ไม่ได้มามือเปล่า ไม่ได้มามือเปล่า ไม่ได้มามือเปล่า แต่เอาหัวใจมาฝาก คิดถึงมาก คิดถึง คิดถึงเสมอ มาตามสัญญานัดเจอ ไม่ปล่อยให้เธอ เก้อ ไม่ได้มามือเปล่า แต่เอาหัวใจมาฝาก เก็บไว้มากคิดถึง เก็บไว้ไม่ไหว มันเต็มซะจนล้นใจ จะบอกกับใครถ้าไม่ใช่เธอ ถ้าไม่ใช่เธอ เวลาที่มีก็ดูจะน้อยเสียเหลือเกิน เขิน แต่สุขใจ แค่เพียงเจอกันหน่อยเดียวก็หายเหงาได้ แต่ไม่อยากจากไป เปลี่ยนเป็นพลังให้กับชีวิตในวันใหม่ ดั่งดาวสุกสดใส งดงาม ไม่ได้มามือเปล่า แต่เอาหัวใจมาฝาก รักพูดไม่เป็น จากวันที่สองเราได้รู้จัก อาจมีน้อยนักที่ใครจะเข้าใจ ฉันไม่เหมือนคนอื่นแต่เธอต้องเข้าใจฉัน กว่าใคร แต่วันนี้ไยไม่เหมือนเก่า อยากจะเอาคำพูดมากกว่าใจหรือไง ฉันแคร์เธอมากขึ้นทุกวันเธอก็รู้ ไม่พอใช่ไหม รักฉันพูดไม่เป็น รักพูดไม่เป็นจะบอกยังไง รักฉันพูดไม่เป็น รักพูดไม่เป็นจะทำอย่างไร รักฉันพูดไม่เป็น รักพูดไม่เป็นจะบอกยังไง(ยังไง ยังไง) รักฉันพูดไม่เป็น รักพูดไม่เป็นจะทำอย่างไร(อย่างไร อย่างไร) รักฉันพูดไม่เป็น(พูดไม่เป็น) รักพูดไม่เป็น แต่ไหนแต่ไร ก็เท่านั้น มีดวงใจหนึ่งเดียว ไม่มากมาย กับสองสายตาที่จ้องมอง มีริมฝีปากอยากพูดจาทักทาย บอกความหมาย จากใจ มีดวงใจหนึ่งเดียว ไม่มากมาย กับสองสายตาที่จ้องมอง มีริมฝีปากอยากพูดจาทักทาย บอกความหมาย จากใจ ไม่มีอัญมณีล้ำค่า ไม่มีคำพูดจาที่เลิศเลอ ไร้อาภรณ์สวยจะกำนัล เสกสรร ให้เธอ เพียงหัวใจให้เธอก็เท่านั้น เพียงหัวใจหนึ่งนี้ก็เท่านั้น เพียงหัวใจให้เธอก็เท่านั้น เพียงหัวใจให้เธอ มีดวงใจหนึ่งเดียวหากน้อยไป คงไม่กล้าให้ใครเขาครอบครอง ไม่อาจจำนรร หรือจะร่ำร้อง เปิดใจ บอกใคร เพียงหัวใจให้เธอก็เท่านั้น เพียงหัวใจหนึ่งนี้ก็เท่านั้น เพียงหัวใจให้เธอก็เท่านั้น เพียงหัวใจหนึ่งนี้ก็เท่านั้น ที่ฉันมี หวง กับสิ่งที่ฉันทำอยากให้รู้ว่าฉันมี แต่ความห่วงใยที่ให้ อาจทำให้ลำบากใจแค่เพียงหวังไว้ว่าเธอจะรู้ ว่าในส่วนลึก ในใจที่นึก รู้อาจมากเกินไปกว่าที่ควร เธอพูดถึงเหตุผลฉันคงมีไม่พอ เธอตัดพ้อฉันก็จนใจ เพียงไม่ต้องการให้ใครที่ไหน ทำลายความรู้สึกที่มี ว่าในส่วนลึก ในใจที่นึก รู้เธออาจไม่เข้าใจ ที่ฉันเป็น หวงเธอไว้เพียงคนเดียว หวงเธอ ก็หวงเธออยากเป็นหนึ่งเดียว จึงหวงเธอมากไป แม้นเจ็บปวดบ้างถ้าเธอต้องการ ฉันก็ตามใจ จะพยายามเก็นความรู้สึกไว้ แม้อยากให้เป็นของฉันคนเดียว ว่าในส่วนลึก ในใจที่นึก รู้อาจเอาแต่ใจตัวเอง ฉันแอบอยู่ ฉันแอบอยู่ ผวา ทุกครั้ง ที่คนเรียกหา กลัว ไม่กล้า เผชิญสิ่งใด ฉันจึงซ่อนกาย ในที่ไม่มีใคร สนใจ ซ่อนอยู่ใต้ความลึก กว่าที่คิด ฉันแอบอยู่ เพื่อดู ผู้คนมากมาย หญิงชาย ดูเขาแสดงเป็นตัวฉัน ความหมายที่ต่างกันฉันอยากรู้ แม้เป็นเพียงผู้ที่ถูกเย้ย นึกถึงความหลังที่เคยทำ สองสิ่งที่ตัดสินใจ ฉันแอบอยู่รู้ไหม ฉันแอบอยู่ในใจ อ่อนไหวคราใดมีฉันอยู่ใกล้ ฉันซ่อนไว้ เธอจึงไม่เข้าใจ อ่อนไหวคราใดมีฉันอยู่ใกล้ ฉันซ่อนไว้ เธอจึงไม่เข้าใจ อ่อนไหวคราใดมีฉันอยู่ใกล้ ฉันซ่อนไว้ เธอจึงไม่เข้าใจ อ่อนไหวคราใดมีฉันอยู่ใกล้ ฉันซ่อนไว้ เธอจึงไม่เข้าใจ อ่อนไหวคราใดมีฉันอยู่ใกล้ ฉันซ่อนไว้ เธอจึงไม่เข้าใจ ตัดใจ อย่าให้มันเหลือ เยื่อใยซะเลยดีกว่า