปหมดมันต้องเกิดเสียงดังบ้าง แต่ทำไมเด็กคนนี้ถึงไม่ตื่นว่ะ ดังขนาดนั้น มันต้องตื่นดิ่ หรือทั้งห้องประชุมพร้อมใจกันย่องเบาไม่ให้น้องเขาได้ยิน เพื่อเอาไว้ขำและปล่อยเด็กคนนี้ไว้เป็นตัวตลกเอาลงโซเชียลอย่างที่เห็น ซึ่งความคิดหมอค่อนข้างจะเป็นไปได้สูง แต่โรคแบบนี้ไม่มีคนจนเรียนโรงเรียนบ้านนอกที่ไหนสนใจหรอก เปลืองตังรักษา และไกลตังมากพูดกันบ้านๆเลย 
จิตวิทยาอะไรผมไม่รู้หรอกนะ แต่ถ้าผมทำงานมาหนักในเวลากลางคืน แล้วตื่นขึ้นมาเรียนเลย ถ้าเผลอหลับแบบนี้ ยิ่งถ้าผมช่วยพ่อแม่ขายของตอนกลางคืน โหผมโคตรรู้สึึกแย่อ่ะ เพราะผมช่วยพ่อแม่ขายของผมถึงต้องโดนเพื่อนล้อแบบนี้ กรณีนี้อาจจะไม่เกิดขึ้นแต่มันเบสิคมากนะ 
หรือผมอาจจะเล่นเกมดึก จนเจ็ดโมงแล้วออกมาเรียนเลย โดยลืมนอนก็เถอะ แต่นั้นก็เป็นเรื่องที่คุณครูน่าจะช่วยบอกผู้ปกครองนะ ลูกคุณนั้นเป็นแบบนี้คะ 
มันไม่ใช่เรื่องปมของใครคนหนึ่งมาล้อเล่นนะครับ ถ้าเป็นลูกคุณ คุณยิ่งไม่ยอม เด็กย่อมเกิดปมในใจแน่นอน
แล้วครูหล่ะครับ ยอมให้เด็กแกล้งกันอย่างนี้ได้อย่างไร ผมถามเอาความจริง
ผมว่าเด็กสมัยนี้ไม่ค่อยมีคุณภาพเลย ผมรู้ครับว่ามันต้องปลูกฝังกันตั้งแต่เล็กๆ 
รุ่นน้องคนไทยที่มาจากมหาลัยดังในประเทศไทยมาเรียนต่อปริญญาโทที่เดียวกับผม เรียนวิชาเดียวกันครับ ถามผมว่าพี่ครับ มีเฉลยมั๊ย เฮ้ย
นั่นการบ้านมึงนะ แล้วความรู้มึงหล่ะครับ ที่มึงเรียนมาเอาไปทำการบ้านเซ่ ไม่ใช่ผมอยากให้นะครับ เพราะตอนเรียนอยู่ปริญญาตรีผมเป็นต้นฉบับ ตอนนั้นผมไม่คิดอะไรหรอกครับ คิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ แต่พอผมโตแล้วออกมาจากสังคมไทยสิครับ นั่นแหล่ะผมเรียนรู้ว่า เรามองเรื่องบางเรื่องที่ผิดปกติ เป็นเรื่องปกติจนชิน จนตอนนี้ผมมองย้อมกลับไป คนเกือบห้าสิบ มีต้นฉบับอยู่สองสามอัน เฮ้ยแปลว่า มีเพียง  1-3% ที่ใช้สมอง ผมเทียบจากสาขาของผมเอง สถิตผมเองอย่างรีบร้อนด่า เพราะมันไม่เป็นความจริง ในส่วนของสาขาอื่น และมหาลัยดังมากๆแน่ และตอนนี้เหมือนว่าจะไปได้ดีในระดับหัวหน้าหลังจากเรียนจบ 
และไม่มีขอพูดถึงคนที่เรียนไม่ดีแล้วมีหัวคิดเรื่องธุรกิจหรือมีความสนใจจริงด้านใดด้านหนึ่งนะเป็นพิเศษนะครับ เพราะพวกนั้นมีโอกาสประสบความสำเร็จสูง หรือบางทีคนกลุ่มนี้จะอยู่ใน  1-3% ของสาขาที่ตัวเองเรียน 
