Bloggang.com : กายแก้ว : เจ้าหญิงแห่งดอกไม้

เจ้าหญิงแห่งดอกไม้

(ร้อยตะวัน)

ร้อยตะวันพันจันทราส่องแสง โกฏิล้านป่าดิบโอบกอด
มิอาจนับคณา จิ้งหรีด แมลง และ ใบไม้
หมื่นสี รุ้งสาย ทอดทอ ถึงดิน
มิติลึก มีแต่ดวงใจมองเห็น อนุภาพ อันซ่อนเร้น ความหมาย
สื่อสัญลักษณ์ งดงาม จับใจ
ดั่งภาพเขียน จิตรกร จากแดน สนธยา

(จริงเพียงจริง)

หากเธอเป็นดอกไม้ จะบานหรือชอกช้ำ
ด้วยรักฉันเร่าร้อน ดั่งภูเขาไฟ ไม่มีเหตุผล
ทุกครั้งจึงหวาดกลัว จน ไม่รักใคร
หากเธอเป็นผ้าขาว จะหมองหม่นเลอะสี
ด้วยรักฉันแค้นเคือง กดดันดั่งจิตรกร ไม่มีชื่อเสียง
มีเพียงเงา แห่งความเดียวดาย

เพียงขอให้โลกนี้มีเธออยู่จริงแม้รักเธอเป็นเพียงฝันแต่รักฉันจริง
เพียงขอให้โลกนี้มีเธออยู่จริงแม้รักเธอเป็นเพียงฝันแต่รักฉันจริง เพียงจริง

หากเธอเป็นเรือน้อย คงล่องลอยอ้างว้าง
ด้วยรักฉันกว้างใหญ่ ดั่งมหาสมุทร ที่สิ้นหวัง
ไม่มีฝั่ง ไม่มีความมั่นคงใดใด
หากเธอเหมือนฉัน โดดเดี่ยวดั่งหุบเขา
เฝ้าคอยใครสักคน เป็นเมฆที่บางเบา คลอเคลียไม่ห่างหาย
ให้ความเหงา ของเรา กล่าวคำทักทาย

อารมณ์ฉัน ถึงทะเลบ้า จินตการทั่วฟ้า ถึงเธอ

(ชั่วนิรันดร์)

อิสระล่องลอยในจักรวาล สกาวราวหมอกควันบนฟากฟ้า
แสนล้านสีสัน แห่งดารา เวียนว่ายอยู่เหนือความคิด เหนือจิตใจ
ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน
ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน
ศิลปะลึกล้ำ จึงสดชื่น เป็นเกสรแห่งค่ำคืน อันสดใส
อยู่ระหว่างดวงดาว และความหมาย พเนจร รอนแรมไป ทุกแผ่นดิน
ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน
ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน ชั่วนิรันดร์ นานเท่านาน
เสียงราตรีขับขานดังกังวาล โอบกอดสาวพรหมจรรย์ พร่ำพรอดรัก
ธรรมชาติหวนคิดวิจิตรนัก ใครปกป้องจักรัก หมดหัวใจ

(นาฬิกาตาย)

หัวใจมันตาย ร่างกายมันร้าวราน ความชั่วในวิญญาณ มันคับแค้นผู้คน
ปล่อยชีวิตมันบ้า ร้องท้าดวงดาวมืดมน กลัวทำไมกับคนเกลียดชัง

ถึงโดดเดี่ยวถึงผิดหวัง เป็นเพียงสายลมพัดผ่านไป
เมื่อยังมีเพลง ร้องปลอบใจ ว่ายังมีเธออยู่ ใช่ไหม
นาฬิกาตายยังบอกเวลาแก่ฉัน ความถูกผิดนั้น มันไม่มีความหมาย
เพลงคือเพื่อน ความเหงาคือน้องชาย จะเลวจะร้ายไม่เคยกลัว

ถึงโดดเดี่ยวถึงผิดหวัง เป็นเพียงสายลมพัดผ่านไป
เมื่อยังมีเพลง ร้องปลอบใจ ว่ายังมีเธออยู่ ใช่ไหม

คน ไม่ยิ่งใหญ่อะไรหนักหนา พอเจ็บปวดถึงที่สุดมันก็ชา
อายุมันสั้นมองดูมันช้าช้า ชีวิตมีความหมายแตกต่างไป
เมื่อชีวิตเรา มันแปลกแยกไป

