|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
1 กันยายน 2548
|
|
|
|
ฝนตกขี้หมูไหล คนอะไรมาเจ้อะกัน(น๊อ) - จากยอดดอยคอยรักแท้
๑.
เอาอีกแล้ว มันกลับมาอีกแล้ว อาการมือฝืด คีย์บอร์ดฝ่อนี่ นี่ละน๊อ อาการของคนขี้เกียจ ทำยังไงได้ยังงั้น
เริ่มยังไงดี อาทิตย์ก่อนไปเที่ยวกะเพื่อนมา หิ้วลิงไปด้วยตัวนึง โอ้ย ดอยอินท์ ก็ดอยอินท์เต้อะ เจอะลิงแปลงร่างมาแบบนี้ อีกกี่ทริปเพื่อนแม่จะชินละลูกเอ้ย หนีบ่อยๆ ให้พ่อหนูเริ่มชิน อีกหน่อยตากะยายก็จะชิน แม่น่ะชาชิน ส่วนลูกแม่น่ะ ไปแบบไหน ก็ชิ้น - ชิน ชิ้ว-ชิวไปกะเค้า สมเปนลูกแม่แน่แท้เลยเชียว
ไม่ว่าจะนอนเต้นท์ นอนเตียง ดูดาว ดูนก แม่ว่าแม่จะจิบเบียร์ แด๊กกาแฟ หนูเนียนไปได้ทุกสถานการณ์ทั้งนั้น แม่ยกโล่ห์ ทองคล้องใจให้เลยจ้ะ
๒.
ไม่ได้ไปกะมันมานานหลายปี ต่างคนต่างแยกย้ายไปตามชีวิตยุ่งๆของตัวเอง มาคราวนี้ นอกจากดอยอินท์จะเปลี่ยนไปตามครรลองของมันแล้ว ไม่รู้จะบ่นเบื่อ ให้เหลือเยื่อใยไปไย - - ดอยอินท์ยังสวยสมราคาเหมือนเคย แม้ว่าบ้านพักจะแพงลิบ กาแฟยังอุ่นๆ หอมๆ นกยังมีให้ดูเยอะแยะ แต่เราเดินไปไม่ถึงไหน เอาแค่ง่ายๆ หัดให้หัวใจชินก็พอแล้ว- -
คราวนี้สถานการณ์พลิกผัน ที่เราต้องแบกเด็กวัยกะลังคึกคะนองไปด้วย จำต้องแปรวิกฤตเปนโอกาส หอบเต้นท์ไป แต่ต้องนอนบ้านไฮโซวโอ้โหว เลยกางเต้นท์หน้าบ้านให้ลูกวิ่งเล่น มุดเข้ามุดออก แม่กะมันก็แด๊กเบียร์ไป ด่ากันไป หนุกดี
อ้อ ไม่ลืมตามจับหนูด้วยน่ะสิ เฮ่อ มันบอกว่ามันไม่ชิน แต่ก็ปลอบๆ ไป ว่าอีกหน่อยเมิงคงเข้าใจ ว่าทำไมลูกชายมันถึงลิงนัก ก็ลองมีดูสักทีสิเว้ยยยยยย
... ๓.
แปลกดีที่เราหอบหิ้วกันมาถึงนี่ - สูงสุดยอดในแดนสยาม เพียงเพื่อนั่งพุดคุย หยอกกัด กัน ดูไร้สาระ - - แต่สุขใจ หอบเบียร์มาให้หนักท้ายรถ ตั้งค่อนลัง โดยไม่ทิ้งไว้เลย (เพราะแด๊กเรียบ) หิ้วเต้นท์มา แต่เช่าบ้านนอน ผลก็คือเลยต้องกางเต้นท์ ให้หมามุดเล่น และปล่อยตากฝนฉ่ำเย็น หิ้วแก้ส หิ้ว อุปกรณ์แค้มปิ้ง (ย่าง) เพียงเพื่อ นั่งจิบเบียร์ ฟังเสียงฝน เพลงจากเครื่องเล่นเพลงเบาๆ เบื่อบ่น เบื่อด่า ก็ลุกไปเอากับแกล้มคั่วๆ ขลุก ๆ เพียงเพื่อแข่งกันกินเบียร์ ยามค่ำ - - กระนั้นหรือ ปิดไฟ ใส่กลอน ไม่เข้ามุ้งนอน แต่กลับจุดเทียน เปิดเพลงเบา
..
ไม่โรแมนติกหรอก
แค่สร้างบรรยากาศแดกดัน แดกกัน กินไป แดกกันไป แต่กับแกล้มไหงเปลืองขนาดนี้ ขนาดกินกันเอง
ฮิ้ว
สนุกดี
จะกิน ดื่ม ด่า กับใคร หนุกหนาน เท่ามันคงหายากอีกแล้วในชาติภพนี้ ใครบางคนเกิดมาเพื่อผูกพัน ใครบางคนเกิดมาเพื่อแดกดัน ใครบางคนเกิดมาเพื่อร่วมฝัน ใครอีกคน เกิดมา - - เกิดมาทำไมวะ(เมิงง่ะ)
..
แม่มิได้นิยมชมชอบในรสชาติของการเสพสุรา (จริง จริ้ง พับเผื่อย) - - ไขว้นิ้วนิดหน่อย แต่ชอบในบรรยากาศของการเสพสุรามากกว่า ขอเลือกอีกหน่อยได้ไหมว่า กับใคร
..
ไปไหนไปกัน ไม่สำคัญหรอกว่าไปไหน ไปไหน ไปยังไง สำคัญตรงที่ปลายทางตรงไหน หรือไปกับใครมากกว่า
วะ
ขอบคุณ สายฝน คนเหงา ทำให้เรามาเจ้อะกัน (สี่ห้าปีก่อน เรามักเรียกคนกันเองว่า คนจันอะไรมาเจ้อะกัน) แม่ได้รสชาติของการ ดื่มกินกับมิตรสหาย ที่ห่างหาย ได้เรียกร่ำๆ กลับคืน
..
สุขใจ
ขอบใจสหาย
แม้ว่ามันจะหอบเอาความเศร้ามาทิ้งก็เหอะ - วะ ไม่รู้มันแบกกลับไปมากขึ้นกว่าเดิมรึเปล่า ?
Create Date : 01 กันยายน 2548 |
|
0 comments |
Last Update : 1 กันยายน 2548 22:04:17 น. |
Counter : 611 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
ดช.ภูผา |
|
|
|
|