แต่ในความเป็นจริงแล้ว ประเทศของเรานั้นมีแค่ 0.7% เท่านั้นที่รวย ขอโทษครับที่ผมวัดความสำเร็จเป็นตัวเงิน ไม่ใช่ความสุขในอาชีพ แต่ว่าเพื่อง่ายในการหาแหล่งอ้างอิง https://howmuch.net/articles/billionaires-map#/img0

แต่มีนด๋มากกว่าประเทศเพื่อนบ้านนะ 
ถ้าคุณต้องการความก้าวหน้า คุณไม่ควรเทียบกับประเทศที่เขากำลังมีการพัฒนาอย่างจริงจังนะครับผมว่า 
คุณควรจะมองศักยภาพตัวเองมากกว่า ว่าคุณทำอะไรได้บ้างเพื่อตนเอง และคนอื่นในตอนนี้ 
กลับมาเข้าเรื่องครับ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยครับว่า เด็กจากมหาลัยดังกว่าผมจะจบมาแล้วเป็นแบบนี้กันสองสามคน เมื่อเทียบกับเด็กจากเวียดนามและแคมโบเดีย เพื่อนบ้าน ผมทั้งอึ้งและอึ้งๆๆๆๆๆ ผมไม่รู้จริงๆสอนกันมายังไง 
เด็กเขมร พูดภาษาอังกฤษเก่งมาก เก่งกว่าผมอีก นางเริ่มเรียนตั้งแต่อยู่มัธยม อ่อ จ่ะ บ้านผมเรียนตอนประถม และผมเป็นอีกคนที่เริ่มจากอนุบาล ผมไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าพวกคุณบางคนจะยังด่าเพื่อนว่าอีลาว อีเขมร อีมอญ ลืมไปเลยครับ
สวัสดีครับยายผมเป็นเขมร ผมยิ้มรับจริงจัััง  
เด็กบ้านนั้นเก่งกว่าเด็กบ้านเรามาก แถมเด็กที่เรียนได้ ๑ ใน ๑๐ ของคณะมีทุนให้ต่อต่างประเทศด้วย แล้วแต่จะให้เล่าเรื่องขำๆ 
มากไปกว่านั้น อ่านเปเปอร์เป็นภาษาฝรั่งเศษว่ะ บ้านผมแค่ภาษาอังกฤษก็อ่านไม่ได้แล้วครับ ถ้าผมมีลูกผมอยากจะให้ลูกผมไปเรียนเขมรมากเอาความจริง ในขณะที่คุณหยิ่งทรงนงตนต่างๆนานา 
แต่คุณกลับลืมมองคนรอบตัวคุณว่าเขาพัฒนาไปถึงไหนและ คุณกลับพูดว่าคุณจ้างงานเขา ใช่ครับคนที่คุณจ้างงานหน่ะ อายุเขาล่อไปเท่าไหร่แล้วครับ คุณลองมองดูว่าเด็กรุ่นใหม่ไปทำงานบ้างรึเปล่า 
สาระครับ สาระ ไม่อยากจะบอกนะครับว่าผมตอนอยู่มัธยมนั้นก๊อบรายงานมาจากกูเกิล เครดิตยังไม่ให้เลย ไม่มีคนสอนผมครับว่าต้องใส่เครดิตด้วย ยิ่งถ้าใส่อาจารย์จะบอกว่าผมลอกมาก 
ประสาทแล้วครับ การใส่เครดิตเป็นการอ้างอิงข้อมูลเฉยๆไม่ใช่การลอก แต่ถ้าลอกก็ต้องให้ด้วยแหล่ะ แต่ถ้าใส่คนไทยก็มองได้แค่ว่าอ่อสงสัยแม่งลอกมาก เปลี่ยนได้แล้วนะครับรสนิยมนี้ ผมอยากจะกราบขอ
โดยเฉพาะประเทศที่เขาพัฒนาแล้วอย่างจีนนั้นยิ่งไปกันใหญ่ครับ 
ป้าๆ อาจจะเที่ยวเสียงดังกันอยู่ในบ้านเรา มันจริงครับ แต่เด็กๆที่เรียนอยู่มหาลัยเดียวกับผมนั้น
ตั้งใจเรียนมากครับ และมีแรงกดดันสูงมากครับ การจัดการเวลานั้นดีเยี่ยม สามารถทำงาน ทำแลบ และเล่นกีฬาไปด้วยได้ ทั้งๆที่เด็กไทย ผมเองด้วยนั้น ไม่สามารถทำทั้งหมดนั่นในวันเดียวกันได้ครับ คุณภาพการทำงานต่ำมาก เมื่อเทียบกับตัวผม รุ่นพี่และรุ่นน้อง  และยิ่งเทียบกับเด็กที่มาใหม่ จบใหม่ของไทย ใช้คำว่าเหวยังน้อยไป ขอให้คำว่าเหวที่อยู่ในทะเลลึกด้วยครับ 