หัวใจมันตาย ร่างกายมันร้าวราน ความชั่วในวิญญาณ มันคับแค้นผู้คน
ปล่อยชีวิตมันบ้า ร้องท้าดาวดวงมืดมน กลัวทำไมกับคนเกลียดชัง

จะเลวจะร้ายไม่เคยกลัว จะเลวจะร้ายไม่เคยกลัว
ไม่เคยกลัว ไม่เคยกลัว

(ด้านมืด)

ฉันฆ่าตัวตาย เพื่อดูชีวิตตกต่ำเท่าไร ขี้ขลาดใช่ไหม หรือเกินที่เธอคิดฝัน
ใจนรกของฉัน เผาตัวเองทุกวัน
โอ้จริง หรือ ฝัน ภาพลวงหรือความฝัน ด้านมืดของฉัน คะนึง
เฝ้ามองชีวิต อยู่ได้อีกนานเท่าไร รู้จักความตาย จึงเข้าใจสิ่งแปรผัน
จิตมนุษย์ของฉัน ผลาญทุกอย่างอันตรธาน ตัวตน ของฉัน คะนึง
ใจนรกมันรุ่มร้อน ร้อนเกินจะทนทาน โอ้จริงหรือฝัน ตัวจริงของฉัน
ฉันคลอดตัวเอง ดูแลตัวเองอย่างต้องการ ไม่เหมือนวันวาน กระจกสะท้อนเงาฝัน
ใจนรกของฉัน หลับตาบนสวรรค์ วิญญาณของฉัน คะนึง

(ฉันรักเธอ)

ฉันรักเธอ ผู้ที่มีดวงตาเศร้า เหงา สุดจะเหงา เมื่อไม่มีใครเขาปลอบโยน
ฉันรักเธอ ผู้ที่มีน้ำตาอาบแก้ม หมอง มิแต้มแต่ง หรือเสแสร้ง เพื่อใคร
ฉันรักเธอ ผู้ที่มีความฝัน แม้หวังนั้น จะสูญสิ้น หมดสิ้น ทุกอย่างไป
เก็บซับน้ำตา นั้นไว้ หยุดร้องไห้ เถิดขวัญตา
สู้กับความรู้สึกอ่อนล้า แม้โลกนี้ ไม่มีใครเข้าใจ
เมื่อเธออยู่คนเดียว เมื่อเธออยู่คนเดียว
ฉันรักเธอ ผู้ที่ดวงใจบอบช้ำ ช้ำสุดจะกล้ำกลืน ยังเก็บยังจำทำร้ายตัวเอง อยู่ใย
ฉันรักเธอ ในค่ำคืนแห่งความฝัน ฝัน สิ่งที่ฝัน ร้อยจำนรรเธอด้วยบทเพลง
เก็บซับน้ำตา นั้นไว้ หยุดร้องไห้ เถิดขวัญตา
สู้กับความรู้สึกอ่อนล้า แม้โลกนี้ ไม่มีใครเข้าใจ
เมื่อเธออยู่คนเดียว เมื่อเธออยู่คนเดียว
ฉันรักเธอ

(ลืม)

อยากจะร้องถามบนฟ้า ว่าตัวฉันนี้คือใคร ว่าตัวใครนี้คือฉัน
มองพื้นน้ำมองตัวฉัน ต้องมองซ้ำย้ำความจำ
ความจำที่ลืมเลือน มันบีบย้ำ เหมือนย้ำเตือนให้ต้องลืม
ถามดอกไม้ถามพื้นดิน ท้องทะเลที่กว้างไกล มีไหมคนเข้าใจ
คนอย่างฉัน ปั้นแผ่นน้ำ แต่งบทคำตามสัญญา
ปรารถนาจะแต่งเติม โลกใบนี้ กลับมองฉันเหมือนกับลืม

ลืมแล้วแสงตะวัน ลืมแล้วดาวบนฟ้า
ลืมแล้วเสียงนกกา ลืมแล้วความหวังจากผู้คน
ปิดตัวเองให้มันลืม ฉันปิดตัวเองไว้ให้มันลืม