อย่าให้ต้องมีน้ำตา ระหว่างเรา โกรธกันไปเลย เกลียดกันไปเลย เมื่อความหลังครั้งเก่า ที่เธอ ยิ่งไม่เคยเสียดาย กี่ครั้ง ปรับความเข้าใจกันใหม่ สักครั้ง มีไหมจะทานทน อย่าอยู่กันเลย อย่าอดทนเลยจะไปให้พ้น ลืมคนลืมเวลาที่เคยมี แล้วเราก็จากกัน แม้เคยมีวันหวานชื่น เพราะไม่อาจฝืน ให้คืน กลับมาหา แล้วเราก็จากกัน แม้เคยมีวันเวลา ไม่อาจคืนกลับมา ได้ดั่งใจ ไม่อยากหวัง ให้ใจ มันต้องเจ็บ ไม่อยากเก็บ ความรู้สึก ใดใด ตัดกันไปเลย ขาดกันไปเลย อย่าให้เหลือไว้ อย่าเหลือให้ช้ำ จำตัดใจที่มี เกลียดกลางคืน ฉันลืมตาในความมืด ฉันลืมตาในฝัน จะให้ลืมกันและกัน ทำได้อย่างไร ค่ำคืนนี้เหน็บหนาว หัวใจ ยังร้องไห้ ถึงเธอ ราตรีฉันเปล่าเปลี่ยว แต่เธออยู่กับใคร ที่ว่างข้างกายฉัน เธอทิ้งเป็นมีดกรีดไว้ ทุกคืนต้องฝืนทน ฝืนใจ ให้หลับตา ไม่อยากให้มีค่ำคืน มันฝืนน้ำตาไว้ไม่ได้ มันเจ็บลึกที่หัวใจ เป็นแผลที่ได้จากเธอ บอกตัวเองอย่ากลัว แต่ใจไม่ยอมรับ เคยเห็นกันกลับไปลับ ก็ใคร จะทนไหว ทุกคืนต้องฝืนทน ฝืนใจ ให้หลับตา ไม่อยากให้มีค่ำคืน มันฝืนน้ำตาไว้ไม่ได้ มันเจ็บลึกที่หัวใจ เป็นแผลที่ไกลจากเธอ เกลียดกลางคืน เกลียดกลางคืน ไม่อยากให้มีค่ำคืน มันฝืนน้ำตาไว้ไม่ได้ มันเจ็บลึกที่หัวใจ เป็นแผลที่ได้จากเธอ เกลียดกลางคืน ไม่อยากให้มีค่ำคืน ไม่อยากให้มีค่ำคืน ไม่อยากให้มีค่ำคืน... มายา ท่ามกลางความมืดมิด ฉันยืนเดียวดาย รอบกายคล้ายนรก แม้มีผู้คน ล้วนเล่ห์กลมากมายจนฉันสุดทน บนทางที่ฟุ้งเฟ้อ แสนจะสวยงาม ในยามราตรีกาล ล้วนภาพเร้าใจ สิ่งที่ใครๆเห็นพากันลุ่มหลง ให้ฉันไป ก่อนเคยมีคนต้องการ เรียกขานสำเนียงรักเรา เขา ไปที่ไหน บอกฉัน หันมามองดูข้างเคียง หวังเพียงในพานพบเจอ เธอ หรือพวกเรา ไม่มี แสงสีที่วิไล นั้นคืออะไร ในเมื่อใจมนุษย์แสนจะต่ำทราม เมืองที่มีความงามเป็นภาพมายา เมืองที่หลอกลวง แสงสีที่วิไล นั้นคืออะไร ในเมื่อใจมนุษย์แสนจะต่ำทราม เมืองที่มีความงามเป็นภาพมายา เมืองที่หลอกลวง ก่อนเคยมีคนต้องการ เรียกขานสำเนียงรักเรา เขา ไปที่ไหน บอกฉัน หันมามองดูข้างเคียง หวังเพียงในพานพบเจอ เธอ หรือพวกเรา ไม่มี ทรมาน ตกอยู่ในความมืดมิด ร่างกายคล้ายไร้ชีวิต พันธนาการแม้ความคิด หมดสิ้นอนาคต เหมือนกระชากลมหายใจให้ขาด ทุรนทุราย ดังไฟเผากาย ทรมานเยี่ยงสัตว์ร้าย ถูกฆ่า ถูกฝังดังกากสังคม ตรมเพียงเดียวดาย ไม่มีใครเห็นใจ กลายเป็นผีร้าย เหมือนกระชากลมหายใจให้ขาด ทุรนทุราย ดังไฟเผากาย ทรมานเยี่ยงสัตว์ร้าย ถูกฆ่า อยู่ในเหว แห่งความทุกข์ทน ทุกคนพากันเกลียดชัง มันฝังราก ลึกในวิญญาณ มันคืบคลานควบคุม มันเกาะกุมคล้ายคลายความเศร้า แต่กลับเคล้าด้วยน้ำตา พาตัวเองออกจากมัน หนีความฝันอันทรมาน ทรมาน ทรมาน ทรมาน ทรมาน ปีศาจ (1) เราคือตัวตน ที่ปะปนในทุกคน สุขสันต์ยามค่ำคืน พวกเราตื่นพร้อมหน้ากัน อยากทำสิ่งใด ไม่มีใครมาขัดขวาง ท่ามกลางแสงสีนวลชวนระเริง ดังเป็นเพลิงบังเกิดในอุรา ดูหน้าตาทุกคนเปลี่ยนไป เราคือปีศาจ เราคือปีศาจ เราคือปีศาจ คลิ๊กเพื่อกลับสู่สารบัญเพลงพราย   Create Date : 23 มกราคม 2550 6 comments Last Update : 13 ตุลาคม 2553 14:21:31 น. Counter : 3865 Pageviews. Share Tweet