มันยิ่งไปคนละเรื่องเลย เที่ยวๆ ผมโคตรจะสงสัยว่าทำไมมันต่างจากผมรุ่นสองรุ่นถึงเป็นแบบนี้ครับ และเมื่อเทียบกับรุ่นพี่แล้วนั้น ความสามารถผมก็ห่างชั้นกันไปอีก 
ใจผมนี่อยากจะให้สอนวิชาใช้ กูเกิ้ลในการหาความรู้ด้วยซ้ำครับ 
แค่ความรู้ทำไม่ได้ว่า น้องสาวผมที่เรียนอยู่มหาลัยรัฐ อาจารย์ให้แปลเปเปอร์นึงครั้ง นางก็เอาเข้ากูเกิ้ลเลย แล้วเอาไปส่งอาจารย์ก็เลย โยนทิ้งให้ไปทำมาใหม่ นางบอกนางทำไม่ได้จริงๆ เลยมาให้ผมช่วยครับผมนี่แทบกระอัก อ่านไม่ทันไรดูก็รู้ว่ากูเกิ้ลมา เออมันเก่งครับ แต่มันแปลวิชาการไม่ได้หรอกครับ อิกูเกิ้ลอ่ะ 
ผมก็เลยให้น้องไปทำมาใหม่เช่นกัน เพราะไม่มีความพยายามขนาดนั้น ผมก็ไม่สามารถที่จำให้ผ่านได้เช่นกันครับ 
อาจารย์กินข้าวเป็นอาหารครับไม่ใช่ลูกน้ำ
ในกรณีนี้มันทำให้ผมมีคำถามว่า การที่เรามีโซเชียล บ้านเรามันพัฒนาไปด้านไหน ทิศทางไหนบ้างครับ
นอกจากประทวงเรื่องต่างๆ การบ้านเด็กยาก เออ กุเขาใจครับ ก็ยากทุกที่แหล่ะ จีนก็ยาก ขนาดเอ็นทรานประเทศญี่ปุ่นผมยังนั่งทำอยู่เป็นนาน เปิดแคลสามโน้น ผมอยากจะถามว่า ยากอ่ะ แล้วคุณครูเขาไม่ได้สอนเด็กเหรอครับ ถ้าเขาไม่สอน เขาจะออกได้อย่างไร หรือสอนแล้วคุณๆเด็กๆไม่ฟัง หรือยากตอบไม่ได้ก็ให้คะแนนไป เพราะเด็กๆจะได้สี่จุดศูนย์ๆ ตามที่คุณๆเรียกเด็กๆยุคนี้ว่า สี่จุด 
อันนี้ผมไม่เข้าใจนะ ผมไม่ได้ติดตามว่าคำว่าสีจุดมันมายังไง
แต่ผมก็เป็นเด็กที่ผ่านการเปล่ียนแปลงในระบบการศึกษามาเช่นกัน ซึ่งผมก็ไม่ได้โวยวายนะว่าข้อสอบยาก เพราะว่ามันเป็นการแข่งขันเข้ามหาวิทยาลัย ง่ายใครๆเขาก็ทำได้รึเปล่า คือเอาจริงๆผมไม่เคยอ่านหนังสือไปสอบ ผมก็ว่ามันยากหมดแหล่ะ ออกมาจากห้องสอบก็บอกข้อสอบมันยาก เหตุผลเพราะผมทำไม่ได้ครับ แต่เพื่อนผมอ่ะมันบอกโคตรง่าย เพราะมันอ่านหนังสือหาความรู้ครับ ความยากง่ายมันต่างกันตรงนี้ แต่คุณๆผู้ดูแลการสอนทั้งหลาย ผู้ปกครองและผู้ไม่เกี่ยวข้อง มาเห็นแล้วป่ะติโถ่ยากสึด ซึ่งถามผม ผมไม่ได้แคร์นะ ผมเป็นนักเรียนรุ่นผ้าปูโต๊ะที่ถามว่าผ้าปูโต๊ะสีอะไร อ่อๆ มันก็ดีที่มีคนท้วงผมจะได้ได้คะแนน และมันก็จริงที่โคตรจะเป้นความรู้สึกเลยของผู้ออกข้อสอบคุณออกไม่โอเค แต่ผมก็ไม่ได้เดือดร้อนอีกอ่ะ เพราะหน้าที่ผมคือทำข้อสอบให้ได้คะแนนมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ว่าพวกคุณกลับมองว่ามันยาก มากกว่าหลักสูตร รู้ว่ามากกว่ายากกว่าคุณก็ต้องหาความรู้ นั่นคือหนึ่งในคุณสมบัติของผู้เรียน นักเรียน ไม่ใช่บอกว่าทำไม่ได้ มากกว่าในหนังสือ