มองดอกไม้ มองพื้นดิน ท้องทะเลที่แสนงาม ไม่อาจจะหนีไป
คนอย่างฉัน ปั้นแผ่นดิน วาดสีสันในท้องฟ้าไกล
ด้วยหัวใจของคน ที่ถูกลืมไปแล้ว ว่ายังมี
ถามนกน้อย ว่าเจ้าคอย บินหาใครอยู่บนฟ้า ท่ามกลางสายลมอ่อน
มันกลับย้อน ถามตัวฉัน นั้นเล่ารอใครบนโลกนี้
ความคิดฉันเอ่ยคำ ฉันเฝ้ารอ ให้ตัวฉันนั้นกลับมา

ลืม ปิดตัวเองไว้ให้มันลืม ลืม ลืม ลืม ลืม ปิดตัวเองไว้ ปิดตัวเองไว้
ปิดตัวเองไว้ให้มันลืม ให้เธอลืม ให้มันลืม ให้มันลืม

(มนต์วิเศษ)

ถ้าเธอเหงา ฉันจะเป็นเพื่อนปลอบใจ ถ้าเธอเศร้า ถ้าเธอก้าวร้าว
ปล่อยใจปล่อยกายให้สบาย ความเจ็บปวดใดใด จะคลาย
เมื่อดนตรีฉันร่ายมนต์ หากท้องฟ้าใครมืดมน จะดลใจให้สดใสอีกครั้ง
จินตการผ่านหมอกร้าย ความตายไม่อาจทำให้ตาย
เมื่อดนตรีฉันบ้าคลั่ง จะไม่ยอมให้คนหมดหวัง บรรเลงจนพลังใจเธอกลับมา

ถ้าเธอเหงา ฉันจะเป็นเพื่อนปลอบใจ ถ้าเธอเศร้า ถ้าเธอก้าวร้าว
ความหิวโหยดูดเลือดฉันก่อน ดนตรีฉันยอมขาดใจ
ความยากจนข้นแค้นมากมาย ฉันจะร้องไห้แทน ฉันจะร้องไห้แทน

เธองามถึงใครว่าอัปลักษณ์ หยาบกร้านด้วยเพราะภักดี
เมื่อดนตรีฉันดั่งทาส ปรารถนาให้เธอวาด ทุกสิ่งบนโลกด้วยเสรี
ใฝ่ฝันไกลเท่าที่ใจฝัน ประเพณีไม่อาจปิดกั้น
เพราะดนตรีฉันไม่หวั่น เพียงเธอเป็นตัวเธอเองเท่านั้น
เหมือนความรักที่ไม่มีวันตาย

(พรายกล่อม)

ก่อนนอน ก่อนนิทรา เจ้าอย่าหวาดหวั่นใจ
หลับตา มีข้าข้างกาย กล่อมเจ้าให้เข้านอน
จะมีใคร กล้ามา กวนเวลาเจ้าได้
อย่ากลัว จะไม่ทำร้าย เพียงข้าอยากกล่อมเจ้านอน
หลับเถิด อย่าสนใจสิ่งใด หัวใจเจ้าอ่อนแรง
หลับเถิด หลับก่อน ตะวันร้อนจะมา
อยู่ในภวังค์หลับใหล โอ้ใครจะเห็น วิญญาณข้าช่างเดียวดาย
ส่งเสียงพรายมากล่อม ให้เธอฝันดี

(เจ้าหญิงแห่งดอกไม้)

กลีบดอกบอบบาง เธอใช่ไหม กลิ่นหอมอ่อนไหว ใช่เธอหรือเปล่า
ก้านกิ่งเอียงอาย งดงามอย่างเจ้าหญิง แสนดี
บริสุทธิ์ดังน้ำค้างอันสดใส จุมพิตที่หัวใจฉัน จนอยากร้องไห้
พาฝันแอบไปแนบกาย เจ้าหญิงแห่งดอกไม้แสนงาม
ดวงตาแห่งพงไพร เสน่ห์ลึกล้ำที่มี
ดวงตาที่ยอมพลี ไม่ว่าอยู่ที่ใด ผู้คนล้วนชื่นใจ
โอ้เธอ โอ้เธอ และความดี มีเผื่อแผ่กันไว้ ถนอมไว้
น้ำใจอ่อนโยน เธอใช่ไหม เสียสละยิ่งใหญ่ ใช่เธอหรือเปล่า
สองมือโอบกอด ทุกร่างที่สั่นเทา คือ ความรักในความดี

คลิ๊กเพื่อกลับสู่สารบัญเพลงพราย

Create Date : 22 มกราคม 2550

Last Update : 13 ตุลาคม 2553 14:57:23 น.

