ใช้ชีวิตและเรียนรู้ชีวิต
<<
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
1 กันยายน 2548

ฝนตกขี้หมูไหล คนอะไรมาเจ้อะกัน(น๊อ) - จากยอดดอยคอยรักแท้

๑.

เอาอีกแล้ว มันกลับมาอีกแล้ว
อาการมือฝืด คีย์บอร์ดฝ่อนี่
นี่ละน๊อ อาการของคนขี้เกียจ
ทำยังไงได้ยังงั้น

เริ่มยังไงดี
อาทิตย์ก่อนไปเที่ยวกะเพื่อนมา
หิ้วลิงไปด้วยตัวนึง
โอ้ย ดอยอินท์ ก็ดอยอินท์เต้อะ
เจอะลิงแปลงร่างมาแบบนี้
อีกกี่ทริปเพื่อนแม่จะชินละลูกเอ้ย
หนีบ่อยๆ ให้พ่อหนูเริ่มชิน
อีกหน่อยตากะยายก็จะชิน
แม่น่ะชาชิน
ส่วนลูกแม่น่ะ ไปแบบไหน ก็ชิ้น - ชิน ชิ้ว-ชิวไปกะเค้า
สมเปนลูกแม่แน่แท้เลยเชียว

ไม่ว่าจะนอนเต้นท์ นอนเตียง
ดูดาว ดูนก
แม่ว่าแม่จะจิบเบียร์ แด๊กกาแฟ
หนูเนียนไปได้ทุกสถานการณ์ทั้งนั้น
แม่ยกโล่ห์ ทองคล้องใจให้เลยจ้ะ

๒.

ไม่ได้ไปกะมันมานานหลายปี
ต่างคนต่างแยกย้ายไปตามชีวิตยุ่งๆของตัวเอง
มาคราวนี้ นอกจากดอยอินท์จะเปลี่ยนไปตามครรลองของมันแล้ว
ไม่รู้จะบ่นเบื่อ ให้เหลือเยื่อใยไปไย
- - ดอยอินท์ยังสวยสมราคาเหมือนเคย แม้ว่าบ้านพักจะแพงลิบ
กาแฟยังอุ่นๆ หอมๆ นกยังมีให้ดูเยอะแยะ แต่เราเดินไปไม่ถึงไหน
เอาแค่ง่ายๆ หัดให้หัวใจชินก็พอแล้ว- -

คราวนี้สถานการณ์พลิกผัน
ที่เราต้องแบกเด็กวัยกะลังคึกคะนองไปด้วย
จำต้องแปรวิกฤตเปนโอกาส
หอบเต้นท์ไป แต่ต้องนอนบ้านไฮโซวโอ้โหว
เลยกางเต้นท์หน้าบ้านให้ลูกวิ่งเล่น มุดเข้ามุดออก
แม่กะมันก็แด๊กเบียร์ไป ด่ากันไป
หนุกดี

อ้อ ไม่ลืมตามจับหนูด้วยน่ะสิ
เฮ่อ มันบอกว่ามันไม่ชิน แต่ก็ปลอบๆ ไป
ว่าอีกหน่อยเมิงคงเข้าใจ ว่าทำไมลูกชายมันถึงลิงนัก
ก็ลองมีดูสักทีสิเว้ยยยยยย


...
๓.

แปลกดีที่เราหอบหิ้วกันมาถึงนี่
- สูงสุดยอดในแดนสยาม
เพียงเพื่อนั่งพุดคุย หยอกกัด กัน ดูไร้สาระ - - แต่สุขใจ
หอบเบียร์มาให้หนักท้ายรถ ตั้งค่อนลัง โดยไม่ทิ้งไว้เลย
(เพราะแด๊กเรียบ)
หิ้วเต้นท์มา แต่เช่าบ้านนอน ผลก็คือเลยต้องกางเต้นท์
ให้หมามุดเล่น และปล่อยตากฝนฉ่ำเย็น
หิ้วแก้ส หิ้ว อุปกรณ์แค้มปิ้ง (ย่าง) เพียงเพื่อ
นั่งจิบเบียร์ ฟังเสียงฝน เพลงจากเครื่องเล่นเพลงเบาๆ
เบื่อบ่น เบื่อด่า ก็ลุกไปเอากับแกล้มคั่วๆ ขลุก ๆ
เพียงเพื่อแข่งกันกินเบียร์ ยามค่ำ - - กระนั้นหรือ
ปิดไฟ ใส่กลอน ไม่เข้ามุ้งนอน
แต่กลับจุดเทียน เปิดเพลงเบา

..

ไม่โรแมนติกหรอก

แค่สร้างบรรยากาศแดกดัน
แดกกัน กินไป แดกกันไป
แต่กับแกล้มไหงเปลืองขนาดนี้ ขนาดกินกันเอง

ฮิ้ว


สนุกดี

จะกิน ดื่ม ด่า กับใคร หนุกหนาน
เท่ามันคงหายากอีกแล้วในชาติภพนี้
ใครบางคนเกิดมาเพื่อผูกพัน
ใครบางคนเกิดมาเพื่อแดกดัน
ใครบางคนเกิดมาเพื่อร่วมฝัน
ใครอีกคน เกิดมา - - เกิดมาทำไมวะ(เมิงง่ะ)

..

แม่มิได้นิยมชมชอบในรสชาติของการเสพสุรา
(จริง จริ้ง พับเผื่อย) - - ไขว้นิ้วนิดหน่อย
แต่ชอบในบรรยากาศของการเสพสุรามากกว่า
ขอเลือกอีกหน่อยได้ไหมว่า กับใคร

..

ไปไหนไปกัน
ไม่สำคัญหรอกว่าไปไหน
ไปไหน
ไปยังไง
สำคัญตรงที่ปลายทางตรงไหน
หรือไปกับใครมากกว่า


วะ

ขอบคุณ สายฝน คนเหงา
ทำให้เรามาเจ้อะกัน
(สี่ห้าปีก่อน เรามักเรียกคนกันเองว่า คนจันอะไรมาเจ้อะกัน)
แม่ได้รสชาติของการ ดื่มกินกับมิตรสหาย ที่ห่างหาย
ได้เรียกร่ำๆ กลับคืน

..

สุขใจ

ขอบใจสหาย


แม้ว่ามันจะหอบเอาความเศร้ามาทิ้งก็เหอะ - วะ
ไม่รู้มันแบกกลับไปมากขึ้นกว่าเดิมรึเปล่า ?





 

Create Date : 01 กันยายน 2548
0 comments
Last Update : 1 กันยายน 2548 22:04:17 น.
Counter : 611 Pageviews.


ดช.ภูผา
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ใช้ชีวิตละเรียนรู้ชีวิต
[Add ดช.ภูผา's blog to your web]