นั่นคุณเรียนแบบท่องจำแล้ว ถ้าคุณบอกว่ามันมากกว่าในหนังสือ ถูกป่ะ 
มันจะดีกว่าถ้าคุณเอาเวลาไปนั่นสอนลูกคุณว่าทำอย่างไร ไม่ใช่เอามาโพส แล้วบอกว่าคืออะไร 

ผมคิดว่าบางทีถ้าเพิ่มการอ่านให้มากขึ้นมันจะสามารถเพิ่มมุมมองให้คุณได้ด้วยเช่นกัน
กับบางคนที่เม้นด่าเรื่องอื่นทั้งๆที่ยังอ่านเจตนารมณ์เค้ายังไม่จบเลยด้วยซ้ำมันแสดงความโง่ออกมาจากเกินไป และคิดว่าคนแบบนี้มีค่อนข้างเยอะ เพราะคนไทยอ่านหนังสือน้อยมากครับ
สงครามเอ็นทรานในจีนกระทู้นี้น่าสนใจมาก https://pantip.com/topic/32271333
จีนสั่งจำคุกเด็ก เจ็ดปี ทุจริตข้อสอบ //www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9590000057769
ผมมองว่ามันมากไปจริงครับ แต่ผมก็มองว่าการเขารู้พื้นฐานของเด็กเขาไง เขาเลยปรับให้เข้ากับเด็กเขา
เมื่อเทียบกับไทยที่ทำอะไรก็อ่อนแรงไปหมด 
ลงโทษไม่ได้ ลูกเจ็บ รุ่นคุณหรือรุ่นลูกหล่ะครับที่แข็งแกร่งกว่ากัน
ข่มขืนคุณยังอยากให้ประหารแต่ปัญหามันอยู่ที่ คุณสอนไอ้คนข่มขื่นมายังไงหล่ะครับ อ่ะจ่ะ 
ขโมยไอโฟน ถ้ามันไม่ขัดขืนก็ไม่ตาย เออ ก็นั่นเขาก็มีสิทธิจะแก้ตัวในแบบของตัวเองนั่นแหล่ะครับ 
ทำไมถึงเอาแต่วิจารย์กันแบบไม่ลืมหูลืมตา แล้วถามว่าคุณทำอะไรเพื่อเด็กพวกนั้นบ้าง 
คุณกลับตอบไม่ได้ไม่ได้ตอบหล่ะครับ อ่อ เผื่อมีคนถามผมกลับ ก็ผมก็สอนเด็กที่คุณผลิตออกมาจากประเทศไทยแบบขำๆให้กลายเป็นคนด้วยความสามารถของผมนี่ไงครับ ไปอยู่ประเทศไหนอย่าให้อายเขาสิครับ 
คนไทยลืมง่าย เดี๋ยวก็คงจะลืมแล้ว ลืมอ่ะลืมได้ครับ 
แต่คุณไม่เรียนรู้อะไรจากความผิดพลาดที่คุณเพิ่งลืมหน่อยเลยเหรอ
คุณเก่งกราบรถคุณก็ให้บทเรียนเขาเสียจนไม่มีที่ยืนในสังคม ลืมด้านดีเขาไปเสียสนิท คือว่าคนคนนี้คงชั่วร้อยเปอร์เซ็นต์ตามกระแส เรียนรู้ที่จะโทษ แต่ไม่มีเรียนรู้ที่จะศึกษา และให้อภัย และก็มีกรณีบนถนนไปเรื่อยๆ 
คุณลุงเก๋าเหรอ กรณีปลาเก๋า เรื่องก็เงียบหายไป ยังไม่ทันสิ้นสุดหรือสรุปอะไรร้อนแรง พอด่าเขาพอประมาณ กลุ่มวัยรุ่นโดนเยอะละ ก็ไม่มีใครโหนกระแสอีกต่อไป และไม่มีข้อสรุปตามเว็บดัง หรือใครจะแชร์อะไร 
