เรื่องที่หายไป...
เพิ่งพิมพ์ข้อความยาวเหยียด (บ่นไปเยอะ ระบายไว้แยะ) แล้วก็กด publish โดยไม่ทันได้ดูว่า ยังไม่ตั้งชื่อ
ทาง bloggang แจ้ง error ว่ายังไม่ได้ตั้งชื่อนะ ให้กด back และแนะนำว่า ..ข้อความยาว ควร copy ไว้ก่อน เผื่อหาย ...... เรามันก็พวกประมาทเป็นนิจ..ไม่ copy อ่ะ กด back ทันที แล้วข้อความทั้งหมดทั้งปวง ที่พิมพ์ไว้ยาวเหยียด ก็หายไปจริงๆ
ช่างเถอะ ....ได้พิมพ์ไปแล้ว ...ก็เหมือนได้คุยไปแล้ว
ตอนนี้แค่แปะบอกกล่าวไว้สั้นๆ
วันนี้อบรมการแปลเอกสารทางกฎหมายเสร็จแล้ว
ตั้งใจจะสะสม ประกาศนียบัตร จากการอบรบเกี่ยวกับการแปลให้ครบ 12 ใบ แล้วจะตั้งใจทำงานแปลให้มากกว่างานประจำซะที
ช่วงนี้ แปลแบบเก็บเล็กผสมน้อย สลับการพิมพ์นิยายที่เคยแต่งไว้ไปด้วย ..ค่อยๆ พิมพ์เพราะต้องแกะลายมือตัวเองไปด้วย กับเกลาสำนวนไปด้วย เนื่องจากเป็นเรื่องที่ลองแต่งไว้เมื่อนานแสนนานมาแล้ว ....หวังวว่าคนรออ่าน ยังอดทนรออยู่นะ
วันนี้เป็นวันพระราชทานเพลิงศพสามีเจ้านายเก่า ...ก็คนนั้นไง ...คนที่เป็นเรื่องเป็นราวกันนั่นแหละ ทุกวันนี้ไม่สามารถลืม หรือ ลบ เรื่องนี้ออกจากความทรงจำและหัวใจได้ ....ไม่เข้าใจว่า จริงๆ แล้วเราผิดต่อเค้า <เค้าถึงพูดกับใครต่อใครแบบนั้น> รึว่าเค้าผิดต่อเรา <แต่เราดันปิดปากเงียบไม่อยากคุยเรื่องนี้> แต่ยังไงก็ตาม อโหสิให้แก่ผู้ล่วงลับ ....และจงอย่าได้มีเวรต่อกันและกันอีกเลย
พรุ่งนี้ขึ้นเดือนใหม่ ....ก็มีงานใหญ่ที่ถูกบังคับให้ต้องจัด งานแทรก ที่ให้พวกเราแทรกทั้งการหาเงิน และบีบให้ใช้งานอย่างจำกัด เพื่อให้งานออกมายิ่งใหญ่ คอยดูกันว่าจะสมใจท่านรึป่าว ...พวกเราอ่ะ ทำเต็มความสามารถของตัวเอง และเท่าที่งบประมาณเอื้ออำนวยอยู่แล้ว ....และเชื่อมือพวกเรากันด้วยว่า ทำได้ ไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก ...ก็เคยทำกันมาแล้วทั้งืนั้น พียงแต่ตอนนี้ "ใจ" ไม่ให้เหมือนครั้งก่อนๆ แล้วไง ผลงานก็คงต่างออกไป
อืมม์ ...ที่พิมพ์ไว้ตะกี้ ...ก็คงหมดแค่นี่แหละ
จรลีไป เช็ค list หนังสือดีกว่า เผื่อไปงานจะได้ไม่มีการซื้อซ้ำอีก >>>ซื้อเกิน list ..เป็นเรื่องปกติ
Create Date : 31 มีนาคม 2550 |
|
0 comments |
Last Update : 3 มิถุนายน 2550 14:11:38 น. |
Counter : 1458 Pageviews. |
|
|
|