|
Nada Sou Sou (Tears for You) พี่ชาย พี่รู้มั้ยคะว่าหนูรักพี่มากแค่ไหน
วันนี้ไปดูเรื่อง นาดา โซวโซว (Nada SouSou) มา เป็นหนังเศร้าๆ แต่ต้องไปดูในวันแห่งความรัก (มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย) เหอๆ ก็อยากไปดูหนังเรื่องนี้อยู่ ไม่ได้สนหรอกว่าตรงกะวันไหน รู้แต่เข้าวันแรกวันไหนเราก็จะไปดูเมื่อนั้น แต่แปลกจัง ทำไมวันนี้โรงหนัง คนเยอะมากๆ มากแบบผิดปกติเลยหละ สงสัยจังทำไมคนต้องไปดูหนังวันวาเลนไทน์ ไม่มีกิจกรรมอย่างอื่นกันเหรอ เฮ้อ เหมือนมาแย่งหนังดูกันเลย
สำหรับคำว่า นาดา โซวโซว เป็นภาษาพื้นเมืองของโอกินาว่า แปลว่า น้ำตาไหลริน เพราะเรื่องนี้เกิดขึ้น ณ เมืองโอกินาว่า ก็เลยเอาภาษาพื้นเมืองของเกาะแห่งนี้มาตั้งชื่อ แค่ความหมายของชื่อหนังก็เศร้าแล้ว เพราะฉะนั้นใครเจ้าน้ำตาก็เตรียมผ้าเช้ดหน้าก่อนเข้าโรงหนังด้วยหละ
โยตะ เด็กหนุ่มวัยยี่สิบต้นๆ มีน้องสาวที่ชื่อคาโอรุ ที่โยตะต้องคอยดูแล เพราะโยตะให้สัญญากับแม่ก่อนที่แม่จะสิ้นใจว่าจะดูแลคาโอรุอย่างดีที่สุด คาโอรุมักจะเรียกโยตะว่า นีนี่ เสมอๆ (แปลว่าพี่ชาย ใช่ไหมเนี่ย)
หลังจากที่แม่ของโยตะเสียและพ่อของคาโอรุทิ้งไป ทำให้ช่วงชีวิตวัยเด็กของโยตะและคาโอรุต้องอยู่ด้วยกัน ผ่านทุกข์ ผ่านสุขกันมาด้วยกัน โดยเติบโตมากะคุณยายของโยตะที่เกาะเล็กๆ นอกเมืองโอกินาว่า
เมื่อโยตะเติบโตก็แยกตัวออกมาทำงานเลี้ยงตัวเองในเมืองและส่งเงินไปให้ยายและคาโอรุ โยตะกับคาโอรุกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง เมื่อคาโอรุเข้าเรียนระดับมัธยมปลายในเมืองโอกินาว่า โยตะยิ่งทำงานหามรุ่งหามค่ำมาก โดยมีเป้าหมายในการที่จะเปิดร้านอาหาร แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลายเพราะโดนโกงไป รวมทั้งแฟนสาวเคโกะ ที่คบมาสี่ปีก็ต้องแยกทางกันเพราะความไม่เข้าใจกันโดยที่โยตะมองว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับเคโกะด้วย
หลังจากที่คาโอรุสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ ก็ตัดสินใจที่จะแยกบ้านออกมากับโยตะ เพราะกลัวความรักที่มีให้กันมากเกินพี่น้อง...................หนึ่งปีผ่านไป คาโอรุก็ตัดสินใจที่จะเขียนจดหมายหานีนี่หรือโยตะ ว่าตัวเธอเองจะมีอายุครบยี่สิบแล้วและจะกลับไปเกาะที่ยายอยู่ อยากให้นีนี่กลับไปร่วมงานพิธีบรรลุนิติภาวะ
นีนี่จะกลับไปร่วมงานพิธีบรรลุนิติภาวะของคาโอรุได้ไหม ผลจะออกมาเป็นยังไง ไปดูเองนะ
โดยส่วนตัวเราชอบดูหนังญี่ปุ่นนะ เพราะมักจะแฝงแง่คิดเล็กๆ แต่มีคุณค่าเสมอ รวมทั้งวัฒนธรรมต่างๆ ของคนญี่ปุ่นก็มักจะมีให้เห็นในหนังเสมอๆ ไม่ว่าจะเป็นเทศกาลท้องถิ่นต่างๆ การแต่งกิโมโนไปงานเทศกาล เป็นต้น
เรื่องนี้หลายๆ ฉากก็เกือบทำให้เราให้ร้องไห้ ไม่ว่าจะเป็นฉากที่โยตะรู้ว่าคาโอรุแอบหนีไปทำงานแล้วทะเลาะกันในซอกตึก หรือฉากที่คาโอรุต้องย้ายออกจากบ้านไปแล้วตะโกนบอกลาพร้อมโค้งคำนับโยตะ แต่ทำไมๆ พอจะซึ้งๆ ก็เปลี่ยนฉากไปฉากอื่นเร็วมากๆ เราก็เลยร้องไห้ไม่ทัน อ้อ แล้วก็พออยากจะร้องไห้ ก็นึกถึงเรื่องงานที่กองที่ทำงาน น้ำตาเจ้ากรรมก็หดหมดเลย เหอๆ
Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2550 |
|
9 comments |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2550 0:52:01 น. |
Counter : 627 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เหมือนจะไม่คิดถึง IP: 124.121.71.137 15 กุมภาพันธ์ 2550 1:21:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: มับเมียง (todayd ) 15 กุมภาพันธ์ 2550 18:26:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนึ่ง IP: 203.153.175.96 16 กุมภาพันธ์ 2550 18:00:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: sommini IP: 58.9.143.24 17 กุมภาพันธ์ 2550 8:51:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cat Slave IP: 58.10.204.97 17 กุมภาพันธ์ 2550 18:51:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: Commencer 19 กุมภาพันธ์ 2550 12:47:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เข้มแข็งหรือไร้ความรู้สึกกันแน่เนี้ย?
ไม่อยากจะบอกว่า แค่อ่านเรื่องย่อ
เราก้อน้ำตานองแล้ว
อยากไปดู อยากร้องไห้ ฮ่าๆ
เพื่อนเลิฟมาชิงไปดูซะก่อนแบบนี้แล้ว มันน่าน้อยใจจริงๆ
(จะมีสักครั้งไหมนะที่เราจะได้ดูหนังก่อนฉิ่งเนี้ย)
สุขสันต์วันแห่งความรัก(ย้อนหลังช.ม.ก่าๆ) อิอิ
ไอเลิฟยู จุ๊บๆๆ