ยิ่งผมมองกลับเข้าไปในประเทศผมยิ่งรู้สึกเหมือนเป็นอะไรกันไปหมดหว่าประเทศเรา
สถาบันศาสนาก็กำลังไล่ขับยานอวกาศกันอยู่
สถาบันการศึกษาก็โดนแช่แข็ง อย่าให้ผมต้องส่งลูกไปเรียนเขมรเลยครับ ฮ่ะๆๆๆ จะให้ลูกเรียนที่โรงเรียนอินเตอร์ทรมานใจเหลือเกิน
แต่ผมอยากบอกอย่างนะครับ ประเทศญี่ปุ่นนั้นไม่อนุญาตให้เด็กเอามือถือขึ้นมาในเวลาเรียนครับ และเด็กทุกคนทำตามหมด นางแบกดิชชั่นนารีเล่มใหญ่มาก จนบางทีผมก็เอ่อ เรื่องอย่างนี้ต้องยกเว้นรึเปล่าเพื่อให้ชีวิตง่ายขึ้น แต่ผมมองว่ามันก็เป็นเรื่องทีดีมากๆเลยครับ ไม่เหมือนประเทศเราที่ห้าม ก็ยังห้ามไม่ได้เลย หล่ะหลวมขนาดไหนถามใจดู 
พื้นฐานคุณไม่ดีคุณจะก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงได้อย่างไรครับ มันถึงมีรอยรั่วอยู่แบบนี้ 
และยิ่งมองกลับไปมากไปกว่าความรู้แล้วผมมองว่าลักษณะนิสัยของเด็กรุ่นใหม่ยิ่งเป็นอะไรที่ค่อนข้างแย่เช่นกันเท่าที่ผมเจอ 
ขาดความเคารพผู้ใหญ่ซึ่งเป็นเสน่ห์ของคนไทย
ถ้าเรื่องการเรียนจะใกล้ตัวผมมากกว่า สิ่งที่ผมจะเจอเยอะสุด ขาดความสงสัย ค้นหา และรักการลอก ไม่มีระเบียบ มักง่ายทำงานแบบส่งๆ ผมพูดตามตรงนะ โคตรเครียดเลย รับไม่ได้อ่ะ เจอเยอะจนผมไม่รู้ว่าคุณมาเรียนต่อทำไม แล้วคุณต้องการอะไรให้เป็นความรู้ของคุณหรือแค่คุณอยากได้ใบปริญญา จะเอาไปทำอะไร ถ้าคุณเป็นคนแบบนั้น 
เวลาผมหวังดีแล้วเจอเด็กพวกนี้มันเป็นเรื่่องที่ โอ้ว พระเจ้า จะต้องให้ผมป้อนคุณเหรอ แค่คุณจะกลืนความรู้ลงคอคุณยังไม่ทำ ผมทำอะไรได้อีก 
โห้ยเหนื่อย เสียเวลาด้วย ไม่รู้ว่าจะบ่นทำไม ฮ่ะะะะะ เอาไว้ทำวิธีการหาเปเปอร์ดีกว่านะ 

อันนี้เหมือนกันครับผมเอามาจากเพจเพจหนึ่ง ข้อสอบปอสี่ มันเป็นอัตนัยนะครับ เขียนไปเถอะน้ำท่วมทุ้งผักบุ้งโหลงเหลง แถมอาจารย์ยังบอกให้เขียนตอบแบบยาวอีก ห้าบรรทัดสำหรับเขียนแบบยาว เด็กปอสี่นี่เขียนตัวใหญ่มากอ่ะเขียนไปเถอะครับ ให้ผมเดามันไม่น่าจะใช้ข้อสอบกลางภาคปลายภาคสำหรับเด็กทั่วไปด้วยเนื่องจากมันมี ยี่สิบกว่าหน้า เพราะงั้นมันไม่ใช่ปัญหานะผมว่า เพราะอาจารย์ต้องให้คะแนนแบบเด็กแน่นอน จะมาวิจารย์ ดูไปจนถึง อาร์สแควมันไม่ได้  แต่ว่ายากก็ไม่ผิดหรอก เพราะตอนปสี่การทำลองผม คงจะเป็นการแตกแรงในฟิสิกส์ตอนวิ่งใล่จับมากกว่าจะ ล้อเล่นๆ จะปลูกต้นไม้คงไม่ทำ 

เอาง่ายๆ แต่ผมอยากให้มองวัตถุประสงค์ของการออกข้อสอบด้วยเช่นกันว่าเขาวัดอะไร 

และอยากให้ครูใช้สมองน้อยๆลงหน่อย เพื่อมองเด็กๆด้วยสำหรับเด็กประถม