16 comments

Counter : 5493 Pageviews.

ตอนนี้ชอบฟังเพลง ลืม ของพรายมาก แต่เป็นเวอร์ชั่นของชีพชนก ^^ ฟังทุกคืนก่อนนอน

โดย: printcess of the moon

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:01:07 น.

--- ชุดนี้ชอบ จริงเพียงจริง ครับ

โดย: เหมียวหล่อ (myth

) วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:45:37 น.

แวะมาทักทายและมาฟังเพลงคะ ว่างๆ ก็ไปเยี่ยมบ้างนะคะ

โดย: JA (weraj

) วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:56:16 น.

ชอบมนต์วิเศษค่ะ

ช่างเขียนจริงๆ เขียนเก่งค่ะ

โดย: mimpee IP: 124.120.137.165 วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:33:16 น.

gเข้ามาเยี่ยมชมครับ ผมก็เป็นแฟนพรายอย่างแรง

โดย: อชิตะฮับ IP: 203.150.49.122 วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:14:49:04 น.

โดย: o IP: 203.148.192.120 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:11:56:32 น.

ชอบมากครับเว็บนี้ ตามหามานานแล้ว
อยากให้ลงแสดงสดด้วยนะครับ

โดย: never die IP: 125.25.237.131 วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:14:42:55 น.

ขอบคุณเหลือเกิน

โดย: ap186 IP: 125.24.17.39 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:13:37:04 น.

ขอโหลดอัลบั้มนี้หน่อยหาซื้อไม่ได้ คับ

โดย: บอย IP: 124.121.64.200 วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:23:57:05 น.

ชอบฟังๆๆๆๆ.........

เพลงเข้าหัวใจดี

โดย: สาวก Wราย IP: 125.27.189.234 วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:14:09:26 น.

มาแอบขโมยเนื้อเพลง

โดย: printcess of the moon

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:22:05:15 น.

รู้จักเพลงพรายจากชุดนี้เป็นชุดแรก

ช่างเปิดหูเปิดตาดีเหลือเกินเมื่อร้อยตะวันดังขึ้น
อย่างกะอยู่บนท้องฟ้ายามราตรี
มีความฝันอันหลากหลาย
จิตนการทั่วฟ้า
ล่องล่อยในจักรวาล
ดวงดาวมืดมน
ค่ำคืนแห่งความฝัน
มนต์ขับกล่อมสู่ภวังค์หลับใหล
และรอยจุมพิตแห่งน้ำค้างบริสุทธิ์
เมื่อการต่อสู้และชื่นชมราตรีนี้จบสิ้น

รู้จัก..ก็เลยไปจากไม่ได้
สวยอะไรขนาดนี้
เพลงของพราย

โดย: ออย IP: 203.148.192.120 วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:10:11:09 น.

แม้จะผ่านเวลามาสิบกว่าปีแล้ว เนื้อหาและดนตรีของพรายก็ยังไม่เคยโรยราไปกับยุคสมัยเลย ตอนนี้ฟัง อัลบั้มนี้อยู่ครับ รักพราย

โดย: dismarcry IP: 124.120.165.123 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:1:36:59 น.

อัลบั้มนี้ชอบหลายเพลงค่ะ..จริงเพียงจริง..และ..ฉันรักเธอ..ชอบมากเป็นพิเศษ..ทั้งน้ำเสียง..เนื้อหา..อารมณ์เพลง..หลายอย่างประกอบกันค่ะ

นอกนั้นก้อเพลงชั่วนรันดร์..พรายกล่อม..มนต์วิเศษ..เจหญิงแห่งดอกไม้..

ขออนุญาตทำลิงค์ห้องน้ไวที่บ้านเลยนะคะ..เปิปุ๊บจได้เข้ามาได้เลยค่ะ..

โดย: ณ กมล

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:09:02 น.

รักพรายค่ะ

ขอบคุณคุณกายแก้วที่นำมาแบ่งปันนะคะ

โดย: นัท IP: 66.142.143.235 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:00:39 น.

มีเป็นเสียงรอสาย

โดย: พายุร้าย IP: 125.25.134.180 วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:19:45:34 น.