--- ขอบคุณมากๆ เลยครับ อัลบั้มที่เคยซื้อไว้ ฟังไม่ได้แล้ว   โดย: เหมียวหล่อ (myth ) 7 พฤษภาคม 2550 22:29:26 น.

ขอขอบคุณมากๆนะครับที่นำมาให้ฟังกัน เคยมีเทปนะ แต่เดี๋ยวนี้ใช้ไม่ได้แล้ว รู้สึกดีครับ   โดย: tavan IP: 58.8.151.99 31 สิงหาคม 2550 23:44:47 น.

ชอบค่ะ หายากแระ ไม่ค่อยได้ฟังเพลงแบบนี้อีก   โดย: malee IP: 125.24.136.99 16 กันยายน 2550 1:27:25 น.

ชุดนี้.. บีชอบเพลง "หวง" แหละ ตรงกับความรู้สึก   โดย: น้องบีบี (may be be ) 1 ธันวาคม 2550 0:26:15 น.

มาฟังด้วย ขอบคุณนะคับ   โดย: ลูกโซ่ IP: 203.154.157.253 27 ธันวาคม 2550 13:57:10 น.

ชอบมาก ขอบคุณนะครับ !!   โดย: inui IP: 58.9.70.244 1 มีนาคม 2551 13:03:47 น.